«Φωτιά και λαύρα» είναι για τους λαούς όσα αποφασίζονται από χθες στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βίλνιους της Λιθουανίας, με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης, ανεβάζοντας κατακόρυφα το «θερμόμετρο» της αντιπαράθεσης με Ρωσία, Κίνα και άλλα κέντρα.
«Αυτή η Σύνοδος Κορυφής είναι ήδη ιστορική πριν καν ξεκινήσει, γιατί η Σουηδία θα γίνει πλήρες μέλος αυτής της Συμμαχίας», είπε χαρακτηριστικά ο γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ νωρίς χθες το πρωί, σε φιέστα που στήθηκε στο Βίλνιους πριν την επίσημη έναρξη της Συνόδου («Δημόσιο Φόρουμ του ΝΑΤΟ»), ενώ καλωσόρισε και τη Φιλανδία, που για πρώτη φορά έλαβε μέρος σε Σύνοδο Κορυφής ως πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ. Αναφέρθηκε δε στις διαβεβαιώσεις που έλαβε προχθές το βράδυ από τον Ερντογάν, ότι θα προωθήσει το θέμα της σουηδικής υποψηφιότητας άμεσα στην τουρκική Εθνοσυνέλευση για επικύρωση.
Λίγο αργότερα, ανοίγοντας την καθαυτή Σύνοδο, ο Στόλτενμπεργκ τόνισε ότι οι «σύμμαχοι» παραμένουν «στο πλευρό της Ουκρανίας για όσο χρόνο χρειαστεί» και αναβαθμίζουν τους «πολιτικούς δεσμούς» με το Κίεβο, παραπέμποντας π.χ. στην εναρκτήρια συνάντηση, σήμερα, του Συμβουλίου ΝΑΤΟ - Ουκρανίας (σε αναβάθμιση της Επιτροπής ΝΑΤΟ - Ουκρανίας που υπήρχε μέχρι πρότινος), παρόντος και του Ζελένσκι.
Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρονται στο Ανακοινωθέν της Συνόδου: «Παραμένουμε σταθεροί στη δέσμευσή μας να εντείνουμε περαιτέρω την πολιτική και πρακτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, καθώς συνεχίζει να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της (σ.σ. άρα και στην Κριμαία), και θα συνεχίσουμε την υποστήριξή μας για όσο διάστημα χρειαστεί».
Συντομεύοντας μάλιστα τον δρόμο της Ουκρανίας μέχρι την πλήρη ένταξή της στο ΝΑΤΟ και ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» της αντιπαράθεσης, ανακοίνωσαν ότι «η πορεία της Ουκρανίας προς την πλήρη ευρωατλαντική ολοκλήρωση έχει ξεπεράσει την ανάγκη για το Σχέδιο Δράσης για την Ενταξη (Membership Action Plan)». Επ' αυτού ο Στόλτενμπεργκ εξήγησε ότι εφόσον βγαίνει από τη μέση η απαίτηση για ένα τέτοιο σχέδιο (όπως ισχύει για άλλες χώρες), η πορεία ένταξης της Ουκρανίας επιταχύνεται, καθώς από διαδικασία δύο σταδίων γίνεται διαδικασία ενός.
Στο ενδιάμεσο κατέληξαν σε ένα «πακέτο» τριών αξόνων για να φέρουν την Ουκρανία πιο κοντά στο ΝΑΤΟ: Πρώτον, ένα νέο πολυετές πρόγραμμα βοήθειας για την Ουκρανία, με στόχο να καταστεί δυνατή η μετάβασή της «από τη σοβιετική εποχή» στα πρότυπα, στην εκπαίδευση και στα δόγματα του ΝΑΤΟ. Δεύτερον, πρόνοιες και σχέδια για την ανοικοδόμηση του τομέα ασφάλειας και άμυνας της Ουκρανίας. Και, τρίτον, κάλυψη κρίσιμων αναγκών όπως καύσιμα, εξοπλισμός αποναρκοθέτησης και ιατρικές προμήθειες.
Αλλά και πέραν των εξειδικευμένων αποφάσεων για το Ουκρανικό, σε μια ατζέντα που βρωμοκοπά μπαρούτι, οι «σύμμαχοι» δρομολογούν ενίσχυση της Διάταξης Αποτροπής και Αμυνας της λυκοσυμμαχίας, με τρία νέα «χωρικά σχέδια» επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ «για την αντιμετώπιση των δύο βασικών απειλών για τη Συμμαχία μας: Της Ρωσίας και της τρομοκρατίας», όπως λένε. Πρόκειται για ένα σχέδιο για τον Βορρά, τον Ατλαντικό και την Ευρωπαϊκή Αρκτική, ένα για το κέντρο, που καλύπτει την περιοχή της Βαλτικής και την Κεντρική Ευρώπη, και ένα νότιο σχέδιο για τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, όπου η ελληνική αστική τάξη θα διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο «πυλώνα ασφαλείας». Ολα αυτά υποστηρίζονται από τουλάχιστον 300.000 στρατιώτες σε «υψηλή ετοιμότητα».
Αποφάσεις πάρθηκαν και για παραπέρα αύξηση στρατιωτικών δαπανών. Στη Σύνοδο παρουσιάστηκαν στοιχεία ότι οι στρατιωτικές δαπάνες των Ευρωπαίων «συμμάχων» και του Καναδά θα αυξηθούν κατά 8,3% το 2023, στη μεγαλύτερη τέτοια αύξηση εδώ και δεκαετίες. Ολα αυτά προκειμένου να υποστηριχθούν τα πολεμικά σχέδια ενάντια στη Ρωσία αλλά και στην Κίνα.
Διόλου τυχαία, ο Στόλτενμπεργκ καλωσόρισε στη Σύνοδο του Βίλνιους τους ηγέτες της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας, επιμένοντας ότι «η ασφάλεια δεν είναι περιφερειακή, αλλά παγκόσμια» και στρώνοντας έδαφος για το «παγκόσμιο ΝΑΤΟ», μέσω της διεύρυνσης της συνεργασίας του με χώρες του Ινδο-Ειρηνικού που «κουμπώνουν» στους σχεδιασμούς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, σε μια περιοχή όπου «μαγειρεύεται» η νέα πολεμική αναμέτρηση του ΝΑΤΟ με την Κίνα. Σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, ΝΑΤΟ και Σεούλ υπέγραψαν χθες ένα νέο πρόγραμμα εταιρικής σχέσης, με αντικείμενα, μεταξύ άλλων, κυβερνοάμυνα, αντιτρομοκρατία και νέες τεχνολογίες.
Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρονται και γι' αυτό το θέμα στο - κυριολεκτικά πολεμικό - Ανακοινωθέν της Συνόδου: «Ο στρατηγικός ανταγωνισμός, η διάχυτη αστάθεια και οι επαναλαμβανόμενοι κραδασμοί καθορίζουν το ευρύτερο περιβάλλον ασφαλείας μας. Η σύγκρουση, η ευθραυστότητα και η αστάθεια στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή επηρεάζουν άμεσα την ασφάλειά μας και την ασφάλεια των εταίρων μας. Οι δεδηλωμένες φιλοδοξίες και οι καταναγκαστικές πολιτικές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) αμφισβητούν τα συμφέροντα, την ασφάλεια και τις αξίες μας».
Σε άλλο σημείο του Ανακοινωθέντος αναφέρεται: «Η ΛΔΚ χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών εργαλείων για να αυξήσει το παγκόσμιο αποτύπωμά της και να προβάλει ισχύ (...) Οι κακόβουλες υβριδικές και κυβερνοεπιχειρήσεις της ΛΔΚ, η συγκρουσιακή ρητορική και η παραπληροφόρησή της στοχεύουν τους Συμμάχους και βλάπτουν την ασφάλεια της Συμμαχίας. Η ΛΔΚ επιδιώκει να ελέγξει βασικούς τεχνολογικούς και βιομηχανικούς τομείς, υποδομές ζωτικής σημασίας και στρατηγικές αλυσίδες υλικών και εφοδιασμού. Χρησιμοποιεί την οικονομική της μόχλευση για να δημιουργήσει στρατηγικές εξαρτήσεις και να ενισχύσει την επιρροή της. Προσπαθεί να ανατρέψει τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, μεταξύ άλλων στον τομέα του Διαστήματος, του κυβερνοχώρου και της θάλασσας».
Εξ ου και «εργαζόμαστε μαζί υπεύθυνα, ως Σύμμαχοι, για να αντιμετωπίσουμε τις συστημικές προκλήσεις που θέτει η ΛΔΚ στην ευρωατλαντική ασφάλεια», υπερασπιζόμενοι «τις κοινές μας αξίες και τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας ναυσιπλοΐας». Τέλος, καλούν «ιδιαίτερα τη ΛΔΚ να ενεργήσει υπεύθυνα και να απόσχει από την παροχή οποιασδήποτε θανατηφόρας βοήθειας στη Ρωσία».
Απειλούν άλλωστε και με πυρηνικό όλεθρο, διακηρύσσοντας ότι «όσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα, το ΝΑΤΟ θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία», τονίζοντας μάλιστα ότι υπάρχουν πάντα «συνθήκες υπό τις οποίες το ΝΑΤΟ ενδέχεται να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα», έστω κι αν «είναι εξαιρετικά απομακρυσμένες». Επίσης, διαμηνύουν σε Ρωσία και Κίνα, αλλά και σε Ιράν και Βόρεια Κορέα (που επίσης κατονομάζονται ως αντίπαλοι, στο μακροσκελές Ανακοινωθέν) ότι «η Συμμαχία έχει τις δυνατότητες και την αποφασιστικότητα να επιβάλει κόστος σε έναν αντίπαλο το οποίο θα ήταν απαράδεκτο και θα υπερέβαινε κατά πολύ τα οφέλη που θα μπορούσε να ελπίζει οποιοσδήποτε αντίπαλος». Τονίζουν ακόμα ότι «το ΝΑΤΟ θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσει την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της πυρηνικής αποτρεπτικής αποστολής. Αυτό περιλαμβάνει τη συνέχιση του εκσυγχρονισμού της πυρηνικής ικανότητας του ΝΑΤΟ και την επικαιροποίηση του σχεδιασμού για την αύξηση της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας των πυρηνικών δυνάμεων της Συμμαχίας».
Ολα αυτά σε στενή συνεργασία και με την ΕΕ, η οποία «παραμένει ένας μοναδικός και ουσιαστικός εταίρος για το ΝΑΤΟ», καθώς «η στρατηγική μας συνεργασία είναι απαραίτητη για την ασφάλεια και την ευημερία των εθνών μας και του ευρωατλαντικού χώρου» - ο οποίος χώρος απλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις.
Διόλου τυχαία, στο Ανακοινωθέν γίνεται εκτενής αναφορά στα Δυτικά Βαλκάνια ως «μια περιοχή στρατηγικής σημασίας για το ΝΑΤΟ», επιβεβαιώνοντας ότι στο ΝΑΤΟ παραμένουν «σθεναρά προσηλωμένοι στην ασφάλεια και τη σταθερότητα των Δυτικών Βαλκανίων, υποστηρίζοντας μεταρρυθμίσεις που προωθούν τις αντίστοιχες φιλοδοξίες των χωρών της περιοχής για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ». Στρατηγικής σημασίας χαρακτηρίζουν επίσης τη Μαύρη Θάλασσα, αναζητώντας εκεί, στο υπογάστριο της Ρωσίας, «πιθανές ευκαιρίες για στενότερη συνεργασία με τους εταίρους μας στην περιοχή, ανάλογα με την περίπτωση». Τέλος, χαρακτηρίζουν περιοχή στρατηγικής σημασίας και τη Μέση Ανατολή και Αφρική, υπογραμμίζοντας ότι θα επιταχύνουν την «προσέγγιση» με περιφερειακούς οργανισμούς, μεταξύ τους την Αφρικανική Ενωση και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου.
Χαρακτηριστικά, στην παρέμβασή του στη Σύνοδο, κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης έκανε ειδική αναφορά στο Μεταναστευτικό, το οποίο, όπως είπε, είναι πρόκληση πολιτική και γεωπολιτική για το ΝΑΤΟ, καθώς αφορά στις σχέσεις των χωρών της Συμμαχίας με τη Νότια Γειτονία.
Αναφερόμενος, δε, στην Ουκρανία, τόνισε ότι η Συμμαχία έχει κάνει πολλά και ότι το Ανακοινωθέν της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ αντανακλά τον κοινό τόπο των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ.
Επίσης επέστησε την προσοχή στις εντάσεις στα Δυτικά Βαλκάνια, υπογραμμίζοντας ότι μπορεί να είναι ακόμη μία πρόκληση για τη σταθερότητα του ΝΑΤΟ.
Προηγουμένως, προσερχόμενος στη Σύνοδο δήλωνε ότι «η επανεπιβεβαίωση στις βασικές αρχές και αξίες της Συμμαχίας είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητη παρά ποτέ», ενώ έσπευδε να χαιρετίσει την απόφαση Ερντογάν να δεχθεί στους κόλπους της Συμμαχίας τη Σουηδία.
Σημειωτέον, τα Ελληνοτουρκικά θα αποτελέσουν ξεχωριστή πτυχή της Συνόδου, καθώς η Αγκυρα εντείνει το παζάρι της με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, προκειμένου να μείνει στοιχισμένη στο δυτικό στρατόπεδο, με τις διεκδικήσεις της να πιάνουν ελληνικά και κυπριακά δικαιώματα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης θύμισε επ' αυτού ότι θα έχει σήμερα κατ' ιδίαν με τον Τούρκο Πρόεδρο. «Πιστεύω ότι και οι δύο, με μία ισχυρή λαϊκή εντολή, μπορούμε να κάνουμε ένα πρώτο βήμα επανεκκίνησης των σχέσεων Ελλάδος και Τουρκίας», τόνισε στην πρεμούρα του να μην χάσουν χρόνο.
Εβαλε άλλωστε στόχο να «χαράξουμε έναν οδικό χάρτη ώστε να μπορέσουμε να επιλύσουμε τη σημαντικότερη γεωπολιτική μας διαφορά, που δεν είναι άλλη από την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, δηλαδή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδος, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο», εκτιμώντας ότι υπάρχουν συνθήκες για να κάνουν «σημαντικά βήματα προόδου», τα οποία, όπως τονίζουν από ελληνικής πλευράς, μπορούν να «απελευθερώσουν δυναμικό» για παραπέρα επέκταση διμερών μπίζνες.
Σημειωτέον, ο Ερντογάν είχε ήδη χτες μια σύντομη συνάντηση στους διαδρόμους της Συνόδου με τον Ελληνα υπουργό Αμυνας Ν. Δένδια. Μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη συνοδεύουν τον Μητσοτάκη στο Βίλνιους και είχαν χτες επαφές με τους Τούρκους ομολόγους τους, καθώς μετείχαν σε συνεδριάσεις των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας του ΝΑΤΟ, όπως και στο δείπνο που τους παρατέθηκε στη συνέχεια.
Δεν περνά, εξάλλου, απαρατήρητο ότι στο βάθεμα της εμπλοκής, ο Ν. Δένδιας είχε συνάντηση, στο περιθώριο της Συνόδου, με τον Γερμανό ομόλογό του Μπ. Πιστόριους. «Συζητήσαμε για την περαιτέρω ενίσχυση της διμερούς αμυντικής μας συνεργασίας, την κατάσταση ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο και την υλοποίηση της Συμφωνίας μας για υποστήριξη της άμυνας της Ουκρανίας», διέχεε κατόπιν ο Δένδιας, αναζωπυρώνοντας τη συζήτηση για ενδεχόμενη παραχώρηση ελληνικών αρμάτων «Leopard 1Α5» στο Κίεβο, όπως λέγεται εδώ και καιρό, ενώ με τους Γερμανούς «τρέχουν» και συζητήσεις για νέα συμβόλαια αγοράς αρμάτων. Θυμίζουμε, σε συνεννόηση με τους Γερμανούς, η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη στείλει στην Ουκρανία τεθωρακισμένα τύπου BMP1.
Αντίστοιχα ο Γεραπετρίτης είχε συνάντηση με τον Βρετανό ομόλογό του Τζέιμς Κλέβερλι, με τον οποίο συζήτησε για τη «στήριξη» της Βρετανίας.
Τέλος, ο Μητσοτάκης είχε χτες διμερείς συναντήσεις με τον πρωθυπουργό της Αλβανίας, Εντι Ράμα (του έθεσε το θέμα του κρατούμενου δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντι Μπελέρη, ζητώντας «άμεση επίλυση του ζητήματος», όπως λέγεται) και τον Πρόεδρο του Μαυροβουνίου, Γιάκοβ Μιλάτοβιτς, ενώ σήμερα θα δει επίσης τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμ. Μακρόν, τον καγκελάριο της Γερμανίας Ολαφ Σολτς και τον πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας, Ντίμιταρ Κοβατσέφσκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου