Ο αστικός μύθος των δύο ολοκληρωτισμών που έγιναν ένας... και μια επέτειος που τους στοιχειώνει!

Η εξίσωση του φασισμού/ναζισμού με τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό είναι επίσημη ιδεολογία και πολιτική του ευρωατλαντικού άξονα, ο οποίος δαπανά εκατομμύρια για την επιτυχία της. Κι αν όλα ξεκίνησαν με την πάλη της «δημοκρατικής» και «ελεύθερης» ΕΕ ενάντια «στα δύο άκρα» που σημάδεψαν την ιστορία της, τα τελευταία χρόνια οι μάσκες έπεσαν και η αρχική επιδίωξη φάνηκε καθαρά. Ταυτίζοντας σήμερα τη Ρωσία με την ΕΣΣΔ και θεωρώντας «μαχητές της ελευθερίας» κάτι οργανώσεις σαν το «Αζόφ» μπορεί να αμαυρωθεί και να συκοφαντηθεί με τον καλύτερο για τους αστούς τρόπο η κομμουνιστική ιδεολογία και δράση, οτιδήποτε έχει να κάνει με τη σοσιαλιστική οικοδόμηση που γνωρίσαμε, την ταξική πάλη και τις εργατικές-λαϊκές διεκδικήσεις.

Εκτρέφοντας τέρατα

Ήταν το 2017, 100 χρόνια από τη νικηφόρα Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, όταν τα αστικά επιτελεία έδωσαν ρέστα με τον αντικομμουνισμό των σπηλαίων. Διοργανώθηκε πλήθος συνεδρίων, ημερίδων, εκδηλώσεων ενάντια στο κακό που τους βρήκε τότε και το οποίο υποτίθεται έχουν νικήσει. 55,4 εκατομμύρια δόθηκαν για να φτιαχτεί το αντικομμουνιστικό μουσείο «Σπίτι της Ευρώπης», ενώ κυκλοφόρησε και μια ανεκδιήγητη ΝΑΤΟϊκή παραγωγή με τίτλο «Forest Brothers» που εξυμνούσε τους ναζί στις βαλτικές χώρες την περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Τα αντικομμουνιστικά ψηφίσματα με το φερετζέ των δύο άκρων διαδέχονται το ένα το άλλο έχοντας τη στήριξη όλων των αστικών δυνάμεων. Κι αν η ΝΔ έχει διακριθεί στην προώθηση αυτής της θεωρίας στη χώρα μας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε πίσω ως κυβέρνηση. Ο Τσίπρας υπέγραψε το 2019 εκ μέρους της Ελλάδας μια απαράδεκτη αντικομμουνιστική διακήρυξη στο Σιμπίου της Ρουμανίας, η οποία περιλάμβανε διατυπώσεις που σε άλλες εποχές έστειλαν συντρόφους μας στα εκτελεστικά αποσπάσματα.

Με αφορμή τα 30 χρόνια από την ανατροπή του σοσιαλισμού συνέχισαν το ίδιο βιολί, ενώ όλο και πιο πολύ σιωπούσαν για το άλλο «άκρο». Δεν γίνεται αλλιώς αφού ο φασισμός είναι δικό τους παιδί, είναι ιδεολογία και πρακτική που αξιοποιούν οι καπιταλιστές όποτε την χρειάζονται.

Πέρασαν στην επόμενη φάση

Στην Ουκρανία από το 2014 ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αξιοποιούν ναζί για να προωθήσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους στη χώρα. Σήμερα οι ναζί του τάγματος Αζόφ που είναι ενταγμένοι μαζί με άλλους ομοϊδεάτες τους στον κρατικό μηχανισμό¹ είναι υπεράνω πάσης κριτικής αφού αμύνονται για τη Μαριούπολη, όπως μας είπε ο έλληνας πρόξενος της πόλης μαζί με άλλους δημοσιολογούντες, οι οποίοι ξεσπάθωσαν από τη μέρα που οι δύο ναζί μαχητές εμφανίστηκαν στην ελληνική βουλή². Η παράνοια τους έφτασε να συγκρίνει τους Αζόφ με τον ΕΛΑΣ μιλώντας ουσιαστικά για «συμφωνίες που έκαναν ακρότητες, αλλά τουλάχιστον πολεμούσαν για την πατριδα»³!

Παράλληλα μέσα στην όλη αναταραχή δεν ξεχνούν το σταθερό τους στόχο: να αμαυρώνουν τον πραγματικό αντίπαλο του εκμεταλλευτικού τους συστήματος, τους κομμουνιστές. Έτσι επιδιώκουν να ταυτίσουν την καταδίκη της απαράδεκτης ρωσικής εισβολής με διάφορες αντικομμουνιστικές-αντισοβιετικές εκδηλώσεις που ορισμένες φορές ξεπερνούν τα όρια της γελοιότητας. Από την αφαίρεση του ονόματος του Γκαγκάριν από διαστημικό συμπόσιο και του Μαρξ από αίθουσα πανεπιστημίου στη Φλόριντα μέχρι τον διακαή πόθο τους να καταστραφεί οτιδήποτε θυμίζει τη σοβιετική κληρονομιά αλλά και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών που δεν θα πάψει να τους στοιχειώνει. Μια επέτειος που στοιχειώνει και τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία στην οποία κάθε οικογένεια έχει έστω έναν συγγενή που έδωσε τη ζωή του πολεμώντας το ναζιστικό τέρας.

Γι’ αυτό άλλωστε κι ο Πούτιν, βαθιά αντικομμουνιστής και θαυμαστής Ρώσων φασιστών (βλέπε Ιλίν, αλλά και Στολζενίτσιν που διδάσκεται κιόλας στα σχολεία), καπηλεύεται αυτό το παρελθόν για να συγκινήσει το ρώσικο λαό και να τον στρατεύσει στις επιδιώξεις της ρωσικής αστικής τάξης. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά μόνο «παράκρουση» μπορεί να πάθει κάθε προοδευτικός άνθρωπος που βλέπει να είναι δίπλα-δίπλα στα τανκς η τρίχρωμη τσαρική σημαία και η κόκκινη βαμμένη με το αίμα των θυμάτων του τσαρισμού και όλων των κομμουνιστών που έδωσαν τη ζωή τους για την κοινωνική απελευθέρωση.

Αυτός είναι ο κόσμος τους, ένας κόσμος τεράτων στον οποίο βρικολάκιασαν ακόμα και οι φασίστες. Πάντα στο γνώριμο ρόλο τους: εφεδρεία των αστών για τον αποπροσανατολισμό και την καταστολή των λαών.

Βλέπουν εφιάλτες

Τα επιτελεία των αστών φοβούνται. Η προπαγάνδα τους, με την οποία παρουσιάζουν τους πολέμους τους σαν αγώνα ελευθερίας δεν πιάνει τόπο. Ανησυχούν για τη λαϊκή δυσαρέσκεια που φουντώνει και η οποία αν συναντηθεί με την πρωτοπόρα κομμουνιστική ιδεολο- γία μπορεί να τους σαρώσει.

Ο πραγματικός τους εφιάλτης είναι για τους λαούς προοπτική! Ο Μάης με τις σημαντικές του επετείους, την Πρωτομαγιά και την 9η Μάη, μας φωνάζει ότι ελπίδα είναι η πάλη των λαών και μας δείχνει ότι ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός και αξίζει να τον παλέψουμε. Για να σταματήσει η ολοκληρωτική επίθεση της δικτατορίας του κεφαλαίου ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης, για να μην ξαναδούμε το αποκρουστικό πρόσωπο του φασισμού, ο σοσιαλισμός-κομμμουνισμός είναι μονόδρομος! Σε αυτό το δρόμο υψώνονται πραγματικά τα σφυροδρέπανα και δικαιώνονται ολοκληρωτικά οι θυσίες εκατομμυρίων κομμουνιστών και κομμουνιστριών στην αντικαπιταλιστική και αντιφασιστική πάλη τους.

Παραπομπές
1. Συνέντευξη Β. Ζελένσκι, ΕΡΤ, 01.05.2022
2. Ριζοσπάστης, 19.03.2022
3. Ριζοσπάστης, 16-17/04/2022, σελ. 14

"Ο"