29/04/1863
Γεννιέται ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Κ. Π. Καβάφης.
29/04/1863
Γεννιέται ο Αμερικανός μεγαλοεκδότης Ουίλιαμ Ράντολφ Χιρστ. Στο «απόγειό» του ο Χιρστ διέθετε πάνω από 30 εφημερίδες και περιοδικά μόνο στις ΗΠΑ, μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ΜΜΕ παγκοσμίως. Θεωρείται ο «πατέρας» της κίτρινης δημοσιογραφίας. «Φτιάξε μου τις εικόνες και θα φτιάξω τον πόλεμο» είχε πει χαρακτηριστικά στα πλαίσια δημιουργίας κατάλληλου κλίματος μεταξύ της κοινής γνώμης ενόψει της Αμερικανικής εισβολής στην Κούβα το 1898 (περιοδικό Time, 27/10/1947), ενώ το 1935 ο Τύπος του Χιρστ «σήκωσε» την αντικομμουνιστική καμπάνια περί «σταλινικού λιμού» στην Ουκρανία.
Αργότερα, αποδείχθηκε δικαστικά ότι τόσο το ρεπορτάζ όσο και οι φωτογραφίες από τα «θύματα του κομμουνισμού» ήταν πλαστά - κατασκευασμένα. Από τον Χιρστ εμπνεύστηκε το έργο «Πολίτης Κέιν». Εκλέχθηκε δύο φορές στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
29/04/1889
Γεννιέται ο Αμερικανός συνθέτης και πιανίστας της τζαζ Ντιουκ Έλινγκτον.
29/04/1918
Πέφτει το Βίμποργκ, ο τελευταίος προμαχώνας της προλεταριακής επανάστασης στη Φιλανδία. Χιλιάδες επαναστατημένοι εργάτες, κομμουνιστές και «κόκκινοι» μαχητές κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες. Χιλιάδες ακόμη εκτελέστηκαν από τις δυνάμεις της αντεπανάστασης.
29/04/1930
Πεθαίνει (αυτοκτόνησε) η ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη.
29/4/1941
Συγκρότηση της πρώτης από τις τρεις κατοχικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα, του Γεωργίου Τσολάκογλου
29/04/1943
Οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής καίνε τα χωριά της Δυτικής Μακεδονίας Νεστόριο, Πεντάβρυσο, Βοτάνι, Μηλίτσα, Δισπηλιό, Βογατσικό, Γέρμα, Φωτεινή και Κορησσό.
29/04/1944
Αρχίζει τις εργασίες της η 5η Συνδιάσκεψη της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) του ΚΚΕ. Στην Απόφαση που εξέδωσε, η Συνδιάσκεψη κάλεσε «τα μέλη και τα στελέχη της ΚΟΑ να δουλέψουν με δεκαπλασιασμένες τις προσπάθειες, με πίστη και ενθουσιασμό, με επαναστατικό πάθος για την πραγματοποίηση των ιστορικών αποφάσεων της 10ης Ολομέλειας (σ.σ. του Γενάρη του 1944) που ανοίγει το δρόμο του λαού μας προς τη Νίκη, την εθνική λευτεριά και τη Λαϊκή Δημοκρατία».
29/04/1945
Τα γερμανικά στρατεύματα στην Ιταλία υπογράφουν τους όρους της παράδοσής τους. Οι συμμαχικές δυνάμεις καταλαμβάνουν τη Βενετία.
Στη Γερμανία, την ίδια μέρα, ο Χίτλερ παντρεύεται την Εύα Μπράουν και χρίζει διάδοχό του τον ναύαρχο Ντένιτς.
29/04/1949
Υπό την πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης και της ΕΣΣΔ οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας προτείνουν στον Γκρομίκο να συζητηθεί το ζήτημα για τα μέτρα διακανονισμού της κατάστασης στην Ελλάδα και τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου.
Ο Γκρομίκο δήλωσε πως βάση για τη ρύθμιση του ζητήματος έπρεπε να είναι η τελευταία ειρηνευτική δήλωση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας, που περιελάμβανε μεταξύ άλλων, το σταμάτημα των πολεμικών επιχειρήσεων, τη χορήγηση γενικής αμνηστίας και την διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών. Η κυβέρνηση της Αθήνας αρνήθηκε τις προτάσεις.
29/04/1954
Επιτυγχάνεται συμφωνία για τη ρύθμιση των συνοριακών διαφορών μεταξύ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και της ΕΣΣΔ.
29/04/1957
Ξεκινά η δίκη των στελεχών του ΚΚΕ Γιώργη Μωραΐτη, Σπύρου Κωτσάκη, Γιώργη Σπανού, Αλέκου Παπαδάτου και Θέτιδας Κωτσάκη, με την κατηγορία της κατασκοπίας.
Η δίκη ολοκληρώθηκε στις 7 Μάη. Καταδικάστηκαν δύο φορές σε θάνατο ο Γιώργης Μωραΐτης, ο Σπύρος Κωτσάκης και ο Γιώργης Σπανός. Οι άλλοι δύο σε ισόβια δεσμά και σε φυλάκιση 10 χρόνων αντίστοιχα.
29/04/1961
Πεθαίνει ο Γιάνης Κορδάτος,ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μαρξιστές ιστορικούς.
29/04/1961Συνέρχεται στην Τσεχοσλοβακία η 15η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Η Ολομέλεια καθαίρεσε τον Μάρκο Βαφειάδη από μέλος της ΚΕ, ενώ τον διέγραψε και από μέλος του Κόμματος.
29/04/1975
Εικόνες αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στην πρεσβεία των ΗΠΑ και στο λιμάνι της Σαϊγκόν, καθώς έχει αρχίσει η αποχώρηση και των τελευταίων Αμερικανών στρατιωτών από το Βιετνάμ.
ΟιΑμερικανοί αναλαμβάνουν δράση στο Βιετνάμ
10διάσημες ιστορικές φωτογραφίες του πολέμου του Βιετνάμ
29/04/1980
Πεθαίνει ο «πατέρας» των κινηματογραφικών ταινιών θρίλερ, σερ Αλφρεντ Χίτσκοκ.
29/04/1989
Η τραγωδία του Χέιζελ κατά τον ποδοσφαιρικό αγώνα Λίβερπουλ - Γιουβέντους, το 1985, «ζωντανεύει» στη δικαστική αίθουσα και 14 Αγγλοι οπαδοί καταδικάζονται σε πολυετή φυλάκιση για τη συμμετοχή τους στα αιματηρά επεισόδια, που είχαν στοιχίσει το θάνατο 39 Ιταλών.
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, δεν ήταν ένας εύκολος άνθρωπος. Είχε πολύ κακή άποψη για τους ηθοποιούς, τους οποίους ‑εκτός εξαιρέσεων (Τζέιμς Στιούαρτ, Ίνγκριτ Μπέργκμαν, Τζόζεφ Κότεν, Γκρέις Κέλι, Χένρι Φόντα)- τους χαρακτήριζε ηλίθιους, ήταν δύσκολος στη συνεργασία, δικτάτορας του πλατό, αλλά ένας από τους 10–20 σημαντικότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών, έχοντας το… προνόμιο να είναι απ’ τους λιγοστούς κορυφαίους του σινεμά που δεν πήραν ποτέ ένα Όσκαρ Σκηνοθεσίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_404.html
29 Απριλίου 1961, πεθαίνει ο Γιάνης Κορδάτος,ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μαρξιστές ιστορικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε το 1891 στη Ζαγορά Πηλίου. Από νεαρή ηλικία έδειξε την κλίση του προς το γράψιμο και την έρευνα και ήρθε σε επαφή με τις σοσιαλιστικές ιδέες και το εργατικό κίνημα. Στα νεανικά του χρόνια αρθρογραφούσε σε διάφορα περιοδικά του Βόλου και λίγο αργότερα σε δημοτικιστικά περιοδικά.
Το 1919, προσχώρησε στο ΣΕΚΕ, λίγο μετα την ίδρυση του. Τον Απρίλιο του 1920 εκλέχτηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και ένα μήνα μετά αντιπρόσωπος του κόμματος στον Ριζοσπάστη. Τον Μάιο του 1921, εκλέχτηκε γραμματέας του ΣΕΚΕ, παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι τον Νοέμβριο του 1922.
To 1922, συνελήφθη δυο φορές, μαζί με άλλους κομμουνιστές και συνδικαλιστές, αρχικά εξαιτίας της αντιπολεμικής αρθρογραφίας του Ριζοσπάστη και μετα με την κατάρρευση του Μικρασιατικού μετώπου. Απειλήθηκαν ακόμα και με εκτέλεση απο την φιλοβασιλική κυβέρνηση η οποία τελικά ματαιώθηκε. Στις αρχές του 1924 ορίστηκε μέλος της λεγόμενης "τριμελούς ΚΕ’", η οποία εκτελούσε χρέη ηγεσίας του Κόμματος. Τον Νοέμβριο του 1922 ανέλαβε τη διεύθυνση του Ριζοσπάστη.
Το 1924, εκδόθηκε το βιβλίο του "Κοινωνική σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821". Το βιβλίο ανέτρεψε τις μέχρι τότε κατεστημένες αφηγήσεις, που τροφοδοτούσαν και την πατριδοκαπηλία.
Απο τις πρώτες γραμμές ο συγγραφέας ξεκαθάριζε ότι δεν θα ακολουθούσε τις κατεστημένες απόψεις για το 1821: Oτι η ιστορία δημιουργείται αποκλειστικά απο "μεγάλους ηγέτες", ότι υπάρχει "συνέχεια του έθνους" απο την αρχαία Ελλάδα, ότι δεν υπήρχαν κοινωνικά συμφέροντα και ταξικοί αγώνες το 1821, ότι η ηγεσία της Εκκλησίας και οι κοτζαμπάσηδες βοήθησαν στην οργάνωση της επανάστασης, τον μύθο του Καποδίστρια, του "φιλελληνισμού" (δηλ των "προστάτιδων δυνάμεων" κ.α.
Η μελέτη κατέληγε στο ότι το 1821 ήταν αστική επανάσταση που είχε, αντικειμενικά, προοδευτικό ρόλο στην αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού και της εκμεταλλευτικής κοινωνίας που υπήρχε. Όμως, η αστική τάξη,με την νίκη της,(όπως έγινε και στις άλλες αστικές επαναστάσεις) έχασε κάθε προοδευτικό ρόλο. Έγινε αντιδραστική και συνέχισε την εκμετάλλευση του λαού. Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα δημιουργεί την νέα προοδευτική δύναμη της κοινωνίας. Είναι η "οργανωμένη εργατική τάξις",που ο προοδευτικός της ρόλος έχει "αντικειμενικόν σκοπόν την ίδρυση μιας ΝΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΊΑΣ(κεφαλαία στο πρωτότυπο του 1924)..εις την οποία δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπον".
Το πρώτο συναίσθημα που προκάλεσε η έκδοση ήταν κατάπληξη, που γρήγορα έγινε τρόμος και μίσος. Αμέτρητοι λίβελλοι δημοσιεύτηκαν εναντίον του έργου και του συγγραφέα, εκατοντάδες μαθητές γυμνασίων σε όλη την Ελλάδα αποβλήθηκαν η τιμωρήθηκαν επειδή αναφέρθηκαν στο βιβλίο, έγιναν διώξεις προοδευτικών καθηγητών κ.α.
Λίγους μήνες μετα την έκδοση ανέλαβαν δράση η αστυνομία του Πάγκαλου και η Ιερά Σύνοδος.Το Υπουργείο Παιδείας έβγαλε εγκύκλιο-διαταγή για μέτρα ενάντια στους μαθητές που διάβαζαν το βιβλίο.Η Ιερά Σύνοδος συνεδρίασε με θέμα τον Κορδάτο και κατέληξε να μην τον αφορίσει αλλά να δώσει εντολή να βγεί ένα"ειδικό"έργο ενάντιον του.
Παρά την λυσσαλέα αντίδραση, η πρώτη έκδοση του βιβλίου εξαντλήθηκε γρήγορα και ακολούθησαν και άλλες. Στα τέλη του 1924, ο Κορδάτος αποχώρησε από το ΚΚΕ. Διαγράφηκε οριστικά το 1927, χωρίς όμως ποτέ να απαρνηθεί τη μαρξιστική ιδεολογία και την συστράτευση με το κομμουνιστικό κίνημα. Αφοσιώθηκε στην έρευνα, εκδίδοντας πλήθος αυτοτελών μελετών, ενώ δημοσίευσε εκατοντάδες άρθρα.
Τις περισσότερες φορές αυτές οι μελέτες δεν βασίστηκαν σε κάποιο "κεκτημένο" του Μαρξισμού στην Ελλάδα. Όταν ξεκίνησε να γράφει ο Κορδάτος, το Κομμουνιστικό κίνημα βρισκόταν στα πρώτα του βήματα. Συχνά ξεκινούσε απο το μηδέν.
2
ΔιαγραφήΟύτε τα έργα του γράφτηκαν με πρόσβαση σε κάποια πανεπιστημιακή έδρα. Ο Κορδάτος παρέμεινε κυνηγημένος απο την αστική τάξη σε όλη του την ζωή, με μεγάλο προσωπικό κόστος. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι στο έργο του δεν υπήρξαν ελλείψεις και αδυναμίες, αποτέλεσμα περιορισμών, τόσο στην δική του προσέγγιση αλλά και των γενικότερων συνθηκών στο διεθνές και ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα.
Στην δεκαετία του 1930, οι αντιλήψεις του (για την επανάσταση του 1821) έγιναν αντικείμενο κριτικής απο τον Γιάννη Ζέβγο (που απηχούσε τις τότε θέσεις του ΚΚΕ). Η ουσία ήταν η προσπάθεια δημιουργίας μιας διαφορετικής-απο αυτήν που υπήρχε μέχρι τότε- πολιτικής γραμμής στο κομμουνιστικό κίνημα,που δημιουργούσε προυποθέσεις για αναθεώρηση της μαρξιστικής αντίληψης για το 1821 (στην οποία μέχρι τότε κυρίαρχο ρόλο είχε το έργο του Κορδάτου)για να υποστηριχθεί η άποψη ότι στην Ελλάδα υπήρχε "αστικοτσιφλικάδικο" κράτος με "υπολείμματα μισοφεουδαρχικών σχέσεων" και η αντίστοιχη πολιτική στρατηγική (που υιοθετήθηκε απο το 1934 και για περίπου μισό αιώνα).
Με την ασφάλεια της απόστασης που μας χωρίζει σήμερα απο αυτήν την αντιπαράθεση και όλη την πείρα, ο Κορδάτος είχε δίκιο, πέρα απο αντιφάσεις στην δική του προσέγγιση.
Το 1939, ανέλαβε διευθυντής της σειράς "Βιβλιοθήκη Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων και Ποιητών" των εκδόσεων Ζαχαρόπουλου. Στα τέλη Δεκεμβρίου 1940 τον συνέλαβαν οι φασίστες του Μεταξά επειδή σε δημοσιεύματα είχε χαρακτηρίσει τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο ως αντιφασιστικό. Στην Κατοχή,συμμετείχε στο ΕΑΜ. Στα Δεκεμβριανά του 1944 τον συνέλαβαν ξανά, όπως και την γυναίκα του Αλεξάνδρα Κορδάτου.Τον Μάρτιο του 1945 Χίτες και φονιάδες της δεξιάς δολοφόνησαν με ριπές αυτόματου όπλου τον γιό του, τον ΕΠΟΝίτη και ηθοποιό Κώστα Κορδάτο. Ήταν 24 χρονών.
Το 1946, κυκλοφόρησε η τελευταία (όσο ζούσε) έκδοση του βιβλίου του για το 1821 (με αλλαγές στις απόψεις του για την ανάπτυξη του Ελληνικού καπιταλισμού,πιο κοντά στις κατευθύνσεις που ακολουθούσε τότε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα).
Το 1947 συλλαμβάνεται πάλι και εξορίζεται για ένα έτος στην Ικαρία. Η επόμενη σύλληψη του θα γίνει το 1951. Τα τελευταία χρόνια του τα αφιέρωσε στην 13τομη "Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας". Δείγμα του σεβασμού που είχαν ακόμα και αστοί αντίπαλοι του για το έργο του είναι τα λόγια του Π.Κανελλόπουλου για την "Μεγάλη Ιστορία":"Συγγραφικό κατόρθωμα που προκαλεί κατάπληξη. Επιβάλλει σεβασμό και σε όσους διαφωνούν με τη μέθοδο που ακολουθεί". Μετά τον πόλεμο, ο Κορδάτος ήταν και μέλος του Γεν.Συμβουλίου της ΕΔΑ.
Ο "κορυφαίος Αγωνιστής και Δάσκαλος" (Βάρναλης) πέθανε ξαφνικά, 29/4/1961,απο έμφραγμα, ενω ετοίμαζε άρθρο για την Εργατική Πρωτομαγιά για να στηρίξει τα συνδικάτα, όπως έκανε σε όλη την ζωή του. Το έργο του παραμένει παρακαταθήκη στον αγώνα ενάντια στην αδικία και τα σκοτάδια της, στον αγώνα για τον σοσιαλισμό.
Πηγές/Βιβλιογραφία: Γιάνης Κορδάτος, "Κοινωνική σημασία της επαναστάσεως του 1821" πρώτη έκδοση (1924) και πέμπτη έκδοση (βασισμένη στην τέταρτη, 1974), Παναγιώτης Τρεμπέλας, "Ο ιστορικός υλισμός εξ επόψεως φιλοσοφικής", 1925), Δήμος Μέξης, "Ο Ιστορικός Γιάνης Κορδάτος και το Έργο του" (1975), Γιάνης Κορδάτος, "Αρθογραφίες στην κομμουνιστική επιθεώρηση 1921-1924",Γιάνης Κορδάτος, "Μεγάλη ιστορία της Ελλάδας"(1959), Μάκης Μαΐλης , "Η κομματική ιστοριογραφία για τον χαρακτήρα και τις κινητήριες δυνάμεις της Επανάστασης του 1821 και η στρατηγική του ΚΚΕ"
Από τα έργα του Γιάνη Κορδάτου, θα μπορούσαμε να σημειώσουμε τα εξής:
Διαγραφή-Η κοινωνική σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 (1924)
-Αρχαίες θρησκείες και Χριστιανισμός (1927)
-Δημοτικισμός και Λογιωτατισμός (1927)
-Η Κομμούνα της Θεσσαλονίκης (1342-1349 (1928)
-Εισαγωγή εις την ιστορίαν της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας (1930)
-Ο Ρήγας Φεραίος και η εποχή του (1931)
-Ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος, 2 τόμοι (1932)
-Εισαγωγή εις την νομικήν επιστήμην (1939)
-Νέα προλεγόμενα εις τον Όμηρον (1940)
-Οι επεμβάσεις των Άγγλων στην Ελλάδα (1946)
-Η Παλαιά Διαθήκη στο φως της κριτικής (1947)
-Ακμή και παρακμή του Βυζαντίου (1953)
-Τα Αμπελάκια και ο μύθος για τον συνεταιρισμό τους (1955).
-Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας, 13 τόμοι (1956-1959)
-Σελίδες από την ιστορία του αγροτικού κινήματος στην Ελλάδα (1964).
-Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, 2 τόμοι (1975)