27/09/1669
Οι Οθωμανικές δυνάμεις καταλαμβάνουν τον Χάνδακα (Ηράκλειο) και ολοκληρώνουν την κατάληψη της Κρήτης.
27/09/1818
Γεννιέται ο Γερμανός χημικός Άντολφ Βίλχελμ Χέρμαν Κόλμπε.
27/09/1831
Δολοφονείται έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, στο Ναύπλιο, ο κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο Καποδίστριας χωρίς μεταφυσική με τη ματιά της Αλέκας Παπαρήγα
27/09/1834
Ξεκινά η δίκη των δικαστών Γ. Τερτσέτη και Α. Πολυζωΐδη, οι οποίοι θα καταδικαστούν σε τετράμηνη φυλάκιση για άρνηση δημόσιας υπηρεσίας επειδή είχαν αρνηθεί να υπογράψουν την θανατική καταδίκη του Θ. Κολοκοτρώνη.
Η καταδίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Δημήτριου Πλαπούτα
27/09/1905
Ο Α. Αϊνστάιν, σε άρθρο του στο γερμανικό περιοδικό «Χρονικά της Φυσικής», διατυπώνει την ειδική θεωρία της σχετικότητας και τον τύπο Ε = mc2.
27/09/1922
Γεννήθηκε ο κινηματογραφιστής Άρθουρ Πεν.
27/09/1927
Με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ διαγράφονται από το Κόμμα οι ηγέτες της φραξιονιστικής ομάδας των «λικβινταριστών» Πουλιόπουλος και Γιατσόπουλος. Η διαγραφή τους έγινε ύστερα από την επιμονή τους να συνεχίζουν και να εντείνουν την αντικομματική διασπαστική τους δράση και την ανοιχτή πια υιοθέτηση από τη μεριά τους των θέσεων της τροτσκιστικής - ζηνοβιεφικής αντιπολίτευσης στη Σοβιετική Ένωση.
Διαγράφονται οι Π. Πουλιόπουλος και Π. Γιατσόπουλος
27/09/1940
Γερμανία, Ιταλία και Ιαπωνία υπογράφουν στο Βερολίνο το Τριμερές Σύμφωνο των φασιστικών κρατών.
27/09/1941
Ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, μετά την ολοκλήρωση της τριπλής κατοχής από τα γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά στρατεύματα, το ΚΚΕ ύψωσε τη σημαία της αντίστασης.
Είχε προηγηθεί η ίδρυση του Εργατικού Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (16 Ιούλη 1941). Στις επαφές που έγιναν ανάμεσα στους εκπροσώπους του ΚΚΕ και τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, το Μάη και τον Ιούνη του 1941, τα παλιά αστικά κόμματα χαρακτήρισαν «τυχοδιωκτισμό» τα σχέδια για οργάνωση αντίστασης εναντίον των κατακτητών και απέρριψαν τις προτάσεις για συνεργασία.
Τα κόμματα που τελικά συνυπέγραψαν το ιδρυτικό του ΕΑΜ ήταν: το Αγροτικό Κόμμα, το νεοσύστατο κόμμα «Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας» (ΕΛΔ), με επικεφαλής τον Ηλία Τσιριμώκο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Χ. Χωμενίδης).
Η ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου- ΕΑΜ
Ογδόντα χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ
27/09/1943
Πέφτει νεκρός ο ταγματάρχης της Χωροφυλακής Δημήτρης Αλεξόπουλος. Ήταν η πρώτη εκτέλεση της Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (Ο.Π.Λ.Α) στην Αθήνα του 1943.
27/09/1952
Πεθαίνει εξόριστος στον Άι-Στράτη ο Κώστας Γαβριηλίδης, ΓΓ του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας και υπουργός Γεωργίας της κυβέρνησης του Βουνού (ΠΕΕΑ).
Πεθαίνει εξόριστος στον Άι-Στράτη ο Κώστας Γαβριηλίδης
27/09/1957
Πεθαίνει ο πολιτικός Γεώργιος Καρτάλης.
27/09/1989
Η Βουλή ψηφίζει την παραπομπή στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση Κοσκωτά των Α. Παπανδρέου, Α. Κουτσόγιωργα, Π. Ρουμελιώτη, Γ. Πέτσου και Δ. Τσοβόλα.
27/09/2013
Πεθαίνει η τραγουδίστρια Πόλυ Πάνου.
ο ταγματάρχης της Χωροφυλακής Δημήτρης Αλεξόπουλος. Ήταν η πρώτη εκτέλεση της Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (Ο.Π.Λ.Α) στην Αθήνα του 1943. Η Ο.Π.Λ.Α έδρασε από το 1943 έως το 1947 και μέσα σε 4 χρόνια κατάφερε να γίνει ο φόβος και ο τρόμος των κατοχικών δυνάμεων και των συνεργατών τους. Μια οργάνωση του ΚΚΕ που μέχρι σήμερα γνωρίζουμε ελάχιστα για τη δράση της και ο μύθος της έχει αναλάβει να συμπληρώσει τα όποια κενά στην ιστορία της.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/09/blog-post_499.html
27-09-1831. ‘’’’Δολοφονία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.””
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου του 1831 και ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελληνικής Πολιτείας, Ιωάννης Καποδίστριας πηγαινε στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα όπως συνήθιζε για την κυριακάτικη λειτουργία. Συνοδεία η ασφάλειά του ο μονόχειρας 31χρονος Γεώργιος Κοζώνης, που είχε χάσει το χέρι του στον αγώνα της Επανάστασης του 21. Πρόσφατα είχε προστεθεί και ο στρατιώτης Δημήτριος Λεωνίδης. Ξεκίνησαν με τα πόδια για τον ναό χωρίς κανείς να έχει την παραμικρή υποψία πόσο κοντά βρισκόταν στο θάνατο ο Ιωάννης Καποδίστριας, που σε λίγη ώρα θα ηταν νεκρός.
Στην διαδρομή συναντήθηκαν τυχαία με τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και με τον ανιψιό του Γιώργη, που είχαν ήδη αποφασίσει να κόψουν το νήμα της ζωής του Κυβερνήτη. Η διαμάχη των Μαυρομιχαλαίων, που ήταν φεουδάρχες της Μάνης με ισχυρή δύναμη, με τον Ιωάννη Καποδίστρια ήταν γνωστή σε ολόκληρο το Ναύπλιο. Η διαμάχη ξεκίνησε από το 1830 όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας επιχειρεί να αφαιρέσει τα προνόμια από τους δασμούς και τη φορολογία που απολάμβαναν πολλοί Μανιάτες, από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Κοινό μυστικό αποτελούσε και το γεγονός ότι τους Μαυρομιχαλαίους υποστήριζαν οι δυο προστάτιδες δυνάμεις Αγγλία και η Γαλλία εν αντιθέσει με την Ρωσία, που στήριζε τον Κυβερνήτη.
Τον Απρίλιο του 1830 οι Μαυρομιχαλαίοι συγκροτούν παράτυπη Προσωρινή Διοικητική Επιτροπή και τρέπουν σε φυγή του κυβερνητικούς υπαλλήλους της επίσημης Κυβέρνησης που έχουν μεταβεί στην Μάνη για την συλλογή φόρων ενώ αρπάζουν τα εσοδα του τοπικού τελωνείου. Τον Δεκέμβριο ξεσπούν ταραχές στο Λιμένι, οπότε και διώχνεται βιαίως ο έκτακτος Επίτροπος Κάτω Μεσσηνίας, Ιάκωβος Κορνήλιος και οι στασιαστές σχεδιάζουν πια να ανατρέψουν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Κυβερνήτης μην έχοντας επιλογή, συγκρούεται ανοιχτά με τους Μανιάτες. Κατέπνιξε τη στάση που οργάνωναν στη Μάνη κατά της επίσημης Αρχής και στις 23 Ιανουαρίου 1831 συλλαμβάνει τον γενάρχη τους, τον 66χρονο Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τον φυλακίζει στο Ιτς – Καλέ στην Ακροναυπλία.
Οι Μαυρομιχαλαίοι έρχονται σε επαφή με την Κυβέρνηση και ορίζουν συνάντηση για να συζητήσουν τα δύο μέτωπα για την αποκλιμάκωση της έντασης για τις 26 Σεπτεμβρίου στην οικία του Κυβερνήτη. Η συνάντηση όμως δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Αυτό γιατί ο Καποδίστριας είδε ένα βρετανικό δημοσίευμα το ίδιο πρωί, που κατέκρινε την πολιτική του και οργισμένος δεν δέχθηκε να τους συναντήσει. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης ένιωσε βαθιά ταπεινωμένος, καθώς θεώρησε ότι τον διαπομπεύουν, κυκλοφορώντας τον στα σοκάκια του Ναυπλίου σιδηροδέσμιο και αυτό δεν μπορούσε να το αφήσει να περάσει έτσι. Ζήτησε λοιπόν από τους φύλακες καθώς επέστρεφε άπραγος στο κελι του να περάσουν μπροστά την οικία του και εκείνοι δέχτηκαν. Φτάνοντας έξω από το σπίτι του φωνάζει τρέμοντας από οργή: «Γεια σας μωρέ ‘σεις παιδιά». Ο γιος και ο αδελφός του βγήκαν, τον είδαν έτσι και τον ρώτησαν «Τι κάνεις;» για να τους απαντήσει «Να, τα βλέπετε». Με την φράση αυτή το μήνυμα είχε σταλεί και το σχέδιο της δολοφονίας πήρε μπροστά.
27-09-1831. ‘’’’Δολοφονία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.””
ΔιαγραφήΉταν Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου του 1831 και ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελληνικής Πολιτείας, Ιωάννης Καποδίστριας πηγαινε στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα όπως συνήθιζε για την κυριακάτικη λειτουργία. Συνοδεία η ασφάλειά του ο μονόχειρας 31χρονος Γεώργιος Κοζώνης, που είχε χάσει το χέρι του στον αγώνα της Επανάστασης του 21. Πρόσφατα είχε προστεθεί και ο στρατιώτης Δημήτριος Λεωνίδης. Ξεκίνησαν με τα πόδια για τον ναό χωρίς κανείς να έχει την παραμικρή υποψία πόσο κοντά βρισκόταν στο θάνατο ο Ιωάννης Καποδίστριας, που σε λίγη ώρα θα ηταν νεκρός.
Στην διαδρομή συναντήθηκαν τυχαία με τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και με τον ανιψιό του Γιώργη, που είχαν ήδη αποφασίσει να κόψουν το νήμα της ζωής του Κυβερνήτη. Η διαμάχη των Μαυρομιχαλαίων, που ήταν φεουδάρχες της Μάνης με ισχυρή δύναμη, με τον Ιωάννη Καποδίστρια ήταν γνωστή σε ολόκληρο το Ναύπλιο. Η διαμάχη ξεκίνησε από το 1830 όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας επιχειρεί να αφαιρέσει τα προνόμια από τους δασμούς και τη φορολογία που απολάμβαναν πολλοί Μανιάτες, από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Κοινό μυστικό αποτελούσε και το γεγονός ότι τους Μαυρομιχαλαίους υποστήριζαν οι δυο προστάτιδες δυνάμεις Αγγλία και η Γαλλία εν αντιθέσει με την Ρωσία, που στήριζε τον Κυβερνήτη.
Τον Απρίλιο του 1830 οι Μαυρομιχαλαίοι συγκροτούν παράτυπη Προσωρινή Διοικητική Επιτροπή και τρέπουν σε φυγή του κυβερνητικούς υπαλλήλους της επίσημης Κυβέρνησης που έχουν μεταβεί στην Μάνη για την συλλογή φόρων ενώ αρπάζουν τα εσοδα του τοπικού τελωνείου. Τον Δεκέμβριο ξεσπούν ταραχές στο Λιμένι, οπότε και διώχνεται βιαίως ο έκτακτος Επίτροπος Κάτω Μεσσηνίας, Ιάκωβος Κορνήλιος και οι στασιαστές σχεδιάζουν πια να ανατρέψουν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Κυβερνήτης μην έχοντας επιλογή, συγκρούεται ανοιχτά με τους Μανιάτες. Κατέπνιξε τη στάση που οργάνωναν στη Μάνη κατά της επίσημης Αρχής και στις 23 Ιανουαρίου 1831 συλλαμβάνει τον γενάρχη τους, τον 66χρονο Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τον φυλακίζει στο Ιτς – Καλέ στην Ακροναυπλία.
Οι Μαυρομιχαλαίοι έρχονται σε επαφή με την Κυβέρνηση και ορίζουν συνάντηση για να συζητήσουν τα δύο μέτωπα για την αποκλιμάκωση της έντασης για τις 26 Σεπτεμβρίου στην οικία του Κυβερνήτη. Η συνάντηση όμως δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Αυτό γιατί ο Καποδίστριας είδε ένα βρετανικό δημοσίευμα το ίδιο πρωί, που κατέκρινε την πολιτική του και οργισμένος δεν δέχθηκε να τους συναντήσει. Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης ένιωσε βαθιά ταπεινωμένος, καθώς θεώρησε ότι τον διαπομπεύουν, κυκλοφορώντας τον στα σοκάκια του Ναυπλίου σιδηροδέσμιο και αυτό δεν μπορούσε να το αφήσει να περάσει έτσι. Ζήτησε λοιπόν από τους φύλακες καθώς επέστρεφε άπραγος στο κελι του να περάσουν μπροστά την οικία του και εκείνοι δέχτηκαν. Φτάνοντας έξω από το σπίτι του φωνάζει τρέμοντας από οργή: «Γεια σας μωρέ ‘σεις παιδιά». Ο γιος και ο αδελφός του βγήκαν, τον είδαν έτσι και τον ρώτησαν «Τι κάνεις;» για να τους απαντήσει «Να, τα βλέπετε». Με την φράση αυτή το μήνυμα είχε σταλεί και το σχέδιο της δολοφονίας πήρε μπροστά.
Μέσα στον πανικό ο ανιψιός του, Γιώργης, καταφέρνει να ξεφύγει. Τρέχει στη Γαλλική πρεσβεία, μπαίνει και ζητεί άσυλο. Το πλήθος μαζεύεται γύρω από το κτίριο ζητώντας να τους παραδώσουν τον νεαρό. Θα ικανοποιηθούν μονάχα εάν λιντσάρουν τον δολοφόνο. Παρεμβαίνει ο Πορτογάλος Συνταγματάρχης Αντόνιο Φιγκουέιρα ντ’ Αλμέιντα ως εκπρόσωπος της προσωρινής συσταθείσας κυβερνητικής τριανδρίας και θα ζητήσει από τον δολοφόνο να παραδοθεί στις Αρχές, παρέχοντάς του εγγύηση πως θα έχει μια δίκαιη δημόσια δίκη, Ο Γιώργης Μαυρομιχάλης αντιλαμβάνεται πως δεν έχει πολλές επιλογές. Παραδίδεται, φυλακίζεται αρχικά στο ενετικό φρούριο της μικρής νησίδας Μπούρτζι και μετέπειτα στο Ιτς-Καλέ. Θα δικαστεί από έκτακτο Στρατοδικείο, κάτι που ωστόσο θεωρήθηκε αντισυνταγματικό για την εποχή εκείνη. Ο κατηγορούμενος αρνήθηκε την ενοχή του και έριξε την ευθύνη στον νεκρό θείο του. Η ποινή ωστόσο Θάνατος διά τυφεκισμού. Θα εκτελεστεί το μεσημέρι της 10ης Οκτωβρίου 1831 στα οχυρώματα του φρουρίου όπου κρατούνταν.
ΔιαγραφήΟ Καραγιάννης, ο προδότης φρουρός που πυροβόλησε τον Κυβερνήτη, καταδικάστηκε επίσης σε θάνατο, αλλά αναιρώντας την αρχική κατάθεσή του και στρεφόμενος κατά των Μαυρομιχαλαίων αφέθηκε ελεύθερος έξι μήνες αργότερα. Τέλος, ο άλλος φρουρός, ο Γεωργίου, καταδικάστηκε σε δεκαετή καταναγκαστική εργασία, επειδή, ενώ γνώριζε, δεν κατήγγειλε το σχέδιο της δολοφονίας.
Η κηδεία του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος θα αργήσει να γίνει, καθώς το σώμα του παρέμεινε ταριχευμένο πάνω από 20 μέρες στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Ναύπλιο. Ο Ιωάννης Καποδίστριας θα κηδευτεί το μεσημέρι της Κυριακής 18 Οκτωβρίου του 1831.
https://www.facebook.com/taxidistonxronotimetravel/posts/pfbid0RX2wmUvhWJoysVZ4aEP29HaruH5vcAKdWGvcx9ktx25dS3HapgJDMwSKy3n5Kvkul
Διαγραφή27 Σεπτέμβρη 1960, πεθαίνει η Σύλβια Πανκχέρστ, ηγετική μορφή του κινήματος των σουφραζετών, κομμουνίστρια και αργότερα ακτίβίστρια του αντιαποικιοκρατικού αγώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε στο Μάντσεστερ, το 1882,σε μια εύπορη μεσοαστική οικογένεια. Οι γονείς της ήταν ιδρυτικά μέλη του Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος και υπέρμαχοι των γυναικείων δικαιωμάτων. Χάρη στις επαφές των γονιών της γνώρισε συγγραφείς, πολιτικούς κ.α.
Όταν ήταν 16, ο πατέρας της πέθανε ξαφνικά και η οικογένεια βρέθηκε σε δεινή οικονομική θέση. Όνειρο της ήταν να γίνει καλλιτέχνης. Απο μικρή ηλικία, άρχισε να συμμετέχει στους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών και στην "Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών" (Women's Social and Political Union, "WSPU") με την αδελφή και τη μητέρα της.
Όμως, σε αντίθεση με αυτές,η Πανκχέρστ πίστευε ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών δεν έχει προοπτική σαν "απολίτικο"κίνημα δικαιωμάτων αλλά θα έπρεπε να συνδεθεί με τον αγώνα για τον σοσιαλισμό και το εργατικό κίνημα.
Το 1906, φυλακίστηκε για πρώτη φορά, μετά τη διαμαρτυρία της σε δικαστήριο όπου γυναίκες κατηγορούμενες δεν επιτρεπόταν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Ακολούθησαν πολλές συλλήψεις, αλλά και επανειλημμένες απεργίες πείνας και δίψας.
Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος, η μητέρα της, η αδερφή της και άλλα μέλη της WSPU υποστήριξαν ότι οι σουφραζέτες θα πρέπει να στηρίξουν την Ιμπεριαλιστική σφαγή στο όνομα της "πατρίδας" γιατί έτσι το γυναικείο κίνημα θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως ισότιμο μέρος του "έθνους" και να διεκδικήσει το δικαίωμα ψήφου απο καλύτερες θέσεις .
Ο "φεμινιστικός σοβινισμός"του WSPU οδήγησε την Πανκχέρστ σε ρήξη τόσο με αυτό όσο και με τα μέλη της οικογένειας της. Άρχισε αντιπολεμική δράση και να υποστηρίζει ανοιχτά τον κομμουνισμό.
Η "Ομοσπονδία Σουφραζετών Ανατολικού Λονδίνου" που είχε ιδρύσει έγινε "Σοσιαλιστική Ομοσπονδία Εργατών" ("Workers' Socialist Federation") και η εφημερίδα "Women's Dreadnought" άλλαξε τίτλο σε "Workers Dreadnought".
Η Πανκχέρστ και η ομάδα της ήταν απο τις λίγες φωνές στην Ευρώπη,μαζί με τους Σπαρτακιστές, τους Μπολσεβίκους κ.α που αντιτάχθηκαν στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο που οδήγησε τις γυναίκες της εργατικής τάξης να δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες στην πολεμική βιομηχανία ενώ οι άντρες τους,τα αδέλφια τους,οι συγγενείς τους, σκοτώνονταν η έμεναν ανάπηροι για τα Ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. H Πανκχέρστ πρωτοστάτησε στο αντιμιλιταριστικό κίνημα.
Όταν, το 1918, οι γυναίκες της Αγγλίας κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου (για άνω των 30) για το οποίο αγωνιζόταν σε όλη της την ζωή, υποστήριξε ότι χωρίς συνολική κοινωνική αλλαγή και σοσιαλισμό δεν θα μπορούσε να υπάρξει ολοκληρωμένη χειραφέτηση των γυναικών.
Με το ξέσπασμα της Οκτωβριανής Επανάστασης ήταν ηγετική μορφή της καμπάνιας "κάτω τα χέρια απο την Ρωσία" ενω επισκέφτηκε την Σοβιετική Ένωση και συναντήθηκε με τον Λένιν.
Συμμετείχε σε συναντήσεις της Διεθνούς στη Ρωσία και το Άμστερνταμ, σε συναντήσεις του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και στην ίδρυση του ΚΚ Βρετανίας από το οποίο όμως διαγράφηκε το 1921, μετά την άρνηση της να καταστήσει το "Dreadnought" όργανο του κόμματος. Στην αντιπαράθεση των Μπολσεβίκων με τους αριστερούς κομμουνιστές πήρε το μέρος των δεύτερων και άσκησε κριτική στους πρώτους για δεξιά διολίσθηση.
Δημιούργησε το βραχύβιο "Κόμμα Κομμουνιστών Εργατών". Το 1924, έκλεισε το "Dreadnought" και άνοιξε μια καφετέρια, ενώ παράλληλα ασχολούνταν με το γράψιμο.
ΔιαγραφήΤρία χρόνια αργότερα, σε ηλικία 45 ετών, έφερε στον κόσμο ένα γιο, καρπό της μακροχρόνιας σχέσης της με τον Ιταλό σοσιαλιστή Σίλβιο Κόριο, τον οποίο, συνειδητά, δεν παντρεύτηκε ποτέ.
Απομακρύνθηκε απο το κομμουνιστικό κίνημα, όμως συνέχισε να συμμετέχει στους αντιφασιστικούς, φιλειρηνικούς και αντιαποικοκρατικούς αγώνες. Βοήθησε, μαζί με τον άντρα της, Ιταλούς αντιφασίστες πρόσφυγες, αργότερα και Εβραίους που εγκατέλειπαν τη Γερμανία,ενώ υπήρξε ένθερμη υποστηρίκτρια των Δημοκρατικών στον Ισπανικό Εμφύλιο.
Όταν οι φασίστες του Μουσολίνι εισέβαλαν στην Αιθιοπία το 1935, υποστήριξε, με όλες της τις δυνάμεις, την Αιθιοπική ανεξαρτησία και τον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ.
Ίδρυσε την εφημερίδα "Νέοι Καιροί και Αιθιοπικά νέα". Συνέλεξε δωρεές για το πρώτο εκπαιδευτικό νοσοκομείο της Αιθιοπίας,υποστήριξε την ενοποίηση της με την Ερυθραία και αγωνίστηκε ενάντια στα σχέδια μετατροπής της χώρας σε Βρετανικό προτεκτοράτο.
Έγραψε για τον Αιθιοπικό πολιτισμό και η έρευνά της εκδόθηκε σε βιβλίο "Ethiopia, a Cultural History". Μετακόμισε στην Αντίς Αμπέμπα μετά από πρόσκληση του Σελασιέ, το 1956, μαζί με τον γιό της. Εκεί ίδρυσε την εφημερίδα "Ethiopia Observer", η οποία υποστήριζε, (όχι χωρίς εξιδανικεύσεις) την πολιτική του Αιθιοπικού κράτους.
Πέθανε το 1960 και κηδεύθηκε με δημόσια δαπάνη. Είναι η μοναδική ξένη που είναι θαμμένη μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας στην Αντίς Αμπέμπα, περιοχή αφιερωμένη στους Αιθίοπες πατριώτες του Ιταλικού πολέμου.
Ο γιός της Ρίτσαρντ έζησε στην Αιθιοπία και έγινε από τους πιο διακεκριμένους ειδικούς στην ιστορία και στον πολιτισμό της. Έκανε εκστρατεία για επιστροφή των λαφύρων που είχαν αρπάξει τα Βρετανικά στρατεύματα και ο Μουσολίνι. Πέθανε το 2017, σε ηλικία 89 ετών.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0pvxDZTJQrJfmiKgeMvWiRfhUQn9ejTRDbhjGnLXWvjwuvvimDthXcJZU83NbRUmZl&id=100066793461714