Ψηφίζουμε για όλα

Στη λάσπη που σκέπασε τα καμένα της Β. Εύβοιας, θάφτηκαν χτες τα κυβερνητικά παραμύθια και τα σχέδια - κοροϊδία της «Επιτροπής Μπένου» για την «ανασυγκρότηση» και την «προστασία» της περιοχής.

Τα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα που διεκδικεί εδώ και δυο χρόνια ο λαός δεν έγιναν ποτέ και η νέα μεγάλη καταστροφή αποτυπώνει τις συνέπειες. Το ίδιο δράμα και στην πνιγμένη Θεσσαλία, όπου ειδικά ο Βόλος δοκιμάστηκε με πολύ λιγότερη βροχή απ' αυτήν που έπεσε στις 6 Σεπτέμβρη.

Αλλά και στην Αττική, μια ολιγόλεπτη και αναμενόμενη βροχή μετέτρεψε ξανά χτες το Λεκανοπέδιο σε παγίδα κινδύνων και τεράστιας ταλαιπωρίας για τον λαό. Δρόμοι πλημμύρισαν, ρέματα φούσκωσαν επικίνδυνα, σχολεία έβαλαν νερά, κεντρικές λεωφόροι φράκαραν, οικογένειες έχασαν την μπάλα με το «λειτουργούν - δεν λειτουργούν» τα σχολεία.

Το περίφημο 112 προειδοποιούσε από το βράδυ της Τρίτης για περιορισμό των μετακινήσεων, χωρίς καμιά άλλη πρόνοια. Τι θα γινόταν για παράδειγμα αν κάποιος ακολουθούσε πιστά την οδηγία και αποφάσιζε να μη ρισκάρει τη μετακίνησή του στη δουλειά; Τα σχολεία λειτούργησαν κανονικά, αλλά σε ορισμένες περιοχές οι γονείς ειδοποιήθηκαν την τελευταία στιγμή να πάρουν νωρίτερα τα παιδιά τους, επειδή «επίκειται ένταση των φαινομένων».

Ο κακός χαμός λοιπόν με λίγες σταγόνες βροχής, απ' αυτές που θα πέφτουν συχνά τους ερχόμενους μήνες. Τι θα γίνεται όμως κάθε φορά που βρέχει; Θα σταματάνε τα πάντα για να μην πνιγούμε; `Η θα πνιγόμαστε με ...ατομική ευθύνη; Θα ταλαιπωρείται έτσι ο κόσμος; Θα παίζουμε την κολοκυθιά με το 112 για το πότε μετακινούμαστε, πότε κλεινόμαστε σπίτι, πότε κινδυνεύουμε και πότε όχι;

Μπορεί στη Θεσσαλία η κυβέρνηση να οχυρώθηκε πίσω από τον «Ντάνιελ» για να δικαιολογήσει την εγκληματική πολιτική της και την επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατέψει τον λαό, εδώ
όμως η ένταση του φαινομένου δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιες αστείες δικαιολογίες.

Για ό,τι έγινε και για ό,τι γίνεται πάντα με μια σύντομη νεροποντή, φταίει ότι το Λεκανοπέδιο είναι ανοχύρωτο από πλημμυρικά φαινόμενα, χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας του λαού, με γερασμένες και ξεπερασμένες υποδομές. Ακόμα κι εκεί που γίνονται κάποια έργα, στην πλειοψηφία τους είναι ανεπαρκή, αναποτελεσματικά και αποσπασματικά. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, μεγεθύνουν τα προβλήματα αντί να τα αντιμετωπίζουν.

Καμιά «κλιματική αλλαγή» δεν ευθύνεται γι' αυτό. Ένοχη είναι η πολιτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, περιφερειακών και δημοτικών αρχών, που αντιμετωπίζουν ως «κόστος» την ανάγκη για ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία, επειδή δεν έχει ανταποδοτικότητα για το κεφάλαιο και αφαιρεί κονδύλια από υποδομές, έργα και προγράμματα που στηρίζουν την κερδοφορία του. Ένοχο είναι το σύστημα που όλοι μαζί υπηρετούν και συνθλίβει τις ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας

Οι αντιλαϊκές προτεραιότητες αποτυπώνονται στον «αναπτυξιακό σχεδιασμό» και τους προϋπολογισμούς της Περιφέρειας: Τεράστια ποσά από κρατικούς πόρους και ευρωπαϊκά προγράμματα ξοδεύονται για έργα αναβάθμισης της Αττικής ως διαμετακομιστικού κόμβου και τουριστικού προορισμού για γερά πορτοφόλια, ενώ μετρημένα στα δάχτυλα είναι τα αποσπασματικά σχέδια και οι υποδομές για αντιπλημμυρική - αντισεισμική προστασία, και απ' αυτά ακόμα λιγότερα υλοποιούνται.

Το ίδιο ισχύει και με άλλες στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες: Τη σχολική στέγη, την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, τους χώρους άθλησης και πολιτισμού, τη διαχείριση των απορριμμάτων, την Υγεία. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις από κάτω την πολιτική που υπηρετεί το κέρδος, τα κόμματά της και τους εκπροσώπους τους στην Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση. Θα βρεις δημοσιονομικούς περιορισμούς που τρελαίνουν στους φόρους τον λαό και τις «αντοχές της οικονομίας», που βάζουν «κόφτες» σε οτιδήποτε δεν έχει ανταποδοτικότητα για το κεφάλαιο. Θα βρεις την εμπορευματοποίηση της στέγης, της γης, της Υγείας, της Πρόνοιας, του νερού κ.ο.κ., που υπηρετούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι.

Για όλα αυτά ψηφίζουμε λοιπόν στις 8 Οκτώβρη σε δήμους και Περιφέρειες. Ειδικά στην Αττική, όπου οι υποψήφιοι όλων των άλλων κομμάτων υπόσχονται «λύσεις για την καθημερινότητα», την οποία οι ίδιοι με την πολιτική τους κάνουν κόλαση για τον λαό.

Δεν υπάρχει όμως ούτε μια πτυχή αυτής της «καθημερινότητας» που να μην επιβεβαιώνει την ανάγκη να «πάμε αλλιώς». Να γίνουμε εμείς, οι διεκδικήσεις και ο οργανωμένος αγώνας μας το αντίπαλο δέος, με ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ, δυναμώνοντας στις εκλογές τη «Λαϊκή Συσπείρωση» σε Περιφέρειες και δήμους. Τη μόνη πραγματική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, που δεν διστάζει να συγκρουστεί και μπαίνει μπροστά για τον λαό και τις ανάγκες του!