1999 2022 |
Το πρόσχημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για τους -επί 78 ημέρες- βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας ήταν «η προστασία των μειονοτήτων από την εθνοκάθαρση». Ένα από τα σημερινά προσχήματα της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί «η προστασία από τη γενοκτονία». Οι ρόλοι εναλλάσσονται. Θύματα παραμένουν οι λαοί.
Τις ημέρες του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία η Ελλάδα μετατράπηκε - με ευθύνη της τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη συναίνεση όλων των κομμάτων, πλην ΚΚΕ - σε χώρα μεταφοράς στρατευμάτων και στρατιωτικού υλικού του ΝΑΤΟ προς τα Βαλκάνια.Τις ίδιες ημέρες ο ελληνικός λαός, με μπροστάρη το ΚΚΕ, έγραφε την δική του ιστορία με τους αγώνες του ενάντια στον πόλεμο και την συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτόν.
Ο αγώνας του εργατικού - λαϊκού κινήματος πέρασε τα σύνορα, φτάνοντας στη Γιουγκοσλαβία τις ημέρες των βομβαρδισμών. Κομβόι αλληλεγγύης και στήριξης του λαού της Γιουγκοσλαβίας από εργατικά σωματεία και μαζικούς φορείς της χώρας μας βρέθηκαν εκείνες τις σκληρές μέρες δίπλα στο λαό της Γιουγκοσλαβίας διαδηλώνοντας, τραγουδώντας αλλά και ψάχνοντας στα χαλάσματα...
Δύο από αυτές τις αποστολές ακολούθησε τότε και ο τηλεοπτικός «902». Από το αρχείο του «902» δημιουργήθηκε το παραπάνω βίντεο που καταγράφει ένα μικρό δείγμα από όσα τράβηξε ο λαός της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και μοναδικές στιγμές αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης μεταξύ των λαών.
Ξεχωριστή στιγμή αποτελεί ο χαιρετισμός του Χαρίλαου Φλωράκη, τότε επίτιμου προέδρου του ΚΚΕ, σε μία από τις συγκεντρώσεις - συναυλίες του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Ο λαός συγκεντρωνόταν τις νύχτες σε γέφυρες και άλλες υποδομές της χώρας ώστε να τις προστατεύσει από τους βομβαρδισμούς.
Συνεχίζουμε στο ίδιο πάντα στρατόπεδο: Με τους λαούς ενάντια στους πολέμους των ιμπεριαλιστών! Να σταματήσει η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο!
Το λιμάνι και όλοι οι έξοδοι έβρισκαν μέρα - νύχτα το αποφασισμένο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, με μπροστάρη το ΚΚΕ, να βρίσκεται εκεί για να εμποδίζει τους φονιάδες να περάσουν στη Γιουγκοσλαβία.
ΝΑΤΟική φάλαγγα πήγε για ... βρούβες!
Ειδική ΝΑΤΟική σήμανση |
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ΝΑΤΟικοί φονιάδες αναχωρούν ασυνόδευτοι χωρίς την παρουσία της Ελληνικής Στρατονομίας, που σε αυτή τη φάση τής έχουν αναθέσει το ρόλο της ορντινάντσας, όπως άλλωστε και σε ολόκληρο το στρατό της χώρας. Οι οδηγοί του ΝΑΤΟ βασίζονται στην ειδική ΝΑΤΟική σήμανση που έχει τοποθετηθεί παράνομα σε πολλά σημεία από την έξοδο της πόλης μέχρι και το τελωνείο των Ευζώνων.
Ειδική ΝΑΤΟική σήμανση |
Χτες όμως για άλλη μια φορά την πάτησαν, εξαιτίας της αυθόρμητης και πρωτόβουλης δράσης του λαού της πόλης, ο οποίος αντιδρά ποικιλόμορφα στη ΝΑΤΟική κατοχή που έχουν επιβάλει στη Βόρεια Ελλάδα. Η σήμανση, που τοποθετήθηκε παράνομα, εξαφανίστηκε σχεδόν από ολόκληρο το οδικό δίκτυο. Ετσι στις 4.30 τα χαράματα έκπληκτοι οι καταστηματάρχες και οι εργαζόμενοι είδαν μια τεράστια φάλαγγα, αποτελούμενη από 113 μεγάλα οχήματα, να εισβάλει μέσα στο χώρο της Κεντρικής Λαχαναγοράς. Πάλι καλά, γιατί αν δεν είχαν πάρει αυτόν το λάθος δρόμο ίσως ακόμα να ταξίδευαν προς την Πελοπόννησο...
Ειδική ΝΑΤΟική σήμανση |
Στο πέρασμά τους μέσα από τη Λαχαναγορά οι ΝΑΤΟικοί έγιναν για άλλη μια φορά δέκτες της εκτίμησης που τρέφει ο λαός της περιοχής. Φεύγοντας η φάλαγγα συνοδεύτηκε από τα άγρια γιουχαΐσματα και το χαρακτηρισμό «δολοφόνοι» να ακολουθεί. Πυροσβεστική, Τροχαία, κλούβες με άνδρες των ΜΑΤ, κινητοποιήθηκαν για να προστατεύσουν για ακόμη μια φορά τα ξένα αφεντικά και να βάλουν το στρατό τους στον ίσιο δρόμο, το δρόμο για τον πόλεμο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας.
Ειδική ΝΑΤΟική σήμανση |
Εξίσου χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι αυτό το τραγελαφικό περιστατικό ενέπνευσε τον λαϊκό ποιητή που το μετέτρεψε σε χιουμοριστικό τραγούδι, που συνοδεύει και σήμερα της αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις στην περιοχή.
Μπλόκο σε αμαξοστοιχία με αμερικανοΝΑΤΟικό στρατιωτικό υλικό από ΚΚΕ και ΚΝΕ
Τι να κάνουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτές τις συνθήκες, υπαρκτού κινδύνου γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου, έχει μεγάλη σημασία ο προσανατολισμός της εργατικής - λαϊκής πάλης στη χώρα μας. Δεν πρέπει να υπάρξει καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στα άλλα αστικά κόμματα. Πρέπει να δυναμώσει η πίστη στη δύναμη της ταξικής πάλης, της σύγκρουσης με την πολιτική της εμπλοκής και με τα σχέδια της αστικής τάξης να σπρώξει τους εργαζόμενους στην παγίδα της στήριξης της συμμετοχής της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στο όνομα των «συμμαχικών υποχρεώσεων» στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ή δήθεν της ανάγκης υπεράσπισης της «κυριαρχίας» της Ουκρανίας, ή του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, ή της «δημοκρατίας» από τον «αυταρχικό Πούτιν».
Επιπλέον, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να απορρίψει το δίλημμα να επιλέξει κάποια από τις δύο μεριές της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Ακόμη κι αν αυτή καμουφλάρεται πότε με το θρησκευτικό δόγμα της Ορθοδοξίας, πότε με τον «αντιφασισμό», ο οποίος είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα προπέτασμα καπνού.
Ούτε είναι λογικό να στηρίξουμε τον πιο «αδύνατο» ενάντια στον «ισχυρότερο». Ο Λένιν έγραφε γι' αυτό: «Η πρώτη από τις κυρίαρχες χώρες κατέχει, ας υποθέσουμε, τα 3/4 της Αφρικής ενώ η δεύτερη το 1/4. Το αντικειμενικό περιεχόμενο του πολέμου τους είναι το ξαναμοίρασμα της Αφρικής. Ποιας πλευράς την επιτυχία πρέπει να ευχόμαστε; Το πρόβλημα, όπως έμπαινε προηγούμενα, αποτελεί παραλογισμό, γιατί δεν ισχύουν σήμερα τα παλιά κριτήρια εκτίμησης: Δεν έχουμε ούτε μια πολύχρονη ανάπτυξη ενός αστικού απελευθερωτικού κινήματος ούτε το πολύχρονο προτσές της κατάρρευσης της φεουδαρχίας. Δεν είναι δουλειά της σύγχρονης δημοκρατίας ούτε να βοηθήσει την πρώτη χώρα να κατοχυρώσει το "δικαίωμά" της στα 3/4 της Αφρικής ούτε να βοηθήσει τη δεύτερη (έστω κι αν αυτή έχει αναπτυχθεί οικονομικά πιο γρήγορα από την πρώτη) να αποσπάσει αυτά τα 3/4. Η σύγχρονη δημοκρατία θα παραμείνει πιστή στον εαυτό της μόνο στην περίπτωση που δε θα προσχωρήσει σε καμία ιμπεριαλιστική αστική τάξη, στην περίπτωση που θα πει ότι "και οι δύο τους είναι η μια χειρότερη από την άλλη", στην περίπτωση που σε κάθε χώρα θα εύχεται την αποτυχία της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης. Κάθε άλλη λύση θα είναι στην πράξη εθνικοφιλελεύθερη και δεν θα έχει τίποτε το κοινό με τον αληθινό διεθνισμό... Στην πραγματικότητα, όμως, σήμερα είναι αναμφισβήτητο ότι η σύγχρονη δημοκρατία δεν μπορεί να σέρνεται στην ουρά της αντιδραστικής, ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης - αδιάφορο τι "χρώμα" θα έχει αυτή η αστική τάξη (...)»*.
Το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού, που είναι το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, πρέπει παντού να χαράξει αυτοτελή γραμμή, μακριά από αστικά - ιμπεριαλιστικά σχέδια και με κριτήριο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα συμφέροντα των αστικών τάξεων.
Αυτό κάνει το ΚΚΕ, υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και δυναμώνει την πάλη για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, πολέμους και συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
Είναι η γραμμή της σύγκρουσης με όσους οδηγούν τον λαό στο πολεμικό «σφαγείο» στο όνομα της αναβάθμισης των συμφερόντων της αστικής τάξης.
Είναι ο δρόμος της ρήξης με τον καπιταλισμό, για την εργατική εξουσία, που θα οικοδομήσει τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία.
Παραπομπή:
* Β. Ι. Λένιν: «Κάτω από ξένη σημαία». Άπαντα, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 26, σελ. 140 - 141 και 146.
*Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη» https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/285998/gia-tin-oxynsi-anamesa-stis-dynameis-toy-eyroatlantismoy-kai-sti-rosia ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
«Ειρηνική άμιλλα» και άλλες ουτοπικές θέσεις
ΔιαγραφήΕκτός των άλλων, ιδιαίτερα μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ η θέση περί «ειρηνικής συνύπαρξης» μεταλλάχθηκε σε θέση περί «ειρηνικής άμιλλας» των δύο κοινωνικοπολιτικών καθεστώτων. Μια τέτοια θέση, όμως, στην πράξη «εξωράιζε τον καπιταλισμό και εμπέδωνε τη λαθεμένη αντίληψη ότι, τουλάχιστο για μια ιστορική περίοδο, τα δύο συστήματα θα μπορούσαν να συνυπάρχουν και να συναγωνίζονται ειρηνικά μεταξύ τους»7. Στο παραπάνω έδαφος αναπτύχθηκαν ουτοπικές θέσεις, οπορτουνιστικές πολιτικές για τα διεθνή και περιφερειακά «συστήματα ασφαλείας», που θα εξασφάλιζαν την «ειρηνική συνύπαρξη» και τον αμοιβαίο «σεβασμό» των δύο κοινωνικοπολιτικών συστημάτων, υποτιμώντας την «αρπακτική» φύση του ιμπεριαλισμού. Ετσι, π.χ. το 1955 η ΕΣΣΔ ζητούσε από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης να προχωρήσουν από κοινού με την ίδια σ' ένα σύστημα ασφαλείας, τα κράτη - μέλη του οποίου «θα υπόσχονταν πως παραιτούνται από τη χρησιμοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και όλα τα επίμαχα ζητήματα θα λύνονται με ειρηνικά μέσα»8.
Μια τέτοια θέση, οπωσδήποτε, δεν έχει να κάνει απλώς με κάποια προσπάθεια αξιοποίησης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά ήταν χαρακτηριστική της οπορτουνιστικής στροφής στο ΚΚΣΕ και συμπερασματικά και στην εξωτερική πολιτική της ΕΣΣΔ, που οδηγούσαν σε μεγάλα θεωρητικά λάθη. Οπως έχει εκτιμήσει το Κόμμα μας, «το ίδιο αφορά και στην αποφυγή του θερμοπυρηνικού πολέμου. Οι ρεαλιστικές διακρατικές διαπραγματεύσεις για την αποφυγή του σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να οδηγήσουν σε ιδεολογικές γενικεύσεις για μια ειλικρινή και σταθερή στάση των καπιταλιστικών κρατών στο ζήτημα της ειρήνης (...) Σε όλη τη μεταπολεμική περίοδο οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι ήταν μια πραγματικότητα. Σε τελευταία ανάλυση, ακόμα και όταν τα κράτη διαθέτουν πυρηνικά όπλα, η πιο συνεπής και αποτελεσματική πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους είναι η ολόπλευρη επαναστατική προετοιμασία και ετοιμότητα, ώστε στις ανάλογες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες να γίνει πραγματικότητα η σοσιαλιστική επανάσταση, που θα επιβάλει την ειρήνη. Η συνεχής συσσώρευση και τελειοποίηση των πυρηνικών όπλων στην κούρσα των εξοπλισμών, αν και ήταν αναγκαία για τη στρατηγική ισορροπία ανάμεσα στα δύο συστήματα, από ένα σημείο και μετά επέδρασε αρνητικά στην ήδη προβληματική στρατηγική του διεθνούς κομουνιστικού κινήματος»9. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
ΔιαγραφήΟχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!
Απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!Μετά από πρωτοβουλία του ΚΚ Ελλάδας, του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, του ΚΚ Μεξικού και του ΚΚ Τουρκίας, Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από μια σειρά χωρών εξέδωσαν Κοινή Ανακοίνωση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Αναλυτικά, το κείμενο της Ανακοίνωσης έχει ως εξής:
«Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!
Απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!
1. Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που υπογράφουμε αυτήν την Κοινή Ανακοίνωση τασσόμαστε ενάντια στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, που αποτελεί μια από τις συνέπειες της τραγικής κατάστασης που διαμορφώθηκε για τους λαούς μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Είναι έκθετες τόσο οι αστικές όσο και οι οπορτουνιστικές δυνάμεις, που για χρόνια πολεμούσαν την ΕΣΣΔ και πρόσφατα γιόρτασαν και τα 30 χρόνια από τη διάλυσή της, αποσιωπώντας το γεγονός πως η παλινόρθωση του καπιταλισμού σήμανε τη διάλυση ιστορικών εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων και επανέφερε τους λαούς της ΕΣΣΔ στην εποχή της ταξικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
7. Το συμφέρον της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων επιβάλλει να ενισχυθεί το ταξικό κριτήριο στην ανάλυση των εξελίξεων, να χαράξουμε τον δικό μας αυτοτελή δρόμο ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό, που παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ».
ΔιαγραφήΤα Κόμματα που υπογράφουν την Κοινή Ανακοίνωση
ΚΚ Αζερμπαϊτζάν
Κόμμα Εργασίας Αυστρίας
ΚΚ Βελγίου
Κίνημα «Τσε Γκεβάρα» (Ενωση των Κομμουνιστών στη Βουλγαρία)
Κομμουνιστικό Επαναστατικό Κόμμα Γαλλίας (PCRF)
ΚΚ Ελλάδας
ΚΚ Ελ Σαλβαδόρ
ΚΚ Κουρδιστάν - Ιράκ
Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας
ΚΚ των Εργατών της Ισπανίας
Μέτωπο Κομμουνιστών (Ιταλία)
Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν
Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας
ΚΚ Μεξικού
ΚΚ Μπαγκλαντές
Νέο ΚΚ Ολλανδίας
Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας
ΚΚ Πακιστάν
Περουάνικο ΚΚ
Ρουμανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα
ΚΚ Σουαζιλάνδης
Σουδανέζικο ΚΚ
ΚΚ Σουηδίας
ΚΚ Τουρκίας
Φιλιππινέζικο ΚΚ [PKP 1930]
ΚΚ Φινλανδίαςhttps://www.rizospastis.gr/story.do?id=11597786 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ