Με τα τρακτέρ στους δρόμους παλεύουν για την επιβίωσή τους

 Στις 22 Γενάρη βγαίνουν τα τρακτέρ στις πλατείες | Η αναπλήρωση του εισοδήματός τους και η ανακούφιση από το υψηλό κόστος παραγωγής στο επίκεντρο της πάλης

Με τα τρακτέρ στους δρόμους από την Κυριακή 22 Γενάρη και άλλες πολύμορφες δράσεις που προετοιμάζονται για τις επόμενες μέρες, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι απορρίπτουν τη λογική της αναμονής και των λύσεων «από τα πάνω» που καλλιεργούν επίδοξοι - παλιοί και νέοι - κυβερνητικοί «σωτήρες», στέλνουν το μήνυμα ότι δεν συμβιβάζονται με τα μέτρα - ψίχουλα των «δημοσιονομικών δεδομένων» που παίρνει η σημερινή κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα οξυμένα και διαχρονικά προβλήματά τους και απαιτούν την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων επιβίωσής τους.

Στο στόχαστρο η πολιτική που τους φορτώνει με το άγχος της επιβίωσης

Οι βιοπαλαιστές αγρότες αγωνίζονται ενάντια στην πολιτική που τους φορτώνει με το άγχος της επιβίωσης και τελικά πετάει πολλούς απ' αυτούς εκτός παραγωγής, προωθώντας τη συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια των επιχειρήσεων του αγροτοδιατροφικού τομέα.

Αυτήν την πολιτική πληρώνει συνολικά ο λαός, που βλέπει να μένουν αναξιοποίητες οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα για την τροφοδοσία των λαϊκών στρωμάτων με φθηνά και ποιοτικά προϊόντα.

Την πολιτική αυτή εφάρμοσαν τις προηγούμενες δεκαετίες διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις, αφού είχαν για πυξίδα τους τις κατευθύνσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι βιοπαλαιστές αγρότες έχουν διαχρονικά απέναντί τους τους βιομήχανους και τους μεγαλεμπόρους, που κυριαρχούν στην αγορά και διαμορφώνουν όπως θέλουν τις τιμές στα προϊόντα με κριτήριο το κέρδος τους, πολλές φορές μάλιστα αρπάζουν την παραγωγή σε τιμές και κάτω του κόστους. Ταυτόχρονα, εφαρμόζουν σχεδόν παντού το αίσχος των «ανοιχτών» τιμών, με αποτέλεσμα ο παραγωγός να μη γνωρίζει καν πόσο και πότε θα πληρωθεί.

Την ίδια ώρα, τα προϊόντα φτάνουν στο ράφι και τη λαϊκή κατανάλωση πολλές φορές ακριβότερα. Ενδεικτικά: Πορτοκάλια: 0,3 ευρώ τιμή παραγωγού - 0,89 ευρώ στο σούπερ μάρκετ. Ντομάτες: 0,5 ευρώ τιμή παραγωγού - 2 ευρώ στη λιανική. Μήλα: 0,25 ευρώ τιμή παραγωγού - 1,5 έως 2 ευρώ στη λιανική. Πατάτες: 0,7 ευρώ τιμή παραγωγού - 1,4 στη λιανική.

Ολοι αυτοί εκμεταλλεύονται τον μόχθο των αγροτών και κερδοσκοπούν σε βάρος τους, με τις πλάτες και τους νόμους της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι όλες οι κυβερνήσεις αρνούνται το αίτημα του οργανωμένου αγροτικού κινήματος για κατώτατες εγγυημένες τιμές, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης και προσιτές τιμές των προϊόντων στη λαϊκή κατανάλωση.

Απέναντι στην αγροτιά είναι και τα μονοπώλια της Ενέργειας, που επιδοτούνται με «ζεστό» κρατικό χρήμα για τις «πράσινες» επενδύσεις τους, φορτώνοντας στους αγροτοκτηνοτρόφους - και όλο τον λαό - πανάκριβο ρεύμα και πετρέλαιο. Ανάλογα διαμορφώνουν το κόστος παραγωγής στα ύψη τα μονοπώλια που ελέγχουν αγροτικά μέσα, εφόδια, μηχανήματα, σπόρους, φάρμακα και λιπάσματα.

Ακόμα, οι βιοπαλαιστές αγρότες συνεχίζουν να είναι έρμαια των καιρικών φαινομένων, αφού τα απαραίτητα έργα για την ασφάλεια της παραγωγής δεν υλοποιούνται με ταχύτητα, επειδή δεν είναι ανταποδοτικά για το κεφάλαιο, ενώ το κράτος τα αντιμετωπίζει ως κόστος.

Συνολικά, παρά τις «υποσχέσεις» όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων για στήριξη της αγροτικής παραγωγής, η θέση τους επιδεινώνεται διαρκώς, επειδή η χρηματοδότηση και τα άλλα μέτρα στήριξης από κράτος και ΕΕ αφορούν τα μεγαθήρια του αγροτοδιατροφικού τομέα και την «εξωστρέφειά» τους.

Ούτε η αναμονή ούτε τα ψέματα θα κάμψουν τους αγρότες

Η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο αρνείται να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα, αλλά επιδίδεται σε μια επιχείρηση παραπλάνησης, με στόχο να εμποδίσει και να υπονομεύσει τις κινητοποιήσεις. Στο παιχνίδι αυτό συνδράμουν και συνδικαλιστές από τον χώρο της ΝΔ καθώς και παράγοντες της Τοπικής Διοίκησης.

Η κυβέρνηση, αφού πετάει στην ...εξέδρα τις ευθύνες της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων για τα αδιέξοδα των αγροτών, λέγοντας ότι «εξωγενείς παράγοντες έχουν επιφέρει αύξηση του κόστους παραγωγής στον πρωτογενή τομέα», μιλά για «ρεκόρ πληρωμών για την πρωτογενή παραγωγή», ενώ καλλιεργεί κλίμα αναμονής, υποσχόμενη ότι θα πάρει και νέα μέτρα, παραπέμποντας εκβιαστικά στις κάλπες.

Στην ουσία πρόκειται για ψίχουλα, που δίνονται στο πλαίσιο των σφιχτών «δημοσιονομικών δεδομένων», ενώ κι αυτά ακόμα δίνονται κάτω από την πίεση των πολύμορφων κινητοποιήσεων και για να απορροφήσουν τη λαϊκή αγανάκτηση που επικρατεί στην ύπαιθρο. Ταυτόχρονα, δεν δίνονται ενιαία σε όλους τους αγρότες που πλήττονται, για να καλλιεργείται η λογική τού διαίρει και βασίλευε.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, τα «δημοσιονομικά δεδομένα» που επικαλείται η κυβέρνηση για τη μη ικανοποίηση των αιτημάτων, δεν αποτελούν εμπόδιο για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το παράδειγμα με το πετρέλαιο είναι χαρακτηριστικό: Πέρσι, κάτω από την πίεση των μπλόκων, δόθηκαν 68 εκατομμύρια ευρώ ως επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ). Το ποσό αυτό δεν κάλυψε την αύξηση στην τιμή του πετρελαίου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και ήταν πολύ μικρότερο από τα χρήματα που δίνονταν πριν καταργηθεί η επιστροφή φόρου το 2016, με πολύ χαμηλότερη τη μέση τιμή του ντίζελ. Ταυτόχρονα, μέχρι στιγμής, με τον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη, δεν προβλέπεται ούτε ένα ευρώ για επιστροφή φόρου για το 2023. Για να υπάρχει «μέτρο σύγκρισης», κάθε χρόνο δίνονται 370 εκατομμύρια ευρώ σε εφοπλιστές, κλινικάρχες, ξενοδόχους για αφορολόγητο πετρέλαιο και επιστροφή ΕΦΚ.

Οι αγρότες έχουν πια πλούσια πείρα και για να αποκρούσουν όσους επαναλαμβάνουν τα γνωστά περί «αναποτελεσματικότητας των αγώνων».

Με τα τρακτέρ στους δρόμους και τον πανελλαδικά συντονισμένο αγώνα, τη συμπόρευση με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, οι βιοπαλαιστές αγρότες κατάφεραν τα προηγούμενα χρόνια να αποσπάσουν συγκεκριμένα μέτρα, απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, καθυστέρησαν μέτρα που είχαν σχεδιαστεί και δρομολογηθεί σε βάρος τους.

Αποτέλεσμα της αγωνιστικής τους πίεσης είναι, για παράδειγμα, η κατάκτηση του αφορολόγητου το 2016, η πρόσφατη στήριξη εισοδήματος των μηλοπαραγωγών της Αγιάς κ.ά.

Απάντηση στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και στην προπαγάνδα που τη συνοδεύει μπορεί να δοθεί μόνο με την αγωνιστική διεκδίκηση των αιτημάτων που μπορούν να δώσουν ανάσες επιβίωσης, σε κοινή πορεία και δράση με τους εργατοϋπαλλήλους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

Από μόνη της η εξαγγελία των νέων κινητοποιήσεων έχει ήδη θορυβήσει την κυβέρνηση. Χωρίς να δείχνουν κάποια αναμονή, με τη μαζική συμμετοχή τους οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι μπορούν να τη στριμώξουν ακόμα περισσότερο, ώστε να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.

Δίκαια και ζωτικά αιτήματα για να μείνουν στα χωράφια τους

Το πλαίσιο αιτημάτων του οργανωμένου αγροτικού κινήματος περιλαμβάνει τα εξής:

-- Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος για όσα προϊόντα πουλήθηκαν κάτω του κόστους ή υπήρχαν δυσκολίες στη διάθεσή τους, λόγω απωλειών ξένων αγορών ή λόγω των μεγάλων ζημιών στην παραγωγή από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.

-- Μείωση του κόστους παραγωγής, με αφορολόγητο πετρέλαιο, μείωση της τιμής του ρεύματος, πλαφόν 0,07 ευρώ ανά κιλοβατώρα, κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, του προστίμου ρύπων και του ΦΠΑ σε μέσα - εφόδια.

-- Κατώτατες εγγυημένες τιμές που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής, διασφαλίζοντας παράλληλα εισόδημα επιβίωσης και προσιτές τιμές των προϊόντων στη λαϊκή κατανάλωση.

-- Προστασία από τις φυσικές καταστροφές, με υλοποίηση όλων των απαραίτητων έργων υποδομής, καθώς και αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο από όλες τις φυσικές καταστροφές και νόσους στο 100%.

Γ. Π