3/11/1979 Νέο εργατικό αίμα στο βωμό της εκμετάλλευσης

Από έλλειψη και των πιο στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας

ΠΕΝΤΕ ΕΡΓΑΤΕΣ νεκροί. Δεκαέξι σοβαρά και ελαφρά τραυματισμένοι. Ολόκληρη η Λάρυμνα βυθίστηκε στο πένθος. Ολόκληρη η εργατική τάξη θρηνεί αλλά και οργίζεται για το φοβερό ατύχημα - έγκλημα, που έγινε χθες στις 7.20 το πρωί στο μεγαθήριο της ΛΑΡΚΟ. Εξι φιάλες ασετυλίνης έσκασαν λόγω της έλλειψης μέτρων ασφαλείας και σαν ισχυρές βόμβες σκόρπισαν το θάνατο στο μηχανουργείο του εργοστασίου.

Η τρομαχτική έκρηξη, που ήταν η σοβαρότερη απ' όσες έγιναν σ' όλα τα εργοστάσια στα πέντε τελευταία χρόνια, δημιούργησε μια εφιαλτική εικόνα.

Τα πτώματα τριών εκ των πέντε εργατών διαμελίστηκαν σε σημείο που τα δυο αναγνωρίσθηκαν από τα ρούχα και ένα δεν βρέθηκε καθόλου! Τόσο φριχτός ήταν ο θάνατος.

Τα δραματικότατο ατύχημα στη ΛΑΡΚΟ που συγκλονίζει το πανελλήνιο, έδωσε μεγάλες πολιτικές διαστάσεις στο τεράστιο πρόβλημα των εργατικών ατυχημάτων, που δίνουν θλιβερό ρεκόρ στη χώρα μας. Επισημαίνει τις ευθύνες που φέρνει η κυβέρνηση και η άπληστη μεγαλοεργοδοσία για το έγκλημα κατ' εξακολούθηση σε βάρος της εργατικής τάξης.

(...)

Το ΚΚΕ, όπως αναφέρεται σε χθεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, υπογραμμίζει για μια ακόμα φορά τις ευθύνες της κυβέρνησης και καλεί την εργατική τάξη να συσπειρωθεί στα σωματεία της και να παλέψει ενάντια στην ασυδοσία των μονοπωλίων.

Δηλώνει, επίσης, ότι συμμετέχει στο βαρύ πένθος που έπληξε τις οικογένειες των εργατών.

Ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ σ. Χαρίλαος Φλωράκης επισκέφτηκε, χθες, με κλιμάκιο του Κόμματος τη Λάρυμνα και μίλησε σε συγκέντρωση των εργατών, τονίζοντας ότι:

«Τα εργατικά ατυχήματα είναι "προνόμιο" των εργατών. Η κατάσταση θ' αλλάξει με τον αγώνα σας και σ' αυτόν θα μας βρείτε θερμούς συμπαραστάτες».

(...) το φοβερό ατύχημα έγινε στις 7.30 το πρωί χθες, στο τμήμα του μηχανουργείου, όπου δούλευαν 62 εργάτες, στην πλειοψηφία τους νέοι. Η έκρηξη έγινε μετά την αντικατάσταση των άδειων φιαλών ασετυλίνης με γεμάτες και άρχισε η οξυγονοκόλληση. Λόγω βλάβης της βαλβίδας ασφαλείας, σύμφωνα με μαρτυρίες εργατών, που δούλευαν στο τμήμα, έγινε αναρρόφηση της φωτιάς, με αποτέλεσμα αυτή να φτάσει μέσα στις φιάλες και να γίνει η τρομαχτική έκρηξη. Μετά την έκρηξη οι τραυματίες μεταφέρθηκαν με φορτηγά και ΙΧ αυτοκίνητα στο ιατρείο της Λάρυμνας και από κει στο ΚΑΤ και στη Λειβαδιά. Τα πτώματα των νεκρών διαμελίστηκαν σε χιλιάδες μικρά κομμάτια και εκσφεντονίστηκαν σ' όλο το χώρο του εργοστασίου. Εργάτες τα μάζεψαν με τσιμπίδες σε άμορφη μάζα σε κουβέρτες.

Θρήνος και οδυρμός ξεσπούσε, χθες, όλη μέρα στο ΚΑΤ από συγγενείς και συναδέλφους των θυμάτων. Οι εργάτες αρνήθηκαν να δουλέψουν στο εργοστάσιο και συγκεντρώθηκαν έξω από αυτό και στα γραφεία του σωματείου τους. Και σήμερα οι 1.200 εργάτες δεν θα δουλέψουν και η νέα διοίκηση του σωματείου τους θα μεθοδεύσει έντονους αγώνες.

 

* * *

«Αφιερωμένο» στον αγώνα των εργατών της COSCO και όλης της εργατικής τάξης για να πάψουν τα εργοδοτικά εγκλήματα, για να μην χαθεί άλλος εργάτης στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, είναι το παραπάνω - τραγικό - πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» που αναδημοσιεύουμε σήμερα.

Μόνο τα τελευταία επτά χρόνια, πάνω από 400 εργάτες έφυγαν για το μεροκάματο και δεν επέστρεψαν σπίτι. Η κατ' εξακολούθηση τέλεση του εγκλήματος δεκαετίες έχει έναν και μόνο ένοχο: Το μεγάλο κεφάλαιο, που ασύδοτο μπρος στη μεγέθυνση των κερδών του δεν υπολογίζει τις ανθρώπινες ζωές. Αυτό είναι το «κίνητρο» και η αιτία των εργατικών «ατυχημάτων».

Το γεγονός ότι, κάθε χρόνο, θρηνούμε θύματα στους χώρους δουλειάς, νεκρούς, σακατεμένους οφείλεται στους «σιδερένιους νόμους και κανόνες» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αυτοί είναι που επιβάλλουν την εντατικοποίηση, τα ωράρια - λάστιχο, την πλημμελή τήρηση των μέτρων προστασίας και ασφάλειας, γιατί αυτά κοστίζουν ή μειώνουν την παραγωγικότητα.

Το σύνθημα «Οχι άλλο αίμα εργατών για τα κέρδη των αφεντικών» πρέπει να γίνει πράξη, γιατί οι εργαζόμενοι έχουν κάθε δικαίωμα σήμερα να φεύγουν για δουλειά και να ξέρουν ότι θα επιστρέψουν σπίτι τους σώοι και αβλαβείς, έχουν κάθε δικαίωμα σε αυξημένα μέτρα προστασίας, που αρμόζουν στις δυνατότητες της εποχής, στα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα.

Ο παλικαρίσιος αγώνας των εργατών της COSCO απέδειξε - για μια ακόμη φορά - ότι η εργατική τάξη έχει δύναμη, ότι χωρίς αυτή «γρανάζι δεν γυρνά». Οι εργαζόμενοι μπορούν να μετατρέψουν την οργή τους σε οργανωμένο αγώνα, να πιστέψουν στη δύναμή τους, για να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους το τιμόνι της εξουσίας.