Ενίσχυση του ΚΚΕ ΤΩΡΑ!

Ενώ βρισκόμαστε στο 2023, με την ύπαρξη τεράστιων επιστημονικοτεχνικών δυνατοτήτων, δύο τρένα κατέληξαν στην ίδια ράγα, συγκρούστηκαν μετωπικά χωρίς να υπάρχει ούτε μια δικλίδα ασφαλείας για να το αποτρέψει. Τραγικό αποτέλεσμα, το χειρότερο δυστύχημα στη χώρα μας κι έναν λαό να θρηνεί δεκάδες νεκρούς, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά.

Οδεύουμε προς τις βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές. Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη κυριαρχεί στην επικαιρότητα. Είναι ένα έγκλημα, ανεξίτηλα καταχωρημένο στην ιστορία αυτού του τόπου, με τη ματωμένη σφραγίδα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι όλοι τους συνένοχοι. Ταυτίζονται ανατριχιαστικά στις παραπλανητικές δικαιολογίες που χρησιμοποιούν. Επιλέγουν μεθοδευμένα τη δήθεν αντιπαράθεση σε ζητήματα που συγκαλύπτουν αντί να αποκαλύπτουν τις ένοχες «πομπές» τους.

Κανείς δεν πρέπει να ανεχτεί ούτε στιγμή πλέον τη βρώμα και τη δυσωδία που αναδίδει αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Κάποιοι ενδεχομένως να δυσανασχετούν. Διαμαρτύρονται ότι τους βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι. Η απάντηση είναι ότι δεν τους βάζουμε εμείς, μόνοι τους έχουν μπει.

Νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες έχουν αναλάβει εναλλασσόμενοι να υπηρετούν αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα. Στηρίζουν την εξουσία των λίγων σε βάρος των πολλών. Υπηρετούν και το «εγχώριο» σύστημα και την Ευρωπαϊκή Ενωση της μίζας και της αρπαχτής. Ενα δίπολο που γεννά σαν τη Λερναία Υδρα πότε τις Καϊλή και τους Πάτσηδες, πότε τα αίσχη των φαρμακοβιομηχάνων, πότε τραγωδίες όπως στα Τέμπη.

Μπορεί σήμερα να βγάζει ο ένας τα άπλυτα του άλλου στη φόρα. Ομως αυτό αποτελεί την ιδανική παραπλανητική μέθοδο, για να συντηρείται μια δήθεν, επί της ουσίας, ανύπαρκτη αντιπαράθεση. Στο τέλος, θα επικρατήσει μεταξύ τους πάλι η ίδια δικομματική ένοχη ομερτά. Είναι κάτι που το βλέπουμε χρόνια και χρόνια να συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Στόχος και σκοπός όλης αυτής της πλεκτάνης είναι να μείνει ανέγγιχτη και κυρίως «παραγωγική» η μεγάλη εικόνα του κράτους «σφαγέα» των πραγματικών λαϊκών αναγκών.

Αργά ή γρήγορα θα γίνουν οι εκλογές και με την προοπτική αυτή η κυβέρνηση διαφημίζει όλο και πιο έντονα την καπιταλιστική ανάπτυξη, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της. Το ερώτημα όμως είναι, από πότε η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει εξασφαλίσει σταθερή δουλειά σε όλους και όλες με δικαιώματα; Από πότε οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης μιας καπιταλιστικής οικονομίας έχουν αναστρέψει τους καθηλωμένους μισθούς πείνας, που είναι στα επίπεδα της προηγούμενης δεκαετίας; Από πότε έχουν «φρενάρει» την απογείωση της «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις ή έχουν γκρεμίσει το αντεργατικό οικοδόμημα, που διαδοχικά και βήμα βήμα έχτισαν όλες οι κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ; Η απάντηση είναι ότι αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ και πουθενά.

Αντίθετα, είναι καθημερινή κυβερνητική πολιτική η προκλητική στήριξη του κεφαλαίου. Του δίνει αφειδώς νέα κίνητρα και προνόμια, που όμως τα φορτώνεται ο λαός, μαζί με «αναπτυξιακούς» νόμους, το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, την εκτίναξη των επιτοκίων από την ΕΚΤ. Αυτή είναι η πολιτική που έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να πληρώνουν μέχρι και 33% αύξηση στους τόκους των δανείων τους, με κίνδυνο να απογειωθούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.

Ο δρόμος προς τις εκλογές είναι στρωμένος με «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Προβάλλει η κυβέρνηση τη δήθεν ασφάλεια που πρέπει να νιώθει ο λαός μας, γιατί η χώρα του εμπλέκεται στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, συνολικά στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Από πού κι ως πού, όμως, ένας λαός μπορεί να νιώθει ασφαλής, όταν ο τόπος του έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο στρατόπεδο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, μια στρατιωτική επιθετική πλατφόρμα, ειδικά μετά και τη δήθεν Αμυντική Συμφωνία με τους Αμερικανούς, μια συμφωνία που προετοίμασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και υπέγραψε η κυβέρνηση της ΝΔ; Ποια είναι τα εχέγγυα ειρήνης στη χώρα και την περιοχή, με την Ελλάδα να έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, με επιθετικές αμερικανικές βάσεις στη Σούδα, στο Στεφανοβίκειο, στον Βόλο, στο Λιτόχωρο, στην Αλεξανδρούπολη κι αλλού;

Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας ήδη μετρά έναν ματωμένο για τους λαούς της περιοχής χρόνο. Μια πολεμική σύρραξη που όχι μόνο δεν λέει να τελειώσει, αλλά τα εμπόλεμα μέρη και από τη μεριά των χωρών του ΝΑΤΟ και από τη μεριά της Ρωσίας προετοιμάζονται πυρετωδώς για την παρατεταμένη κλιμάκωσή της.

Σ' αυτές τις συνθήκες, η προοπτική από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού δεν είναι η μεγαλύτερη εμπλοκή που «ασπάζεται» η κυβέρνηση και αποδέχονται τα υπόλοιπα αστικά πολιτικά κόμματα, κάτι που νομοτελειακά εγκυμονεί μεγαλύτερους κινδύνους. Τα συμφέροντα του λαού επιτάσσουν άμεση απεμπλοκή απ' αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Γι' αυτή την απεμπλοκή καθαρά μιλάει μόνο το ΚΚΕ. Την ίδια στιγμή, η ΝΔ έχει απογειώσει την ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο. Υπέγραψε και υλοποίησε τη δήθεν αμυντική, στην πραγματικότητα άκρως επιθετική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Εχει παραδώσει πληθώρα υποδομών σε όλη τη χώρα στους ιμπεριαλιστές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, υπέγραψε τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών και προετοίμασε την υπογραφή της Συμφωνίας με τους Αμερικανούς. Ενώ το ΠΑΣΟΚ, διαθέτοντας τη σχετική προϋπηρεσία σε αυτά, ακολουθεί κατά πόδας.

Αυτήν την πολιτική η κυβέρνηση τη βαφτίζει «ασπίδα προστασίας» απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Είναι δε τόσο αποτελεσματική ως πρόταση, που τόσο οι απειλές του Ερντογάν όσο και των άλλων κυβερνητικών στελεχών της Τουρκίας καθημερινά βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη, χωρίς φυσικά οι τραγικές για τους λαούς Ελλάδας και Τουρκίας συνέπειες των πρόσφατων καταστροφών να επιδρούν στην αναστροφή αυτής της κατάστασης.

Σ' αυτές ακριβώς τις συνθήκες, έρχεται ο Ελληνας πρωθυπουργός να χαρακτηρίσει τα ελληνικά νησιά «ΝΑΤΟικά νησιά», σε συνέχεια της παλαιότερης δήλωσης Τσίπρα ότι στη θάλασσα του Αιγαίου δεν υπάρχουν σύνορα. Είναι δυο καθόλου τυχαίες διατυπώσεις, που αποτελούν όμως και οι δυο πρόκριμα της διάνοιξης επικίνδυνων δρόμων, για ένα ειδικό καθεστώς στα νησιά και για λύσεις «συνδιαχείρισης» στο Αιγαίο, όπου τον πρώτο λόγο θα έχουν το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό υποσύνολο των δεινών που υφίσταται καθημερινά ο λαός μας. Η παράθεσή τους δεν αποσκοπεί στο να πούμε «ε, τι να κάνουμε, φταίει η κακιά μας μοίρα που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ζούμε σ' αυτή τη χώρα». Αποσκοπεί, τόσο αυτά όσο και όλα τα άλλα που τσακίζουν τη ζωή των λαϊκών ανθρώπων, να αποτελέσουν κριτήριο για τη στάση μας απέναντι στους αγώνες, στο κίνημα, κριτήριο και για τις πολιτικές επιλογές της καθεμιάς και του καθενός μας.

Αποσκοπούν στο να υπάρξει το «όριο», στο οποίο θα πούμε «φτάνει ως εδώ, από εδώ και πέρα θέλουμε να ζούμε ανθρώπινα εμείς και τα παιδιά μας». Κι αυτό το «φτάνει, ως εδώ» το λέει μόνο το ΚΚΕ, που μπαίνει μπροστά στους αγώνες με όλες του τις δυνάμεις. Χωρίς να λογαριάζει κόπους και θυσίες για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης, για να σημάνει ένα νέο αγωνιστικό ξεκίνημα. Για να δυναμώσουν η αισιοδοξία και η προοπτική ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Καλούμε όλους και όλες να συμμετάσχουν στο κίνημα, στην οργάνωση και τη δράση, που θα βάλει εμπόδια στην αστική αντιλαϊκή πολιτική. Οχι μια πολιτική εναλλαγή του τύπου «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Μια πολιτική που θα κοιτάει μπροστά. Θα βάζει στόχο την πραγματική αλλαγή που χρειάζεται ο λαός και ο τόπος, μια πραγματική αλλαγή τάξης στην εξουσία.

Καλούμε όλους και όλες να ενισχύσουν τη μόνη δύναμη που προβάλλει τη θέση ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αφεντικά και πρωταγωνιστεί καθημερινά στη μάχη για όλα τα προβλήματα του λαού, που αγωνίζεται για τη ζωή που μας αξίζει.

Να στηρίξουν και εκλογικά το ΚΚΕ, γιατί αυτή η ψήφος σημαίνει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή, όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί για να συνεχίσει την επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος μας.

Σε αυτόν τον αγώνα σάς καλούμε να στρατευτείτε και να συμπορευτούμε όλοι μαζί, χέρι - χέρι.

Νίκος ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Βουλευτής του ΚΚΕ,Αντισυνταγματάρχης ε.α