Και εδώ στο Κιλκίς, σε ολόκληρη την Κεντρική Μακεδονία, ξέρουμε πως πολλοί είναι αυτοί, εργάτες και εργάτριες, βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, που δεν συμβιβάζονται με τη φτώχεια και τη μιζέρια, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για το μέλλον. Θέλουν να ζήσουν στον τόπο τους απολαμβάνοντας μια αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα.
Κι όμως αυτή η αυτονόητη προσδοκία δεν μπορεί κάθε φορά να σκοντάφτει σε ψεύτικα διλήμματα και εκβιασμούς σαν κι αυτούς που έχουν μάθει να εξαπολύουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ για να εγκλωβίζουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Το ίδιο κάνουν και τώρα όταν με μοιρασμένους ρόλους, επιδιώκουν να διαμορφώσουν συνθήκες εκφυλισμού και αποπροσανατολισμού για να κρύψουν ότι στα μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα σε βάρος του λαού, συμφωνούν.
Ακόμη και πίσω από την αντιπαράθεση περί εκβιαστών και εκβιαζόμενων πολιτικών κομμάτων, κρύβονται οι εκβιασμοί όλων τους απέναντι στο λαό, προετοιμάζοντας τα αντιλαϊκά κυβερνητικά σενάρια της επόμενης ημέρας.
Τέσσερα χρόνια, μια χαρά συνέπρατταν σε κρίσιμα ζητήματα και τώρα προεκλογικά φόρεσαν τη μάσκα του "μονομάχου", ίσως ενόψει και των αποκριών.
Ο δε Τσίπρας εξαγγέλλει την αποχή του ΣΥΡΙΖΑ από τις ψηφοφορίες στη βουλή παραμονές των εκλογών, ενώ όλη την προηγούμενη τετραετία ψήφιζε τα μισά νομοσχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ο λαός μια επιλογή έχει. Να απορρίψει τους εκβιασμούς, να κάψει τα αντιλαϊκά σενάρια και να δυναμώσει αποφασιστικά το ΚΚΕ.
Το μπορεί, φτάνει να μη μεταθέτει για το μέλλον την προσδοκία του να ζήσει καλύτερα αυτός και τα παιδιά του, γιατί -υποτίθεται- πάντα κάτι άλλο προέχει, ή να τα αναθέτει περιμένοντας έναν νέο «σωτήρα», γιατί τέτοιοι, σωτήρες και πολιτικοί μεσσίες, όπως έχει αποδειχτεί, ούτε υπήρξαν ούτε μπορεί να υπάρξουν.
Υπάρχει μόνο ο λαός που μπορεί να σώσει το λαό.
Βέβαια, κάτι ανάλογο σκέφτονται και εργαζόμενοι, απλοί άνθρωποι του μόχθου, όταν πολλές φορές με παράπονο για τα κόμματα που τους έχουν απογοητεύσει, λένε, πως δεν περιμένουν τίποτα από κανέναν, παρά μόνο από τα δικά τους χέρια.
Σωστά! Μπορούν να περιμένουν πολλά, από τα δικά τους χέρια, που ενώνονται με άλλα και γίνονται πραγματική ανθρώπινη αλυσίδα που μπορεί όχι μόνο να γίνει ασπίδα, αλλά και να πάρει αμπάριζα τα κόμματα που τους απογοήτευσαν και το σάπιο σύστημα που αυτά υπηρετούν και το πιο σημαντικό, να επιβάλουν το δίκιο τους.
Έτσι, είναι λοιπόν! Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, στο δρόμο της σύγκρουσης με το άδικο και την βαρβαρότητα.
Κι αυτό το σύνθημα που ξεπήδησε μέσα από τις μεγάλες μάχες που έδωσε ο λαός μας το προηγούμενο διάστημα, με το ΚΚΕ μπροστά, που ενέπνευσε αγώνες και έδωσε ελπίδα και αισιοδοξία, σήμερα μπορεί να εμπνεύσει τον καθένα και την καθεμιά,για να μην κάνει άλλο σκόντο στις προσδοκίες του, να μην χαμηλώνει τον πήχη των απαιτήσεών του και να βάλει σε προτεραιότητα τη δική του ζωή, τις δικές του ανάγκες.
Μπορεί, παίρνοντας τη θέση του δίπλα στο ΚΚΕ, στους αγώνες, στο κίνημα, σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας, και στις εκλογές.
Γιατί το πραγματικό δίλημμα που αναδεικνύεται και σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση, είναι να μην είναι δυνατή η επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, αλλά να είναι δυνατός ο λαός και το κίνημά του. Αν θα δυναμώνει ως πολιτική και συλλογική δράση, αλλά κι ως ατομική αγωνιστική επιλογή κι ως κριτήριο ψήφου, το: «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, στο δρόμο της ανατροπής».
Κι αυτό μπροστά στην κάλπη, ένα πράγμα σημαίνει: Πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ.
Ας μη δυσανασχετούν ορισμένοι, όταν τους λέμε πως η επόμενη κυβέρνηση, είτε της ΝΔ είτε του ΣΥΡΙΖΑ, με μπαλαντέρ το πρόθυμο ΠΑΣΟΚ, θα είναι από χέρι αντιλαϊκή, γιατί το ίδιο αντιλαϊκή είναι κάθε κυβέρνηση που κινείται στις ράγες του βάρβαρου καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης…
Κι αυτό συμβαίνει, ανεξάρτητα πως θα ονομαστεί αυτή, τι προσωπείο θα φορέσει, ανεξάρτητα ποιος είναι ο μηχανοδηγός, ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας κι ας κοροϊδεύουν αυτοί, ότι δήθεν υπάρχει κι άλλη διαδρομή για την εξασφάλιση των κερδών των λίγων, πέρα απ’ αυτή της εκμετάλλευσης των πολλών και της καταπάτησης των δικαιωμάτων τους.
Και για να μην πάμε μακριά, πείρα υπάρχει και πρόσφατη.
Αντιλαϊκές δεν ήταν όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ, και της ΝΔ, και του ΣΥΡΙΖΑ που διαχειρίστηκαν την οικονομική κρίση με εργαλείο τα -σκληρά για το λαό μας- μνημόνια;
Αντιλαϊκή δεν ήταν και η κυβέρνηση της ΝΔ που πήρε τη σκυτάλη για να συνεχίσει σε συνθήκες οικονομικής ανάκαμψης, πιο υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, μεγάλων επενδύσεων;
Αντιλαϊκή θα είναι και η επόμενη αστική κυβέρνηση, όποιος κι αν έρθει πρώτος.
Όχι μόνο, γιατί τα όσα ζούμε, η ακρίβεια, η ενεργειακή φτώχεια, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι επιπτώσεις τους, είναι εδώ και επιμένουν, αλλά και γιατί όλα αυτά δεν αποτελούν μια απλή παρένθεση που σύντομα θα κλείσει.
Το αντίθετο. Είναι απόδειξη ότι αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα μεγαλώνει τα αδιέξοδα στη ζωή του λαού.
Αντιλαϊκή θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, γιατί αντιλαϊκό είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα και της ΝΔ, και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, τα οποία, παρά τις διαφορές τους, γράφουν με μεγάλα γράμματα:
-την υλοποίηση των συμβάσεων του Ταμείου Ανάκαμψης,
-της στρατηγικής της πράσινης μετάβασης,
-των επικίνδυνων σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας.
Εδώ είμαστε και θα τα δούμε, κυρίως όμως για να είμαστε έτοιμοι να τα αντιπαλέψουμε.
Η όποια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές, θα ζητήσει από το λαό να κάνει ξανά θυσίες για να αντιμετωπιστεί η οικονομική καπιταλιστική κρίση που κυοφορείται στην ΕΕ και την Ευρωζώνη.
Θα αρχίσουν πάλι τα γνωστά: «οι εργαζόμενοι να μη ζητάνε πολλά γιατί η οικονομία δεν αντέχει»…
Ότι τώρα πρέπει «να αρκεστούν στα λίγα και στα ψίχουλα, γιατί τώρα προέχει να στηριχτούν οι επιχειρήσεις με νέα κίνητρα και επιδοτήσεις για να μην κλείσουν»…
Δηλαδή, τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου…
Τα ακούνε αυτά χρόνια τώρα χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που δουλεύουν στα δεκάδες εργοστάσια του νομού στο Κιλκίς.
Τα ίδια ακούνε οι εργάτες στην Pyramis, που ενώ η εργοδοσία εγκαινίαζε νέο εργοστάσιο με την εξαγορά και επαναλειτουργία της PITSOS στα Οινόφυτα της Στερεάς, οι ίδιοι μετρούσαν δεκάδες απολύσεις, εντατικοποίηση και μισθούς καθηλωμένους στα επίπεδα του βασικού.
Τα ίδια και οι εργάτες στην Elvial που, ενώ προχωράει σε επέκταση εγκαταστάσεων και εγκατάσταση ρομποτικών συστημάτων, οι εργαζόμενοι παραμένουν από τους πιο κακοπληρωμένους στον κλάδο και τα εργατικά ατυχήματα βαράνε «κόκκινο».
Τα ίδια και οι εργάτες στην Αlumil που, ενώ παρήγαγαν τόσο πλούτο με τη δουλειά τους, κάλυψαν τα λειτουργικά έξοδα της εταιρίας, τις νέες επενδύσεις που δρομολογούνται, η εργοδοσία τους απολύει κατά δεκάδες, και παίρνει και από πάνω επιδότηση δεκάδων εκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Τα ίδια και στον όμιλο ΚΛΕΜΑΝ όπου εργάτες απολύονται γιατί οι προβλέψεις -λέει- δείχνουν μείωση παραγγελιών κατά 1%!
Τα ίδια και στα μεγάλα εργοστάσια τροφίμων, όπου οι εργάτες και εργάτριες βιώνουν τη εντατικοποίηση, τους χαμηλούς μισθούς, την ανυπαρξία Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από το 2011.
Αν όλα αυτά τα παραδείγματα δεν είναι ταυτόχρονα και η απόδειξη πως οι εργαζόμενοι, είτε σε ανάπτυξη είτε σε κρίση, πληρώνουν τα σπασμένα, τότε τι είναι;
Τα σπασμένα βέβαια πληρώνουν και οι βιοπαλαιστές αγρότες που αυτές τις μέρες βρίσκονται στα μπλόκα του αγώνα γιατί διεκδικούν τα αυτονόητα:
-Την αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος για όσα προϊόντα πουλήθηκαν κάτω του κόστους ή υπήρχαν δυσκολίες στη διάθεσή τους,
-Τη μείωση του κόστους παραγωγής και κατώτατες εγγυημένες τιμές, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής, διασφαλίζοντας παράλληλα εισόδημα επιβίωσης και προσιτές τιμές των προϊόντων στη λαϊκή κατανάλωση.
-Διεκδικούν ακόμα προστασία από τις φυσικές καταστροφές, με υλοποίηση όλων των απαραίτητων έργων υποδομής και αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, για να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο στο 100%, άμεσα και δίκαια.
Και συνεχίζουν τον αγώνα τους κόντρα στην συκοφάντηση από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, συνεχίζουν κόντρα στην καταστολή, γιατί αυτός ο αγώνας είναι δίκαιος.
Και το δίκαιο είναι να μπορούν να καλλιεργούν και να παράγουν, να ζουν από τα χωράφια τους, από την παραγωγή τους, κόντρα στην πολιτική που τους ξεκληρίζει.
Και εδώ στο νομό του Κιλκίς, η ΚΑΠ της ΕΕ έχει μετατρέψει ολόκληρες περιοχές, με δυνατότητα παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, όπως γαλακτοκομικά, βαμβάκι, σιτάρι, κρασιά και πολλά άλλα, σε έναν ερημότοπο για το λαό της υπαίθρου, όπου μεγάλες εκτάσεις παραμένουν αναξιοποίητες.
Οι ίδιες εκτάσεις που θα μπορούσαν σήμερα να αξιοποιηθούν για να παράγονται φθηνά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα για το λαό μας, παραδίδονται στους μεγαλοεπιχειρηματίες της βιομηχάνους της «πράσινης ανάπτυξης» που συγκεντρώνουν στρέμματα για να τις κάνουν λαμπόγυαλα, δηλαδή να σπείρουν δεξιά και αριστερά, φωτοβολταϊκά πάρκα.
Κι όλα αυτά σε έναν τόπο εξαιρετικά πλούσιο σε υδάτινους πόρους και σημαντικούς ορεινούς όγκους που, με κατάλληλα έργα υποδομής, θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες, καλύτερη ζωή στην οικογένειά τους, επαρκή και ασφαλή τρόφιμα στο λαό.
Τα σπασμένα και της ανάπτυξης και της κρίσης, πληρώνουν και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί επαγγελματίες και βιοτέχνες που βλέπουν τα ταμεία τους άδεια από έσοδα, αλλά γεμάτα από φόρους και υποχρεώσεις προς το κράτος, τους μεγαλοεπιχειρηματίες προμηθευτές τους και τις τράπεζες.
Την τελευταία δεκαετία, χτύπησαν ρεκόρ τα χρέη, τα λουκέτα, οι κατασχέσεις.
Η επόμενη κυβέρνηση θα ζητήσει από το λαό να κάνει κι άλλο υπομονή, γιατί η ακρίβεια τελικά δεν είναι μπόρα να περάσει κι αυτός θα πρέπει να αρκεστεί στα pass, στα καλάθια και τα επιδόματα, όπως του λέει η ΝΔ.
Για το λαό, μικρή έως καθόλου σημασία έχει, αν ο ΣΥΡΙΖΑ τα πάρει πίσω για να τα ανακατέψει και να τα μοιράσει αλλιώς, όπως κάνει η δήθεν προοδευτική κυβέρνηση της Ισπανίας.
Μόνο που με νεοδημοκρατικά ή συριζαίϊκα pass και επιδόματα δεν μπορεί να ζήσει η λαϊκή οικογένεια.
Η όποια κυβέρνηση προκύψει, θα ζητήσει από το λαό τα ρέστα, για να εκταμιεύονται οι πόροι του Ταµείου Ανάκαµψης της ΕΕ.
Κάθε εκταμίευση έρχεται με την ψήφιση νέων προαπαιτούμενων, νέων αντιλαϊκών νόμων, όπως ακριβώς και την περίοδο των µνηµονίων...
Ένα τέτοιο προαπαιτούμενο είναι και οι χιλιάδες πλειστηριασμοί σε βάρος της λαϊκής κατοικίας, με στόχο την απομείωση των «κόκκινων» δανείων με κάθε τρόπο, ώστε:
-να παραμείνουν οι τράπεζες σε τροχιά «εξυγίανσης»,
-να κατακτηθεί η περιβόητη «επενδυτική βαθμίδα»,
-να συνεχιστεί απρόσκοπτα η χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης κ.ο.κ.
Όλα αυτά αποτελούν δεσμεύσεις που διαπερνούν τα κυβερνητικά προγράμματα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, κάτι που δεν κρύβεται, παρά τις παραπλανητικές προεκλογικές κορόνες τους.
Γι’ αυτό ακριβώς, επειδή έχουν αυτές τις δεσμεύσεις, απέρριψαν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, για απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, κούρεμα χρεών λαϊκών νοικοκυριών.
Απέρριψαν δηλαδή όλα εκείνα που πλήττουν την κερδοφορία των τραπεζών και των άλλων ομίλων.
Και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι το Ταμείο Ανάκαμψης δεν είναι ένα απλό μνημόνιο, αλλά ένα υπερμνημόνιο, καταλαβαίνετε τι γίνεται!
Μια τέτοια κυβέρνηση, που εκλέγεται από τις αστικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες κάθε τέσσερα χρόνια και υπηρετεί την άρχουσα αστική τάξη που έχει την εξουσία, θα ζητήσει από το λαό να συνεχίσει να κρυώνει στο σπίτι του, γιατί οι σχεδιασμοί για την «πράσινη μετάβαση» και συνολικά η ενεργειακή πολιτική, σημαίνει «πανάκριβη ενέργεια και ενεργειακή φτώχεια».
Όμως αυτοί οι σχεδιασμοί στόχο έχουν να δώσουν κερδοφόρα διέξοδο στα τεράστια υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που έχουν συγκεντρώσει μονοπώλια της Ενέργειας και άλλων κλάδων και όχι να έχει ο λαός φτηνή ενέργεια.
Γι’ αυτό όλοι τους απορρίπτουν τις τροπολογίες του ΚΚΕ για την κατάργηση των φόρων στην ενέργεια, που έστω και λίγο θα ανακούφιζαν το λαό.
Η όποια κυβέρνηση προκύψει, θα ζητήσει “λευκή επιταγή” από το λαό για να εμπλακεί ακόμα βαθύτερα η χώρα στα πολεμικά αµερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ως τη Μέση Ανατολή, σχέδια που στόχο έχουν να αναβαθμίσουν τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, ενώ μεγαλώνουν τους κινδύνους για το λαό μας.
Κι αυτά τα σχέδια περνάνε μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο στρατόπεδο με βάσεις, υποδομές, λιμάνια, στρατόπεδα στην υπηρεσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Κάτι ξέρετε και σεις εδώ στην Κεντρική Μακεδονία.
Άλλωστε, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και όλη η Βόρεια Ελλάδα, είναι περιοχή προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων. Μαθαίνουμε μάλιστα πως οι Αμερικανοί ετοιμάζουν «απόβαση» στη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία το επόμενο διάστημα.
Άλλωστε, έχουν βγει στη γύρα και αναζητούν εταιρείες που θα τους προμηθεύσουν υποδομή για να στήσουν ένα κανονικό στρατόπεδο. Μάλιστα, δεν έχει περάσει πολύ καιρός που σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, στελέχη του αμερικανικού στρατού προανήγγειλαν την αναβάθμιση της δραστηριότητας των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην περιοχή.
Και επειδή ορισμένοι πάλι θα πουν ότι η ενεργότερη συμμετοχή της Ελλάδας στα αμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια είναι «ασπίδα» απέναντι στις αμφισβητήσεις της Τουρκίας, τους ενημερώνουμε ότι αυτός ο μύθος έχει καταπέσει προ πολλού γιατί ακριβώς το αντίθετο αποδεικνύεται.
Όσο για τις δήθεν απαντήσεις του Μητσοτάκη στις προκλητικές δηλώσεις και απειλές του Ερντογάν, για το «ποιος θα έρθει νύχτα», αυτές δεν μπορούν να κρύψουν ότι τα παζάρια υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, γίνονται μέρα και προετοιμάζουν επικίνδυνους συμβιβασμούς και διευθετήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Για να προχωρήσουν αυτά τα παζάρια γυρνάει στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και θα κάνει περατζάδα κι από δω ο Μπλίνκεν.
Είναι χαρακτηριστικό πως θέλει η κυβέρνηση της ΝΔ, να κρυφτεί, αλλά δεν μπορεί, όλο και της ξεφεύγουν κουβέντες, όπως οι πρόσφατες αναφορές του Μητσοτάκη για «ΝΑΤΟϊκά νησιά» στο Αιγαίο!
Τα ‘χουν πει και άλλοι πριν απ’ αυτόν, οι σύμμαχοί του στο ΝΑΤΟ, οι οποίοι βέβαια δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο και το θεωρούν ενιαίο επιχειρησιακό χώρο.
Αλλά για όλα αυτά, κανένας καβγάς δεν πρόκειται να στηθεί από τα κόμματα της αστικής διαχείρισης, καμιά αντιπαράθεση. Άλλωστε για ποιο πράγμα να μαλώσουν, να αντιπαρατεθούν, αφού όλοι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων;
Κάτι πάνε να πουν για το προσφυγικό, με αφορμή την εργαλειοποίηση των προσφύγων και μεταναστών από την Τουρκία, αλλά και εκεί η αντιπαράθεσή τους περιορίζεται στον φράκτη στον Έβρο.
Όμως, κανένας φράκτης στον Έβρο δεν μπορεί να λύσει αυτό το οξυμμένο πρόβλημα του προσφυγικού - μεταναστευτικού. Άλλωστε οι διακινητές χρησιμοποιούν άλλα πιο επικίνδυνα περάσματα.
Η αντιπαράθεση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ αφήνει απέξω τις πραγματικές αιτίες του προσφυγικού που είναι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις, στις οποίες συμμετέχει η χώρα μας, είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση, η φτώχεια και η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.
Όλα αυτά, βρίσκονται έξω από το κάδρο της κάλπικης αντιπαράθεσης, όπως άλλωστε το ίδιο ισχύει και για την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, που από κοινού στηρίζουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Αν όμως σήμερα θέλουμε να αντιπαλέψουμε επί της ουσίας αυτήν την τραγική κατάσταση, οφείλουμε να δυναμώσουμε την πάλη ενάντια σε κάθε συμμετοχή της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, στις ενέργειες και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Να πάψει η συμμετοχή της σε επιχειρήσεις, εισβολές και εμπλοκές, οι οποίες οδηγούν σε πολέμους και καταστροφές που δημιουργούν και αυξάνουν τα καραβάνια των προσφύγων.
Να δυναμώσουμε την πάλη για να καταργηθεί εδώ και τώρα η Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας, να εξασφαλιστούν τα δικαιώματα των προσφύγων στο άσυλο και στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους, με Επιτροπές Ασύλου μέσα στην Τουρκία με ευθύνη της ΕΕ και του ΟΗΕ.
Ο πραγματικός εχθρός δεν είναι οι ξεριζωμένοι, αλλά η πολιτική που στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και μετατρέπει τη χώρα σε φυλακή για την προστασία του φρουρίου της ΕΕ.
Αντιλαϊκή θα είναι η όποια επόμενη κυβέρνηση, όποιο όνομα κι αν έχει. Και ας μη δυσανασχετούν ορισμένοι, ότι τάχα εμείς τους βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι!
Μόνοι τους έχουν μπει, μαζί με όλα τα υπόλοιπα κόμματα.
Όλοι τους έχουν μπει μέσα στο τσουβάλι του καπιταλιστικού δρόμου εξέλιξης. Και κει μέσα ασφυκτιούν οι λαϊκές ανάγκες.
Και όσοι, καλοπροαίρετα, με διάφορους τρόπους μας ρωτούν, «γιατί το ΚΚΕ δεν στηρίζει μια κυβέρνηση που έστω λίγο θα ανακουφίσει το λαό», όπως πιστεύουν, τους απαντάμε με το χέρι στην καρδιά: Η συμμετοχή, η στήριξη ακόμα και η όποια ανοχή του ΚΚΕ απέναντι σε μια τέτοια αστική κυβέρνηση, που μόλις περιγράψαμε πιο πάνω για το τι ακριβώς θα ζητήσει από το λαό, δεν θα συμβάλει, ούτε στο ελάχιστο για να ανακουφιστεί πραγματικά ο λαός μας.
Το εντελώς αντίθετο.
Γιατί ένα ΚΚΕ εγκλωβισμένο σε μια κυβέρνηση που θα ψηφίζει αντιλαϊκούς νόμους, θα υλοποιεί τις δεσμεύσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, θα υπακούει στους σιδερένιους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, της καπιταλιστικής οικονομίας, σημαίνει πως ο λαός και το κίνημά του, θα είναι δεμένοι χειροπόδαρα…
Σημαίνει μόνο νέες απογοητεύσεις, διαψεύσεις ελπίδων, νέα χαμένα χρόνια. Ενώ, σήμερα, αυτό που επείγει, είναι να χειραφετηθεί ο λαός και το κίνημά του.
Να διατηρήσουν την αυτοτέλειά τους, για να δώσουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τη μάχη απέναντι στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, συνολικά απέναντι στο σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης και την εξουσία του.
Και αυτό για να γίνει, χρειάζεται ένα πολύ δυνατό ΚΚΕ.
Γιατί μόνο το ΚΚΕ θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης για να ασκείται πραγματική και αποτελεσματική πίεση στην κυβέρνηση, να μπαίνουν εμπόδια, να καθυστερούν αντιλαϊκά μέτρα, να υπάρχουν ακόμα και κατακτήσεις.
Το ΚΚΕ αυτό το έκανε πράξη το προηγούμενο διάστημα!
Το έκανε πράξη μέσα στην κρίση και την πανδημία για να σωθεί ο λαός.
Το κάνει πράξη και σήμερα παντού σε όλους τους χώρους δουλειάς για να μη γίνει καμιά απόλυση, για να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις, για να μείνει στα χαρτιά ο νόμος – έκτρωμα του Χατζηδάκη.
Το κάνει πράξη παντού, για να μην κόβεται το ρεύμα στα λαϊκά σπίτια, για να μη χάνει η λαϊκή οικογένεια το σπίτι της ή ο επαγγελματίας το μαγαζί του από τους πλειστηριασμούς.
Το κάνει πράξη παντού, όταν μπαίνει μπροστά στον αγώνα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, κόντρα σε αυτή την άθλια κατάσταση που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία, στα κέντρα υγείας και στα σχολεία που πηγαίνουν τα παιδιά μας.
Το κάνει πράξη και δω στο Κιλκίς, στην Κεντρική Μακεδονία, όταν οι δυνάμεις μας διαδηλώνουν ενάντια στα ΝΑΤΟϊκά τρένα, τις ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις, πραγματικές πρόβες πολέμου, συνολικά ενάντια στις επιπτώσεις από την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.
Ναι, χρειαζόμαστε όλοι να είναι πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ!
Γιατί το ΚΚΕ πρωτοστατεί στη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας. Δηλαδή, στο να συναντηθούν όλοι όσοι βρίσκονται στην ίδια μπάντα, εργάτες, βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, σε ένα πανελλαδικό συντονισμένο κίνημα ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.
Γιατί αυτό χρειάζεται σήμερα και μπροστά στις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις που αποδεικνύουν πως τελικά τίποτα δεν μένει ακίνητο.
Οι πολλοί πρέπει τώρα να πάρουν τη θέση τους απέναντι στους λίγους και την άπληστη εξουσία τους.
Δυνατό ΚΚΕ, λοιπόν, γιατί το ΚΚΕ καταθέτει στο λαό τις θέσεις και το πρόγραμμα εξουσίας και διακυβέρνησης του με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, που φωτίζει ότι υπάρχει διέξοδος για το λαό σε σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου.
Γι’ αυτό το ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση στον καθημερινό αγώνα και για κάθε λαϊκό πρόβλημα.
Επειδή το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις στην ΕΕ, στην καπιταλιστική εργοδοσία, στην εξουσία του κεφαλαίου, επειδή αμφισβητεί τον σημερινό δρόμο ανάπτυξης και τη λογική των «αντοχών της οικονομίας», επειδή δεν δέχεται να δέσει τα χέρια του στο πλαίσιο μιας αντιλαϊκής κυβέρνησης.
Γι’ αυτό τον λόγο και μπορεί να πρωτοστατήσει σε μια μεγάλη εργατική - λαϊκή αντεπίθεση που αφορά τόσο το σήμερα, τα άμεσα και επείγοντα προβλήματα του λαού, όσο κυρίως την προοπτική, με στόχο μια πραγματική λαϊκή νίκη και ανατροπή, με τον λαό πρωταγωνιστή και το ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό.
Για το μεγάλο το ωραίο, το συγκλονιστικό!
Γιατί εμείς δεν λέμε, όπως οι άλλοι «λόγια πασσέα», άρα «φαϊα αχαράτσωτα»!
Εμείς έχουμε οδηγό μας αυτό που έλεγαν οι παππούδες και οι πατεράδες:
«Ντοθ΄εφτάμαν τον παρά και τον πολλά τον βίον,
το Καππα- Κάππα – Έψιλον, ας όλεν το καλίον»!
Καλή δύναμη και υγεία σε όλους και όλες!
Αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου