Ο ουρανός δικός μας…

Μια συγκλονιστική συναυλία που έγραψε Ιστορία, ήταν αυτή που οργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ για τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο. 

Μια συναυλία φόρος τιμής σε έναν από τη «μεγάλη τριάδα» του ελληνικού τραγουδιού που έχουν αφήσει πια οριστικά τη σφραγίδα τους στην τέχνη και τον πολιτισμό που εξυψώνει κι ανθρωπεύει τον άνθρωπο.

Αυτό το συναίσθημα, αυτή τη φλόγα ένοιωσαν και οι 20 χιλιάδες κόσμου που κατέκλυσαν το βράδυ του Σαββάτου το ΣΕΦ. Αλλά προφανώς αυτό δεν είναι είδηση για όσους θέλουν το λαό και τη νεολαία στα καταγώγια της «τέχνης» που αποθεώνει το χρήμα, τα ναρκωτικά, τον σεξισμό και τα άλλα «καλά» της σάπιας τους κοινωνίας. 

Εικοσι χιλιάδες λαού τραγούδησαν το βράδυ του Σαββάτου τους στίχους απ΄ το «Mεγάλο μας τσίρκο», για τους «βασιλιάδες που έφυγαν και πάνε» αλλά και «για τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί». Αλλά προφανώς αυτό δεν ήταν είδηση για όσους την ίδια ώρα έγραφαν κατεβατά για το ποιός θα σηκώσει το φέρετρο του Γκλύξμπουργκ και έβγαζαν ζωντανά για να δούμε αν πρόλαβε η κυβέρνηση να στρώσει το χαλίκι στο μονοπάτι για τους τάφους. Ούτε ήταν είδηση και για όσους την ίδια ώρα έσκιζαν τα «αντιβασιλικά» τους ρούχα υπερασπιζόμενοι το «σύνταγμα που φυλάν χωροφυλάκοι». 

Χιλιάδες κόσμου μέσα απ' τα τραγούδια θυμούνταν πως «όταν ανάβει ο πόλεμος το αίμα δε μετριέται», αλλά και για εκείνη την Πρωτομαγιά στην Κοκκινιά, με τις θυσίες «Nυν και αεί» να γονιμοποιούν το μέλλον μιας καλύτερης ζωής. Αλλά αυτό προφανώς δεν πέρναγε ούτε από μονόστηλο σε όσους την ίδια ώρα ξελαρυγγιάζονταν μπας και πείσουν για τα βέτο του Μενέντεζ, τους «μεγάλους συμμάχους» και τα «ΝΑΤΟϊκά νησιά». 

Χιλιάδες κόσμου μέσα από τα τραγούδια έστελναν μήνυμα για το λαό που δεν θα σφίξει άλλο το ζωνάρι. Αλλά που να παίξουν αυτά στα πρωτοσέλιδα που έγραφαν για τα «ρεκόρ» της ανάπτυξης, τα καλάθια - καπαμά, και τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» για τον καπιταλισμό με «δικαιοσύνη παντού». 

Ναι, η μουσική του Ξαρχάκου συναντιέται με τον αγώνα του ΚΚΕ για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος γιατί -όπως είπε και ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης μόνο το ΚΚΕ- μπορεί και έχει τα κότσια να κάνει την υπέρβαση. 

Ναι, μόνο το ΚΚΕ μπορεί την υπέρβαση, μόνο ο λαός με μπροστά το ΚΚΕ μπορούν την υπέρβαση.  

Γιατί την ώρα που λυτοί και δεμένοι, με το καλό και το «άσχημο», σημερινοί και επίδοξοι κυβερνητικοί σωτήρες, από του βούρκου τα νερά ζητάνε στο λαό να χαμηλώσει τα φτερά, το ΚΚΕ δείχνει το δρόμο για να γίνει ο «ουρανός δικός μας», η μέρα που ο λαός «θα σπείρει στην ερημιά χορτάρι» και θα κάνει «τη γη μια κούνια για τ’ αγέννητα παιδιά».