Πασχαλιάτικες κάρτες από φυλακές και τόπους εξορίας

 Εκατοντάδες ήταν οι γυναίκες στις Φυλακές Αβέρωφ που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να γιορτάσουν αγωνιστικά τις δικές τους στιγμές.

 Χιλιάδες άνθρωποι, για τα σχεδόν 50 χρόνια που βρισκόταν το ΚΚΕ στην παρανομία, πέρασαν αυτές τις μέρες σε εξορίες και φυλακές, μακριά από τις οικογένειές τους, βιώνοντας τα βασανιστήρια του αστικού κράτους, παρά το γεγονός ότι για τους δεσμώτες τους αυτές οι μέρες ήταν «άγιες».
  Τα χρόνια που ακολούθησαν μετά την Απελευθέρωση και την υποχώρηση του ΔΣΕ, άνοιξαν και πάλι τα ξερονήσια και οι φυλακές σε όλη την Ελλάδα. Για μια εικοσαετία και πλέον χιλιάδες άνθρωποι ζούσαν μακριά από τις οικογένειές τους, περνώντας πολλές κακουχίες για χρόνια μέσα στις φυλακές.

Η μαρτυρία του Λάζαρου Κυρίτση για τη σφαγή στη Μακρόνησο

Ο Λάζαρος Κυρίτσης έζησε τη σφαγή της Μακρονήσου, στις 29 Φλεβάρη και 1η Μάρτη του 1948. Από αυτά τα ματωμένα χώματα της Μακρονήσου το 2020 μίλησε στην κάμερα του 902.gr.

Μνημείο αντάξιο της θυσίας αυτών που νίκησαν τον θάνατο

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΗ

Εκδήλωση - εκδρομή για την αποκάλυψη μνημείου στην Ανάφη οργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ. Πάνω σε αυτό το νησί - βράχο του Αιγαίου έχουν γραφτεί λαμπρές σελίδες ηρωισμού και αυτοθυσίας από εκατοντάδες πρωτοπόρους αγωνιστές του λαού μας, στην πλειοψηφία τους μέλη, στελέχη και οπαδοί του ΚΚΕ. Η Κεντρική Επιτροπή τιμά τη μνήμη τους ορθώνοντας μνημείο αντάξιο της θυσίας τους.

Μίμης Βρονταμίτης, ο καπετάνιος που έσωζε ανθρώπινες ζωές στη Μακρόνησο και βοηθούσε τους εξόριστους φαντάρους με κίνδυνο της ζωής του

Το διήμερο 29 Φλεβάρη – 1 Μάρτη του 1948 γράφεται στη Μακρόνησο μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας που συναγωνίζεται στη φρίκη τις θηριωδίες των ναζί καταχτητών.

Σύντομο «οδοιπορικό» στην ιστορία και τα ματωμένα χώματα της Μακρονήσου

 Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μακρονήσου: Εκεί που οι μηχανισμοί καταστολής τελειοποιήθηκαν, εκεί που η κρατική βία συστηματοποιήθηκε, που οι πολιτικά διωκόμενοι γνώρισαν τη μεγαλύτερη αναμέτρησή τους με τον ταξικό αντίπαλο, δοκίμασαν απίστευτα βασανιστήρια, αλλά στάθηκαν όρθιοι! Στο ξερονήσι στα ανοιχτά του Λαυρίου, εκεί που χιλιάδες μέλη του ΚΚΕ, χιλιάδες αγωνιστές κράτησαν ψηλά τη σημαία της κοινωνικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης.

Στα ελληνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης: Η μορφωτική μας δουλειά

Ε, είχαμε πια αρκετά ξεκουραστεί και ήταν καιρός ν' αρχίσουμε τη δουλειά. Αρχίσαμε να παίρνουμε μέρος ενεργό στις δουλειές της κολλεχτίβας, στις υπηρεσίες.

Οι δυο γιατροί μας ο Σιγανός, ο Δημησιάνος συστηματοποίησαν την ιατρική περίθαλψη ο καθένας στον κλάδο του. (...)

«Μπόλικη πέτρα. Μπόλικη καρδιά» - Συνεχίζονται οι προβολές

Συνεχίζονται οι οργανωμένες προβολές του ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ «Μπόλικη πέτρα. Μπόλικη καρδιά».

Σαν πέτρινα λιοντάρια στην μπασιά της νύχτας

                                 Μακρόνησος Σαν πέτρινα λιοντάρια στην μπασιά της νύχτας

Η ταινία αποτελεί ένα ελεγειακό κινηματογραφικό δοκίμιο που επιχειρεί να ζωντανέψει τις μνήμες εξορίας της Μακρονήσου, σκηνοθετώντας ένα λογοτεχνικό «Ψυχρό Πόλεμο» ανάμεσα στα ποιητικά γραπτά εξόριστων ποιητών, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης, και τις ομιλίες αναμορφωτικής προπαγάνδας που μετέδιδαν τα μεγάφωνα των στρατοπέδων του νησιού κατά την περίοδο 1947 - 1950. Σημαντικά φωτογραφικά και κινηματογραφικά αρχεία εντάσσονται σε ένα υπνωτικό φιλμικό ταξίδι μέσα στα στοιχειωμένα ερείπια της Μακρονήσου.

Πασχαλιάτικες κάρτες από φυλακές και τόπους εξορίας

Εκατοντάδες ήταν οι γυναίκες στις Φυλακές Αβέρωφ που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να γιορτάσουν αγωνιστικά τις δικές τους στιγμές.

 Χιλιάδες άνθρωποι, για τα σχεδόν 50 χρόνια που βρισκόταν το ΚΚΕ στην παρανομία, πέρασαν αυτές τις μέρες σε εξορίες και φυλακές, μακριά από τις οικογένειές τους, βιώνοντας τα βασανιστήρια του αστικού κράτους, παρά το γεγονός ότι για τους δεσμώτες τους αυτές οι μέρες ήταν «άγιες».
  Τα χρόνια που ακολούθησαν μετά την Απελευθέρωση και την υποχώρηση του ΔΣΕ, άνοιξαν και πάλι τα ξερονήσια και οι φυλακές σε όλη την Ελλάδα.

Δε θα αφήσουμε να αλλοιωθεί η ιστορική μνήμη

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΓΥΑΡΟΥ

Αίτηση εγκατάστασης ανεμομετρητικού ιστού, ύψους 80 μ., στη νήσο Γυάρο, κατέθεσε, στην ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΙΓΑΙΟΥ,  η Εταιρεία ΑΙΟΛΙΚΗ ΟΛΥΜΠΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ Α.Ε. (μέλος του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ), επικαλούμενη τις δυο άδειες παραγωγής ενέργειας που έχει εξασφαλίσει από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (661 & 662/26.07.2012).

Φυλακές Ιντζεντίν

Αρχικά οι πρώτοι Τούρκοι διώχνοντας τους Ενετούς είχαν κατασκευάσει εκεί το 1646 έναν πύργο. Ο Ρεούφ πασάς όμως, για την προστασία του κόλπου της Σούδας, χτίζει το 1872 το φρούριο Ιτζεδίν, προς τιμή του πρωτότοκου γιου του Σουλτάνου Αβδούλ Αζίζ Ιτζεδίν. Αποτελώντας ένα από τα πρώτα οχυρωματικά κτίρια που κατασκευάστηκαν για την προστασία του λιμανιού, το φρούριο Καλαμίου, έχει κατά τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας «αξιοποιηθεί» με ποικίλους τρόπους…

Η Χούντα ανοίγει την Γυάρο

Η Χούντα ανοίγει, 26/12/1973, και πάλι το κολαστήριο της Γυάρου, στέλνοντας εκεί 50 κρατούμενους από τις στρατιωτικές φυλακές του Μπογιατίου.

Γυάρος: Κάστρο Αγώνα

Ευχετήριες κάρτες από τους τόπους εξορίας και τις φυλακές

Οι μέρες που διανύουμε τώρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι μέρες χαράς, "οικογενειακής συγκέντρωσης", ενώ για χιλιάδες αγωνιστές τότε ήταν μέρες δύσκολες, μακριά από τις οικογένειές τους, γεμάτες κακουχίες.

ΣΦΕΑ Κάλεσμα συμμετοχής στην πορεία του Πολυτεχνείου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

47 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του ΝΟΕΜΒΡΗ του 1973

Ο ΑΓΩΝΑΣ για «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Στρατηγοί του ΕΛΑΣ εκτοπίζονται στους Φούρνους.

Οι στρατηγοί του ΕΛΑΣ Σαράφης, Μπακιρτζής, Καλαμπαλίκης, Τσαμάκος, Ματσούκας και άλλοι 28 ανώτεροι και κατώτεροι αξιωματικοί εκτοπίζονται, 19/9/1946, στους Φούρνους.

Η κόκκινη Πότα των νησιών της εξορίας

Η Πότα στη Μακρόνησο

«Αυτό ήταν το Α' Τάγμα, που το έλεγαν και "Κόκκινο", και εκεί κρατούνταν οι πιο επικίνδυνοι οπλίτες, στο Β' Τάγμα ήταν οι "συμπαθούντες" και στο Γ' οι "ύποπτοι". Ειδικά στο πρώτο, η βία και τα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια ήταν μια φριχτή καθημερινότητα, που πάει να πει ξύλο με σύρματα, με καδρόνια και ξύλα μπαμπού. Έκαναν φάλαγγα, ψυχρολουσίες, υποχρέωναν τους κρατούμενους να είναι ακίνητοι επί ώρες στον ήλιο και στο κρύο, τους έκαιγαν με πυρωμένα σίδερα και τσιγάρα, τους κρατούσαν

Μαρτυρίες Μακρονησιωτών στην κάμερα του 902.gr

«Δεν το πιστεύαμε ποτές νάχει

 τόση αντοχή η καρδιά μας»

Η Μακρόνησος είναι ένας τόπος που έχει ταυτιστεί περισσότερο από κάθε άλλον με τη βαρβαρότητα του αστικού κράτους, αλλά και ένας τόπος που συμβολίζει το ηθικό μεγαλείο των κομμουνιστών, οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος.

«Δεν το πιστεύαμε ποτές νάναι τόσο σκληροί οι ανθρώποι.

Η Κέρκυρα στη Μακρόνησο

Ήταν εκεί και απόγονοι και συνεχιστές του αγώνα των Κερκυραίων κρατουμένων. Εκείνων των εκατοντάδων ίσως κομμουνιστών ή φίλων του ΚΚΕ, αγωνιστών του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και άλλων λαϊκών αγωνιστών της Κέρκυρας που πριν από επτά δεκαετίες οδηγήθηκαν από το μεταπολεμικό κράτος στο κολαστήριο της Μακρονήσου για τις ιδέες τους και τους αγώνες τους για το δίκιο του λαού.

Οι Αξιωματικοί στη Μακρόνησο

Τον Αύγουστο του 1947 οι περισσότεροι εξόριστοι αξιωματικοί είχαν κλείσει ένα χρόνο στα νησιά της εξορίας.

Άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για νέα προς το άγνωστο μετακίνηση.

Έγινε από φήμες γνωστό ότι στη Μακρόνησο, απέναντι από το Λαύριο, είχε ιδρυθεί το Κέντρο Παρουσίας Αξιωματικών (ΚΠΑ).

Στιγμιότυπα από τη συγκλονιστική εκδήλωση πάνω στον τόπο του μαρτυρίου

H εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την τοποθέτηση του Μνημείου στηΜακρόνησο ήταν συγκλονιστική από την αρχή μέχρι το τέλος.

Η αποκάλυψη του Μνημείου, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Μάρκος Γεωργιλάκης, ήταν απόδοση τιμής σε όλους τους αγωνιστές της Μακρονήσου που βίωσαν την απάνθρωπη βαρβαρότητα του αστικού κράτους, που κράτησαν ψηλά τις σημαίες του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση από τον κόσμο της ταξικής εκμετάλλευσης. Το Μνημείο του ΚΚΕ, που πλέον κοσμεί αυτόν τον μαρτυρικό τόπο, θα υπενθυμίζει ότι η θυσία τους δεν πήγε χαμένη, είναι το λίπασμα για τους σημερινούς αγώνες.