Κι άλλα αντεργατικά όπλα στη φαρέτρα για τα κέρδη του κεφαλαίου

 ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Προσθέτει νέες μορφές «ευελιξίας» σε αυτές που έχουν ήδη νομοθετήσει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και επιχειρεί να βάλει νέα εμπόδια στους απεργιακούς αγώνες

 Πολλαπλή απασχόληση, συμβάσεις εργασίας «μηδενικών ωρών» (zero hour contracts) και «κατά παραγγελία» (on demand contracts) προβλέπει το νομοσχέδιο που αναμένεται να φέρει σε διαβούλευση αυτές τις μέρες το υπουργείο Εργασίας, ενσωματώνοντας στην εθνική νομοθεσία την Οδηγία 2019/1152 της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Καθώς δε η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και η ένταση της εκμετάλλευσης συνοδεύονται πάντα από κλιμάκωση της καταστολής των αγώνων, το νομοσχέδιο αναμένεται να επιφέρει περαιτέρω χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση, στο δικαίωμα της απεργίας, σε συνέχεια προηγούμενων νόμων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν και το υπουργείο έχει ανακοινώσει εδώ και δέκα μέρες ότι θα δώσει το νομοσχέδιο σε δημόσια διαβούλευση, αυτό δεν έχει ακόμα παρουσιαστεί. Το υπουργείο Εργασίας φροντίζει ωστόσο με επιλεκτικές διαρροές σε ΜΜΕ να καλλιεργεί το έδαφος για να γίνουν αποδεκτές οι αντιδραστικές ρυθμίσεις, διοχετεύοντας «επιχειρήματα» που παρουσιάζουν την πραγματικότητα με το κεφάλι ανάποδα.

Αποκορύφωμα αυτών είναι ότι με την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής Οδηγίας, που επιτρέπει την απασχόληση σε δύο διαφορετικούς εργοδότες, ο εργαζόμενος δεν θα δουλεύει 16 ώρες τη μέρα (δύο 8ωρα), αλλά 13 ώρες το μέγιστο (!), όσες δηλαδή προβλέπει άλλη ευρωπαϊκή Οδηγία για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας.

Με άλλα λόγια, η «ασφαλιστική δικλίδα» απέναντι στο 16ωρο είναι το ...13ωρο, ενώ και τα δύο είναι πραγματικότητα για χιλιάδες εργαζόμενους στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, όπου η ελαστικότητα με τους νόμους όλων των κυβερνήσεων έχει αποθρασύνει την εργοδοσία, σε συνδυασμό βέβαια με την απουσία ουσιαστικών ελέγχων από τις αρμόδιες υπηρεσίες ακόμα και για τα στοιχειώδη.

Ακόμα μεγαλύτερη «ευελιξία»

Σύμφωνα πάντως με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας έως τώρα:

1. Το νομοσχέδιο ενσωματώνει την Οδηγία 2019/1152 της ΕΕ, η οποία υποτίθεται ότι «ρυθμίζει» τις «ευέλικτες» μορφές εργασίας που υπάρχουν ήδη. Στην προκειμένη περίπτωση, λειτουργεί ως «όχημα» για να εισάγει μορφές απασχόλησης που δεν ήταν μέχρι σήμερα κατοχυρωμένες στην ελληνική νομοθεσία (όπως τα zero hour contracts - συμβόλαια «μηδενικών ωρών»).

Πίσω από όλα αυτά, ο πραγματικός στόχος είναι να βάλει κοινούς κανόνες που αποτρέπουν τον «αθέμιτο ανταγωνισμό» μεταξύ των επιχειρήσεων, οι οποίες κατά κόρον και κατά το δοκούν αξιοποιούν τις «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης, πολλές φορές και σε συνδυασμό περισσότερων από μία.

Αλλωστε, αυτό που κάνουν οι ρυθμίσεις είναι να θέτουν ως μοναδικό προαπαιτούμενο γι' αυτές τις μορφές απασχόλησης την «έγκαιρη ενημέρωση» του εργαζόμενου από τον εργοδότη σχετικά με τους όρους απασχόλησης (διάρκεια εργασίας, έναρξη και λήξη, τόπο εργασίας, αμοιβή και τρόπους αμοιβής κ.ά.).

Θυμίζουμε ότι τα συμβόλαια «μηδενικών ωρών» και «κατά παραγγελία», που εισάγει το νομοσχέδιο, είναι συμβάσεις χωρίς συγκεκριμένα ωράρια και αμοιβές, ενώ ο εργαζόμενος ενημερώνεται - στην καλύτερη περίπτωση - μόλις 24 ώρες νωρίτερα για το πού θα δουλέψει, πόσες ώρες και με ποια αμοιβή! Δηλαδή ο εργαζόμενος δεν ξέρει αν και πότε θα έχει δουλειά, και άρα αν, πότε και πόσο ελεύθερο χρόνο θα έχει.

2. Η Οδηγία προωθεί επίσης την πολλαπλή απασχόληση, σημειώνοντας ότι ένας εργοδότης δεν μπορεί «να απαγορεύσει σε εργαζόμενο να αναλάβει εργασία σε άλλους εργοδότες, εκτός του ωραρίου εργασίας που καθορίζεται με τον εν λόγω εργοδότη».

Η διάταξη αυτή αποτελεί επιστέγασμα των δεκάδων μορφών «ευελιξίας» της εργασίας και της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας, που κάνει «λάστιχο» τα όρια του εργάσιμου χρόνου και κατ' επέκταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

3. Το νομοσχέδιο - έκτρωμα έρχεται τέλος να συμπληρώσει τη νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ και του προηγούμενου υπουργού Χατζηδάκη ενάντια στην απεργία. Συγκεκριμένα, ορίζει ότι όποιος συμμετέχει σε περιφρούρηση απεργίας, εκτός από τις αστικές θα έχει και ποινικές ευθύνες και θα τιμωρείται τουλάχιστον με φυλάκιση 6 μηνών και με χρηματική ποινή 5.000 ευρώ! Σε περίπτωση υποτροπής, μάλιστα, τα όρια θα διπλασιάζονται!

Με τη σφραγίδα Οδηγιών της ΕΕ

Το επικείμενο νομοσχέδιο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά ένα ακόμα κομμάτι στο αντεργατικό παζλ, που διαχρονικά συμπληρώνουν η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις. Το γενικό πλαίσιο προδιαγράφουν τα σχετικά κείμενα της ΕΕ που έχουν συνταχθεί εδώ και 30 χρόνια, όπως η «Λευκή Βίβλος για την Απασχόληση», και στη συνέχεια εξειδικεύεται από επιμέρους κείμενα για να πάρει τη μορφή Οδηγιών, όπως αυτή που ήδη αναφέραμε ή η Οδηγία 2003/88, η οποία προβλέπει μέχρι και 13 ώρες εργασίας τη μέρα και οδηγεί σε 65ωρη, ακόμα και σε 78ωρη εβδομαδιαία εργασία.

Χ. Μ