Τί να ψηφίσω;

– Η 22 Μάη και όχι η «Δευτέρα Παρουσία», για τους 2.700.000 ανθρώπους που σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ διαβιούν σε συνθήκες εξαθλίωσης, φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, θα μπορούσε να είναι μια μέρα αξιοπρέπειας.

Πως;

Με μια πολιτική απόφαση που θα ανακοίνωνε στους εφοπλιστές ότι ήρθε η ώρα να πληρώσουν κι αυτοί φόρους. Ότι την ώρα που ο μισθωτός των 3 και 60 φορολογείται με 22%, μπαίνει τέλος στην δική τους «φορολόγηση» της τάξης του… 0,048%!!! Κι ότι οι φόροι που θα εισπραχτούν από την κατάργηση (σε ένα νόμο με ένα άρθρο) της «οικειοθελούς (!) φορολόγησης που τους έχουν εξασφαλίσει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ θα πάνε στην ενίσχυση των αδύναμων.

– Η 22 Μάη θα μπορούσε να είναι το τέλος της παράστασης των… «ευαίσθητων» ληστών που τάζουν εκπτώσεις στη ληστεία (!), με την κατάργηση, εδώ και τώρα, του ΕΝΦΙΑ.

Πως;

Με μια πολιτική πράξη που θα καλούσε τα 6 (αριθμός: 6) «πατριωτάκια» μας που καταγράφηκαν στη λίστα Forbes να κατέχουν μια αμύθητη περιουσία άνω των 16,5 δις να προσέλθουν στο ταμείο. Και μάλιστα για να καταβάλλουν ένα συμβολικό τίμημα. Όχι το 40% και το 50% που κατέβαλαν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι από τους πενιχρούς μισθούς και τις λεηλατημένες συντάξεις τους όλα αυτά τα χρόνια. Όχι. Μόλις το 10% από τον πλούτο των Κροίσων μας, αυτής της χούφτας των «ευεργετών», θα ήταν αρκετό για να απαλλαγεί ο λαός μας από τον ΕΝΦΙΑ!

– Η 22 Μάη θα μπορούσε να σημάνει το μήνυμα «κάτω τα ξερά σας από τον δημόσιο πλούτο» προς τους κυρίους των Υπερταμείων και την απαρχή του σχεδιασμού ενός παραγωγικού μοντέλου για να δουλέψουν τα παιδιά μας που βυθίζονται στην ανεργία και την μερική «απασχόληση» και τα άλλα που έχουν φύγει στο εξωτερικό.

Πως;

Με την χρηματοδότηση της δημόσιας περιουσίας από την φορολόγηση των εχόντων και κατεχόντων της ολιγαρχίας και από την άρνηση του ξεζουμίσματος των πόρων της χώρας από τα εγχώρια και διεθνή κοράκια, με την μετατροπή της δημόσιας περιουσίας από κατάλογο ξεπουλήματος υπέρ «επενδυτών και από «ενέχυρο» υπέρ τοκογλύφων δανειστών, σε εργαλείο ανάπτυξης με στόχο όχι το κέρδος των Λάτσηδων, αλλά το κοινωνικό όφελος.

– Η 22 Μάη θα μπορούσε να είναι η ημέρα της επιστροφής των κλοπιμαίων στους συνταξιούχους.

Πως;

Βγάζοντας τη χώρα τόσοι από το στόμα του λύκου όσο και ταυτόχρονα από το κρεβάτι του οικονομικού Προκρούστη. Προσέξτε: Από το 2014 έως και το 2022 η Ελλάδα (πρώτη χώρα σε «αμυντικές δαπάνες στο ΝΑΤΟ, πάνω κι από τις ΗΠΑ ως ποσοστό του ΑΕΠ!), η Ελλάδα των Μνημονίων, έχει καταβάλει πάνω από 44 δις στο ιμπεριαλιστικό «ταμείο της Δήλου». Το ποσό αυτό ισούται 10 φορές με τις καταργημένες 13η και 14η σύνταξη, μαζί!   

– Στις 22 Μάη θα μπορούσε να μπει «στοπ» στους κερδοσκόπους και στους άρπαγες που για πάνω από δυο χρόνια έχουν εκτινάξει τον πληθωρισμό στα τρόφιμα στο 15%, που έφτασαν την βενζίνη στα 2 και 2,5 ευρώ το λίτρο.

Πως;    

Πηγαίνοντας στους καλούς μας τραπεζίτες με τους «αναβαλλόμενους φόρους». Αυτούς που έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί 4 φορές. Που βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια των ανθρώπων. Και που – μέσα στην προεκλογική περίοδο – διαφημίζουν τα 3,7 δις των κερδών τους πάνω στα κοινωνικά συντρίμμια που οι τράπεζές τους προκαλούν. Πηγαίνοντας στις 150 εισηγμένες στο Χρηματιστήριο με τα πάνω από 10 δις καθαρά κέρδη και τζίρους όσο το 55% του ΑΕΠ της χώρας! Φαντάσου μια πολιτική που θα τους έλεγε: «Τέρμα η μάσα, παιδιά. Τέρμα οι φόροι στα είδη πρώτης ανάγκης. Αρκετά πλήρωσε ο λαός το 95% των φόρων. Τώρα θα πληρώσετε εσείς». 

– Στις 22 Μάη, και όχι στη «Δευτέρα παρουσία», θα μπορούσε να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση νοσοκομείων και γιατρών, σχολείων και δασκάλων για την κοινωνία.  

Πως;

Πηγαίνοντας στα ευρω-κομιτάτα και στα χρηματιστήρια ενέργειας, σε αυτούς που έβαλαν φωτιά στους λογαριασμούς του ρεύματος προς δόξα 4 ολιγαρχών που επιδοτήθηκαν με πάνω από 8 δις μέσα σε 18 μήνες, λέγοντας: «Τέλος»!

– Στις 22 Μάη θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ότι κανένας άνθρωπος δεν θα χάσει το σπίτι από τα κοράκια.

Πως;

Καταργώντας, την ίδια μέρα, όλους τους νόμους που έχουν φτιάξει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ υπέρ πλειστηριασμών και αρπακτικών, παίρνοντας όλα τα μέτρα έξωσης των funds από τη χώρα και κατάσχεσης όλων των περιουσιακών στοιχείων αυτών των κορακιών έναντι των δεκάδων δις φοροαπαλλαγών που έχουν ενθυλακώσει με τους νόμους όλων των κυβερνήσεων.   

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι δα και τόσο… επαναστατικό.

Στο καθεστώς όμως της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, στο καθεστώς των μπλε, ροζ, πράσινων υποψήφιων κυβερνώντων και συγκυβερνώντων, ακόμα και το αυτονόητο που δίνει ανάσα ανακούφισης στους πολλούς, φαντάζει, και τελικά είναι, επαναστατικό. Και απολύτως ταυτισμένο με έναν αγώνα για τον λαό στην εξουσία, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό, με εργατική δημοκρατία.   

Οι εκλογές προφανώς και δεν θα φέρουν μια τέτοια λαική εξουσία. Την 22 Μάη και στο ερώτημα προς τους… σωτήρες “τι κυβέρνηση έχετε;” ή “τι κυβέρνηση ετοιμάζετε;”, η απάντηση θα είναι η έναρξη των μεταξύ τους παζαριών και της εκδήλωσης των κομματικών τους τακτικών για μια ακόμα κυβέρνηση στο πλαίσιο της εξουσίας των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των εργολάβων, των βιομηχάνων.

Και ακριβώς σε αυτές τις συνθήκες, ενισχύοντας τον βηματισμό για εκείνη την άλλη εξουσία που την αξίζει και μπορεί να την κατακτήσει ο λαός μας, όταν κλείσει η κάλπη και αρχίσουν τα παζάρια τους,  στα κομπρεμί της δικής τους διακυβέρνησης, η μόνη σταθερά θα είναι η δική μας – ΚΟΚΚΙΝΗ – αντιπολίτευση.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ