07/06/1896
Πεθαίνει ο Ζακυνθινός μουσουργός Παύλος Καρέρ.
07/06/1914
Μαζικές εξεγέρσεις εργατών και αγροτών ξεσπούν στην Ιταλία («Κόκκινη Εβδομάδα», 7 - 14/6/1914). Αφορμή υπήρξε η ένοπλη καταστολή εργατικής διαδήλωσης στην Αγκώνα στις 7/6.
Στις 8/6 το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Συνομοσπονδία της Εργασίας της Ιταλίας κήρυξαν γενική απεργία διαμαρτυρίας. Σε πολλές πόλεις η απεργία μετεξελίχθηκε σε ένοπλη σύγκρουση, με τους εργάτες να στήνουν οδοφράγματα και να συγκρούονται με το στρατό. Σε πολλά μέρη της χώρας η αστική εξουσία καταλύθηκε.
Όμως η ρεφορμιστική ηγεσία της Συνομοσπονδίας και του Σοσιαλιστικού Κόμματος υποχώρησαν κηρύσσοντας τη λήξη της απεργίας. Τα γεγονότα της 7-14/6 έδειξαν πόσο ισχυρή ήταν η επαναστατική διάθεση του ιταλικού προλεταριάτου και πόσο αδύνατη ταυτόχρονα υπήρξε η πολιτική του οργάνωση.
07/06/1917
Με την έγκριση του Ε. Βενιζέλου, οι Γάλλοι εξορίζουν στην Κορσική τους πολιτικούς του αντιπάλους, Δημήτρη Γούναρη, Ιωάννη Μεταξά, Σπύρο Μερκούρη, Ίωνα Δραγούμη και Βίκτορα Δουσμάνη.
07/06/1942
Λήγει η 4ήμερη ναυμαχία του Μίντγουεϊ στον Ειρηνικό Ωκεανό με αποφασιστική νίκη των Αμερικανών επί του στόλου της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας.
07/06/1950
Το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Μπελογιάννης φτάνει παράνομα στην Ελλάδα από τη Ρουμανία όπου βρισκόταν ως πολιτικός πρόσφυγας. Καθήκον του, σύμφωνα με τις αποφάσεις της 7ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, ήταν η αναδιοργάνωση των Παράνομων Κομματικών Οργανώσεων.
Εξίμισι μήνες μετά από την άφιξή του στην Ελλάδα ο Μπελογιάννης θα πέσει στα χέρια της Ασφάλειας (20/12/1950), θα δικαστεί (δύο φορές) και θα εκτελεστεί στις 30/3/1952.
Φτάνει παράνομα στην Ελλάδα ο Ν Μπελογιάννης
07/06/1954
Πεθαίνει ο Βρετανός μαθηματικός Άλαν Τιούρινγκ, «πατέρας» της επιστήμης των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
07/06/1957
Η κυβερνητική πλειοψηφία ψηφίζει τη νέα σύμβαση για το καθεστώς ετεροδικίας των Αμερικανών στην Ελλάδα, με το οποίο οι αξιόποινες πράξεις πολιτών των ΗΠΑ δεν υπόκεινται στο ελληνικό δίκαιο.
07/06/1960
Καταδικάζονται σε ισόβια με την κατηγορία της κατασκοπίας οι κομμουνιστές Γιάννης Λίππας και Περικλής Πεταλωτής.
07/06/1971
Κατασκευάζεται ο πρώτος στον κόσμο τροχιακός επανδρωμένος επιστημονικός σταθμός «Σαλιούτ» (ΕΣΣΔ), ο οποίος συνδέθηκε με το διαστημόπλοιο «Σογιούζ ΙΙ». Η πτήση του με τους κοσμοναύτες Γ. Τ. Ντομπροβόλσκι, Β. Ν. Βολκόφ και Β. Ι. Πατσάεφ διήρκεσε 24 μέρες
07/06/1972
Πεθαίνει ο γιατρός Μανώλης Σιγανός, παλαίμαχος αγωνιστής, καπετάνιος της Β’ ταξιαρχίας του Α’ Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ Αθήνας και στέλεχος του ΚΚΕ.
Ο κομμουνιστής γιατρός Μανώλης Σιγανός
07/06/1975
Εγκρίνεται από τη Βουλή των Ελλήνων, με τις ψήφους μόνο των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, το νέο Σύνταγμα της χώρας. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης (Ένωση Κέντρου, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΚΚΕ «Εσωτερικού/ΕΔΑ) καταψήφισαν το εν λόγω σύνταγμα ως αντιδημοκρατικό και αυταρχικό
07/06/1950
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Μπελογιάννης φτάνει παράνομα στην Ελλάδα από τη Ρουμανία όπου βρισκόταν ως πολιτικός πρόσφυγας. Καθήκον του, σύμφωνα με τις αποφάσεις της 7ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, ήταν η αναδιοργάνωση των Παράνομων Κομματικών Οργανώσεων.
Εξίμισι μήνες μετά από την άφιξή του στην Ελλάδα ο Μπελογιάννης θα πέσει στα χέρια της Ασφάλειας (20/12/1950), θα δικαστεί (δύο φορές) και θα εκτελεστεί στις 30/3/1952. .................................Στη μη υποψηφιότητα του Ν. Μπελογιάννη είναι γενικά γνωστό ότι ιδιαίτερο ρόλο έπαιξε η επιμονή του Μιχάλη Κύρκου, ο οποίος απειλούσε και εξεβίαζε με αποχώρηση από την ΕΔΑ, στην περίπτωση που αποφασιζόταν η υποψηφιότητα του Μπελογιάννη.
Βεβαίως, δεν ήταν μόνο ο Μ. Κύρκος που αντιδρούσε. Σύμφωνα με μαρτυρίες υπήρχαν κι άλλοι, όχι μόνο συνεργαζόμενοι με το ΚΚΕ αλλά και κομμουνιστές. Οπως γράφει ο Σπ. Λιναρδάτος - ένας απ' αυτούς που επικροτούν τη μη υποψηφιότητα του Μπελογιάννη - «φοβόντουσαν ότι έτσι θα δώσουν επιχειρήματα να διαλυθεί η ΕΔΑ σαν συνδεδεμένη με τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ»!2
Γράφει σχετικά ο Σπ. Λιναρδάτος: «Αντιδρούν επίσης μερικά από τα στελέχη του ΚΚΕ που έχουν βγει από την εξορία και είναι νόμιμα (Αντώνης Μπριλάκης, Πότης Παρασκευόπουλος, Γιάννης Φιλίνης). Σε μια σύσκεψη στο σπίτι του στρατηγού Μάντακα στην οδό Δεινοκράτους, φέρνει το θέμα ο Δ. Μαριόλης. Ο Πασαλίδης διατυπώνει αμέσως τις αντιρρήσεις του. Ο Μιχάλης Κύρκος λέει: "Τα τινάζετε όλα στον αέρα". Ο Σπηλιόπουλος και ο Μάντακας συμφωνούν. Οι άλλοι όμως επιμένουν να μην μπουν οι υποψηφιότητες. Ο Ζάκκας δηλώνει ότι αποχωρεί. Πραγματικά αποχωρεί και δεν παίρνει μέρος στις συσκέψεις της ΕΔΑ. Εκείνο το βράδυ ο Γιάννης Κοκορέλλης προτείνει να δοθεί στον Τύπο ανακοίνωση ότι ο "Δημοκρατικός Συναγερμός" (νόμιμη έκφραση του ΚΚΕ) αποχώρησε από την ΕΔΑ. Για μια βδομάδα όμως επικρατεί διάλυση...».3
Το μόνιμο μοτίβο που λέγεται και γράφεται, απ' όσους εγκρίνουν τη στάση του Μ. Κύρκου και άλλων, είναι ότι προσπαθούσαν μ' αυτόν τον τρόπο να παρεμποδίσουν τη διάλυση της ΕΔΑ, να μη δώσει δηλαδή η ΕΔΑ πρόσχημα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς που επεδίωκαν να τη θέσουν εκτός νόμου. Ωστόσο, κανένας από τους παραπάνω δεν απαντά στο απλό γεγονός: Γιατί ο Μ. Κύρκος αποχώρησε από την ΕΔΑ - μαζί με τον Λ. Καραμαούνα - λίγους μήνες αργότερα, αφού στο μεταξύ είχε εκλεγεί βουλευτής; Αν, ο λόγος της άρνησής του να συμφωνήσει με την υποψηφιότητα Μπελογιάννη, ήταν ο κίνδυνος διάλυσης της ΕΔΑ, τότε γιατί αποχώρησε;https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5015960 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
07/06/1914
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζικές εξεγέρσεις εργατών και αγροτών ξεσπούν στην Ιταλία («Κόκκινη Εβδομάδα», 7 - 14/6/1914). Αφορμή υπήρξε η ένοπλη καταστολή εργατικής διαδήλωσης στην Αγκώνα στις 7/6.
Στις 8/6 το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Συνομοσπονδία της Εργασίας της Ιταλίας κήρυξαν γενική απεργία διαμαρτυρίας. Σε πολλές πόλεις η απεργία μετεξελίχθηκε σε ένοπλη σύγκρουση, με τους εργάτες να στήνουν οδοφράγματα και να συγκρούονται με το στρατό. Σε πολλά μέρη της χώρας η αστική εξουσία καταλύθηκε.
Όμως η ρεφορμιστική ηγεσία της Συνομοσπονδίας και του Σοσιαλιστικού Κόμματος υποχώρησαν κηρύσσοντας τη λήξη της απεργίας. Τα γεγονότα της 7-14/6 έδειξαν πόσο ισχυρή ήταν η επαναστατική διάθεση του ιταλικού προλεταριάτου και πόσο αδύνατη ταυτόχρονα υπήρξε η πολιτική του οργάνωση.07/06/1914
Μαζικές εξεγέρσεις εργατών και αγροτών ξεσπούν στην Ιταλία («Κόκκινη Εβδομάδα», 7 - 14/6/1914). Αφορμή υπήρξε η ένοπλη καταστολή εργατικής διαδήλωσης στην Αγκώνα στις 7/6.
Στις 8/6 το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Συνομοσπονδία της Εργασίας της Ιταλίας κήρυξαν γενική απεργία διαμαρτυρίας. Σε πολλές πόλεις η απεργία μετεξελίχθηκε σε ένοπλη σύγκρουση, με τους εργάτες να στήνουν οδοφράγματα και να συγκρούονται με το στρατό. Σε πολλά μέρη της χώρας η αστική εξουσία καταλύθηκε.
Όμως η ρεφορμιστική ηγεσία της Συνομοσπονδίας και του Σοσιαλιστικού Κόμματος υποχώρησαν κηρύσσοντας τη λήξη της απεργίας. Τα γεγονότα της 7-14/6 έδειξαν πόσο ισχυρή ήταν η επαναστατική διάθεση του ιταλικού προλεταριάτου και πόσο αδύνατη ταυτόχρονα υπήρξε η πολιτική του οργάνωση.https://www.komep.gr/m-article/07cefc4a-f42a-11e9-95d7-3ed1504937da/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
...Συμμέτοχο και συνένοχο σε αυτή την άθλια μεθόδευση των παρατάξεων του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ-ΣΥΡΙΖΑ ήταν και το ΠΑΜΕ, που για άλλη μια φορά, όχι μόνο δεν στήριξε σχέδιο απεργιακής κλιμάκωσης σε ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ και Ομοσπονδίες που ελέγχει, αλλά συμφώνησε για την ακύρωση και μετατόπιση της απεργίας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά! Συχνά στις κρίσιμες στιγμές συμπορεύεται με τον υποταγμένο συνδικαλισμό, περιφρονεί τις δημοκρατικά αποφασισμένες απεργιακές αποφάσεις σωματείων και συνελεύσεων. Δεν επιλέγει τη γραμμή των μαχητικών αγώνων που θα δημιουργούν όρους σύγκρουσης και νίκης απέναντι σε κυβέρνηση-ΣΕΒ, αλλά τη γραμμή αγώνων «χαμηλής έντασης». Έφτασε μάλιστα με απαράδεκτη ανακοίνωσή του, αντί να εκφράσει έστω την αλληλεγγύη σε ένα σωματείο που λοιδορούνταν από κυβέρνηση και ΜΜΕ για την απεργία που περιφρουρούσε, να μιλά για «βρωμιές» και «λασπολογίες» και ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την απεργία και την ΠΕΝΕΝ! Επιλέγει τις κομματικές συγκεντρώσεις, που συσπειρώνουν όλο και πιο λίγο κόσμο (όπως την Πέμπτη σε Αθήνα και Πειραιά), νομικά διαβήματα και προτάσεις νόμου, που εν τέλει οδηγούν σε κοινοβουλευτικοποίηση του κινήματος και όχι σε ένταση του ταξικού αγώνα.https://prin.gr/2021/06/apergia-klimakosi/........Ευχαριστούμε για τα καλά τους λόγια τους ...Αντιτζανεττακιστές.... του ΝΑΡ που έγιναν τσιράκια του ...Τζανεττακιστή.... εγκάθετου των εφοπλιστών στην ΠΕΝΕΝ. Ο Πανικός και η απόγνωση τους είναι η απόλυτη δικαίωση των Κομμουνιστών και των ταξικών δυνάμεων της Κοινωνικής συμμαχίας. Αφήνουμε τα καρακόλια της ...πασοκάρας... και του καπιταλισμού να σκούζουν όσο θέλουν. Δεν συμμετέχουμε στο έγκλημα που ετοιμάζουν. Θα μας βρούνε απέναντι και θα τους τσακίσουμε. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή