28/05/1738
Γεννιέται ο Γάλλος γιατρός Ιωσήφ Ιγνάτιος Γκιγιοτέν, το όνομα του οποίου πήρε η γκιλοτίνα.
28/05/1871
Η Παρισινή Κομμούνα πνίγεται στο αίμα. Η αγριότητα των νικητών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σχεδόν 100.000 Παριζιάνοι πλήρωσαν με φυλακή, εξορία, εκτόπιση ή θάνατο. Σ' ένα τηλεγράφημά του, εκείνων των ημερών, ο Θιέρσος (Πρωθυπουργός της Γαλλίας, πρωταγωνιστής της αντεπανάστασης) ομολογούσε: «Η γη στρώθηκε από τα πτώματά τους και το φρικιαστικό αυτό θέαμα θα χρησιμεύσει για να δοθεί ένα μάθημα». Όντως, το μάθημα δόθηκε. Το προλεταριάτο στο εξής όφειλε να μη δείξει τόσο υπερβολική μεγαλοψυχία απέναντι στους ταξικούς εχθρούς του, όση έδειξε η Κομμούνα στις κυρίαρχες τάξεις της Γαλλίας.
Τα γεγονότα της εποχής εκείνης ανέδειξαν για πρώτη φορά την εργατική τάξη στην εξουσία, έστω και για 72 μέρες, και απέδειξαν, για πρώτη φορά, στην ιστορία της ταξικής πάλης και των επαναστάσεων ότι η εργατική τάξη βρίσκεται στο προσκήνιο των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων «ως τάξη για τον εαυτό της», χειραφετημένη πολιτικά από την αστική τάξη. Οπως έγραψε χαρακτηριστικά ο Μαρξ στο έργο του «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», «ήταν η πρώτη επανάσταση με την οποία η εργατική τάξη αναγνωρίστηκε ανοιχτά σαν η μόνη τάξη που ήταν ακόμα ικανή για κοινωνική πρωτοβουλία».
Το ιστορικό έργο της Κομμούνας είναι έργο ζωτικής σημασίας για την ταξική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για την ίδια την επανάσταση, για τη θεωρητική μόρφωση και διαπαιδαγώγηση του υποκειμενικού παράγοντα που αντικειμενικά επωμίζεται το καθήκον της εκπλήρωσης της ιστορικής του αποστολής: Να δρα με κάθε μέσο και αποτελεσματικά ώστε να γίνεται ο μοχλός για το νομοτελειακό πέρασμα στην ανώτερη κοινωνική βαθμίδα της ιστορίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Η γυναικεία συμμετοχή στις 72 μέρες της Κομμούνας που συγκλόνισαν το Παρίσι
28/05/1926
Στην Πορτογαλία εκδηλώνεται πραξικόπημα και εγκαθιδρύεται δικτατορικό καθεστώς.
28/05/1937
Πεθαίνει ο Αυστριακός ιατρός και ψυχολόγος Άλφρεντ Άντλερ, ιδρυτής της σχολής της ατομικής ψυχολογίας.
28/05/1937
Ο Νέβιλ Τσάμπερλεν (Κόμμα των Συντηρητικών) αναλαμβάνει Πρωθυπουργός της Βρετανίας. Ο Τσάμπερλεν θα πρωταγωνιστήσει στην πολιτική της Βρετανίας απέναντι στη χιτλερική Γερμανία και την «ενθάρρυνση» της επιθετικότητάς της έναντι της Σοβιετικής Ένωσης. Θα παραιτηθεί υπέρ του Ουίνστον Τσόρτσιλ στις 10 Μαΐου του 1940, προκειμένου να σχηματισθεί κυβέρνηση συνασπισμού λόγω του πολέμου.
28/05/1940
Ο βασιλιάς Λεοπόλδος υπογράφει την παράδοση του Βελγίου στους Γερμανούς, έπειτα από μόλις 18 μέρες εχθροπραξιών και παρά το γεγονός ότι τους Βέλγους είχαν ενισχύσει και στρατεύματα από τη Γαλλία, τη Βρετανία και την Ολλανδία.
28/05/1941
Με πρωτοβουλία των κομμουνιστών ιδρύεται στην Αθήνα η οργάνωση της Εθνικής Αλληλεγγύης (ΕΑ). Η Εθνική Αλληλεγγύη έγινε στα χρόνια της Κατοχής μια από τις μαζικότερες εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις, προσφέροντας μεγάλες υπηρεσίες στην αντίσταση.
28/05/1949
Ο ΔΣΕ Κεφαλονιάς μπαίνει στο Αργοστόλι. Τον επόμενο μήνα το νησί κηρύχθηκε «εν πολεμικό συναγερμό», ενώ οι αστικές δυνάμεις ενισχύθηκαν με μονάδες του κυβερνητικού στρατού.
28/05/1957
Μεγάλη 24ωρη απεργία σε Αθήνα, Πειραιά, Λαύριο και Ελευσίνα, με αιτήματα «30% αύξηση στα μεροκάματα» και «ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις.»
28/05/1987
Ο Ιωάννης Παύλος Β΄ γίνεται ο πρώτος πάπας που επισκέπτεται τη Βρετανία μετά το σχίσμα του 1531, το οποίο οδήγησε στην ίδρυση της Αγγλικανικής Εκκλησίας.
28/05/1997
Η «17 Νοέμβρη» εκτελεί στον Πειραιά τον εφοπλιστή Κωνσταντίνο Περατικό.
28/05/2003
Πεθαίνει ο Βέλγος χημικός Ίλια Πρίγκοζιν, με σημαντικό έργο στο πεδίο της θερμοδυναμικής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1977
https://www.imerodromos.gr/eisai-stin-eok-mathe-gia-tin-eok/ Η Μοναδική διέξοδος σε όφελος του λαού είναι η ενίσχυση παντού της κοινωνικής συμμαχίας σε Αντικαπιταλιστική Αντιμονοπωλιακή πορεία διεκδικώντας προσωρινά μέτρα ανακούφισης και μέσα στην ιδεολογική πάλη και ζύμωση να κυριαρχήσει η έξοδος απο την Ε.Ε με κοινωνικοποίηση των βασικών συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Η Αστική τάξη συμμετέχει συνειδητά στην Ε.Ε που είναι συμμαχία καπιταλιστικών κρατών στα πλαίσια της ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης και ενδιάμεση θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Με το μειοψηφικό τμήμα της που θίγονται τα συμφέροντα του να επιθυμούν επιστροφή στον εθνικό καπιταλισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή