Ολες οι αιτίες για τις πύρινες καταστροφές είναι εδώ

Πάνω από 50 δασικές πυρκαγιές καταγράφει το δελτίο της Πυροσβεστικής τις τρεις τελευταίες μέρες, ενώ ιδιαίτερη ανησυχία υπάρχει για τις επόμενες βδομάδες, που μπαίνουμε στην καρδιά της αντιπυρικής περιόδου, με τις υψηλές θερμοκρασίες να καραδοκούν. Οι καθησυχαστικοί λόγοι των αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών από το βήμα των προγραμματικών δηλώσεων δεν πείθουν κανέναν, αφού κάθε χρόνο το κράτος εμφανίζεται έτοιμο απέναντι στην πύρινη απειλή, αλλά ο απολογισμός στο τέλος του καλοκαιριού δείχνει πάντα το ίδιο: Καμένες δασικές εκτάσεις, κατεστραμμένες περιουσίες, ακόμα και χαμένες ζωές. Τα εγκλήματα είναι πολλά και βαραίνουν όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις. Ετσι και φέτος: Παρά την ...κοσμογονία που θέλει να παρουσιάσει η νέα κυβέρνηση της ΝΔ, με τη δήθεν «έγκαιρη προετοιμασία» και ενίσχυση της Πυροσβεστικής, η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση «καλά κρατούν» και για άλλη μια φορά απειλούν δάση, σπίτια, ζωντανά, ανθρώπους, σε συνδυασμό με την απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής πρόληψης, που αφήνει τα δάση απροστάτευτα στο έλεος μιας πυρκαγιάς, αν αυτή δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

* * *

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι αμείλικτη: Και η φετινή αντιπυρική περίοδος βρίσκει την Πυροσβεστική με 4.547 κενές θέσεις με βάση τα οργανογράμματα που έχουν πλέον ξεπεραστεί, με τις υπηρεσίες να καλύπτονται οριακά από τους μόνιμους με τη συνδρομή εποχικών, πενταετούς ή επταετούς θητείας, εθελοντές, με το προσωπικό να εξουθενώνεται. Το 85% από τα περίπου 3.500 οχήματα της πυροσβεστικής είναι πάνω από 10ετίας, ενώ οι πιστώσεις για τη μισθοδοσία του προσωπικού, που εξακολουθεί να μην εντάσσεται ούτε στην κατηγορία των ΒΑΕ, είναι μειωμένες κατά 7,5 εκατ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι! Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση διαφημίζει την ενοικίαση περισσότερων πτητικών μέσων σε σχέση με πέρυσι για τη δασοπυρόσβεση, που κοστίζουν πανάκριβα, και την προληπτική εγκατάσταση στη χώρα μας ομάδων πυροσβεστών από άλλες χώρες της ΕΕ, στο πλαίσιο του προγράμματος Resc-EU, που στόχο έχει να μειώσει κι άλλο τις δαπάνες για δασοπυρόσβεση, κάνοντας ακόμα μεγαλύτερο «σκόντο» στην απασχόληση μόνιμου προσωπικού και στην ανάπτυξη ολοκληρωμένου σχεδιασμού πρόληψης και αντιμετώπισης τέτοιων απειλών.

* * *

Ολα αυτά, βέβαια, είναι ενδεικτικά και της ...ευαισθησίας της ελληνικής και των άλλων κυβερνήσεων για τη λεγόμενη «κλιματική κρίση», που συνεχώς επικαλούνται ως άλλοθι για τις πράσινες μπίζνες και τη στήριξή τους με πακτωλό χρημάτων από το κράτος, ενώ για τις ανάγκες της δασοπροστασίας και της πυροσβεστικής «δεν περισσεύει σεντ». Κι αυτό παρά το γεγονός ότι πάντα, μετά από μια μεγάλη καταστροφή, ο φταίχτης είναι «το κλίμα που αλλάζει» και οι συνέπειές του «ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνάμεις»! Τόσα χρόνια όμως, που «το κλίμα αλλάζει» σύμφωνα με τις διαπιστώσεις τους, δεν έχουν κάνει τίποτα για να αναβαθμίσουν τους μηχανισμούς προστασίας του περιβάλλοντος και του λαού. Αντίθετα, με τα ίδια ή και λιγότερα μέσα, το κατά τα άλλα «επιτελικό» και «ψηφιακό» κράτος αποδεικνύεται επιλεκτικά ανίκανο και σ' αυτόν τον τομέα που αφορά τις λαϊκές ανάγκες. Αντίθετα, ο κρατικός μηχανισμός αποθεώνει την ατομική ευθύνη, το «όπου φύγει - φύγει» με το «112» στα κινητά για την εκκένωση ολόκληρων περιοχών - όχι οργανωμένα βέβαια, αλλά κι εδώ με ατομική ευθύνη - ενώ σε Ελλάδα και ΕΕ κάνει θραύση το «κόστος - όφελος», που βάζει στο ζύγι της «εξοικονόμησης» κρατικών πόρων το κόστος των καταστροφών και αποζημιώσεων από τη μια, με το πόσο κοστίζει η ολοκληρωμένη πρόληψη και προστασία από την άλλη. Περιττό να πούμε πού γέρνει η πλάστιγγα...

* * *

Το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε πως και φέτος η κατάσταση δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό, επειδή είναι εδώ όλα τα στοιχεία της εμπρηστικής πολιτικής της ΕΕ, του κράτους και όλων των κυβερνήσεων: Η υποχρηματοδότηση των αναγκαίων μέσων και υποδομών για τη δασοπροστασία - δασοπυρόσβεση, η μεγάλη έλλειψη προσωπικού, η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου για την αντιμετώπιση των συνεπειών σε περίπτωση μεγάλης πυρκαγιάς (οργανωμένες εκκενώσεις κ.τ.λ.). Προπάντων είναι εδώ τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κάνουν παιχνίδι με τη γη - εμπόρευμα και βρίσκουν αφειδώλευτα στήριξη από τα κράτη και τις κυβερνήσεις. Με αυτά βρίσκεται αντιμέτωπος ο λαός, που στη μάχη του με τις φωτιές γέννησε το σύνθημα «μόνο ο λαός σώζει τον λαό». Οχι μόνο παλεύοντας απέναντι στην προδιαγεγραμμένη ανικανότητα του κράτους να προστατέψει τον ίδιο και τα δάση, αλλά διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας, αύξηση της χρηματοδότησης στο ύψος των πραγματικών αναγκών, επάρκεια σε μέσα και προσωπικό. Βάζοντας στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα και το κράτος που εμπορευματοποιεί τα πάντα, σε βάρος του περιβάλλοντος και των αναγκών του λαού.

Δ