Αγώνας για να πάψουν οι νέες γενιές να ζουν τον εφιάλτη της εκμετάλλευσης

 

Η απόφαση του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας να παλέψει, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα, εκφράστηκε και από τη Θεσσαλονίκη, με τη μεγάλη συγκέντρωση στο Λευκό Πύργο, στην παραλία της πόλης, με ομιλητή τον Κώστα Παρασκευά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες δήλωσαν «παρών» στο προσκλητήριο μάχης για την ανατροπή της πολιτικής που τους οδηγεί στα σκοτάδια της σύγχρονης σκλαβιάς, για να γεννηθεί η ελπίδα, να κερδίσει η ζωή. 

Άνθρωποι του μόχθου που δίνουν τη μάχη μέσα από τα Σωματεία και τους φορείς στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, νέοι που αναγνωρίζουν την ανάγκη να δοθεί οργανωμένη μαζική απάντηση στα σχέδια κυβέρνησης - εργοδοσίας και για πρώτη φορά αναλαμβάνουν καθήκοντα για την προετοιμασία της απεργίας. Μέσα από τη συγκέντρωση, με τα συνθήματα, εκφράστηκε η καθολική  απαίτηση να αποσυρθεί το αντεργατικό τερατούργημα. Ο λαός δεν συμβιβάζεται με τη δουλειά ήλιο με ήλιο για ένα κομμάτι ψωμί, δεν παραδίδει δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες, θυσίες και αίμα.

Μαζικό, μαχητικό «παρών» έδωσε και η νέα γενιά, που βιώνει πιο σκληρά τη σύγχρονη σκλαβιά. Εκατοντάδες, νέες και νέοι συμμετείχαν στην προσυγκέντρωση της ΚΝΕ στην οδό Αγίας Σοφίας. Φωνάζοντας συνθήματα και κρατώντας πλακάτ στα χέρια πορεύτηκαν στην παραλιακή λεωφόρο σαλπίζοντας μήνυμα ξεσηκωμού. 

Τα συνθήματα «Εμπρός λαέ άλλαξε σελίδα, με το ΚΚΕ η μόνη σου ελπίδα», «Το μέλλον μας δεν είναι η σύγχρονη σκλαβιά, δουλειά με δικαιώματα, ζωή με ιδανικά» έδωσαν τον τόνο και στην πορεία. Η συγκέντρωση έκλεισε με το σύνθημα «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός» να δονεί την ατμόσφαιρα.

«Αυτοί που δεν δούλεψαν ποτέ, αλλά ζούνε και κερδίζουν απ' τον κόπο όσων δουλεύουν, ζητάνε τώρα απ' αυτούς που δουλεύουν, να δουλεύουν ακόμα περισσότερο χωρίς να πληρώνονται, για να συνεχίσουν αυτοί να ζουν από τη δουλειά των άλλων». Με τα λόγια αυτά ανέδειξε ο Κ. Παρασκευάς τον ταξικό χαρακτήρα του αντεργατικού νομοσχεδίου μιλώντας στη μεγάλη συγκέντρωση του Κόμματος στη Θεσσαλονίκη.

Και όπως εξήγησε, «αυτό θα είναι το αποτέλεσμα αν περάσει το νομοσχέδιο: Να δουλεύει ο εργαζόμενος παραπάνω, αλλά η υπερεργασία του, αντί να πληρώνεται, θα ανταλλάσσεται με ρεπό.

Οι εργαζόμενοι δεν δούλευαν υπερωρίες για να περνάει η ώρα τους, ούτε από χόμπι. Δούλευαν υπερωρίες από ανάγκη. Γιατί δεν τους έφτανε ο χαμηλός μισθός να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Αυτή την ανάγκη εκμεταλλεύονται τώρα ακόμα περισσότερο οι επιχειρηματίες, για να αυξάνουν την υπεραξία, την απλήρωτη δουλειά, που ούτως ή άλλως το μεγάλο μέρος το καρπώνονται μέσα στο 8ωρο και μ' αυτό τον τρόπο αυξάνουν το κεφάλαιό τους.

Τώρα, πάνε να αυξήσουν την απόλυτη εκμετάλλευση, την αύξηση της απλήρωτης δουλειάς με την αύξηση του χρόνου εργασίας πέρα από τις 8 ώρες. Με τη νομοθέτηση αυτού του αίσχους, οι δύο επιπλέον ώρες εργασίας δεν θα πληρώνονται αλλά θα "σπατσάρονται" με άδειες και ρεπό».

Καλώντας τους εργαζόμενους, τους νέους, τις νέες να πάρουν την υπόθεση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους, της ζωής και της αξιοπρέπειάς τους στα δικά τους χέρια, σημείωσε:

«Κάθε χώρος δουλειάς, κάθε νοσοκομείο, κάθε σχολή να γίνουν μετερίζι οργάνωσης του αγώνα και προετοιμασίας της απεργίας.

Η δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση, στις μαζικές κινητοποιήσεις, στα συλλαλητήρια, στην απεργία.

Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Έχουμε ισχυρές βάσεις και αγωνιστικές παρακαταθήκες.

Αυτοί που κυβερνούν δεν είναι παντοδύναμοι.

Δεν κατάφεραν να κλείσουν τα στόματα του λαού, να βάλουν το κίνημα στον πάγο την περίοδο του lockdown. Αυτό που πετύχαμε, είναι μια σημαντική παρακαταθήκη.

Παίρνουμε τη σκυτάλη από τη μεγαλειώδη Εργατική Πρωτομαγιά του 2020. Από τη φετινή απεργία της 6ης Μάη.

Ενώνουμε τον αγώνα μας και τη φωνή με υγειονομικούς, με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ που υπερασπίζονται το δικαίωμα στη δουλειά για πάνω από ενάμιση χρόνο.

Απαιτούμε να αποσυρθεί το αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης. Να ξηλωθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί πρέπει το κίνημα να σαρώσει όλα τα εμπόδια για να διεκδικηθεί και να υπάρξει αυτό που σήμερα είναι ανάγκη. Για να υπάρξουν σύγχρονες κατακτήσεις και δικαιώματα. (...)

Αυτοί που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία δεν είναι παντοδύναμοι. Ούτε αήττητοι.

Πολλές φορές ο μικρόσωμος Δαβίδ συνέτριψε τον γίγαντα Γολιάθ. Η δύναμη της εργατικής τάξης βρίσκεται στην οργάνωσή της, στην ενότητα, στην αλληλεγγύη της. Στη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα που και αυτά πλήττονται.

Η δύναμή της βρίσκεται στη θέλησή της, οι δείκτες του ρολογιού να μετακινηθούν από την πλευρά των καπιταλιστών στην πλευρά του εργαζόμενου λαού και των λαϊκών στρωμάτων».

«Τώρα, όλες οι δυνάμεις πρέπει να πέσουν στη μάχη για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Όμως ο αγώνας της εργατικής τάξης δεν τελειώνει εδώ», τόνισε, αναδεικνύοντας ότι «αυτός ο αγώνας θα κάνει το κίνημα πιο ισχυρό την επόμενη μέρα. Πιο ικανό να υπερασπίζεται τα δικαιώματα, να αποσπά νέες κατακτήσεις. Να σαρώνει κάθε εμπόδιο στον αγώνα για να ζήσουν οι εργαζόμενοι μια ζωή με δικαιώματα, χωρίς εκμετάλλευση.

Σήμερα από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη απευθύνουμε κάλεσμα να μη σκύψουν οι νέοι και οι εργαζόμενοι το κεφάλι. Δεν παραδίνουμε τίποτα απ' όσα μας έδωσαν με τους αγώνες οι προηγούμενες γενιές. Να διεκδικήσουν όλα όσα τους αξίζουν και τους ανήκουν. Να γράψουν τη δική τους ιστορία.

Βαδίζουμε στα βήματα των πρωτοπόρων της εργατικής τάξης. Στα βήματα του ηρωικού Μάη του 1936, του Τάσου Τούση. Εμπνεόμαστε από τα λόγια του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, από το ποίημα "Επιτάφιος":

"Γιε μου, στ' αδέλφια σου τραβώ

και σμίγω την οργή μου,

σου πήρα το ντουφέκι σου,

κοιμήσου εσύ πουλί μου"

Αυτόν τον ηρωικό δρόμο συνεχίζουμε. Από αυτά τα εμβληματικά παραδείγματα και από το σημερινό δίκιο της εργατικής τάξης αντλούμε τη δύναμή μας. Απλώνουμε το χέρι και απευθύνουμε μήνυμα συμπόρευσης, συστράτευσης με το ΚΚΕ, μέσα στους καθημερινούς αγώνες, στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, σε όλες πολιτικές μάχες.

Η βαρβαρότητα που ζούμε δεν μπορεί να συνεχίζεται. Το σύστημα εκμετάλλευσης δεν μπορεί να διαιωνίζεται. Ας αναλάβει ο καθένας μας την ευθύνη να βάλει το δικό του λιθαράκι γι' αυτό. Για να πάψουν οι νέες γενιές να ζουν τον εφιάλτη της εκμετάλλευσης».