Η κοροϊδία και η συγκάλυψη έκαναν ... τον κύκλο τους

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ

Εκτενή αποσπάσματα από το πόρισμα του ΚΚΕ

Την περασμένη Πέμπτη έκλεισε και τυπικά ο κύκλος της κοροϊδίας με τη συστηματική συγκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών, με την ολοκλήρωση των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής. Σε αυτήν εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία η πρόταση της ΝΔ ως πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής και επισυνάφθηκαν οι πορισματικές εκθέσεις των υπόλοιπων κομμάτων. Το θέμα θα συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής την Παρασκευή 21 Οκτώβρη.

Στο πλαίσιο της γραμμής συγκάλυψης, η κυβέρνηση της ΝΔ, επικαλούμενη το απόρρητο, δεν θα παρουσιάσει το πόρισμά της στην Ολομέλεια, ενώ με ευθύνη κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έμεινε στο απυρόβλητο το αντιδραστικό και σκοτεινό θεσμικό πλαίσιο που ισχύει, όπως και το θέμα των υποκλοπών στο τηλεφωνικό κέντρο του ΚΚΕ, που όλα τα αστικά κόμματα είτε το πέρασαν «στα ψιλά» είτε δεν αναφέρθηκαν καθόλου.

Κόντρα σε αυτό το κλίμα συγκάλυψης, το ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα τις πορισματικές του θέσεις που αναδεικνύουν σε μεγάλο βαθμό το μέγεθος της συγκάλυψης. Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα του πορίσματος:

Διπλή στόχευση

«Η Εξεταστική Επιτροπή για τις παρακολουθήσεις - υποκλοπές επιβεβαίωσε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο τις θέσεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τον ρόλο και την αποτελεσματικότητα αυτών των επιτροπών, που έχει πια αποδειχθεί ότι δεν οδηγούν στην αποκάλυψη της αλήθειας και των πραγματικών υπευθύνων πίσω από τα κάθε είδους "σκάνδαλα".

Ο ίδιος ο τρόπος λειτουργίας της Εξεταστικής Επιτροπής, με πρώτιστη ευθύνη της κυβερνητικής πλειοψηφίας, υπονόμευσε εξαρχής την ουσιαστική έρευνα για την απόδοση όλων των πολιτικών και άλλων ευθυνών γύρω από τις υποκλοπές, σε βάρος τόσο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και των δημοσιογράφων, όσο βέβαια και του Κόμματός μας για τις παρακολουθήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της Κεντρικής Επιτροπής του από το 2016 μέχρι σήμερα.

Υπηρετήθηκε έτσι η διπλή στόχευση, αφενός της πλήρους συγκάλυψης της αλήθειας, αφετέρου η επιχείρηση αποπροσανατολισμού από τα κομβικά ζητήματα, που έπρεπε και πρέπει να αναδειχθούν στον λαό, γύρω από το απόρρητο των επικοινωνιών του, την προστασία των προσωπικών δεδομένων του, τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες του.

Ειδικότερα, η μυστικότητα που επιβλήθηκε στις συνεδριάσεις της Επιτροπής αποτέλεσε εξαρχής εμπόδιο στη διεξαγωγή της έρευνας και στην ανάδειξη της αλήθειας, θέτοντας απαγορευτικούς όρους ακόμα και για την πρόσβαση σε έγγραφα και τη μελέτη τους από τους ίδιους τους βουλευτές - μέλη της Επιτροπής. Ενέτεινε τη γνωστή πρακτική των επιλεκτικών - ακόμα και διαμετρικά αντίθετων - διαρροών από τα αστικά κόμματα, δίνοντας ώθηση στην κίβδηλη αντιπαράθεση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και όχι στην αποκάλυψη της αλήθειας. Οπως είχαμε με σαφήνεια θέσει ως Κόμμα, οι συνεδριάσεις έπρεπε να είναι δημόσιες υπό την έννοια της δημοσιοποίησης και διαθεσιμότητας των πρακτικών για τα κόμματα και τους δημοσιογράφους, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε, σχετικά καλύτερα, να ερευνηθεί και αναδειχθεί ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, που αφορά όχι μόνο τις κρινόμενες περιπτώσεις υποκλοπών αλλά τελικά τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλου του λαού.

Το πλαίσιο μυστικότητας και απορρήτου των συνεδριάσεων ήρθε να συμπληρώσει η επιλογή της κυβερνητικής πλειοψηφίας να κληθεί ένας εξαιρετικά μικρός και ελεγχόμενος κατάλογος μαρτύρων, που δεν διευρύνθηκε ούτε στις περιπτώσεις, που, μέσα στην Επιτροπή, από τις καταθέσεις των ίδιων αυτών λιγοστών μαρτύρων, γινόταν καθαρή η ανάγκη να κληθούν και άλλοι μάρτυρες. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της υπόθεσης των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ, για την οποία δεν κλήθηκαν μάρτυρες, ακόμα και όταν σε αυτό συνέτειναν καταθέσεις που παρέπεμπαν, για παράδειγμα, στους παρόχους τηλεπικοινωνιών (ΟΤΕ κ.ά.), ή σε μέλη και τεχνικούς της ΑΔΑΕ.

Το γεγονός ότι, επιπλέον των παραπάνω, δόθηκε κυβερνητική και νομική κάλυψη στην επίκληση του υπηρεσιακού απορρήτου από τους μάρτυρες, ενώπιον μίας Εξεταστικής Επιτροπής που έχει βάσει νόμου όλες τις ανακριτικές αρμοδιότητες, αποτέλεσε αποκορύφωμα της κατεύθυνσης συγκάλυψης της αλήθειας. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση αξιοποίησε τα περιθώρια που της έδινε το υπάρχον αντιδραστικό πλαίσιο, που προστατεύει τις κρατικές αρχές και υπηρεσίες όπως την ΕΥΠ. Ετσι, την κάλυψη για την απαράδεκτη εξέλιξη της Εξεταστικής Επιτροπής την παρείχαν στην ουσία όλα τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις, που έχουν διαχρονικά συνδιαμορφώσει το εν λόγω πλαίσιο, για να θωρακίσουν το αστικό κράτος και όλες του τις λειτουργίες.

Με κραυγαλέο τρόπο

Στη βάση και των παραπάνω μεθοδεύσεων, αποτέλεσμα της Εξεταστικής Επιτροπής ήταν η πλήρης συγκάλυψη της αλήθειας και των πολιτικών και άλλων ευθυνών για τις υποκλοπές, σε όλες τις υποθέσεις.

Ειδικά στην υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ, η συγκάλυψη δρομολογήθηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, με κανονικό εξοβελισμό της υπόθεσης από τη συζήτηση και την όποια έρευνα. Η υπόθεση του ΚΚΕ στην ουσία εξαιρέθηκε από τη διερεύνηση, παρότι αποτελούσε αντικείμενο της Εξεταστικής Επιτροπής σύμφωνα με τη σχετική απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής. Η ευθύνη γι' αυτό βαραίνει όχι μόνο τη ΝΔ αλλά εξίσου και τον ΣΥΡΙΖΑ και είχε διαφανεί ήδη από τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής, όπου τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκαναν το παραμικρό σχόλιο για την υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ. Ευθύνες υπάρχουν όμως και στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, το οποίο, παρότι περιέλαβε την υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ στην πρότασή του για τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της ανέχτηκε τη μεθόδευση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένα στοιχεία για τις ευθύνες όλων των συναρμόδιων αρχών, που έχουν άμεση εμπλοκή και ευθύνη στην έρευνα των παρακολουθήσεων σε βάρος του, τόσο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όσο και επί κυβέρνησης ΝΔ. Πρόκειται για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, παραλείψεις, λάθη και τεράστια ερωτήματα για τη δράση της ΑΔΑΕ, των εισαγγελικών αρχών και της Κρατικής Ασφάλειας, αλλά και των εταιρειών - παρόχων τηλεπικοινωνιών (OTE, "Vodafone", "Wind" κ.ά.). Εξάλλου, στην περίπτωση των υποκλοπών στο ΚΚΕ, υφίστανται εμπλοκή και ευθύνη παρόχων και αρχών από πλήθος χωρών του εξωτερικού, 14 ευρωπαϊκές και τις ΗΠΑ, που επίσης αποκλείστηκαν από κάθε έρευνα. Ακούστηκε και στην Εξεταστική Επιτροπή ότι το θέμα των υποκλοπών στο ΚΚΕ "είναι κάτι πολύ μεγάλο" που εκφεύγει των ελληνικών συνόρων.

Σε αυτήν τη βάση το ΚΚΕ κατέθεσε τεκμηριωμένη πρόταση για να κληθούν συγκεκριμένοι μάρτυρες, ουσιώδεις και σημαντικοί για τη διερεύνηση της υπόθεσης, οι οποίοι όχι απλώς μπορούσαν αλλά όφειλαν να απαντήσουν στα ερωτήματα γύρω από την παρακολούθηση του ΚΚΕ, όπως μέλη και τεχνικοί της ΑΔΑΕ που συμμετείχαν στους σχετικούς ελέγχους, αρμόδιοι από την Κρατική Ασφάλεια, εισαγγελείς που χειρίζονταν τις υποθέσεις, υπεύθυνοι από τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους.

Δεν απασχόλησε η υπόθεση του ΚΚΕ...

Συνολικά, η υπόθεση του ΚΚΕ δεν απασχόλησε με κανέναν τρόπο την Επιτροπή, τις Ερωτήσεις και το συνολικό "έργο" των βουλευτών - μελών της, πέραν φυσικά των βουλευτών του ΚΚΕ. Σαφώς, στη βάση και της ιδιότυπης "ασυλίας" που παρείχε η ευρεία δυνατότητα επίκλησης του απορρήτου από τους μάρτυρες, ακόμα και όσοι εξετάστηκαν δεν έδωσαν ουσιαστικές απαντήσεις για τις υποκλοπές στο ΚΚΕ, ενώ δεν υπήρχε δυνατότητα ελέγχου των λεγομένων μέσα και από την πρόσβαση σε διαβαθμισμένα και άλλα έγγραφα, κυρίως γιατί δεν δινόταν καν τέτοια πρόσβαση, ή ήταν τελείως τυπική, με σκόπιμα "απαγορευτικούς" όρους για τη μελέτη τους. Το ίδιο ισχύει και για τα έγγραφα που ζήτησε το Κόμμα μας να προσκομιστούν σχετικά με την υπόθεσή του και βρίσκονταν στα χέρια της ΑΔΑΕ και της Εισαγγελίας.

Ειδικά για την ΑΔΑΕ, ενώ έφερε και φέρει ευθύνη για την υπόθεση σε βάρος του ΚΚΕ, μέσα και από την κατάθεση του νυν προέδρου της στην Εξεταστική αποτυπώθηκε ο ρόλος της στη συγκάλυψη. Πέρα από την επίκληση άγνοιας σε διάφορα ζητήματα, πέρα ακόμα και από την απαράδεκτη απόδοση ευθυνών στο ίδιο το Κόμμα μας, εκστομίζοντας πως το ΚΚΕ δεν ήθελε να προχωρήσει η έρευνα για τις υποκλοπές σε βάρος του (!), η κατάθεση του προέδρου της ΑΔΑΕ ήρθε σε αντίφαση με λεγόμενα του ίδιου, σε αμέσως προηγούμενο χρονικό διάστημα και ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, οπότε είχε μιλήσει για "λάθη και αδεξιότητες" της ΑΔΑΕ, ενώ στην Εξεταστική Επιτροπή ισχυρίστηκε εκ νέου πως η ΑΔΑΕ εξάντλησε τις αρμοδιότητες και δυνατότητές της στη σχετική έρευνα.

Το επικίνδυνο θεσμικό πλαίσιο

Το πλέον κρίσιμο, που έγινε προσπάθεια από όλα τα άλλα κόμματα να συγκαλυφθεί, είναι το επικίνδυνο πλαίσιο που θωρακίζει τη δικτατορία του κεφαλαίου ενάντια στον εργαζόμενο λαό και στο κίνημά του, νομιμοποιώντας τη μαζική και προληπτική παρακολούθηση από το κράτος, σε συνεργασία με τους μονοπωλιακούς ομίλους που ελέγχουν τις επικοινωνίες και βέβαια σε συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές "συμμάχους" του, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Δεν πρόκειται μόνο για τη νομοθεσία και την πρακτική γύρω από την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών. Αυτά εντάσσονται και λειτουργούν σε ένα ευρύτερο πλέγμα αντιδραστικών μέτρων, που με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την κάλυψη του Συντάγματος, αξιοποιώντας και τις νέες τεχνολογίες, οδηγούν σε ένταση της παρακολούθησης της ζωής και της δράσης του λαού, για την καταστολή αλλά και τη χειραγώγησή του. Πρόκειται για την προσπάθεια να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του αστικού κράτους, πρωτίστως ενάντια στον "εχθρό λαό", στο φόντο του οξυνόμενου διεθνούς ανταγωνισμού, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ιμπεριαλιστικού πολέμου και επικίνδυνων σχεδιασμών, στους οποίους η ελληνική άρχουσα τάξη εμπλέκεται ενεργά στο πλευρό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Σε αυτήν την αντιδραστική κατεύθυνση λειτουργεί το αστικό νομοθετικό οπλοστάσιο γύρω και από την "εθνική ασφάλεια", που αφορά την ασφάλεια και τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου και του κράτους του. Η επικέντρωση της συζήτησης στην "κατά παρέκκλιση", καταχρηστική επίκληση της "εθνικής ασφάλειας" σε υποθέσεις υποκλοπών κρύβει ότι η ίδια η σύννομη και αυστηρή τεκμηρίωσή της μπορεί να οδηγήσει κάλλιστα στο ίδιο αποτέλεσμα, στην ευρύτατη παρακολούθηση όχι μόνο πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλων προβεβλημένων προσώπων, αλλά και συνδικαλιστών, αγωνιστών, ειδικά όσων συγκρούονται με την πολιτική και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ετσι νομιμοποιείται το "ουδείς εξαιρείται", που έγινε παραδεκτό και ενώπιον της Επιτροπής.

Εξάλλου, στην "εθνική ασφάλεια", ακόμα και αν οριζόταν με μεγαλύτερη σαφήνεια, όπως προτείνεται, ενέχεται η "καταπολέμηση της τρομοκρατίας", πλέον και η "αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης", που με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ νομιμοποιούν την παρακολούθηση σε μαζικό και προληπτικό επίπεδο και στοχοποιούν ειδικά το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα και την πρωτοπορία του, ακόμα και τις ιδέες που ενοχλούν το σύστημα. Την ίδια στιγμή, τον κλοιό της νόμιμης παρακολούθησης μπορεί να σφίξει και η επίκληση της "διακρίβωσης σοβαρών εγκλημάτων", όσο εντείνεται η ποινικοποίηση και καταστολή σε βάρος της λαϊκής πάλης.

Ολα τα άλλα κόμματα αλλά και οι εξεταζόμενοι εκπρόσωποι κρατικών και "ανεξάρτητων" αρχών υπερασπίστηκαν τις παραπάνω αντιδραστικές κατευθύνσεις και εξελίξεις. Επιφύλαξαν ιδιαίτερη "προστασία" στις ξένες μυστικές υπηρεσίες, ιδίως των "φιλικών" στην Ελλάδα χωρών, βέβαια των ΗΠΑ, που δρουν σε αγαστή συνεργασία με τις ελληνικές αρχές. Συνέκλιναν εμφατικά στην υπεράσπιση της "εθνικής ασφάλειας" του κεφαλαίου και του ρόλου της ΕΥΠ στην προάσπισή της. Παράλληλα, αποσιώπησαν τον ρόλο άλλων μηχανισμών παρακολούθησης που λειτουργούν "συμπληρωματικά" προς την ΕΥΠ, σε βάρος του λαού, όπως η ΔΙΔΑΠ ή η ΔΑΕΕΒ.

Ιδιαίτερη πλευρά της συσκότισης και στρέβλωσης της αλήθειας αποτέλεσε η προσπάθεια αστικών κομμάτων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, να παρουσιάσουν τα "σκάνδαλα" των υποκλοπών ως ελληνικό φαινόμενο, ως "εξαίρεση" στην Ευρώπη, που μάλιστα "εκθέτει διεθνώς τη χώρα", την ώρα που οι παρακολουθήσεις, και με τη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού, απασχολούν τα τελευταία χρόνια πλήθος ευρωπαϊκά κράτη και οργανισμούς, αλλά και ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. Συνολικά αποκρύφτηκε η ουσία, ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ΕΕ και των οργάνων της, όπως η Europol, στην ένταση της παρακολούθησης και επιτήρησης του λαού.

Σε αντιδραστική κατεύθυνση

Στη βάση αυτή, η Εξεταστική Επιτροπή, και το "έργο" της, ήδη αξιοποιείται σε αντιδραστική κατεύθυνση. Αποτέλεσε καταλύτη αφενός σε πολιτικές διεργασίες για τη διαμόρφωση της "επόμενης μέρας" στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, αφετέρου στην προετοιμασία και προώθηση νέων αντιδραστικών μέτρων σε βάρος του λαού και των δικαιωμάτων του.

Το σύνολο των προτάσεων που κατατέθηκαν από τα άλλα κόμματα, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, συγκλίνουν στην εξυπηρέτηση του ίδιου σκοπού: Στη θωράκιση του αστικού κράτους στις συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, των μεγάλων αντιθέσεων και της σήψης του συστήματος. Οι συζητούμενες "θεσμικές αλλαγές" και "αντίβαρα στην εξουσία" υπηρετούν αυτόν τον αντιδραστικό σκοπό, την ενίσχυση του κράτους, με επίλυση επιμέρους προβλημάτων σε αρχές και πλευρές της λειτουργίας του αλλά και με απόσπαση της εμπιστοσύνης και συναίνεσης του λαού στην "κανονικότητα" της παρακολούθησης και καταστολής του.

Αυτό αφορά ειδικά την ΕΥΠ, με τα αστικά κόμματα στην Εξεταστική Επιτροπή να προσανατολίζουν σε μέτρα θωράκισης της δράσης της, μάλιστα με ενίσχυση της "κοινωνικής αποδοχής" της. Η "νομιμοποίηση" του αντιδραστικού ρόλου και έργου της ΕΥΠ στις λαϊκές συνειδήσεις υπηρετείται και από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ για ενίσχυση της "λογοδοσίας" και "διαφάνειας" στη λειτουργία της, τον "δημοκρατικό" έλεγχο είτε από το αστικό κοινοβούλιο είτε και από την "ανεξάρτητη" αρχή.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, στην Εξεταστική καθαγιάστηκε η ΑΔΑΕ, με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να επιμένουν στην ανάγκη ενδυνάμωσης του ρόλου της. Αντίστοιχα "αλώβητη" βγήκε η αστική Δικαιοσύνη, μέσα από την επίρριψη ευθυνών σε μεμονωμένα πρόσωπα - εκπροσώπους της. Γι' αυτόν τον λόγο, οι ευθύνες που φέρουν αυτές οι "ανεξάρτητες" αρχές στην υπόθεση του ΚΚΕ δεν αναζητήθηκαν καν.

Ειδικά ως προς το κατασκοπευτικό λογισμικό, που απασχόλησε για τη χρήση του σε βάρος του κ. Ανδρουλάκη και των δημοσιογράφων, μολονότι η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται πως διαπραγματεύτηκαν και προμηθεύτηκαν τέτοιου είδους μέσα παρακολούθησης, μια σειρά από δεδομένα που αναδείχθηκαν και στην Εξεταστική Επιτροπή αμφισβητούν ευθέως αυτούς τους ισχυρισμούς. Το κύριο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι αυτά τα λογισμικά κάθε άλλο παρά παράνομα θεωρούνται καταρχήν. Με βάση και το ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπως ο Κανονισμός 821/2021, τα λογισμικά παρακολούθησης νόμιμα παράγονται, διατίθενται και γίνονται αντικείμενο εμπορίας, ανάμεσα σε κράτη, οργανισμούς και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το ζητούμενο από τις αστικές κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ, που ερευνά αυτήν την περίοδο το θέμα, δεν είναι η κατάργηση αυτού του αντιδραστικού πλαισίου, αλλά η ενίσχυσή του από τη σκοπιά των ευρωενωσιακών συμφερόντων, για τη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού από τα κράτη - μέλη και τα όργανα της ΕΕ, με όρους προστασίας τους από την "αντίθετη" χρήση του, δηλαδή από ανταγωνιστικά στην ΕΕ κράτη, οικονομικά, πολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Στο ίδιο φόντο, η συζήτηση για πρόσθετες εγγυήσεις και δικλίδες προστασίας των βουλευτών και άλλων πολιτικών προσώπων αφορά στην ευνοϊκότερη αντιμετώπιση, τουλάχιστον σε τυπικό - θεσμικό επίπεδο, του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης, ενώ για τους λαούς θα διευρύνεται το μαζικό και προληπτικό φακέλωμα. Καμία αστική εγγύηση και δικλίδα δεν μπορεί να προστατεύσει την πολιτική δράση που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, όπως αποδεικνύει περίτρανα η υπόθεση σε βάρος του ΚΚΕ και το μεθοδευμένο, κραυγαλέο "θάψιμο" της αλήθειας γι' αυτήν και από την Εξεταστική Επιτροπή.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει τις αποκαλύψεις

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αποκαλύπτει όλα τα στοιχεία γύρω και από την υπόθεση των υποκλοπών, δημόσια και πλατιά στον λαό και τη νεολαία, για να βγάλει ο λαός τα αναγκαία συμπεράσματα, να αντιμετωπίσει με τη δράση του όλα τα αντιδραστικά μέτρα που εξυφαίνονται σε βάρος του από το σύνολο των αρχών και μηχανισμών του κράτους, από όλες τις κυβερνήσεις.

Η ρίζα του προβλήματος, και στην περίπτωση των παρακολουθήσεων, βρίσκεται βαθιά στο ίδιο το σύστημα. Είναι η εξουσία του κεφαλαίου και το κράτος της, που αξιοποιεί την παρακολούθηση για να επιβάλει τη βαρβαρότητα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, του πολέμου. Αυτή η βαρβαρότητα, που υπηρετούν τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις, είναι που πρέπει να καταργηθεί, να ανατραπεί από την οργανωμένη λαϊκή πάλη, για να βγει στο προσκήνιο η αλήθεια αλλά και οι ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού».