Πρώτη τοποθέτηση για την υπογραφή νέας επιχειρησιακής σύμβασης εργασίας στον Σκλαβενίτη

Πρώτη τοποθέτηση για την υπογραφή νέας επιχειρησιακής σύμβασης εργασίας
στον Σκλαβενίτη

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Το επιχειρησιακό σωματείο με ανακοίνωση του, μας ενημέρωσε ότι ολοκληρώθηκαν οι
διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία και υπογράφηκε νέα διετής σύμβαση εργασίας που
καθορίζει εκ νέου το ύψους του μισθού μας και γενικότερα τις συνθήκες εργασίας μας.

Η υπογραφή της σύμβασης γίνεται αμέσως μετά τη ψήφιση του αντεργατικού εκτρώματος
του νόμου Χατζηδάκη, την περίοδο που κρίνεται στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς αν ο νόμος θα μπει σε εφαρμογή ή θα ακυρωθεί στην πράξη μέσα από την συλλογική πάλη των ίδιων των εργαζόμενων και των σωματείων στα οποία οργανώνονται.

Το επιχειρησιακό σωματείο για άλλη μια φορά επέλεξε να μην οργανώσει την ενημέρωση-
συζήτηση, να αποκλείσει τη συμμετοχή όλων των συναδέλφων στη διαμόρφωση των
αιτημάτων μας. Δεν έκανε, ως όφειλε υπόθεση όλων μας τη διεκδίκηση καλύτερων όρων
εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες μας.

Αντίθετα για άλλη μια φορά πήγε στα μουλωχτά και υπέγραψε μια σύμβαση πίσω από
κλειστές πόρτες, ήρθε σε συνεννόηση με την εργοδοσία κρυφά από τους χιλιάδες
εργαζόμενους της επιχείρησης, δημοσιεύοντας γενικά νούμερα και πανηγυρικούς λόγους.
Δεν είμαστε κόστος!

Το σωματείο εργαζομένων συνεχίζει και μιλά με την ορολογία που χρησιμοποιεί η επιχείρηση και τα στελέχη της. Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η παροιμιώδης αναφορά σε ανακοίνωση σωματείου εργαζομένων πως «το συνολικό κόστος των μέτρων για τη σύμβαση ανέρχεται στα 12,1 εκατομμύρια». Οι μισθοί μας, οι όροι εργασίας και οι διεκδικήσεις μας λογίζονται ως κόστος, όχι μόνο από την εργοδοσία και την κυβέρνηση αλλά και από το ίδιο το σωματείο που μάλιστα έτρεξε να προλάβει πρώτο να δημοσιοποιήσει το «κόστος» των μέτρων αντί να το χρησιμοποιήσει η επιχείρηση. Προφανώς πάντα στα πλαίσια της «οικογένειας».

Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε κόστος! Είναι πρόκληση μία τέτοια αναφορά. Με το δικό μας
κόπο και τη δική μας εργασία βγάζουμε και τους μισθούς μας και τα κέρδη που καρπώνονται οι επιχειρήσεις. Δεν τους χρωστάμε τίποτα! Αντίθετα μας κλέβουν τον απλήρωτο ιδρώτα μας!

Να δοθεί τώρα σε όλους τους εργαζόμενους το πλήρες κείμενο της σύμβασης
Καλούμε τώρα το επιχειρησιακό σωματείο να δώσει σε όλους τους εργαζόμενους το πλήρες
κείμενο της σύμβασης για να ενημερωθούμε συνολικά για τους όρους εργασίας που αφορούν τον μισθό, τα ωράρια εργασίας, τον καθορισμό των πόστων, τις μετακινήσεις προσωπικού, τα διαλείμματα, τις άδειες και τα ρεπό, δηλαδή το σύνολο των όρων εργασίας που συμφώνησε με την εργοδοσία.

Μπορεί να μας ενημερώσει το σωματείο σε πραγματικά μεγέθη πόσοι εργαζόμενοι είναι
μερικής απασχόλησης, ώστε να δούμε την αληθινή αναλογία αύξησης στους μισθούς που
υποτίθεται παζάρευε επί μήνες; Δεν γνωρίζει το σωματείο ότι μεγάλο κομμάτι των
συναδέλφων είναι, 3ημεροι, 4ωροι,5ωροι και 6ωροι ή με την σύμβαση αίσχος 6ωρο -6ημερο και χωρίς ρεπό που αμείβονται το πολύ με 600€;

Το σωματείο έχει ήδη τρέξει να προλάβει για να σβήσει άμεσες και μελλοντικές διεκδικήσεις.
Αναφέρει πως η παρούσα σύμβαση είναι παρακαταθήκη για το μέλλον, «ανάλογα και με την πορεία της επιχείρησης» για να εξασφαλιστούν τάχα «μέγιστα δυνατά οφέλη». Ακόμα και το χέρι του πιο αντιδραστικού υπουργού εργασίας που προσκυνά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, θα ήταν πιο προσεκτικό στη διατύπωση τέτοιων απόψεων, ειδικά όταν αυτές εκφράζονται από «εκπροσώπους» σωματείου εργαζόμενων.

Ήδη η πραγματικότητα που βιώνουμε μέσα στα καταστήματα και τις αποθήκες, αποδεικνύει ότι η εργοδοσία εντείνει την εκμετάλλευση. Δεν τα βγάζουμε πέρα, έχουμε αποκτήσει προβλήματα υγείας, δεν αντέχουμε άλλο τους εξαντλητικούς ρυθμούς, την 6ήμερη εργασία,
τα κομμένα ρεπό, την ενδιάμεση βάρδια που μας κόβει την ημέρα στα δύο.
Τα super market μέσα στην πανδημία αύξησαν κατακόρυφα την κερδοφορία τους, απέσπασαν μεγαλύτερα μερίδια αγοράς. Η κυβέρνηση έδωσε νέα προνόμια για να στηρίξει τις μεγάλες αλυσίδες super market, ξεχαρβάλωσε τα ωράρια και τις συνθήκες τις δικής μας εργασίας, απελευθέρωσε το ωράριο στις αποθήκες.

Αντίθετα εμείς οι εργαζόμενοι είδαμε να χειροτερεύουν απόλυτα οι ζωές μας. Εκτεθειμένοι
στην πανδημία, αντιμέτωποι με την αντιλαϊκή πολιτική σε όλα τα επίπεδα, βλέπουμε τώρα
την ακρίβεια να ροκανίζει το εισόδημα μας. Πληρώνουμε όλο και περισσότερα και ζούμε
χειρότερα. Τώρα είναι η ώρα να οργανώσουμε την πάλη για ουσιαστικές αυξήσεις στους
μισθούς μας. Είναι γελασμένοι όσοι πιστεύουν ότι θα αρκεστούμε για τα επόμενα δύο χρόνια στα λίγα που ορίζει η σύμβαση και εξανεμίζονται σε μια και μοναδική επίσκεψη στο ταμείο του σούπερ μάρκετ.

Nα ακυρώσουμε στην πράξη τους αντεργατικούς νόμους.

Ακυρώνουμε με τη δράση μας μέσα στα μαγαζιά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τη
10ωρη με απλήρωτες υπερωρίες δουλειά. Απαιτούμε σταθερή δουλειά με σταθερό ωράριο
εργασίας. Απαιτούμε να δουλεύουμε λιγότερες ώρες με 35ωρο-7ωρο-5ήμερο. Να
κατοχυρωθεί η Κυριακάτικη αργία.
Η πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου να πάψει εδώ και τώρα την ύπουλη και
απαράδεκτη τακτική να αποφασίζει για λογαριασμό των εργαζομένων πίσω από τις πλάτες
τους. Αυτού του τύπου ο συνδικαλισμός ονομάζεται εταιρισμός, οδηγεί στον καναπέ, στην
ανάθεση και στην εκχώρηση των δικαιωμάτων μας, με εμάς στο περιθώριο.
Αλήθεια πόσες γενικές συνελεύσεις σε όλη τη χώρα, πόσα ανοιχτά ΔΣ έχουν πραγματοποιηθεί αυτό το τρίχρονο μπροστά στη σύμβαση, στους αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαν, ανατρέποντας δικαιώματα και κατακτήσεις; Πόσες φορές απάντησαν αρνητικά στις προτάσεις για γενικές συνελεύσεις, ώστε να μεταφερθούν οργανωμένα και συλλογικά οι ανησυχίες των εργαζομένων; Σωματείο δεν είναι μια ανακοίνωση μέσω mail στη χάση και τη φέξη αλλά η ζωντανή, άμεση και συλλογική απόφαση και διεκδίκηση.

Αποφάσεις χωρίς τη  δική μας συλλογική συμμετοχή και δράση είναι αυτές που επιθυμεί η εργοδοσία και ήδη έχει νομοθετήσει η κυβέρνηση!

Ο αγώνας των εργαζομένων στην e-food απέδειξε τη δύναμη του οργανωμένου μαζικού
συλλογικού αγώνα, την τεράστια δύναμη της αλληλεγγύης, ενάντια στις αντεργατικές
μεθοδεύσεις των εργοδοτών και των κυβερνήσεων. Με αφοβία και μαζικότητα, στους χώρους δουλειάς και στο δρόμο έσπασαν τον τσαμπουκά της εργοδοσίας και έδωσαν το πρώτο ράπισμα στην κυβέρνηση και στο νόμο-έκτρωμα του Χατζηδάκη.

Ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή!

 Αυτός είναι ο δρόμος! Οι εργαζόμενοι μπορούμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας,
συλλογικά, οργανωμένα, να αποφασίζουμε για τις ζωές μας, να διεκδικούμε τα δικαιώματα
μας! Καλούμε όλους τους συναδέλφους να οργανωθούν στα σωματεία και να κάνουν πέρα
τους συνδικαλιστές που μιλάνε τη γλώσσα της εργοδοσίας και είναι καλοπληρωμένο κομμάτι της. Προειδοποιούμε την πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου να μην τολμήσει να οργανώσει εκλογές με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή στα κρυφά, χωρίς να καλέσει σε μαζική συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες του σωματείου, όπως οφείλει. Ούτε σκέψη για τη διάτρητη και ελεγχόμενη από την εργοδοσία ηλεκτρονική ψηφοφορία.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας! Είμαστε πολλοί, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας! Με τον
συλλογικό μας αγώνα μπορούμε να ανοίξουμε δρόμους διεκδίκησης και να αποσπάσουμε
κατακτήσεις.