«Κρίκος» στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ η Ελλάδα

 
ΒΑΘΑΙΝΕΙ Η ΕΜΠΛΟΚΗ

Πληθαίνουν τα ερωτήματα με φόντο δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για συμμετοχή στην πυρηνική άσκηση του ΝΑΤΟ «Steadfast Noon»

Επιβεβαιώνεται η συμμετοχή της χώρας στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, και μάλιστα σε μια φάση όπου οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν περάσει ανεπιστρεπτί σε άλλη ακόμα πιο επικίνδυνη φάση.

Διόλου τυχαία, ο Χανς Κρίστενσεν, διευθυντής του Nuclear Information Project της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων (FAS), επιμένει ήδη από προχτές ότι η Ελλάδα συμμετέχει στην άσκηση «πυρηνικής αποτροπής» του ΝΑΤΟ «Steadfast Noon», που ξεκίνησε τη Δευτέρα με επίκεντρο το Βέλγιο και συμμετοχή 14 χωρών της λυκοσυμμαχίας.

Η άσκηση γίνεται μέχρι τις 30 Οκτώβρη και περιλαμβάνει 14 χώρες και έως και 60 αεροσκάφη. Ο Κρίστενσεν ανέφερε σχετικά σε άρθρο του: «Το ΝΑΤΟ αποκάλυψε νωρίτερα αυτό το έτος ότι επτά χώρες - μέλη της Συμμαχίας συνεισφέρουν (σ.σ. στον διαμοιρασμό πυρηνικών όπλων) με αεροσκάφη διπλής ικανότητας (σ.σ. ικανά να φέρουν και πυρηνικά). Οι χώρες αυτές δεν έχουν κατονομαστεί, αλλά πέντε είναι ευρέως γνωστές: Βέλγιο, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και ΗΠΑ. Η έκτη χώρα είναι πιθανώς η Τουρκία (παρά τις φήμες ότι δεν ήταν πλέον μέρος της αποστολής), οπότε ορισμένα τουρκικά F-16 εξακολουθούν να είναι ειδικά διαμορφωμένα για τη χρήση πυρηνικών βομβών τύπου B61».

«Η έβδομη χώρα ήταν ένα μυστήριο, αλλά αποδεικνύεται ότι είναι η Ελλάδα. Αν και η Ελλάδα δεν έχει αμερικανικά πυρηνικά όπλα στο έδαφός της, καθώς αυτά έχουν αποσυρθεί εδώ και χρόνια, ούτε διαθέτει μαχητικά αεροσκάφη που δεσμεύονται για τέτοιες αποστολές, εντούτοις έχει μια μονάδα αποθήκευσης και μια αποστολή συνέχισης της προηγούμενης δραστηριότητας», πρόσθεσε.

Αρμόδιες πηγές με τις οποίες επικοινώνησε ο «Ριζοσπάστης» επιμένουν από την πλευρά τους ότι η συμμετοχή στην άσκηση «δεν επιβεβαιώνεται», ούτε έχει η χώρα τουλάχιστον σε αυτή τη φάση αεροσκάφη ικανά να επιχειρήσουν και για πυρηνικό πλήγμα. Παλαιότερα υπήρχε τέτοιος ρόλος ανατεθειμένος στα ελληνικά βομβαρδιστικά «A-7E Corsair» τα οποία έχουν αποσυρθεί, ενώ όπως έχει αποκαλυφτεί παλιότερα, το 1999 είχε ζητηθεί από τις ΗΠΑ η Ελλάδα να προμηθευτεί και αεροσκάφη μεταφοράς πυρηνικών βομβών τύπου F-104G.

Κάτι που όπως λέγεται δεν προχώρησε, αν και οι εξελίξεις πλέον «τρέχουν» με μεγάλες ταχύτητες, η απόκτηση «Rafale» όπως και η επικείμενη αγορά από ελληνικής πλευράς F-35 συνοδεύονται από μια σειρά ερωτήματα σχετικά με τους ρόλους που θα αναλάβουν αυτά τα τόσο προηγμένα αεροσκάφη εντός ευρωατλαντικού σχεδιασμού.

Αλλωστε, θυμίζουμε ότι, όπως έλεγαν, ήδη από τον Ιούλη, σε δημοσιογράφους αρμόδιες πηγές της Πολεμικής Αεροπορίας, «ούτε τα F-35, ούτε τα "Rafale" θα σηκωθούν για να αναχαιτίσουν τουρκικά F-16», αλλά θα ενταχθούν ως νέο και αναβαθμισμένο όπλο στο ελληνικό οπλοστάσιο, διαθέσιμα για άλλες αποστολές και επιχειρήσεις στον ΝΑΤΟικό καταμερισμό.

Με «αιχμή» τον Αραξο...

Σε κάθε περίπτωση, οι πηγές με τις οποίες επικοινώνησε ο «Ριζοσπάστης» επιβεβαιώνουν ότι προσώρας «έχουμε αυτό στον Αραξο»...

Θυμίζουμε ότι όπως έχει αποκαλύψει το ΚΚΕ, στον Αραξο συνεχίζουν να υπάρχουν 6 «θόλοι» («vaults») τύπου WS3 (Weapons Storage and Security System - κατασκευές συνήθως βυθιζόμενες στο έδαφος, που χρησιμοποιούνται για «ασφαλή αποθήκευση "ειδικών όπλων", συνήθως για τακτικές πυρηνικές βόμβες B61», όπως αναφέρεται στη σχετική διεθνή ορολογία.

Συγκεκριμένα, τον Ιούλη του 1996 το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας έδωσε συμβόλαιο κατασκευής (υπ' αριθμ. 446-96 και τίμημα 11,6 εκατομμυρίων δολαρίων) για 6 «vaults» με συνολική χωρητικότητα 24 βομβών, στη «Bechtel National Incorporated», με προβλεπόμενο χρόνο ολοκλήρωσης του έργου τον Οκτώβρη 1997.

Από την κατασκευή των θόλων και μέχρι το 2001 (οπότε και οι βόμβες, με τον αγώνα και την πίεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, απομακρύνθηκαν από τη χώρα με μυστική επιχείρηση των ΗΠΑ, αρχικά προς την Ιταλία και εν συνεχεία προς άγνωστη κατεύθυνση) λέγεται ότι αποθηκεύονταν στον Αραξο από 11 μέχρι και 20 πυρηνικές βόμβες.

Ωστόσο, η απομάκρυνση των όπλων δεν σημαίνει και απενεργοποίηση του Αραξου, ο οποίος στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό είναι ενταγμένος σε ένα υποπλέγμα βάσεων, όπου ναι μεν δεν φυλάσσονται σήμερα πυρηνικά, αλλά τα συστήματα αποθήκευσής τους, WS3, παραμένουν εκεί, σε «κατάσταση φύλαξης» («caretaker status»). Κατά τη σχετική ορολογία του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας, αυτό αφορά «μια κατάσταση μη λειτουργίας, στην οποία οι εγκαταστάσεις και το υλικό βρίσκονται σε κατάσταση φροντίδας και περιορισμένης συντήρησης. Απαιτείται μόνο ένα ελάχιστο προσωπικό για την προστασία από πυρκαγιά, κλοπή ή ζημιές».

Το επιβεβαίωνε σχετικά και ο Χάρολντ Σμιθ, πρ. βοηθός υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ (από Ιούνη 1993 έως Γενάρη 1998), υπεύθυνος για τα προγράμματα Πυρηνικής, Χημικής και Βιολογικής Αμυνας, με αρμοδιότητες για τη μείωση, αλλά και τη διατήρηση σε συγκεκριμένα σημεία πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ο οποίος δήλωνε ότι αυτές οι βάσεις «έχουν μπει στη ναφθαλίνη ("mothballed") με τέτοιον τρόπο,ώστε αν επιλέξουμε να επιστρέψουμε σε αυτές τις βάσεις, μπορούμε να το κάνουμε».

Αλλωστε, κατά πληροφορίες, στην Αεροπορική Βάση Αράξου γίνονται κατά καιρούς μια σειρά εργασίες συντήρησης των εν λόγω εγκαταστάσεων.

Ενισχυτικά στα παραπάνω, θυμίζουμε ότι στις 26 και 28 Σεπτέμβρη 2017 έγινε σύσκεψη στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, με αντικείμενο ακριβώς την επισκόπηση των εργασιών για τον «εκσυγχρονισμό» της βάσης του Αραξου. Σχετική ενημέρωση από αυτήν τη σύσκεψη στάλθηκε υπηρεσιακά στο υπουργείο Αμυνας, με απόρρητο έγγραφο, το οποίο ανέφερε ότι μεταξύ των έργων που εξελίσσονταν στη βάση ήταν και εγκαταστάσεις για την αποθήκευση ...«ειδικών όπλων». Για το θέμα είχε ενημερωθεί και το ΓΕΑ επίσης με απόρρητο έγγραφο.

Στον ίδιο καμβά, στις 17 Μάη 2018 επισκέφτηκε τη βάση, συνοδευόμενος από επιτελείς του ΝΑΤΟ, ο ίδιος ο Φρεντ Φρέντρικσον, επικεφαλής τότε Πυρηνικής Πολιτικής του ΝΑΤΟ και σταθερός υπέρμαχος του διαβόητου ΝΑΤΟικού δόγματος του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος».

Και ακριβώς επειδή τέτοιες κινήσεις κάνουν τη χώρα στόχο άλλων κέντρων και μαγνήτη κινδύνων για τον λαό μας, στις 30 Οκτώβρη 2019 τρεις Ρώσοι αξιωματικοί του Εθνικού Κέντρου για τη Μείωση των Πυρηνικών Κινδύνων μετέβαιναν τότε στον Αραξο, υλοποιώντας το (ενεργό ακόμα τότε) «Εγγραφο της Βιέννης του 2011 σχετικά με μέτρα για την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια», με σκοπό την επαλήθευση των ετήσιων στοιχείων που αντάλλασσαν οι συμβαλλόμενες χώρες για «μείζονα» οπλισμό που διατηρούν.

...μεγαλώνει η εμπλοκή

Με τον Αραξο να αποτελεί σταθερά «κρίκο» στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως φαίνεται και στο διπλανό «καλεντάρι», πήγε πολλά ακόμα βήματα μπροστά την εμπλοκή και σε αυτά τα βρώμικα σχέδια.

Μεταξύ άλλων «συνδιοργάνωσε» στη Σούδα το Συμπόσιο Πυρηνικής Πολιτικής του ΝΑΤΟ πέρυσι τον Νοέμβρη, ψήφισε όλες τις σχετικές ΝΑΤΟικές αποφάσεις για την πυρηνική στρατηγική με αποκορύφωμα τη νέα «Στρατηγική Αντίληψη» του ΝΑΤΟ, που περιλαμβάνει ευθείες απειλές χρήσης πυρηνικών και φυσικά διατηρεί σε ισχύ το δόγμα του πρώτου πυρηνικού πλήγματος.

Παράλληλα, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συνοδεύει σταθερά και συνεκπαιδεύεται όλο και πιο συχνά το τελευταίο 8μηνο με τα αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-52, που αποτελούν «αιχμή του δόρατος» των πυρηνικών δυνατοτήτων των ΗΠΑ.

Την ίδια ώρα, πέρα από τον Αραξο και οι υπόλοιπες αμερικανικές υποδομές, με βάση την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις, αντικειμενικά αναβαθμίζονται και για το ενδεχόμενο φιλοξενίας δυνάμεων που συμμετέχουν στα σχέδια αυτά.