Στις 5 του Αυγούστου 2012, σαν σήμερα, σίγησε για
πάντα η φωνή της μεγάλης τραγουδίστριας Τσαβέλα Βάργκας.
Η «γυναίκα με το
κόκκινο πόντσο», όπως την αποκαλούσαν, γεννήθηκε στις 17 του Απρίλη 1919 στην
Κόστα Ρίκα, και σύντομα μετακόμισε με την οικογένειά της στο Μεξικό, όπου
ξεκίνησε την πορεία της ως τραγουδίστρια για να κατακτήσει την κορυφή της
αναγνώρισης.
«Όταν γεννήθηκα αντί να κλαίω, τραγουδούσα»,
συνήθιζε να λέει η Τσαβέλα Βάργκας, που στη δεκαετία του 1940, συνδέθηκε με
στενή φιλία με τους διάσημους ζωγράφους Ντιέγκο Ριβέρα και Φρίντα Κάλο. Πολλά
χρόνια αργότερα, το 2002 θα συμμετέχει με τα τραγούδια της στην ταινία Frida,
που γύρισε για την Μεξικανή ζωγράφο η σκηνοθέτης Τζούλι Τέιλορ.
Ξεχωρίζοντας για το μουσικό ταπεραμέντο της η Τσαβέλα Βάργκας έφθασε στο απόγειο της δόξας της στις δεκαετίες του 1960 και 1970, κάνοντας διάσημη την παραδοσιακή μουσική «ραντσέρας», με τραγούδια όπως το «Λα Γιορόνα» (κλαψιάρα), «Πιένσα εν Μι» (σκέψου με) και το «Ούλτιμο Τράγο» (τελευταία ρουφηξιά), ενώ το κοινό την απόλαυσε και μέσα από τις ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ (το τραγούδι της «Πιένσα εν Μι» ακουγόταν στο φινάλε της ταινίας «Ψηλά τακούνια»). Ο Αλμοδόβαρ αποκαλούσε την Βάργκας «μεξικάνα Εντίθ Πιαφ» γιατί όπως η μεγάλη Γαλλίδα έτσι και η ίδια ξεκίνησε να τραγουδάει στο δρόμο.
Έχοντας να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας
εξαιτίας του εθισμού της στο αλκοόλ, η μεγάλη περσόνα επανήλθε στο προσκήνιο τη
δεκαετία του 1990, με μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία, στις μεγαλύτερες αίθουσες
συναυλιών του κόσμου. Το όνειρο της ζωής της ήταν να ταξιδέψει στην
Ισπανία και να αποτίσει φόρο τιμής στον ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Μάλλον
έφυγε από τη ζωή «γεμάτη» και ευχαριστημένη αφού κατάφερε να το
πραγματοποιήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου