Ο Συνταγματάρχης Ειδικών Δυνάμεων Γρ.Πανουργιάς μιλά για το ρωσικό σχέδιο στην Ουκρανία
Επιχείρηση «Bodyguard-2»
Ο στρατηγικός ελιγμός του Πούτιν για να ενώσει το Ντονμπάς με την Κριμαία.
Πως οι Ρώσοι στρατηγοί «εξουδετέρωσαν» τον υπεράριθμο Ουκρανικό στρατό, αντιγράφοντας το σχέδιο παραπλάνησης των συμμάχων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για να κάνουν την απόβαση στη Νορμανδία.
Είναι πράγματι ένδειξη αδυναμίας και απόρροια στρατηγικού λάθους η φαινομενική αποχώρηση των Ρωσικών στρατευμάτων από τα περίχωρα του Κιέβου, ή πρόκειται για το τέλος μιας καλοστημένης μπλόφας του Πούτιν; Ενός στρατηγικού ελιγμού που υποχρέωσε τον αριθμητικά πολλαπλάσιο Ουκρανικό στρατό να καθηλωθεί, να διασπαστεί σε τρία τεράστια μέτωπα και εν τέλει να αποδυναμωθεί;
Ο Γρηγόρης Πανουργιάς, συνταγματάρχης ε.α. των Ειδικών Δυνάμεων και εκπαιδευτής των ΟΥΚ, εκτιμά ότι οι Ρώσοι στρατηγοί με ένα τέχνασμα βγαλμένο από την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατάφεραν να κατακερματίσουν και έτσι να αποδυναμώσουν αισθητά το συντριπτικό πλεονέκτημα του Ουκρανικού στρατού που είναι η αριθμητική υπεροχή. Πόσο μάλλον όταν το σύγχρονο στρατιωτικό δόγμα σε περιπτώσεις εισβολής, ορίζει όπως λέει, ότι ο επιτιθέμενος για να κερδίσει χρειάζεται τουλάχιστον τριπλάσια χερσαία στρατιωτική δύναμη από τον αμυνόμενο. Εδώ όμως είχαμε 200.000 Ρώσους στρατιώτες που επιτέθηκαν σε μια χώρα 40 εκατομμυρίων με έκταση μεγαλύτερη από αυτή της Γαλλίας και πάνω από 800.000 χιλιάδες στρατό και επίστρατους.
«Οι Ρώσοι ξεκίνησαν την εισβολή με μια επίθεση ευρείας κλίμακας. Άπλωσαν ένα τεράστιο μέτωπο επιχειρήσεων από το Νότο, τα Ανατολικά και στα Βόρεια της Ουκρανίας, που ξεπερνά τα 1.200 χιλιόμετρα! Φαινόταν ότι οι Ρώσοι πάνε με μια ζαριά να τα παίξουν όλα για όλα.
Ήταν όμως έτσι;
Θεωρώ ότι στην πραγματικότητα από τους Ρώσους, έγινε μια ευρείας κλίμακας παραπλανητική ενέργεια για να μπορούν να κινηθούν στα Νοτιοανατολικά, στις περιοχές του Ντονμπάς και της Μαριούπολης με τη λιγότερη δυνατή αντίσταση. Χαρακτηριστικό σημείο αυτής της παραπλανητικής ενέργειας ήταν η τεράστια φάλαγγα δεκάδων χιλιομέτρων που βλέπαμε επί μέρες να βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση το Κίεβο. Αυτό στρατηγικά δεν στέκει. Και τον πιο αφελή στρατό να πάρεις, δεν στέκει να αφήσεις μια τεράστια φάλαγγα επί τόσες μέρες εκτεθειμένη σε οποιαδήποτε επιθετική προσβολή. Λειτούργησε όμως ως φόβητρο για τις Ουκρανικές δυνάμεις που προστάτευαν το Κίεβο. Τις καθήλωσαν εκεί. Όποιος πραγματικά πιστεύει ότι θα μπορούσε να καταληφθεί μια χώρα σαν την Ουκρανία σε 5 ή 10 μέρες είναι ή άσχετος ή αφελής.»
Ο βετεράνος των Ειδικών Δυνάμεων εκτιμά ότι ο Πούτιν έστησε μεθοδικά τη δική του επιχείρηση ¨Bodyguard-2¨ σχεδόν 80 χρόνια από την ιστορική D- Day, την συμμαχική απόβαση στη Νορμανδία.
«Το μεγάλο κόλπο του Τσόρτσιλ και του Αιζενχάουερ ήταν να σχεδιάσουν τρεις ταυτόχρονες εικονικές εισβολές στην Ευρώπη. Από τη Σκωτία στη Νορβηγία, μια δεύτερη εισβολή στην περιοχή του Καλαί στη Γαλλία και μια τρίτη στα Βαλκάνια από Σοβιετικούς. Για τον Αιζενχάουερ η πιο σημαντική παραπλανητική απόβαση ήταν αυτή του Καλέ η οποία καθήλωσε σημαντικές δυνάμεις των Γερμανών και έδωσε την δυνατότητα να γίνει η πραγματική απόβαση στη Νορμανδία. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα πλέον ότι έκαναν και οι Ρώσοι στην Ουκρανία. Εγκλώβισαν σημαντικές Ουκρανικές δυνάμεις στα Βόρεια και Βορειοανατολικά στην ευρύτερη περιοχή του Κιέβου και στο Χάρκοβο. Αναγκάσαν τον αντίπαλο να έχει διασπασμένες δυνάμεις παντού, ώστε να μην μπορεί να μετακινήσει δυνάμεις στα ανατολικά και νοτιοανατολικά, ακριβώς εκεί όπου θα έπρεπε κανονικά να υπήρχε η κύρια αμυντική γραμμή των Ουκρανών με το μέγιστο των δυνάμεων τους.»
Η πρώτη φάση της επιχείρησης όπως ανακοίνωσε το Ρωσικό Υπουργείο άμυνας τελείωσε. Ο Πούτιν σχεδόν κατάφερε να πάρει τις Ρωσόφωνες περιοχές του Ντονμπάς και με την κατάληψη της Μαριούπολης να τις ενώσει με την Κριμαία, δημιουργώντας χερσαίο διάδρομο και κλειστή θάλασσα την Αζωφική. Και τώρα τι; Αυτό θα αποτελέσει άραγε και το τέλος της αιματοχυσίας, ώστε να καθίσει ο Πούτιν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Ο Γρηγόρης Πανουργίας εκτιμά ότι δυστυχώς έχουμε ακόμη αρκετό δρόμο σκληρών πολεμικών συγκρούσεων μπροστά μας.
Ο Πούτιν το ήξερε ότι αυτό θα τραβήξει σε μάκρος.
Το ότι σε 30 μέρες έχει καταλάβει έδαφος όσο η Ελλάδα και λίγο περισσότερο, δεν το λες κι αποτυχία. Σίγουρα σε αρκετά σημεία τα έχει βρει σκούρα, αλλά δεν τον έχω για τόσο αφελή. Τώρα θα επιχειρηθεί να κυκλωθούν και να παραδοθούν οι Ουκρανικές δυνάμεις στο Ντονμπάς, κάπου 60 χιλιάδες άτομα, τεράστιο διαπραγματευτικό χαρτί. Για την Οδησσό, πέρα από τον ναυτικό αποκλεισμό ίσως προσπαθήσουν να την καταλάβουν, αλλά χρειάζεται τεράστια αποβατική δύναμη, όχι αυτό που βλέπουμε να υπάρχει σήμερα εκεί. Γι’ αυτό πιθανόν το λόγο μετακινούν αποβατικές δυνάμεις από την Ανατολή και τη Σιβηρία. Θα κρατήσουν επίσης πολλές περιοχές που κατοικούνται αμιγώς από Ουκρανικό πληθυσμό, θα επιχειρήσουν να καταλάβουν και το Χάρκοβο, ώστε να έχουν πολλά εδάφη να παραχωρήσουν στις διαπραγματεύσεις. Η Ρωσία αυτή τη στιγμή δεν υποχωρεί, αλλά ανασυντάσσεται για να συνεχίσει.»
Όπως επισημαίνει ο βετεράνος εκπαιδευτής των ΟΥΚ, ολόκληρη την Νοτιοανατολική πλευρά της Ουκρανίας οι Ρώσοι θα την κρατήσουν, δεν θα τη δώσουν πίσω σε καμία περίπτωση.
«Έχει χυθεί πολύ αίμα και από τις δύο πλευρές. Γι’ αυτό και θα είναι πολύ δύσκολες οι διαπραγματεύσεις. Το λάθος που κάνουμε εμείς είναι ότι σκεπτόμαστε ως δυτικοί. Είναι πολύ σοβαρό να μελετάς τον εχθρό, το πώς σκέφτεται, ποιος είναι ο Ρωσικός λαός. Ο Πούτιν δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω χωρίς να έχει μια νίκη. Δεν μπορεί να παρουσιάσει στο Ρώσο ότι δεν νίκησε, θα εξαφανιστεί πολιτικά. Οι Ρώσοι είναι πολύ υπερήφανος λαός, το ίδιο όμως και οι Ουκρανοί. Αυτό, πιστέψτε με, θα είναι και το πιο δύσκολο σημείο στην όποια μελλοντική διαπραγμάτευση, με το τέλος του πολέμου.»
Του Βάιου Σύρρου
πηγή Militaire
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου