Ερώτηση για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό πολιτικής προστασίας που ακολουθεί το επικίνδυνο κριτήριο «κόστους-οφέλους»

Τον αποδεδειγμένα αναποτελεσματικό μηχανισμό «RescEU» της ΕΕ, που ανακυκλώνει και διαιωνίζει τις τεράστιες ελλείψεις που αντιμετωπίζουν τα κράτη-μέλη στην πολιτική προστασία, την δασοπροστασία και δασοπυρόσβεση ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής «κόστους-οφέλους» που εφαρμόζουν διαχρονικά η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις, καταδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Στην Ερώτηση που κατέθεσαν οι Ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος, συγκεκριμένα, αναφέρουν:

Οι πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα, σε Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο κόστισαν ανθρώπινες ζωές, είχαν δεκάδες τραυματίες, κατέκαψαν εκατοντάδες κατοικίες, μικροαγροτικές και κτηνοτροφικές υποδομές, το βιος χιλιάδων ανθρώπων και εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης. Η ανείπωτη αυτή τραγωδία αποκάλυψε τις δραματικές συνέπειες της ευρωενωσιακής στρατηγικής που σχεδιάστηκε κι εφαρμόστηκε από όλες τις κυβερνήσεις, και τη σημερινή της ΝΔ, με αποτέλεσμα την έλλειψη δασοπροστασίας και ολοκληρωμένου σχεδιασμού πολιτικής προστασίας.

Εν μέσω αυτής της μεγάλης καταστροφής, που ξεκίνησε στις 3/8, υπήρξε συνδρομή για την κατάσβεση των πυρκαγιών από άλλες χώρες με αεροσκάφη κι επίγειες δυνάμεις, ανάμεσα τους και μέσω της ενεργοποίησης του λεγόμενου «ευρωπαϊκού μηχανισμού πολιτικής προστασίας - RescEU» της ΕΕ. Συγκεκριμένα κινητοποιήθηκαν 12 χώρες εκτός της ΕΕ και μέσω του «RescEU» 11 από την ΕΕ.

Ειδικότερα μέσω του «RescEU», με εξαίρεση την αποστολή μιας ομάδας επίγειας πυρόσβεσης από την Κύπρο που έφτασε στις 4/8, οι αποστολές κατέφθασαν εντός 4 ημερών ως και μιας εβδομάδας αργότερα από την έναρξη των πυρκαγιών μετά την τραγωδία. 2 αποστολές από τη Σουηδία και την Κροατία έφτασαν στις 6/8, ενώ ο κύριος όγκος των αποστολών έφτασε από τις 7 ως και τις 10/8.

Αποδείχθηκε στην πράξη ότι στο πεδίο της μάχης τις κρίσιμες και καθοριστικές πρώτες ώρες και μέρες για την εξέλιξη της πυρκαγιάς και τον έλεγχο των διαστάσεών της, βρίσκονται οι απογυμνωμένες επίγειες κι εναέριες δυνάμεις πυρόσβεσης και δασοπροστασίας της χώρας, οι οποίες έχουν δεχθεί σχεδιασμένα αλλεπάλληλες περικοπές κατά 97% στους προϋπολογισμούς τους με ευθύνη της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Βρίσκονται οι ίδιοι οι κάτοικοι, οι οποίοι συνειδητοποιώντας αυτές τις τεράστιες ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού, με την αξιοθαύμαστη λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία τους, έσωσαν ανθρώπινες ζωές και περιουσίες παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους.

H συγκρότηση του «RescEU» ακολουθεί το επικίνδυνο κριτήριο «κόστος-όφελος», με την ίδια την Κομισιόν να τονίζει ότι έχει στόχο «την εξασφάλιση οικονομιών κλίμακας, όπου είναι αυτό δυνατό». Γι' αυτό διατηρεί και την ιδιοκτησία των μέσων του «RescEU» σε βάρος του αναγκαίου σχεδιασμού των κρατών-μελών, ενώ ενισχύει παράλληλα το αλισβερίσι με την αγορά και ενοικίαση σωστικών μέσων και την εμπλοκή ιδιωτικών ομίλων και των "τρωκτικών" των ΜΚΟ, που στο όνομα του «ζωντανού δάσους» και των «αναδόχων» του, προωθούν τους «πράσινους» σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των λαών και του περιβάλλοντος με το χρήμα των λαών μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Επίσης, από την έως τώρα εμπειρία ενεργοποίησης του «RescEU» τόσο για πυρκαγιές, πλημμύρες όσο και για την πανδημία, καταγράφονται αιτήματα που κατά δεκάδες δεν ικανοποιήθηκαν, περιπτώσεις που η όποια βοήθεια στάλθηκε με μεγάλη καθυστέρηση ή δεν στάλθηκε ποτέ λόγω των πολύ συχνά ταυτόχρονων αιτημάτων από κράτη-μέλη. Πρόκειται για συνολική οπισθοδρόμηση σε αντίθεση με τις τεράστιες επιστημονικές και τεχνικές δυνατότητες της εποχής μας.

Ο αριθμός, οι διαστάσεις κι η τραγική κατάληξη των πυρκαγιών απέδειξαν ότι η διεθνής συνδρομή όσο πολυάριθμη και έμπειρη κι αν είναι, όσα σύγχρονα μέσα κι αν διαθέτει, καταφθάνει ως επί το πλείστον… «κατόπιν τραγωδίας» και δεν μπορεί να υποκαταστήσει σε καμιά περίπτωση τον απαραίτητο και ζωτικής σημασίας ολοκληρωμένο σχεδιασμό δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης. Δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον ενιαίο κρατικό σχεδιασμό με όλο το αναγκαίο προσωπικό, υποδομές και μέσα, με έδρα την κάθε χώρα, με μηχανισμό καταστολής που δεν θα διαχωρίζεται από την πρόληψη, με οργανωμένα σχέδια πολιτικής προστασίας, εκπόνησης και υλοποίησης όλων των αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων. Αυτές οι προϋποθέσεις αναδεικνύουν την αναγκαιότητα μιας οικονομίας που θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, όπου η γη, το περιβάλλον, τα δάση θα αποτελούν λαϊκή περιουσία κι όχι εμπόρευμα.

Με βάση τα παραπάνω πώς τοποθετείται η Ευρ. Επιτροπή :

-στο γεγονός ότι ο μηχανισμός «RescEU» όχι μόνο είναι αποδεδειγμένα αναποτελεσματικός, αλλά αποτελεί μέρος μιας επιζήμιας για τους λαούς πολιτικής που ανακυκλώνει και διαιωνίζει τις τεράστιες ελλείψεις που αντιμετωπίζουν τα κράτη-μέλη ως αποτέλεσμα της πολιτικής ΕΕ - κυβερνήσεων που διαχωρίζει την δασοπυρόσβεση από τη συνολική δασοπροστασία και πρόληψη;

-στο ότι η ευρωενωσιακή στρατηγική και οι μηχανισμοί πολιτικής προστασίας που αφήνουν ανοχύρωτα το βιος των λαών και τα δάση ταιριάζουν γάντι με τις επικίνδυνες «πράσινες» διακηρύξεις και σχέδια της ΕΕ, για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα δάση και τα βουνά, ακόμα και σε αναδασωτέες εκτάσεις;

-στο ότι από τη στιγμή που η πολιτική κυβερνήσεων κι ΕΕ έχει ως κριτήριο την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και τις «πράσινες μπίζνες», άμεση συνέπεια είναι να υπονομεύεται και να τίθεται σε μεγάλο κίνδυνο η ζωή, η περιουσία των λαών, να προκαλείται ανεπανόρθωτη καταστροφή του περιβάλλοντος, του δασικού πλούτου;