Εμετικό δημοσίευμα του διευθ. συμβούλου της ΕΑΑΣ

Οι βαρύγδουπες ανοησίες και οι γελοιότητες, που αραδιάζει με περισσή σοβαροφάνεια ο απόστρατος αξιωματικός Χρηστίδης, σε κείμενό του δημοσιευμένο στη γνωστή φυλλάδα «Δημοκρατία», θα ήταν ανάξιες έστω και της ελάχιστης ενασχόλησης μαζί τους, αν ο συντάκτης του δεν ήταν ταυτόχρονα και διευθύνων σύμβουλος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ).

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο εν λόγω αντισυνταγματάρχης, πρώην(;) πρωτοπαλίκαρο του γνωστού και μη εξαιρετέου Φαήλου Κρανιδιώτη, αυτού που πρόσφατα συνέπραξε πολιτικά με τον έτερο φασιστικό αστέρα Τζίμερο, ως «πεφωτισμένος» σε αποστολή, στο κείμενό του εκφράζει την άποψη ότι οι «αριστεροί ή κομμουνιστές ή τέλος πάντων προοδευτικοί γενικώς» στρατιωτικοί, στη διάρκεια της καριέρας τους, βίωναν μια διαρκή δυστυχία, απόρροια μιας συγκρουσιακής διαδικασίας, βρισκόμενοι ανάμεσα στην «αντεθνική» και «προδοτική» κομουνιστική ιδεολογία τους απ’ τη μια κι απ’ την άλλη να καλούνται να υπηρετήσουν το καθήκον υπεράσπισης της πατρίδας τους μέσω της επαγγελματικής επιλογής τους. Επίσης «αποκαλύπτει » με… βαρύνουσα «σοβαρότητα», την πιθανότητα στα νεανικά τους χρόνια, να έπεσαν θύματα ύπουλης κομμουνιστικής στράτευσης, με σκοπό την ένταξή τους στις ΕΔ, σε αποστολή απολύτως εθνοκαταστροφική. Τέλος, μεγαθύμως, σε όλα αυτά τα κατά την άποψή του «μιάσματα», εύχεται (μέρες που ‘ναι) ολόψυχα, να « είναι καλά», επαφίοντας στον «πανδαμάτωρ χρόνο, να τους χαρίσει γαλήνη και ηρεμία».

Προφανώς οι ανοησίες και η γελοιότητες κάποιου Χρηστίδη, που ζητά απεγνωσμένα αναγνωρισιμότητα (ίσως να την έχει στη συνομοταξία των ομοϊδεατών του), δεν θα αποτελούσαν θέμα ενασχόλησης, για κανένα εχέφρονα άνθρωπο. Είναι τελεσίδικα καταχωρημένη στη λαϊκή συλλογική μνήμη, η ανείπωτη προσφορά, ενός αιώνα ανειρήνευτων αγώνων, ματωμένων θυσιών των κομμουνιστών, με πρωτοπόρο το Κόμμα τους το ΚΚΕ. Όπως αντίστοιχα είναι καταχωρημένη και η ιστορία των «εθνικώς καθαρών», αυτών που με «πατριωτική» πρόθεση, κυρίως μεταπολεμικά, αγκάλιασαν χιλιάδες συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών, κουκουλοφόρους καταδότες, ταγματασφαλίτες που ορκίζονταν στον Χίτλερ, πρωτοπαλίκαρα της χούντας του Μεταξά αλλά και των απριλιανών.

Όλα αυτά στη συνείδηση του λαού μας είναι λυμένα. Το θέμα είναι η σταθερά εντεινόμενη προσπάθεια, ξαναγραψίματος της ιστορίας, με «βολικά» για την αστική τάξη «μολύβια». Και στο συγκεκριμένο κείμενο, επιχειρείται, έστω και βλακωδώς, μια «πλάγια» επαναφορά της ενοχοποίησης και της απαγόρευσης του δικαιώματος των στρατιωτικών, να υιοθετήσουν μια ιδεολογία που στηρίζει τα λαϊκά συμφέροντα, την εργατική τάξη. Οι «αριστεροί ή κομμουνιστές ή τέλος πάντων προοδευτικοί γενικώς» στρατιωτικοί, γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν ως απάτριδες. Χαρακτηρίζονται ως υποκριτές. Ενοχοποιούνται ότι κατατάσσονται στις Ένοπλες Δυνάμεις με «αντεθνική» ιδιοτέλεια (παλιά στέλνονταν στο απόσπασμα για κατασκοπεία) και ούτε λίγο ούτε πολύ, χρήζουν ψυχολογικής βοήθειας ή «ιατρικού παρεμβατισμού». Παλιότερα χρησιμοποιούνταν ο όρος «πεπλανημένοι», και μάλιστα «πεπλανημένοι αδελφοί», ορολογία κατασκευασμένη στα μεταπολεμικά παρακρατικά βρωμερά καταγώγια.

Η κυβερνητική ανοχή στη «φαιδρότητα» των γραφομένων του Χρηστίδη δεν είναι τυχαία. Είναι μια βολική κι «ασφαλής» πλατφόρμα κατάδειξης κατευθύνσεων. Τα στοιχεία αυτά, δεν εκφράζονται απλά από έναν απόστρατο. Τα καταθέτει ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΑΑΣ, δηλαδή η ίδια η ΕΑΑΣ, που σημειωτέον είναι ένας φορέας που υπάγεται στο ΥΠΕΘΑ, επιβλέπεται άμεσα απ’ αυτό, νομικά εκπροσωπεί το σύνολο των αποστράτων των ΕΔ, χρηματοδοτούμενη βάση νόμου και απ’ τους κομμουνιστές απόστρατους αξιωματικούς.

Για όλα αυτά, είναι φανερό ότι οι ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ είναι τεράστιες. Ενεργοποιεί έστω και γελοίους «λαγούς», προκειμένου να καλλιεργήσει την φασιστικής έμπνευσης άποψη ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, πρέπει να είναι «εθνικά καθαρά». Δηλαδή να ασπάζονται απόλυτα τις κυρίαρχες αστικές αντιλήψεις. Αντιλήψεις που η αποδοχή τους, θα τους τοποθετήσει απέναντι στις ρίζες τους. Τις οικογένειες που προέρχονται.

Η έκφραση αυτών των δύσοσμων θέσεων εκ μέρους της ΕΑΑΣ, δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Αποτελούν φυσιολογική συνέχεια της στάσης ανοχής, αν όχι της προτροπής της κυβέρνησης, απέναντι στην μέχρι σήμερα «εθνικά καθαρή» πορεία που ακολουθεί αυτός ο κρατικός φορέας.

Για να γίνει αυτό κατανοητό, είναι αναγκαίο να γίνει αναφορά μερικών, σημειολογικής έντασης σταθμών, αυτής της πορείας. Πρώτα απ’ όλα οι διοργανώσεις της των γιορτών μίσους στο Γράμμο, στο Βίτσι, στο Λιτόχωρο, αλλά και στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη, όπου περίσσευαν οι «αγκαλιές» με τα στελέχη της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής και διάφορων άλλων φασιστοειδών. Οι επισκέψεις (παλαιότερα), αντιπροσωπείας του ΔΣ της, στα γραφεία του εγκληματικού μορφώματος. Η σχετικά πρόσφατη δημόσια τοποθέτηση στελέχους του ΔΣ της ΕΑΑΣ, (ξανά μπροστά ο εν λόγω «λαγός» Χρηστίδης) ότι οι ναζί εγκληματίες είναι και… πατριώτες, άσχετα αν αυτοί οι «πατριώτες», είναι πολιτικοί απόγονοι των συνεργατών των ναζί κατακτητών της χώρας και πολλά άλλα.

Απ’ τα παραπάνω προκύπτει εύλογα το συμπέρασμα ότι η αστική τάξη, με μπροστάρη την κυβέρνηση της ΝΔ, ποικιλοτρόπως μεθοδεύει και διαμορφώνει το κλίμα δυναμικού πλέον εξοβελισμού, κάθε φωνής που έρχεται σ’ αντίθεση με την πολιτική της, την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η προσπάθεια αυτή αποκτά ιδιαίτερη ένταση σήμερα, που ενοχοποιούνται ακόμη και οι ελάχιστοι εναπομείναντες τρόποι αντίδρασης του λαού μας. Για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφάλειας η κυβέρνηση επιφυλάσσει ειδική μεταχείριση σε δυο κατευθύνσεις. Πρώτον να παραμείνουν «εθνικώς καθαροί». Δεύτερον, να οπλιστούν με τα «κατάλληλα εφόδια», έτσι ώστε, σε συνθήκες απροκάλυπτης πλέον αντεργατικής πολιτικής, βαθιά επιδείνωσης των οικονομικών των λαϊκών νοικοκυριών και με την επακόλουθη ένταση της καταστολής, οι μηχανισμοί των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφάλειας, να αποτελέσουν χρήσιμο εργαλείο εναντίον των συνεπακόλουθων λαϊκών αντιδράσεων.

Νίκος Παπαναστάσης

Αντισυνταγματάρχης ε.α.

Βουλευτής του ΚΚΕ

(Πηγή: «alt.gr»)