Μία σύγκριση δύο ηγετών (Δεν υπάρχει σύγκριση)

Ο ΣΤΑΛΙΝ ΖΗΤΗΣΕ από τον ΠΟΥΤΙΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙ*

Αν ο Πούτιν σταθεί σε μια καρέκλα, σηκωθεί στις μύτες των ποδιών του και προσπαθήσει πολύ σκληρά, τότε ίσως μπορέσει να δέσει τα κορδόνια στα παπούτσια του Στάλιν. Είναι δυνατόν να συγκρίνουμε τον Πούτιν με τον Στάλιν; Τη μύγα με τον Γαλαξία; Τον εκνευριστικο υπόηχο ενός κουνουπιού με το βουητό του Νιαγάρα; Ένα στιχάκι του Σεντεροβιτς (Ρώσος Σαβόπουλος) με ένα ποίημα του Δάντη?

Ο Στάλιν πάλεψε για την εξουσία, έφτασε σε αυτήν μέσα από φυλακές, τραγωδίες, μεγάλα έργα. Τον Πούτιν τον έφεραν και τον τοποθέτησαν, όπως φέρνουν μια τσαγιέρα σκεπασμένη και την αφήνουν στη μέση του τραπεζιού.

Ο Στάλιν κατείχε την «εικόνα του μέλλοντος», έβλεπε εκατό χρόνια μπροστά, δημιούργησε αυτό το μεγάλο μέλλον. Κατείχε τον ιστορικό υλισμό, προέβλεψε πολέμους και επαναστάσεις, υπέδειξε τη θέση που έπρεπε να πάρει η ΕΣΣΔ στον μαινόμενο εικοστό αιώνα. Ο Πούτιν εκφωνεί μόνο τα άδεια και ανόητα κείμενα των «δημοσίων σχέσεων», από τα οποία ξεραίνονται τα γεράνια στις γλάστρες και ξινίζει η λαχανόσουπα στην κουζίνα.

Ο Στάλιν σχεδίαζε την ιστορία, τη δημιουργούσε, σχημάτιζε με διορατικότητα το επόμενο τμήμα της. Ο Πούτιν, από την άλλη βρίσκεται ακόμα στο στάδιο των «επενδυτικών προσδοκιών».

Κάθε χρόνος και μήνας της διακυβέρνησης του Στάλιν σημαδεύονταν από αποτελέσματα: κατασκευασμένα εργοστάσια, εφευρημένες μηχανές, γυρισμένες ταινίες, μοίρες αεροσκαφών και στόλοι πλοίων. Επί Πούτιν, τα εργοστάσια στέκονται ακίνητα σκουριασμένα, αλλά ανοίγουν «καζίνο» και «νυχτερινά κέντρα» και παντού υπάρχει συνεχής, εξαντλητική και ανούσια κουβέντα - μπούρδες και πάλι μπούρδες.

Ο Στάλιν εργαζόταν και ζούσε για χάρη των εργαζομένων, έχτιζε νέες πόλεις, άνοιγε βιβλιοθήκες, εξοικονομούσε τα καπίκια(δεκάρες) του λαού, επενδύοντάς τα στην άμυνα, την επιστήμη και την υγεία. Άφησε στους ανθρώπους μια πανίσχυρη διαστημική δύναμη και στην οικογένειά του ένα ζευγάρι φθαρμένες μπότες. Ο Πούτιν ζει για εκατοντάδες χαραμοφάηδες που λήστεψαν τη χώρα, αφαίμαξαν τους ανθρώπους, εξάγουν κλεμμένα δισεκατομμύρια στο εξωτερικό, και περιφράχτηκαν από τους ανθρώπους σε βίλες με συρματοπλέγματα και πολυβόλα. Υπό αυτόν, ο πληθυσμός μειώνεται κατά ένα εκατομμύριο ετησίως και οι "πόλεις των χρυσών τουαλετών" αναπτύσσονται στην οδό Ουσπένσκι, όπου και ο ίδιος κατέχει έναν πύργο.

Ο Στάλιν δημιούργησε μια πολιτική ελίτ από ταλαντούχους αγρότες και εργάτες, περιστοιχίζονταν από γνήσιους πατριώτες, αποκάλυψε τις απεριόριστες ικανότητες του λαού, γεγονός που επέτρεψε στην Ρωσία της ΕΣΣΔ να ανέβει στην κορυφή του κόσμου, με τον καλύτερο στρατό, κινηματογράφο, φυσική και αεροναυπηγική. Ο Πούτιν περιστοιχίζεται από κοσμοπολίτες που περιφρονούν τη Ρωσία, έκλεισε την πρόσβαση προς την ελίτ στους «κοινούς θνητούς», καταδικάζοντάς τους σε φυλακές, εγκληματικές ομάδες και πρόωρο θάνατο από καταχρήσεις. Η Ρωσία κύλισε στην πισινή αυλή της ιστορίας και ο Ζβανέτσκι από την Οδησσό έγινε ο εθνικός της ήρωας.

Ο Στάλιν δημιούργησε το «Μεγάλο Στυλ» στην τέχνη, γεννήθηκαν σκηνοθετες, καλλιτέχνες, συγγραφείς, αρχιτέκτονες, και συνθέτες για να δημιουργήσουν μια μεγαλειώδη «κόκκινη εικόνα» η οποία ενέπνευσε όλη η ανθρωπότητα. Ο Πούτιν ψιθυρίζει δειλά κάτι για πολιτισμό με τον υπουργό Σβιντκοι, ο οποίος έγινε διάσημος επειδή έδειξε τα γεννητικά όργανα ενός εισαγγελέα και των ιερόδουλων στην τηλεόραση και υπερασπίζεται τη νομιμότητα της άσεμνης γλώσσας στη ρωσική λογοτεχνία.

Ο Στάλιν διεύρυνε τα εδάφη της ΕΣΣΔ, προσάρτησε σε αυτά προστατευμένες ρωσικές εκτάσεις, περικύκλωσε τη χώρα με ισχυρές ζώνες φιλικών χωρών. Ο Πούτιν, ακολουθώντας τους Γκορμπατσόφ και τον Γέλτσιν, δεν προστατεύει τα εδάφη, αλλά προετοιμάζει τη μεταφορά των Κουρίλων νήσων στους Ιάπωνες, διώχνει τους φίλους από τη Ρωσία, κάνει εχθρό Κίνα, αφήνοντας τη μοίρα του ρωσικού κράτους στα χέρια του Πενταγώνου και της CIA.

Ο Στάλιν ήταν ο Πρώτος Ηγέτης του κόσμου, νίκησε σε έναν τρομακτικό Πόλεμο τον μεγαλύτερο στην ιστορία και στην Τεχεράνη και στη Γιάλτα επέβαλε τη θέλησή του στον Ρούσβελτ και τον Τσόρτσιλ, δεν γυρνούσε άσκοπα σε όλο τον κόσμο σαν τουρίστας ή σαν ποπ τραγουδιστής. Ο Πούτιν επιτρέπεται να μπει στο G8 ως παιδί-κουβαλητής, που φέρνει πούρα στον Μπους και κινητά τηλέφωνα στον Μπλερ. Ακόμη και στην «Ολυμπιακή Επιτροπή» δεν θυμούνται το όνομά του.

Όλα όσα λέει ή κάνει ο Πούτιν είναι μια «επιχείρηση κάλυψης» για την απόκτηση υπερκερδών από τους μεγιστάνες του πετρελαίου, του αλουμινίου και των διαμαντιών, καθώς και για παράνομες διαρροές συναλλάγματος ύψους εκατό δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο.

Ο Στάλιν είναι κάτι περισσότερο από άνθρωπος και ηγέτης. Είναι μια κατηγορία. Είναι ο τρόπος ύπαρξης της Ρωσίας στον εικοστό αιώνα. Πρόκειται για μια αθάνατη αρχή, που θα ενσαρκώνεται συνεχώς στις τραγικές καμπές της ιστορίας. Και ακόμη θα δούμε πώς πάνω από μια ταπεινωμένη και προσβεβλημένη χώρα, σιγά-σιγά, με το χέρι μέσα στο πλάι από το μακρύ του παλτό, καπνίζοντας την πίπα του, φορώντας ένα καπέλο με κόκκινο αστέρι, θα περάσει ένας ήρεμος, γνώριμος σε όλους άνθρωπος, επιστρέφοντας τα εργοστάσια, πανεπιστήμια, καρδιολογικά κέντρα στον λαό, και θα αρχίσουμε να μελετάμε τους κανόνες της ρωσικής γλώσσας όχι σύμφωνα με τις «βρισιές» του Σβιντκοι και τον «τζουντοκα» Πούτιν, αλλά σύμφωνα με τα «Ζητήματα Γλωσσολογίας» του συντρόφου Στάλιν.

Αλεξάντρ Προχάνωφ

 

Εφημερίδα Ζαβτρα, στις 11 Μαρτίου του 2002

* Αρχικός τίτλος του άρθρου 

Μελέτησε τον Στάλιν,μάθε απο τον Στάλιν,πάλεψε δίπλα/με τον Στάλιν

 СТАЛИН ПРОСИЛ ПУТИНА ЕГО НЕ БЕСПОКОИТЬ
Если Путин встанет на стул, подымется на мыски и очень постарается, то, быть может, сумеет завязать шнурки на ботинках Сталина. Можно ли сравнить Путина и Сталина? Муху и Галактику? Писк комара и грохот Ниагары? Смешок Шендеровича и поэму Данте?
Сталин сражался за власть, шел к ней через тюрьмы, трагедии, великие труды. Путина принесли и поставили, как приносят чайник, накрытый "бабой", оставляют посреди стола.
Сталин владел "образом будущего", видел на сто лет вперед, сотворял это великое будущее. Путин только и знает, что катается на лыжах.
Сталин владел исторической теорией, провидел войны и революции, указывал место, которое надлежит занять СССР среди бушующего ХХ века. Путин озвучивает пустые и глупые тексты "пиарщиков", от которых засыхает герань в горшках и киснут на кухне щи.
Сталин планировал историю, создавал ее, сотворял очередной ее отрезок, вырывая силой и прозрением у Грядущего. Путин как встал в позу "инвестиционных ожиданий", так и стоит по сей день, и все приезжают посмотреть на эту странную согбенную фигурку.
Каждый год и месяц сталинского правления был отмечен результатами: построенными заводами, изобретенными машинами, снятыми фильмами, эскадрильями самолетов и флотилиями кораблей. При Путине заводы стоят, но открываются "казино" и "ночные клубы", и повсюду идет непрерывное, изнурительное и бессмысленное говорение — брехня, брехня, брехня.
Сталин работал и жил ради трудового народа, строил новые города, открывал библиотеки, берег народную копейку, вкладывая ее в оборону, науку, здравоохранение. Оставил народу могучую космическую державу, а своему семейству пару истоптанных сапог. Путин живет ради сотни толстосумов, которые обворовали страну, обескровили народ, вывозят за рубеж краденые миллиарды, отгородились от народа колючей проволокой и пулеметами. При нем население убывает по миллиону в год, и растут на Успенском шоссе "города золотых унитазов", где и у него самого есть терем.
Сталин создавал политическую элиту из талантливых крестьян и рабочих, окружил себя патриотами Родины, раскрыл неограниченные способности народа, что позволило России стать первой страной мира, с лучшей армией, кинематографом, физикой, воздухоплаванием. Путин окружил себя космополитами, презирающими Россию, закрыл доступ в элиту "простолюдинам", обрекая их на тюрьмы, криминальные группировки, преждевременную смерть от чахотки. Россия откатилась на задворки истории, и ее национальным героем стал одессит Жванецкий.
Сталин создал в искусстве "Большой стиль", направляя художников, писателей, архитекторов, режиссеров и композиторов на создание величественной "красной иконы", на которую молилось все человечество. Путин что-то робко лепечет о культуре с министром Швыдким, который прославился показом по телевидению гениталий прокурора и проституток и отстаивает правомерность мата в русском литературном языке.
Сталин послал своему врагу Троцкому в подарок ледоруб. Путин обьявляет во "всероссийский розыск" Березовского, который хохочет над ним со всех экранов, показывает кассету, как "путинцы" взорвали дома в Москве.
Сталин увеличивал территорию СССР, присоединял к ней заповедные русские земли, окружал страну мощными поясами дружественных стран. Путин, вслед за Горбачевыми и Ельциным, не сберегает территорию, а готовит передачу Курил японцам, отталкивает от России друзей, делает из Китая врага, отдавая судьбу Российского государства в руки Пентагона и ЦРУ.
Сталин был Первым Лидером мира, переиграл Муссолини и Гитлера, в Тегеране и в Ялте навязывал свою волю Рузвельту и Черчиллю, не болтался по белому свету, как турист или эстрадный певец. Путина пускают в "восьмерку", как пажа, где он приносит сигары Бушу и мобильник Блэру. И даже в "олимпийском комитете” не могут запомнить его имени.
Сталин окружил себя государственниками, умными дипломатами и стратегами. Путин поставил рядом с собой Миронова, заступника японских шпионов и израильских карателей, о котором шутят: “Миронов — друг Аронов”.
Сталин выиграл самую страшную в истории человечества войну, одержал мистическую Русскую Победу, которая стала вероучением для многих поколений русских людей. Путин смехотворно и бездарно воюет в Чечне, вооружив армию дротиками, проиграл “куриную войну” Америке, а все его победы — в "покер" с ничтожными ставками.
Нам понятен Путин, как музыка "чижик-пыжик". Все, что он говорит или делает, это "операция прикрытия" для получения сверхприбылей нефтяными, алюминиевыми и алмазными магнатами, а также для нелегальных валютных утечек величиной в сто миллиардов долларов годовых.
Сталин — это больше, чем человек и вождь. Это категория. Это способ существования России в ХХ веке. Это бессмертное начало, которое будет постоянно воплощаться на трагических переломах истории. И мы еще увидим, как по униженной и оскорбленной стране, неспешно, заложив руку за борт долгополой шинели, попыхивая трубкой, в фуражке с красной звездой, пройдет спокойный, узнаваемый всеми человек, возвращая народу заводы, гарнизоны, университеты, кардиологические центры, и мы станем изучать правила русского языка не по "матерщиннику" Швыдкому и "дзюдоисту" Путину, а по "Вопросам языкознания" товарища Сталина.
Александр ПРОХАНОВ