Πολιτισμός ή βαρβαρότητα;

 Mε αφορμή την απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ένας ιδιότυπος πόλεμος έχει ξεσπάσει στο πεδίο του πολιτισμού. Η προκλητική απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ακυρώσει την παράσταση "Λίμνη των κύκνων" του Τσαϊκόφσκι με τα διάσημα μπαλέτα Μπολσόι είναι μόνο μια πράξη ενός ενορχηστρωμένου εγχειρήματος που  εκτυλίσσεται σε πολλές χώρες του πλανήτη με την απαγόρευση από ΗΠΑ και ΕΕ των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων του ρώσικου πολιτισμού, καθώς  και τον αποκλεισμό από την πολιτιστική ζωή καλλιτεχνών που δεν συντάσσονται με το κυρίαρχο ΝΑΤΟϊκό αφήγημα.

Ο κινηματογράφος, ως ένα από τα πιο διεισδυτικά στη λαϊκή συνείδηση καλλιτεχνικά μέσα,   γίνεται προνομιακός στόχος αυτού του "πολέμου" με ένα καταιγισμό κυρώσεων στην  κινηματογραφική παραγωγή της Ρωσίας, μιας χώρας που στο κάτω-κάτω πίσω της έχει μια τεράστια κινηματογραφική παράδοση. Την Ευρωπαϊκή Ακαδημία κινηματογράφου που καλεί σε μποϋκοτάζ του ρωσικού κινηματογράφου με διακοπή κυκλοφορίας ρωσικών ταινιών, αποκλεισμό τους  από τα βραβεία και άλλες διοργανώσεις, ακολούθησαν το Φεστιβάλ των Κανών, το οποίο αποκλείει τη ρωσική αντιπροσώπευση, το Φεστιβάλ της Γλασκόβης που ακύρωσε την προβολή ρωσικών ταινιών, το Διεθνές Φεστιβάλ Febiofest, που  έχει ξεκινήσει τις διεργασίες για να αφαιρέσει το Βραβείο "Cristian" από τον Σέρβο σκηνοθέτη Εμιρ Κουστουρίτσα, για την προσφορά του στον παγκόσμιο κινηματογράφο και έπεται συνέχεια. Την ίδια στιγμή ξεσπαθώνει στις κινηματογραφικές αίθουσες και τις διοργανώσεις η αναθεώρηση της Ιστορίας σε μια προσπάθεια να ταυτιστεί η ιμπεριαλιστική Ρωσία με την  πρώην Σοβιετική Ένωση, στην οποία - σε αντίθεση με τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους που ακολούθησαν τη διάλυσή της - άνθιζε η φιλία και η αδελφοσύνη ανάμεσα στους λαούς της.  

Τα πνευματικά επιτεύγματα κάθε χώρας είναι προϊόν πνευματικής εργασίας χιλιάδων ανθρώπων όπου γης στη διάρκεια των αιώνων. Δεν ανήκουν σε κανένα. Ούτε στις ΗΠΑ - ΕΕ και Ουκρανία, ούτε στη Ρωσία, για να μπορούν να απαγορεύουν τη διάδοσή τους. Ανήκουν στην ανθρωπότητα. Η παρεμπόδιση της ελεύθερης διακίνησης των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων και των ιδεών που περικλείνουν σημαίνει αποστείρωση και θάνατο για την τέχνη και τον πολιτισμό.

Το χειρότερο είναι πως η επίθεση στον πολιτισμό προαναγγέλλει την επέλαση της βαρβαρότητας σε όλα τα μέτωπα. Η διαίρεση του πολιτισμού αποτελεί στοιχείο πολεμικής προετοιμασίας, που θέλει τους λαούς στοιχισμένους  σε στρατόπεδα,  παρότι αυτοί είναι οι μόνοι που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.  Αντίθετα έχουν όλα εκείνα που τους ενώνουν: την ανάγκη τους για ειρήνη, ευημερία, δημιουργική ζωή. 

Σ’ αυτούς τους ζοφερούς καιρούς οι άνθρωποι του κινηματογράφου καλούμαστε να αγωνιστούμε γι’ αυτή ακριβώς την ενότητα: Να σταθούμε στο πλευρό τόσο των Ουκρανών, όσο και των Ρώσων καλλιτεχνών,  να αντισταθούμε στις πολιτιστικές διακρίσεις, τις  απαγορεύσεις και τις επικίνδυνες περιχαρακώσεις, να δυναμώσουμε τις φωνές μας ενάντια στον πόλεμο, που προϋποθέτει πρώτα-πρώτα την απεμπλοκή της χώρας από τους πολεμικούς σχεδιασμούς και το κλείσιμο των στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ, που την έχουν μετατρέψει σε μαγνήτη αντιποίνων. Στο πραγματικό δίλημμα "Πολιτισμός ή Βαρβαρότητα;" παίρνουμε το μέρος του Πολιτισμού.

Δημοκρατική Ενότητα Σκηνοθετών