Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

( 3 Απρίλη 1770 – 4 Φλεβάρη 1843 ) 

 

 Μεγάλη ηγετική προσωπικότητα της Ελληνικής Επανάστασης με έντονη πολεμική και πολιτική δράση σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα. Εξέχων ηγέτης, συνδύαζε το στρατιωτικό ταλέντο και την προσωπική γενναιότητα με την επαγγελματική πείρα.
Με αρχηγό τον Κολοκοτρώνη οι επαναστάτες κατέλαβαν την Τρίπολη στις 26 Σεπτέμβρη του 1821 και συνέτριψαν την τουρκική στρατιά του Δράμαλη το καλοκαίρι του 1822. Από το 1825 ως το 1827, ως αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων της Πελοποννήσου, χρησιμοποίησε με επιτυχία την τακτική του κλεφτοπόλεμου κατά των αριθμητικά ανώτερων δυνάμεων του Ιμπραήμ. Με τον ερχομό του Καποδίστρια, ο Κολοκοτρώνης στάθηκε στο πλευρό του.

Για τις δημοκρατικές, αντιμοναρχικές του ιδέες καταδικάστηκε σε θάνατο από τη βαυαρική αντιβασιλεία, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Λίγοι εθνικοί ήρωες αξιώθηκαν τόσης πανεθνικής ευγνωμοσύνης όσο ο Κολοκοτρώνης και στα τελευταία χρόνια της ζωής του και μετά το θάνατό του. Στη λαϊκή μνήμη έχει μείνει ως ο πραγματικός αρχιστράτηγος της Επανάστασης και συνάμα ένας αληθινός λαϊκός ηγέτης, βγαλμένος μέσα από τα σπλάχνα του λαού.

Των αγωνιστών τα δικαιώματα

Παρουσιάστηκε Κολοκοτρώνης στο Βασιλέα Οθωνα μια μέρα.

– Απεφάσισε η Κυβέρνησίς μου να δικαίωση τους Αγωνιστάς! είπε ο Βασιλέας. Εδώ είναι οι αναφοραί μερικών Αγωνιστών πού ζητούν τα δικαιώματα των. Συ τι θα ζήτησης, Στρατηγέ;

—Εγώ δεν έχασα, ούτε ξόδεψα τίποτε για το έθνος. Βασιλιά μου! είπε ο Κολοκοτρώνης.

— Πώς έγεινε αυτό; είπε ο Βασιλέας.

— Εγώ άμα πρωτομπήκα στον αγώνα, είχα στο σελάχι μου μιάμιση ρεγγίνα (τάλλαρο Αυστριακό) και ξόδεψα μονάχα τη μισή. (Σημ. Ισως ήθελε να πη πώς μετά την Επανάσταση του είχε μείνει κάμποση κατάσταση). Και ποιοί είναι αυτοί πού ζητάνε «δικαιώματα»;

Ο Οθωνας είπε μερικά ονόματα των αναφερομένων, που τους ήξερε καλά ό Στρατηγός.

— Αν αυτοί, Βασιλιά μου, πάρουν όσα ζητούν, τι πρέπει να πάρουν τα γαϊδούρια της Ζαράκοβας;

— Τί είναι αυτά τα γαϊδούρια της Ζαράκοβας; ρώτησε ο Οθωνας.

— Μας κουβαλούσαν το νερό και το ψωμί που είχαμε τόση μεγάλη ανάγκη! είπε ό Κολοκοτρώνης.


Έφημ. «Εμπρός», Άθηναι, 2 Ίουλ. 1922.

 Ατέχνως