Ωρα ευθύνης - ώρα μάχης...

 

Εναν χρόνο από το ξέσπασμα της πανδημίας, ο λαός της χώρας μας συνεχίζει να μετρά τους νεκρούς του και τα χτυπήματα στα εργατικά δικαιώμ
ατα λόγω της τάχα «έκτακτης» κατάστασης. Οπως όμως έχουμε μάθει, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Τα μέτρα, όπως είχαμε εκτιμήσει, ήρθαν για να μείνουν. Ηταν μέτρα που βρίσκονταν στον σχεδιασμό της κυβέρνησης και η πανδημία συνέβαλε στην επιτάχυνσή τους.

Η βαθιά κρίση που χτυπάει ξανά την ελληνική οικονομία επιτάσσει εκ νέου τη σωτηρία των μονοπωλιακών ομίλων, για να σταθούν σε κερδοφόρα επίπεδα.

Αυτό για την κυβέρνηση και την ΕΕ σημαίνει νέου είδους μνημόνια ώστε να χτυπήσουν εργατικές κατακτήσεις, να ρίξουν ακόμα πιο χαμηλά την αξία της εργατικής δύναμης, να δυναμώσουν την εκμετάλλευση.

Αιτία πολέμου το αντεργατικό νομοσχέδιο

Το ξήλωμα του 8ωρου μαζί με τη νέα επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, τη μονιμοποίηση και θεσμοθέτηση της τηλεργασίας που φέρνει η κυβέρνηση στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, είναι αιτία πολέμου. Το γεγονός ότι έρχεται τις μέρες που η εργατική τάξη ετοιμάζεται να τιμήσει τους νεκρούς της, με την απεργία της Πρωτομαγιάς, είναι επιπλέον πρόκληση που δεν μπορεί να περάσει με σιωπή ή με εθιμοτυπικές απεργίες. Αλλωστε για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν υπάρχουν συμβολικές απεργίες, ούτε απεργίες εκτόνωσης.

Επιχειρείται να γκρεμιστούν κατακτήσεις που βρίσκονται στην καρδιά των εργατικών δικαιωμάτων, γιατί είναι απαραίτητες για τη ζωή των εργαζομένων, την ξεκούραση, την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Η διεκδίκηση, η κατοχύρωση και η υπεράσπιση του 8ωρου ήταν αφετηρία σε κάθε αγώνα, σε κάθε σύμβαση, σε κάθε μάχη μέσα στην ανειρήνευτη πάλη με τα αφεντικά στο άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης.

135 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών του Σικάγο στον εμβληματικό αγώνα τους για 8ωρη εργάσιμη μέρα, η κυβέρνηση αυξάνει τον χρόνο εργασίας, τις υπερωρίες, το μέγεθος της συνολικής απλήρωτης εργασίας.

Η κυβέρνηση, όπως φύλαξε σαν κόρη οφθαλμού τα κέρδη των ιδιωτικών νοσοκομείων μέσα σε συνθήκες πανδημίας, δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να τσαλαβουτήσει στο αίμα των εργατών του Σικάγο, δηλώνοντας με θράσος πως η κατάργηση του 8ωρου είναι ευεργετικό μέτρο για τους εργαζόμενους.

Κυβέρνηση - εργατοπατέρες σε συμπαιγνία

Ο πρωθυπουργός δήλωσε: «Η κυβέρνηση με αυτόν τον νόμο κοιτάει στα μάτια την πραγματικότητα στην αγορά εργασίας. Ανοίγει τα αυτιά της στην αλήθεια και συνομιλεί με τον υπαρκτό κόσμο της εργασίας και όχι με ένα φάντασμα που έρχεται από το παρελθόν». Δηλαδή κατά τον Κυρ. Μητσοτάκη η παρανομία που υπάρχει σήμερα με τα ατελείωτα δωδεκάωρα πρέπει να γίνει νόμιμη και να γενικευτεί σε όλους τους χώρους εργασίας. Κατά τον πρωθυπουργό είναι «φαντάσματα του παρελθόντος» τα εναπομείναντα δικαιώματα.

Σε πλήρη στοίχιση, η εξαφανισμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ για άλλη μια φορά κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να περάσει ο κυβερνητικός σχεδιασμός «με μια ανάσα». Η χυδαία επίθεση από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ εναντίον συνδικάτων που όλους αυτούς τους μήνες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την προστασία της υγείας του λαού, κατηγορώντας τα ότι «διασπείρουν τον ιό» με τις κινητοποιήσεις τους ή ότι αγωνίζονται απέναντι σε νομοσχέδια που δεν υπάρχουν όταν ο ίδιος ο υπουργός διαλαλεί το περιεχόμενό τους σε κάθε κανάλι και εφημερίδα, πρέπει να πάρει απάντηση από τη μαχητική οργάνωση της απεργίας τις επόμενες βδομάδες.

Κάθε μέρα και ώρα μέχρι τις 6 Μάη είναι κρίσιμη

Επειδή και αυτή η απεργία θα είναι μια σκληρή ταξική σύγκρουση με την εργοδοσία και το πολιτικό προσωπικό της, αλλά και τους βαστάζους τους μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, κάθε μέρα και κάθε ώρα μέχρι τις 6 Μάη πρέπει να δοθεί η μάχη της ενημέρωσης, η μάχη για την επιτυχία της απεργίας, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

Να γίνει κατανοητό από κάθε εργαζόμενο ότι αυτό το νομοσχέδιο, με το χτύπημα στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, μας αλυσοδένει στη δουλειά και ο εργοδότης αποκτά επιπλέον διευθυντικό δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο μας, στην ξεκούρασή μας, στην επαφή με τα παιδιά μας, με την οικογένειά μας.

Μαζί με την πάγια απαίτηση που έχουν μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι για πλήρη κατάργηση της Κυριακής αργίας, επιδιώκουν την πλήρη υποταγή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας στις αξίες του κεφαλαίου, στην ανταγωνιστικότητα και στα κέρδη τους. Και αν στην πανδημία απέναντι από τα κέρδη τους ο λαός μας πληρώνει με αίμα και με χιλιάδες νεκρούς την «προστασία της οικονομίας», στις συνθήκες ανάκαμψης που προσδοκούν, η αύξηση της κερδοφορίας τους θα συνοδευτεί με νέα επίθεση στους μισθούς, στο ωράριο, στα εργατικά δικαιώματα, με το παραπέρα δυνάμωμα της καταστολής.

Την ίδια στιγμή, προκειμένου να κατευνάσουν κάθε φωνή που δεν θα δέχεται την κακοπληρωμένη εργασία, την «ευελιξία» και τη δουλειά ήλιο με ήλιο, ετοιμάζουν νέα επίθεση στη συνδικαλιστική δράση και στο απεργιακό δικαίωμα. Στοχεύουν να υψώσουν ακόμα περισσότερα εμπόδια στην επαφή των συνδικάτων με τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, και παράλληλα η απεργία να ερμηνεύεται ως παράνομη πράξη.

Αυτά είναι ζητήματα που παρά τις δυσκολίες της πανδημίας αλλά και της συνολικής κατάστασης στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι που τα κατανοούν, τα αντιλαμβάνονται, οργίζονται. Εκφράζεται δυσαρέσκεια, διάθεση για αγωνιστική απάντηση.

Με προετοιμασία και οργανωμένη παρέμβαση στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, η συμμετοχή των εργαζομένων στους εργατικές κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος αλλά και στην ίδια την Πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6 Μάη μπορεί να στείλει το μήνυμα: «Μην τολμήσετε να καταθέσετε το νομοσχέδιο - έκτρωμα. Δεν θα περάσει».

Του
Βάλσαμου ΣΥΡΙΓΟΥ*
*Ο Β. Συρίγος είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας