Με τον λαό και τις ανάγκες του, απέναντι στους σχεδιασμούς για τα συμφέροντα των ομίλων

 
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΟΜΠΟΥΛΙΔΗΣ

Συνέντευξη με τον υποψήφιο δήμαρχο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στη Θεσσαλονίκη

-- Στον στρατηγικό σχεδιασμό κυβέρνησης, Περιφέρειας και δήμου για τη Θεσσαλονίκη, με τον οποίο συμφωνούν όλα τα κόμματα και οι υποψήφιοι στις επικείμενες εκλογές, κεντρικό ρόλο παίζει η «αναβάθμιση» της πόλης ως τουριστικού κέντρου. Πώς εκφράζεται αυτό στην πολιτική του δήμου και τι συνέπειες έχει για τα λαϊκά στρώματα της πόλης;

-- Στο κέντρο του σχεδιασμού όλων των κυβερνήσεων και των δημοτικών διοικήσεων βρισκόταν και βρίσκεται η «αναμόρφωση» της πόλης σε όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων διαφόρων κλάδων, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Στον δήμο Θεσσαλονίκης, αυτή η πολιτική επικεντρώνεται στην τουριστικοποίηση - αναμόρφωση του κέντρου της πόλης, με ταυτόχρονη παραπέρα υποβάθμιση - «γκετοποίηση» των γειτονιών.

Η παράδοση της ΔΕΘ στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και όχι η αξιοποίησή της ως χώρου αναψυχής, πράσινου, πολιτισμού για τον λαό, όπως αποτελεί εδώ και δεκαετίες αίτημά του, είναι νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιείται από τη ΝΔ και στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ.

Η αναμόρφωση του παραλιακού μετώπου σε μεγάλη έκταση, που αφορά και άλλους δήμους, όπως προβλεπόταν από μελέτη της πολυεθνικής «Deloitte», επί δημαρχίας Μπουτάρη (στηρίχθηκε από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ), γίνεται με προτεραιότητα τις ανάγκες και τα σχέδια των τουριστικών ομίλων και όχι του λαού, που σε πολλές περιπτώσεις, όπως δείχνει το παράδειγμα της Καλαμαριάς, στερείται μέχρι και την πρόσβαση σ' αυτό.

Οι αναμορφώσεις τμημάτων της πόλης υπηρετούν τον κεντρικό στόχο της παράδοσής της στα μεγάλα συμφέροντα του τουριστικού και επισιτιστικού κλάδου. Απορροφούν πολύ μεγάλα κονδύλια, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε άλλες άμεσες ανάγκες του λαού, όπως, για παράδειγμα, αποζημιώσεις απαλλοτριώσεων για σχολικά κτίρια.

Η πολιτική τουριστικοποίησης - «εξωστρέφειας» που επιταχύνθηκε και από τη διοίκηση Ζέρβα, σε συνέχεια των προηγούμενων, έχει επιπτώσεις και στις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων, ιδιαίτερα του κέντρου: Εκτόξευση των ενοικίων (μαγαζιά και κατοικία), αξιοποίηση μεγάλου κτιριακού αποθέματος από μεγάλες εταιρείες για να γίνουν ξενοδοχεία και συγκροτήματα βραχυχρόνιας μίσθωσης κ.ά. Οι συνθήκες αυτές αναγκάζουν πολλούς κατοίκους να σκέφτονται να απομακρυνθούν από το κέντρο και από τις άλλες συνοικίες του δήμου.

Οι ευθύνες βαρύνουν όλα τα κόμματα και τους δημάρχους τους.

Η ίδια πολιτική εξαφανίζει τους ελεύθερους χώρους και δυσκολεύει την πρόσβαση των πολιτών, με ραγδαία επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων, ιδιαίτερα στο κέντρο. Αλλοιώνεται η προσωπικότητα της πόλης, δυσκολεύουν οι συνθήκες διαβίωσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αγορά «για λίγους» του Μοδιάνο, που τώρα αναρωτιούνται γιατί δεν πάει ο κόσμος! Τα ίδια σχεδιάζονται και για το Καπάνι, ακόμα μια αγορά τροφίμων στο κέντρο της πόλης με λαϊκά χαρακτηριστικά, που την υποβαθμίζουν σε υποδομές για να εξυπηρετήσουν αντίστοιχα πρότζεκτ.

Κέρδη για λίγους, ταλαιπωρία για τους πολλούς

-- Οι αστικές συγκοινωνίες είναι άλλη μια «αμαρτωλή» ιστορία, αφού έχουν δοκιμαστεί όλα τα «σχήματα» ιδιοκτησίας, αλλά ο λαός συνεχίζει να τις πληρώνει ακριβά και να ταλαιπωρείται, όπως συμβαίνει και με το κυκλοφοριακό. Ποια είναι η στάση και οι ευθύνες του δήμου; Ποιες είναι οι θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης»;

-- Οι αστικές συγκοινωνίες αποτελούν «μαύρο ανέκδοτο». Μία λέξη: Αθλιότητα. Είναι γνωστή η συνεχιζόμενη τραγική κατάσταση του ΟΑΣΘ, που εκτός του ότι δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες μετακίνησης, αποτέλεσε παγίδα κορονοϊού στη διάρκεια της πανδημίας.

Θυμίζουμε ότι η απαράδεκτη απόφαση της διοίκησης Ζέρβα για την αγορά μεταχειρισμένων λεωφορείων από τη Λειψία κατέληξε αυτά να κάθονται ακίνητα στα αμαξοστάσια, γιατί όταν κινούνται, αποτελούν εστία μεγάλων κινδύνων με πολλά ατυχήματα.

Στο τέλος του χρόνου τελειώνει και η παράταση για το «άνοιγμα» των αστικών συγκοινωνιών στους ιδιώτες, με ευρωπαϊκή Οδηγία που νομοθετήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ως αντιπολίτευση σήμερα, όπως και το ΠΑΣΟΚ, προτείνουν τη «δημοτικοποίηση» των αστικών συγκοινωνιών, δηλαδή οι δήμοι να αποτελέσουν το όχημα των ιδιωτών για να ελέγξουν την αστική συγκοινωνία, που λειτουργεί βέβαια με όρους κόστους - οφέλους, σε βάρος του λαού, ανεξάρτητα από το ποιο είναι κάθε φορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Ως «Λαϊκή Συσπείρωση», στηρίζουμε τις διεκδικήσεις σωματείων και φορέων και απαιτούμε μέτρα για την άμεση βελτίωση της απαράδεκτης κατάστασης στις αστικές συγκοινωνίες, με ενίσχυση των γραμμών, προσλήψεις οδηγών, σύγχρονα λεωφορεία, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, μείωση του εισιτηρίου, μέτρα επιδότησης του κόστους για τη μεταφορά των εργαζομένων από και προς τη δουλειά.

Το πανάκριβο στην κατασκευή του και καθυστερημένο για περίπου μια δεκαετία μετρό, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, λίγες μόνο από τις ανάγκες θα καλύψει με τη λειτουργία της κεντρικής γραμμής. Είναι αδιανόητο ο απερχόμενος δήμαρχος της πόλης να ισχυρίζεται ότι πίεσε για να ολοκληρωθεί το έργο, τις ίδιες μέρες μάλιστα που η κυβέρνηση, την οποία ο ίδιος έβγαζε «λάδι» όλη την προηγούμενη τετραετία, μεταθέτει χρονικά για πολλοστή φορά την έναρξη λειτουργίας του μετρό στα τέλη του 2024!

Διεκδικούμε να ολοκληρωθούν άμεσα η κεντρική γραμμή του μετρό, η επέκταση προς Καλαμαριά, οι επεκτάσεις προς τα Δυτικά, στην Τούμπα και τις όμορες περιοχές του δήμου Πυλαίας. Δεν ανεχόμαστε να χρυσοπληρώνει ο λαός τέτοιες αναγκαίες υποδομές, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με την πολλαπλή φορολογία, τα ακριβά εισιτήρια. Είμαστε αντίθετοι στην παράδοση της λειτουργίας του στους ιδιωτικούς ομίλους, που θα επιφέρει και μεγαλύτερο κόστος για τον λαό.

Για το πολυδιαφημισμένο flyover, ήμασταν οι μόνοι που αναδείξαμε εξαρχής ότι οι εργασίες ξεκινούν χωρίς να υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της συμφόρησης που θα δημιουργηθεί από την κατασκευή ενός έργου, το οποίο ο λαός μας πληρώνει πανάκριβα μέσω ΣΔΙΤ. Αυτές τις μέρες, μάλιστα, εντελώς υποκριτικά, οι κ. κ. Ζέρβας και Τζιτζικώστας, μαζί με τους βουλευτές της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη, εμφανίζονται να ανησυχούν τάχα για τις επιπτώσεις ενός έργου για το οποίο όλοι τους πανηγύριζαν μέχρι σήμερα!

Σε ό,τι αφορά τέλος το κυκλοφοριακό: Από την όξυνση του προβλήματος πέρα από κάθε όριο, κερδίζει μόνο το ταμείο του δήμου και της ιδιωτικής εταιρείας που διαχειρίζεται την ελεγχόμενη στάθμευση, με τις ευλογίες ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μάλιστα συνεχίζει να στηρίζει το απαράδεκτο ιδιωτικό και κρατικό χαράτσι από τη θέση της αντιπολίτευσης.

Στις συνεχείς παρατάσεις της επαίσχυντης σύμβασης του δήμου με ιδιωτική εταιρεία για την πανάκριβη διαχείριση του συστήματος στάθμευσης, αποτυπώνονται η συναίνεση και η κοινή στρατηγική των δημοτικών παρατάξεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και των «νέων» υποψήφιων δημάρχων που στηρίζονται ανοιχτά από αυτά τα κόμματα (Πέγκας, Αγγελούδης κ.ά.).

Η χρήση του συστήματος και τα πρόστιμα που πέφτουν βροχή, πλουτίζουν την εταιρεία, σε βάρος των δημοτών, με εξασφαλισμένα κέρδη περίπου 4 εκατομμύρια ευρώ από τη σύμβαση, ενώ κάνουν αβίωτη την κατάσταση για όλους τους δημότες, ιδιαίτερα τους κατοίκους, τους επαγγελματίες και εργαζόμενους του κέντρου. Αυτές τις μέρες μάλιστα σχεδιάζουν νέα ανανέωση της σύμβασης και επέκταση της ελεγχόμενης στάθμευσης και στο Ε' Διαμέρισμα.

Η κατάργηση της ελεγχόμενης στάθμευσης, η αποτροπή της επέκτασής της και σε άλλες περιοχές της πόλης, είναι σταθερός στόχος που παλέψαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτό δεν σημαίνει κατάργηση των θέσεων για τους μόνιμους κατοίκους σε περιοχές που είναι πιεσμένες από μεγάλη επισκεψιμότητα, αλλά αντίθετα προσπάθεια ανεύρεσης χώρων ελεύθερης στάθμευσης περιμετρικά του κέντρου της πόλης.

Ανταποδοτικότητα και ιδιωτικοποίηση παντού

-- Οξυμένο είναι επίσης το πρόβλημα της καθαριότητας στην πόλη. Τι εισπράττετε ως «Λαϊκή Συσπείρωση» από τον λαό της πόλης γι' αυτό το ζήτημα;

-- Η πόλη, είναι αλήθεια, βασανίζεται από την ανύπαρκτη καθαριότητα. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι καινούριο πρόβλημα, είναι πρόβλημα που δεν έλυσαν ούτε οι προηγούμενες διοικήσεις, που είχαν για σταθερό «οδηγό» την πολιτική της μεγαλύτερης εμπορευματοποίησης - ιδιωτικοποίησης και της ανταποδοτικότητας, φορτώνοντας νέα βάρη στον λαό.

Ο τομέας της καθαριότητας χειροτερεύει από χρόνο σε χρόνο, από δήμαρχο σε δήμαρχο. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι που ευθύνονται γι' αυτό το χάλι, καλλιεργούν την αίσθηση στον κόσμο ότι μοναδικός σωτήρας και σ' αυτόν τον τομέα είναι ο ιδιώτης επενδυτής! Την ίδια τακτική ακολούθησε και η δημαρχία Μπουτάρη, φτάνοντας στο σημείο να διατάξει τα ΜΑΤ να χτυπήσουν τους εργαζόμενους του δήμου, που διαμαρτύρονταν για την ιδιωτικοποίηση της συντήρησης των οχημάτων.

Αυτή η ιδιωτικοποίηση οδήγησε στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση με ένα στόλο λειψό, ασυντήρητο, επικίνδυνο για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, που σχεδόν κάθε μέρα μετρούν και από ένα εργατικό «ατύχημα», στην πραγματικότητα εργοδοτικό έγκλημα. Οι συνθήκες για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση έχουν ήδη δημιουργηθεί με πρώτο θύμα την ανακύκλωση, που γι' αυτόν τον λόγο αποσχίστηκε από τη συλλογή. Κανείς δεν το κρύβει άλλωστε ότι τα σκουπίδια είναι μια μεγάλη μπίζνα, γύρω από την οποία παίζονται πολλά συμφέροντα.

Ομως, και η συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ακολουθούν την ίδια πολιτική, προτείνοντας τις ΣΔΙΤ. Οπως η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, που προτείνει τη δημιουργία εταιρειών από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με σκοπό να «χτυπηθούν» με άλλες εταιρείες για την ανάληψη του έργου της καθαριότητας. Με λίγα λόγια, να γίνουν ...εργολάβοι του εαυτού τους!

Οι προτάσεις «νέων» υποψηφίων εξαντλούνται και αυτές σε διαχειριστικές μόνο πλευρές του προβλήματος, επειδή στην ουσία δεν υπάρχει καμιά διαφωνία στην πολιτική που εφαρμόζεται και σήμερα. Οπως, για παράδειγμα, ο κ. Αγγελούδης, που προτείνει «επόπτες» δημόσιων χώρων. Η πόλη όμως δεν καθαρίζει με μάνατζερ και χωροφύλακες.

Η βελτίωση στην αποκομιδή των σκουπιδιών, ρίχνοντας το βάρος στις γειτονιές, ο οδοκαθαρισμός, το πλύσιμο πεζοδρομίων και πλατειών, ο καθαρισμός εκατοντάδων οικοπέδων, ακόμα και ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων, προϋποθέτουν τη στήριξη των εργαζομένων στον υποστελεχωμένο τομέα καθαριότητας με εκατοντάδες νέες προσλήψεις. Διεκδικώντας να καλυφθούν όλα τα κενά με μόνιμο προσωπικό, κόντρα στο καθεστώς των εργαζομένων με ημερομηνία λήξης.

Σύγκρουση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική

-- Μέσα σε ένα τόσο ασφυκτικό πλαίσιο, που καθορίζεται από τον ίδιο τον χαρακτήρα της Τοπικής Διοίκησης ως μέρους του κράτους και «κρίκου» στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη «Λαϊκή Συσπείρωση» και τις άλλες δυνάμεις;

-- Για μας όμορφη πόλη είναι αυτή που δεν έχει ανεργία, φτώχεια, παιδιά να κάνουν μάθημα σε κοντέινερ. Γιατί δήμος δεν είναι η επιχειρηματικότητα, δεν είναι οι «πράσινες» μπίζνες και οι ανταγωνισμοί για την κατανομή του Ταμείου Ανάκαμψης στους διάφορους ομίλους. Δήμος είναι ο λαός της κάθε πόλης, είναι η ζωή του, η στήριξή του για να μπορεί να παίρνει «ανάσες» και ο αγώνας για την ικανοποίηση των αναγκών του.

Η διαφορά μας είναι ότι εμείς δεν αποδεχόμαστε την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών για να αντιμετωπίσουμε την υποστελέχωση ούτε το διαρκές χαράτσωμα του λαού για να αντιμετωπίσουμε την υποχρηματοδότηση. Δεν αποδεχόμαστε την κατεύθυνση υλοποίησης έργων με γνώμονα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.

Διεκδικούμε αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, απόδοση των παρακρατηθέντων στον δήμο, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ώστε να καλυφθούν τα εκατοντάδες κενά, δραστική μείωση της δημοτικής φορολογίας, στήριξη των επαγγελματιών της Θεσσαλονίκης, σταμάτημα πλειστηριασμών και κατασχέσεων για χρέη στον δήμο, συμβολική ανταποδοτικότητα, κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς και της ελεγχόμενης στάθμευσης.

Ολα αυτά απαιτούν σύγκρουση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, η υλοποίηση της οποίας περνάει μέσα κι από τους δήμους. Γι' αυτό η ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση» σημαίνει μαχητική αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική και πιο δυνατός ο λαός στον αγώνα για τα συμφέροντα και τις πραγματικές ανάγκες του.