28/09/1687
Ο Ενετός Φραγκίσκος Μοροζίνι κυριεύει την Αθήνα από τους Οθωμανούς.
28/09/1773
Αρχίζει η εξέγερση των αγροτών στη Ρωσία, με αρχηγό τον Ε. Ι. Πουγατσόφ.
28/09/1864
Η ίδρυση της Διεθνούς Ενωσης Εργατών (1η Διεθνής)
28/09/1893
Γεννιέται ο λογοτέχνης και ιστορικός Γιάννης Σκαρίμπας.
28/09/1905
Γεννιέται ο Γερμανός πυγμάχος Μαξ Σμέλινγκ, ο πρώτος ευρωπαίος που κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών.
28/09/1922
Υπογράφεται η Ανακωχή των Μουδανιών μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας, Γαλλίας και Ιταλίας, με την οποία η πρώτη υποχρεούταν να εκκενώσει την Ανατολική Θράκη.
28/09/1931
Η κυβέρνηση Βενιζέλου θέτει σε ισχύ τις Επιτροπές Ασφαλείας. Γίνονται οι πρώτες μαζικές εκτοπίσεις 50 κομμουνιστών στη Μυτιλήνη.
28/09/1939
Η Σοβιετική Ένωση υπογράφει σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας με την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.
28/09/1941
Με την καθοδήγηση της Περιφερειακής Επιτροπής Δράμας του ΚΚΕ εκδηλώνεται ένοπλη λαϊκή εξέγερση στη Δράμα, που καταλύει -προσωρινά- τις βουλγαρικές κατοχικές αρχές. Η εξέγερση πνίγεται στο αίμα.
28/09/1942
Αρχίζει στο Στάλινγκραντ η πολιορκία της дом Павлова, μιας πολυκατοικίας σε στρατηγικό σημείο του κέντρου, η οποία έλεγχε δύο λεωφόρους.
Επρόκειτο για μία τετραόροφη πολυκατοικία, με τέσσερις εισόδους, στην οδό Πενζένσκαγια 61, στην πλατεία Λένιν της πόλης.
Το έπος των υπερασπιστών του «Σπιτιού του Πάβλοφ»
28/09/1964Η πρώτη απόπειρα εορτασμού της επετείου της ίδρυσης του ΕΑΜ σε ανοικτό χώρο μετά το 1949 παρεμποδίζεται από τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος τη χαρακτηρίζει «πρόκληση προς το έθνος».
28/09/1966
Πεθαίνει ο Γάλλος σουρεαλιστής ποιητής Αντρέ Μπρετόν.
28/09/1968
Πεθαίνει ο Βούλγαρος κομμουνιστής Μπλαγκόι Ποπόφ, πρώην αναπληρωματικό μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστής Διεθνούς και ένας από τους κατηγορούμενους από τους Ναζί στη Δίκη της Λειψίας, για την προβοκάτσια πυρπόλησης του Ράιχσταγκ.
Η δίκη για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ
28/09/1988
Πέθανε η κομμουνίστρια παιδαγωγός και λογοτέχνης Έλλη Αλεξίου
28/09/1994
852 άνθρωποι πνίγονται, όταν το φέρι μπότ «Εσθονία» βυθίζεται στη Βαλτική Θάλασσα, κοντά στις ακτές της Φινλανδίας, κατά τη διάρκεια σφοδρής καταιγίδας.
28/09/1995
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Γιτζάκ Ράμπιν, και ο ηγέτης των Παλαιστινίων, Γιάσερ Αραφάτ, υπογράφουν στο Λευκό Οίκο συμφωνία, στην οποία γίνεται λόγος για αυτονομία στους Παλαιστινίους στην περιοχή της Δυτικής Οχθης.
28/09/2003
Πέθανε ο ελληνικής καταγωγής αμερικανός σκηνοθέτης, Ελία Καζάν (Ηλίας Καζαντζόγλου) («Αμέρικα- Αμέρικα», «Ανατολικά της Εδέμ», «Το Λιμάνι της Αγωνίας»).
28/09/2010
Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο Αρθουρ Πεν, δημιουργός της θρυλικής ταινίας «Μπόνι και Κλάιντ» (1967) με την οποία επηρέασε βαθύτατα την ιστορία του σινεμά.
Η ανιστόρητη θεωρία της “προβοκάτσιας” για την εξέγερση της Δράμας
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://farosthermaikou.blogspot.com/2019/02/blog-post_6.html
Αρχίζει η εξέγερση των αγροτών στη Ρωσία, με αρχηγό τον Ε. Ι. Πουγατσόφ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήταν η πρώτη αγροτική εξέγερση που συνέβηκε στη τσαρική Ρωσία. Είχε όμως τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Έγραφε χαρακτηριστικά στα 1767 η αυτοκρατόρισσα Αικατερίνη Β’ : «Σε λίγο θα ξεσηκωθούν όλα τα δουλοπάροικα χωριά». Οι αιτίες δηλαδή βρίσκονταν στην χειροτέρεψη των ζωής των λαών τόσο των αγροτών, όσο και των εργατών στα διάφορα εργοστάσια, μαζί και με την εθνική καταπίεση.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/09/blog-post_403.html
28-09-1994. “”Το χειρότερο ναυάγιο της Ευρώπης. «MS Estonia».””
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο οχηματαγωγό - επιβατηγό «MS Estonia» ήταν κατασκευής του 1979 στα ναυπηγεία Μέγιερ Βερφτ (Meyer Werft) στο Πάπενμπουργκ (Papenburg) της Δυτικής Γερμανίας. Είχε μία κατασκευαστική ιδιαιτερότητα, καθώς η πλώρη του άνοιγε προς τα πάνω και εκτεινόταν μία ράμπα αυτοκινήτων για είσοδο από εμπρός. Η ράμπα μαζευόταν στο εσωτερικό του γείσου και κατέβαινε η πλώρη οπού ασφάλιζε και έκλεινε. Το χαρακτηριστικό αυτό θα αποδεικνυόταν καταστροφικό για το πλοίο, αφού η κατασκευαστική αυτή ιδιαιτερότητα θα προκαλούσε ουσιαστικά τη βύθιση του πλοίου.
Το πλοίο αρχικά ονομάστηκε «Viking Sally» με δρομολόγια στη Βαλτική Θάλασσα, από το Τούρκου (Turku) της Φινλανδίας προς το Μαρίενχαμ (Marienham) και τη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που εξυπηρετούσε σε αυτά τα δρομολόγια. Τον Απρίλιο του 1990 το πλοίο μετονομάστηκε σε «Silja Star» και εξακολούθησε να πραγματοποιεί το ίδιο δρομολόγιο. Την άνοιξη του 1991 μετονομάστηκε σε «Wasa King» και θεωρείτο ένα από τα σταθερότερα και ασφαλέστερα πλοία που εκτελούσαν δρομολόγια στην ευρύτερη περιοχή της Βαλτικής.
Τον Ιανουάριο του 1993, το πλοίο πωλήθηκε στις Γραμμές Εστ (Estline) της εταιρείας Νόρντστρομ και Τούλιν (Nordström & Thulin). Πήρε το όνομα «MS Estonia», προς τιμή της Εσθονίας στην Βαλτική. Το νέο δρομολόγιο του ήταν από το Τάλλιν , την πρωτεύουσα της Εσθονίας, έως τη Στοκχόλμη. Το πλοίο έφευγε από το Τάλιν κάθε δεύτερη νύχτα στις 19.00 και έφθανε στη Στοκχόλμη το επόμενο πρωί στις 09.00 (τοπική ώρα). Κατόπιν έφευγε από τη Στοκχόλμη την ίδια ημέρα στις 17.30 το απόγευμα και επέστρεφε στο Τάλιν το επόμενο πρωί στις 09.00. Η συνολική απόσταση ανάμεσα στο Τάλιν και τη Στοκχόλμη είναι 225 ναυτικά μίλια.
Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1994 το Ro-Ro «MS Estonia» ξεκίνησε για το τελευταίο του ταξιδι. Οι καιρικές συνθήκες ήταν δυσμενείς (7-8 μποφόρ). Αρχικά ο έλεγχος από το πλήρωμα (patrol) του πρωραίου τμήματος του πλοίου δεν έδειξε κάποιο πρόβλημα, όμως μετά από κραδασμούς στις 01.15 η ζημιά προκάλεσε την ξαφνική αποκόλληση της πλώρης που έπεσε στη θάλασσα, με συνέπεια να ανοίξει εντελώς ο μπροστινός καταπέλτης και το νερό να πλημμυρίσει σε ελάχιστα λεπτά το γκαράζ του οχηματαγωγού. Πολύ σύντομα το πλοίο εμφάνισε κλίση 40 μοιρών, και οι πόρτες και διάδρομοι του πλοίου στο εσωτερικό του μετατράπηκαν σε θανατηφόρες παγίδες. Ήταν αδύνατον κάποιος να βρει ασφαλή έξοδο από το βυθιζόμενο πλοίο.
Το πλήρωμα του «MS Estonia» εξέπεμψε SOS στις 01:22, όμως λόγω βλάβης δεν έδωσε το ακριβές στίγμα, με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Το «MS Estonia», λόγω της μεγάλης κλίσης κυριολεκτικά ανατράπηκε χωρίς να υπάρχει χρόνος για να χρησιμοποιηθούν οι σωσίβιες λέμβοι του πλοίου. Χάθηκε για πάντα από την επιφάνεια της θάλασσας στις 01.50 μόλις 35 λεπτά μετά το συμβάν. Υπήρχαν συνολικά 989 άνθρωποι, 803 επιβάτες και 186 μέλη πληρώματος στο πλοίο εκείνη τη μοιραία νύχτα. Από αυτούς 852 άνθρωποι χάθηκαν με 750 από αυτούς να έχουν εγκλωβιστεί και να ακολουθούν το “Estonia” για πάντα στον υγρό του τάφο. Περίπου οι μισοί από αυτούς χρησιμοποίησαν τα σωσίβια αν και πολλά από αυτά εικάζεται ότι ήταν σε κακή κατάσταση. Ήταν γενικώς μια ανεξέλεγκτη εγκατάλειψη. Το νερό ήταν κρύο περίπου στους 10-11 ° C και πολλοί άνθρωποι ήταν ντυμένοι με λίγα ρούχα ή δεν είχαν σωσίβια, με αποτέλεσμα να υποκύψουν πριν φθάσουν οι διασωστικές μονάδες.
Το πρώτο πλοίο έφθασε στο σημείο του ναυαγίου στις 02:12, περίπου 20 λεπτά μετά τη βύθιση του «MS Estonia».Τέσσερα ακόμα επιβατηγά-οχηματαγωγά πλοία ακολούθησαν. Το πρώτο ελικόπτερο διάσωσης SAR έφτασε 70 λεπτά περίπου μετά το ναυάγιο. Τις επόμενες τρεις ώρες έξι ακόμα πλοία και έξι επιπλέον ελικόπτερα έφθασαν. 138 άνθρωποι διασώθηκαν με έναν επιβάτη να πεθαίνει στο νοσοκομείο αργότερα. Από αυτούς, τους 104 περισυνέλεξαν τα ελικόπτερα, και μόλις 34 από πλοία, αν και τα πλοία κατέφθασαν πρώτα στο σημείο. Τα πλοία δεν ήταν προετοιμασμένα για τη διάσωση, ενώ οι βάρκες διάσωσης τους δεν μπορούσαν να καθελκυστούν κάτω από τις συγκεκριμένες δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Το φέρυ «Isabella» διέσωσε δεκαέξι ναυαγούς, το μεγαλύτερο αριθμό από εκείνους που διασώθηκαν από τα πλοία, αναπτύσσοντας τους ολισθητήρες εκκένωσης που διέθετε και τραβώντας τους ανθρώπους πάνω τους. Ένα μόνο ελικόπτερο της Φιλανδικής Αεροπορίας Border Guard Super Puma διέσωσε 44 ναυαγούς.
ΔιαγραφήΥπάρχουν ισχυρισμοί ότι το ναυάγιο του «MS Estonia» δεν ήταν τυχαίο δυστύχημα, αλλά δολιοφθορά και παράπλευρη απώλεια ενός βρώμικου πολέμου μυστικών υπηρεσιών.Το «MS Estonia» χρησιμοποιήθηκε για μεταφορά όπλων. Οι κυβερνήσεις της Σουηδίας και της Εσθονίας, μετά από πίεση των ΜΜΕ προχώρησαν σε σχετικές έρευνες οι οποίες επιβεβαίωσαν την πληροφορία, χωρίς όμως να διευκρινίσουν αν και τη μοιραία νύχτα το «MS Estonia» μετέφερε όπλα. Η επιτροπή διερεύνησης του ατυχήματος αναφέρθηκε σε πιθανή έκρηξη στο πλοίο. Νεώτερες έρευνες επιβεβαίωσαν και πάλι έκρηξη στο πλοίο. Εικάζεται ότι το «MS Estonia» μετέφερε τη μοιραία νύχτα μυστικό φορτίο ρωσικού στρατιωτικού υλικού, για λογαριασμό δυτικών μυστικών υπηρεσιών ισως της MI6, που ενεργούσε κατόπιν εντολών της CIA με στόχο την παρακολούθηση της ανάπτυξης των ρωσικών οπλικών συστημάτων μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η Εσθονία ήταν ο αδύναμος κρίκος στην ιστορία αυτή, καθώς μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, η μεταβατική περίοδος προσέγγισής της με τη Δύση και το ΝΑΤΟ , η Εσθονία είχε γίνει άντρο των δυτικών μυστικών υπηρεσιών. Ισχυρίζονται κάποιοι ότι δυτικοί πράκτορες, καλά πληροφορημένοι, περίμεναν το «MS Estonia» με το “παράνομο” φορτίο στο λιμάνι της Στοκχόλμης.
To ναυάγιο του «MS Estonia» είναι το δεύτερο φονικότερο δυστύχημα μετά τον Τιτανικό σε καιρό ειρήνης.
Ταξίδι Στον Χρόνο - Time Travel
https://www.facebook.com/taxidistonxronotimetravel/posts/pfbid0oB4RQN8ggeQimxc6RRP6ZQPY27YpYP2dGfmrnpSFetTUMjqbz2PUwsM3MQyUSShRl
Η ένταξή της Έλλη Αλεξίου στις γραμμές του ΚΚΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Έλλη Αλεξίου θα συνταχθεί και επίσημα με την πρωτοπορία της εργατικής τάξης και το Κόμμα της, το ΚΚΕ, το 1928. Παραδίδει το βιογραφικό της στον ήρωα μάρτυρα του Κόμματος και του λαϊκού μας κινήματος, Νίκο Πλουμπίδη.
Η ένταξή της στο ΚΚΕ υπήρξε αιτία πολλών ταλαιπωριών και διώξεων, οι πρώτες από τις οποίες ήταν οι δύο συλλήψεις της (1936, 1938) από την Ειδική Ασφάλεια.
Ως δασκάλα του λαού, η Έλλη Αλεξίου παίρνει ενεργά μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ Λογοτεχνών και αναλαμβάνει τα σχολικά συσσίτια έως το 1945.
Λιγότερο γνωστή είναι η συμμετοχή της Έλλης Αλεξίου στη δημιουργία του Ύμνου του ΕΛΑΣ, αφού εκείνη ήταν που μετέφερε την εντολή της γραφής του, το Μάρτη του 1944, στην φίλη, συνάδελφο και συναγωνίστρια Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, παρουσία του συνθέτη του Υμνου, Νίκου Τσάκωνα.
«Τον Μάρτιο του 1944, ένα απόγευμα, ήρθε στο σπίτι μου στην Καλλιθέα ένας άγνωστος, που μου έφερε η Βούλα Δαμιανάκου. Μου είπε ότι ερχόταν από το βουνό κι έφερνε εντολή σε μένα, που είχα την ευθύνη τριών ομάδων λογοτεχνών του ΕΑΜ, να γραφτεί απ’ τους ποιητές τους ΕΑΜικούς ένας Υμνος για τον ΕΛΑΣ. Μου είπε όμως ότι ο Υμνος έπρεπε να είναι έτοιμος σε πέντε μέρες, που θα έφευγε πάλι για πίσω». Οταν μετά από μία μέρα οι δυο γυναίκες συναντιούνται και κατευθύνονται προς το Σύνταγμα, η Σοφία απαγγέλλει ψιθυριστά στο αυτί της Αλεξίου τους στίχους του Υμνου ανάμεσα στους Γερμανούς που κυκλοφορούσαν στη λιακάδα. «Τον άκουα στην αρχή ήρεμα, αλλά, όταν φτάσαμε πια στην οδό Σταδίου, εγώ έκλαψα»…
Το 1945 βρίσκει την Αλεξίου να διδάσκει στο Γυμνάσιο Θηλέων Καλλιθέας. Τότε αποφασίζει να αποδεχτεί την υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης ως ανταμοιβή για τη συμμετοχή της στον αντιφασιστικό αγώνα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της εκεί, της αφαιρείται η ελληνική ιθαγένεια και της απαγορεύεται η επιστροφή στην Ελλάδα.