Δράση όπου Γης για τα συμφέροντα του κεφαλαίου

 

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Βαθαίνει η εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε επικίνδυνα σχέδια του ευρωατλαντικού άξονα και ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις από τη Μαύρη Θάλασσα ως την Αφρική.

Χαρακτηριστικά είναι όσα έγραψε ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, στα «Νέα» σκιαγραφώντας την πρεμούρα της κυβέρνησης να αναλάβει ρόλους και αποστολές στο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο: «Τα τελευταία 4 χρόνια η Ελλάδα δεν αρκέσθηκε στην ιδιότητα του μέλους της Ευρωπαϊκής Οικογένειας και της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.

Δεν περιόρισε τον ορίζοντά της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν οριοθέτησε τις ανησυχίες της στην ελληνοτουρκική διαφορά. Προέβαλε ένα διαφορετικό υπόδειγμα στην ευρύτερη περιοχή». Αλλωστε, όπως έγραψε, η χώρα «διαθέτει ευρύτερο αποτύπωμα αμυντικών δυνατοτήτων (...) Οφείλει να το αξιοποιήσει», τόνισε, βάζοντας μάλιστα θέμα ότι «οι προκλήσεις στη σύγχρονη εποχή είναι εμφανές ότι δεν μπορούν να περιοριστούν αποκλειστικά με ανάσχεση και αποτροπή στρατιωτικών ενεργειών και απειλών στο πεδίο», μιλώντας για «προληπτική ανάσχεση ευρύτερου φάσματος κινδύνων, όπως οι υβριδικές απειλές, οι κυβερνοεπιθέσεις και η εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών (...) πριν αυτή εκδηλωθεί επί του πεδίου», μια προσέγγιση περί ...προληπτικής δράσης που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.

Εξάλλου, ξεχώρισε μια σειρά από συμφωνίες που προϊδεάζουν για τα χειρότερα, όπως «η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (MDCA) και η υπογραφή των δύο Τροποποιητικών Πρωτοκόλλων, η Συμφωνία για την εγκαθίδρυση Στρατηγικής Σχέσης με τη Γαλλία και τη Συνεργασία στην Αμυνα και την Ασφάλεια, η Δήλωση Κοινού Οράματος με τη Μεγάλη Βρετανία, οι Συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, αλλά και τα βήματα συνεργασίας με πιο μακρινές, αλλά σημαντικές χώρες, όπως η Ινδία».

Ξεκαθάρισε, μάλιστα, ότι στην κυβέρνηση «θα εργασθούμε για τη διεύρυνση αυτού του πλέγματος Συμφωνιών και κατανοήσεων, τόσο με κράτη με τα οποία διατηρούμε στενές σχέσεις, όσο και με κράτη τα οποία βρίσκονται εκτός του στενού μας ορίζοντα», αφού «ο μέγας εμπορικός στόλος ελληνικών συμφερόντων (...) επιβάλλει στην Ελλάδα να δημιουργεί κατανοήσεις και συναντιλήψεις για θέματα ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, προστασίας του Περιβάλλοντος και εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, οπουδήποτε στον πλανήτη μας», όπως ανέφερε, λίγες μόνο μέρες αφότου ο ίδιος ο πρωθυπουργός προανήγγειλε ότι «η ελληνική Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό θα βρίσκονται σύντομα στον Ινδο-Ειρηνικό, ενισχύοντας την ικανότητα να διατηρούνται οι θαλάσσιες οδοί ειρηνικές, ανοικτές και χωρίς αποκλεισμούς», επιβεβαιώνοντας ότι μπίζνες και στρατιωτική εμπλοκή πάνε μαζί.

Αλλωστε, ο Δένδιας θύμισε ότι ήδη «οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν περιορίζονται στα σύνορά μας, δεν είναι μόνο οι φρουροί των συνόρων, των δικαιωμάτων και των αξιών μας. Συμμετέχουν στην εναέρια αστυνόμευση του FIR της Βόρειας Μακεδονίας, της Αλβανίας και του Μαυροβουνίου, στην Επιχείρηση "IRINI" στη Μεσόγειο, στην επιχείρηση της ΕΕ για την αντιμετώπιση της πειρατείας ανοιχτά των ακτών της Σομαλίας ("ATALANTA"), στο Λίβανο (UNIFIL), στην άμυνα των εγκαταστάσεων παροχής ενέργειας στη Σαουδική Αραβία, στη συμμετοχή στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων σε εκπαιδευτικές αποστολές σε Μοζαμβίκη και Μάλι, κ.α.», ζητώντας «να διευρύνουμε, ξεπερνώντας τους κατανοητούς δισταγμούς, το αποτύπωμά μας διεθνώς. Να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε αξιόπιστο συνεργάτη παροχής ασφάλειας στην παγκόσμια κοινότητα», όπως έγραψε, βάζοντας ξανά στον στόχο της ντόπιας αστικής τάξης να αναλάβει ακόμα πιο ενεργά ρόλο Ευρωατλαντικού χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή. Τόνισε, άλλωστε, «την ανάδειξη του Λιμένα της Αλεξανδρούπολης ως ενεργειακού κόμβου και όχι μόνο», υπενθυμίζοντας την παροχή υπηρεσιών στη διεκπεραίωση αμερικανοΝΑΤΟικού υλικού στην Ανατολική Ευρώπη και την Ουκρανία.

Και όλα αυτά με «διατήρηση της Εθνικής Συνεννόησης στους κύριους άξονες της Αμυνας και της Εξωτερικής Πολιτικής», πάνω και στη στοίχιση των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στα προτάγματα των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων.

Τη διοίκηση της εφεδρείας του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο αναλαμβάνει η Ελλάδα

Στο μεταξύ, σε υλοποίηση των παραπάνω, την Παρασκευή περατώθηκε η αξιολόγηση του Επιτελείου του 2ου Πολυεθνικού Τάγματος της Δύναμης «Kosovo Force Operational Reserve Force» (KFOR ORF), τη διοίκηση του οποίου αναλαμβάνει η Ελλάδα, μετά την επιτυχή ολοκλήρωσή της.

Η αξιολόγηση έγινε στη Νέα Σάντα Κιλκίς και διεξήχθη με κριτήρια NATO από Ομάδα Αξιολόγησης της λυκοσυμμαχίας, την τρίτη συνεχόμενη επιτυχή διαδικασία ΝΑΤΟικής αξιολόγησης ελληνικού Τμήματος σε σύντομο χρονικό διάστημα, με τις 2 πρώτες να αφορούν αξιολογήσεις του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών και του Τμήματος Χερσαίας Τακτικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ), σε άλλη μια επιβεβαίωση της υπαγωγής των ελληνικών δυνάμεων στα αμερικανοΝΑΤΟικά πρότυπα και προτάγματα.

Σημειωτέον, το Πολυεθνικό Τάγμα KFOR ORF αποτελεί την Επιχειρησιακή Εφεδρεία των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή του Κοσόβου (Kosovo Force -KFOR) και - σε άλλο ένα δείγμα της έντασης των ανταγωνισμών - είναι η πρώτη φορά που συγκροτείται από πολυεθνική δύναμη 4 λόχων, με τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδας, Αλβανίας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας αντίστοιχα, και τη χώρα μας ως «έθνος - πλαίσιο» να αναλαμβάνει τη διοίκησή του.

Η ελληνική συμμετοχή πάει αρχικά μέχρι τις 31/12/2023 με δυνατότητα παράτασης εφόσον αποφασιστεί η χρονική επέκταση της αποστολής.

Διόλου τυχαία, στο διάστημα 21/8 - 1/9 οι Ενοπλες Δυνάμεις συμμετείχαν στη διακρατική άσκηση με την επωνυμία «AGILE SPIRIT 23», που έλαβε χώρα στη Γεωργία. Συνδιοργανώνεται και διεξάγεται από τις Ενοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και της Γεωργίας, συμμετείχαν προσωπικό και μέσα από 23 κράτη, ενώ από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν 10 αξιωματικοί. Κατά τη διάρκειά της διεξήχθη ένα ευρύ φάσμα χερσαίων επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων αεροκίνητες ενέργειες, επιχειρήσεις ειδικού σκοπού, καθώς και εφαρμογή διαδικασιών διαχείρισης - εκμετάλλευσης πληροφοριών και σχεδίασης - λήψης απόφασης.