Το πιστόλι στον κρόταφο

Με το προσωπείο του «ειρηνοποιού», ο Ελληνας ΥΠΕΞ επισκέφτηκε χτες την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, την ώρα που το κράτος - δολοφόνος εξαπέλυε νέες επιθέσεις στα παλαιστινιακά εδάφη, αυξάνοντας τους τραυματίες και τους νεκρούς, κυρίως αμάχους και μικρά παιδιά. Σύμφωνα με όσα διέρρεε η κυβέρνηση, με την επίσκεψη αυτή η Ελλάδα επιβεβαιώνει τον ρόλο που έχει «ως πυλώνας σταθερότητας και υπέρμαχος της προώθησης της ασφάλειας και ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή».

Για ποια «σταθερότητα» και για ποια «ασφάλεια» μιλάνε όμως; Γι' αυτήν που επιβάλλουν με στρατιωτικές επεμβάσεις ή με το πιστόλι της ιμπεριαλιστικής ειρήνης στον κρόταφο των λαών οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, προωθώντας τα δολοφονικά τους σχέδια, ανταγωνιστικά προς τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Αυτή η αμερικανοΝΑΤΟική «σταθερότητα» είναι που νομιμοποιεί και διαιωνίζει την κατοχή των Παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, ενθαρρύνει την επιθετικότητα των ισραηλινών κυβερνήσεων και την πολιτική των εποικισμών, αναγνωρίζει το δικαίωμα του πάνοπλου ισραηλινού κράτους στην «αυτοάμυνα» απέναντι στον άμαχο Παλαιστινιακό λαό.

Αυτή η ιμπεριαλιστική «ασφάλεια» είναι που ρίχνει λάδι στη φωτιά της έντασης στην περιοχή, ειδικά μετά την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, που βάζει ταφόπλακα στις προσδοκίες των Παλαιστινίων για ανεξάρτητο κράτος στα όρια του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

Η Ελλάδα, με ευθύνη όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων, είναι πράγματι «πυλώνας» αυτής της σταθερότητας, που μόνο κινδύνους, ανασφάλεια και δυστυχία φέρνει στους λαούς.

Ειδικά σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με το Ισραήλ, η «στρατηγική συμμαχία» που θεμελίωσε το 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αναβαθμίζεται έκτοτε σταθερά και επεκτείνεται σε ολοένα και περισσότερους τομείς, κυρίως στον στρατιωτικό και τον ενεργειακό τομέα, στο πλαίσιο των τριμερών και πολυμερών σχημάτων, με ομπρέλα τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, αρνείται συστηματικά να εφαρμόσει την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής από το 2015 για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους και συνεχίζει να εξισώνει το θύμα με τον θύτη, ζητώντας γενικά και αόριστα να σταματήσουν οι εχθροπραξίες.

Ούτε είναι βέβαια τυχαίο ότι στην τελευταία του επίσκεψη στο Ισραήλ, ο Ελληνας πρωθυπουργός, για πρώτη φορά στην ιστορία, δεν συναντήθηκε και με τον Πρόεδρο της Παλαιστίνης, σε μια περίοδο μάλιστα που κορυφώνονταν οι αντιδράσεις για τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.

Είναι φανερό επομένως ότι ο Ελληνας ΥΠΕΞ δεν πήγε χτες σαν «ουδέτερος παρατηρητής» στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη, αλλά ως ντελάλης της εγκληματικής πολιτικής των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που είναι συνένοχοι στο αιματοκύλισμα του Παλαιστινιακού λαού. Αλλωστε, μια μέρα πριν το ταξίδι του στη Μέση Ανατολή, ανακοινώθηκε μια ακόμα συμφωνία πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ.

Δεν πήγε λοιπόν ως «ειρηνοποιός», αλλά ως μαντατοφόρος της ιμπεριαλιστικής ειρήνης στην περιοχή, που νομιμοποιεί τα κατοχικά εγκλήματα σε βάρος των Παλαιστινίων, προωθεί τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό για τη νέα Μέση Ανατολή, επιβεβαιώνει τον ρόλο της χώρας ως «βραχίονα» της ευρωατλαντικής πολιτικής στην Ανατ. Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή.

Σ' αυτήν την πολιτική «επενδύει» η ελληνική αστική τάξη, η κυβέρνηση και όλα τα κόμματά της, για να αναβαθμίσει τον ρόλο και τη θέση της στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, βαθαίνοντας σταθερά την εμπλοκή της χώρας στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό, από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Ανατ. Μεσόγειο και τον Περσικό Κόλπο.

Είναι χαρακτηριστικές της επικίνδυνης ομοφωνίας των αστικών κομμάτων οι υποδείξεις του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση «να επιστρέψει στο ρόλο της ως γέφυρα» και «να αναλάβει ενεργητικές πρωτοβουλίες στην περιοχή», για να βγάλει ασπροπρόσωπη και την ΕΕ, που «παρακολουθεί αμέτοχη τις εξελίξεις» (!)

Κάθε τους δήλωση, όπως και κάθε κυβερνητική ανακοίνωση, είναι μια προσβολή στα βαθιά αισθήματα αλληλεγγύης που ενώνουν τον Παλαιστινιακό και τον ελληνικό λαό.

Οι μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις που συνεχίζονται στην Ελλάδα, δεν είναι μόνο ένα μαζικό βήμα καταδίκης της ισραηλινής επιθετικότητας, που κλιμακώνεται με τις πλάτες ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, αλλά και της ελληνικής εμπλοκής στα βρώμικα ευρωατλαντικά σχέδια, που εκθέτουν σε μεγάλο κίνδυνο τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.