Σπάμε το «σιωπητήριο»

«Το ΚΚΕ είναι δίπλα σας. Κανένας μόνος - Νικάμε τον φόβο. ΜΑΖΙ θα τα καταφέρουμε»: 

Με το σύνθημα αυτό να δίνει το στίγμα της μεγάλης προσπάθειας που κάνουμε, συνεχίζουμε την ενημέρωση των εργαζομένων γύρω από τις αιτίες αλλά και τις επιπτώσεις της πανδημίας.

Με υψηλό αίσθημα ευθύνης, σαν ένας άνθρωπος, όλο το Κόμμα μας μπαίνει μπροστά: Καταρχήν για να επικρατήσει παντού κλίμα προστασίας του λαού μας με κάθε μέσο, για να περάσουμε νικηφόρα και αυτήν τη σκληρή δοκιμασία όρθιοι και υγιείς.
Δίνουμε παντού το παράδειγμα, εφαρμόζοντας τα μέτρα πρόληψης, προστατεύοντας τις ευπαθείς ομάδες, τονώνοντας τη γνήσια ταξική αλληλεγγύη, αυτή που οι εργαζόμενοι ξέρουν να δίνουν και να παίρνουν όταν υπάρχει ανάγκη.

Συμπεριφερόμαστε υπεύθυνα όπου κι αν βρεθούμε. Αν μένουμε στο σπίτι δεν σταματάμε να ενημερωνόμαστε για τις εξελίξεις, να μελετάμε τον «Ριζοσπάστη», να επικοινωνούμε με κάθε μέσο με τους συναδέλφους μας, να έχουμε γνώση από πρώτο χέρι για τις δυσκολίες τους. Αν εξακολουθούμε να εργαζόμαστε, δίνουμε τη μάχη για να εφαρμοστούν μέτρα υγιεινής στους χώρους δουλειάς, είμαστε στην πρώτη γραμμή της απόκρουσης της εργοδοτικής επίθεσης που κλιμακώνεται, συζητάμε, διαφωτίζουμε τους συναδέλφους μας για τις εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση, δεν σταματάμε καθημερινά να επικοινωνούμε με τους φίλους μας, τους γνωστούς, τους συγγενείς, τους γείτονες, τους τροφοδοτούμε με υλικό, σπάμε το κλίμα που διαμορφώνουν η κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ.

Ακολουθούμε το παράδειγμα των μαχητών συντρόφων μας στα νοσοκομεία, που αν και χωρίς «όπλα», ρίχνονται μαζί με τους συναδέλφους τους στον «πόλεμο». Και την ίδια στιγμή δεν παραλείπουν με κάθε ευκαιρία να εκφράσουν αυτό που σκέφτεται όλος ο λαός: «Δεν ξεχνώ».

Δεν ξεχνάμε!

Δεν ξεχνάμε λοιπόν τις αιτίες αυτής της κατάστασης που είναι σε εξέλιξη σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Δεν ξεχνάμε ποιος έφερε τη δημόσια Υγεία στη χώρα μας, όπως και σε όλη την ΕΕ αλλά και σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, σε αυτήν την κατάσταση. Δεν ξεχνάμε τους ηθικούς και τους φυσικούς αυτουργούς της ανυπαρξίας Πρόληψης, της εμπορευματοποίησης της Υγείας - Πρόνοιας. Δεν ξεχνάμε ότι η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις κατασυκοφαντούν διαχρονικά τους εργατικούς αγώνες, όπως και των υγειονομικών, τις διεκδικήσεις για χρηματοδότηση των νοσοκομείων, για προσλήψεις προσωπικού, για ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας.

Το βάρος λοιπόν πέφτει σε εμάς! Τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, οι οπαδοί και οι φίλοι μας, οι ριζοσπάστες αγωνιστές σε κάθε χώρο δουλειάς θα δώσουμε θάρρος και κουράγιο στους εργαζόμενους. Θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και παρά τις δυσκολίες θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, υψώνοντας «ασπίδα» στην κυβερνητική - εργοδοτική επίθεση που δυναμώνει.

Αυτό είναι που αναγνωρίζεται ήδη από τους εργαζόμενους, που λένε: «Πάλι καλά που υπάρχουν και οι ΚΚΕδες να βάζουν καμιά φωνή, γιατί τα αφεντικά θα μας πάρουν φαλάγγι...».

Ολο και περισσότερο οι πολιτικές δυνάμεις του κεφαλαίου ξεκαθαρίζουν ότι «δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός προειδοποιεί ότι «τα δυσκολότερα είναι μπροστά μας», ξεκαθαρίζοντας ότι είναι έτοιμοι να στείλουν ξανά το λογαριασμό στους εργαζόμενους. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα πρώτα που βρέθηκαν στο στόχαστρο της κυβέρνησης και της εργοδοσίας είναι εκείνες οι κατακτήσεις που δεν κατάφεραν να ξηλώσουν στα χρόνια της κρίσης: Την ετήσια άδεια και το Δώρο. Η μεν άδεια ροκανίζεται ήδη με εξαναγκασμούς από την εργοδοσία, το δε Δώρο Πάσχα αμφισβητήθηκε ανοιχτά την περασμένη Πέμπτη από την κυβέρνηση. Ταυτόχρονα χρειάζεται επαγρύπνηση, γιατί ορισμένα μέτρα που παίρνονται στο όνομα της προστασίας του πληθυσμού υπάρχει κίνδυνος να αξιοποιηθούν ενάντια στην οργανωμένη λαϊκή διεκδίκηση και διαμαρτυρία (βλέπε απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 10 ατόμων κ.ά.).

Σπάμε το «σιωπητήριο»

Σήμερα δίνουμε μια μεγάλη μάχη: Να μην περάσει η σιωπή, να μη βρίσκει έδαφος το δηλητήριο της «ομοψυχίας» που καλλιεργούν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, η εργοδοτική ηγεσία της ΓΣΕΕ και τα αφεντικά. Κι αυτή η μάχη τού σήμερα είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για το αύριο.

Γιατί δεν μοιράζονται το ίδιο βάρος οι εργάτες και οι καπιταλιστές από την επιδημία. Οι εργαζόμενοι είτε παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα σε χώρους δουλειάς - κάτεργα, είτε «εισπράττουν» απληρωσιά, αναγκαστικές άδειες και απολύσεις, ενώ οι μεγαλομέτοχοι των εταιρειών μασουλάνε το «ζεστό» χρήμα από την «ποσοτική χαλάρωση» που απέσπασε η κυβέρνηση στο πρόσφατο Γιούρογκρουπ. Οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι καλούνται να θυσιάσουν ό,τι έμεινε όρθιο από τα χρόνια της κρίσης, τους λένε να περάσουν με τα 800 ευρώ το δίμηνο, με επιδόματα που δίνει η κυβέρνηση, ενώ οι επιχειρηματίες απολαμβάνουν ήδη «περίοδο χάριτος» σε δάνεια, ασφαλιστικές εισφορές κ.λπ.

Ο λαός ξέρει επίσης ότι δεν θα βγούμε από την πανδημία όλοι με τον ίδιο τρόπο. Οι «από κάτω», εκτός από το ότι θα έχουν καταμετρήσει τα περισσότερα θύματα, όπως γίνεται σε όλο τον πλανήτη, θα βγουν με τα δικαιώματά τους σε «καραντίνα», με ακόμα πιο «ευέλικτες» σχέσεις εργασίας, με περισσότερα χρέη σε κράτος και τράπεζες. Οι «από πάνω» θα βγουν ενισχυμένοι από κάθε άποψη, με ένα νομοθετικό οπλοστάσιο ακόμα πιο εμπλουτισμένο προκειμένου να εντείνουν την εκμετάλλευση.

Ηδη οι παρεμβάσεις σωματείων και άλλων μαζικών φορέων είναι εκατοντάδες. Αυτή η προσπάθεια πρέπει να ενταθεί. Μόνο έτσι ο λαός δεν θα βγει φοβισμένος από την περιπέτεια που ζει, αντίθετα θα είναι έτοιμος να αναμετρηθεί και να παλέψει για όσα έχασε όχι λόγω της πανδημίας, αλλά συνολικά τα τελευταία χρόνια, για να προτάξει τις ανάγκες του. Γιατί έχει ήδη πληρώσει πολλά, δεν θα πληρώσει ξανά!

Η μεγάλη συζήτηση για το μέλλον

Μαζί με όλη αυτή τη μάχη και την προσπάθεια, ανοίγουμε τη μεγάλη συζήτηση για τους όρους και τις προϋποθέσεις ώστε οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να μπορούν να ζουν με βάση τις δυνατότητες της εποχής, να ζουν με κριτήριο τις λαϊκές κοινωνικές ανάγκες, να μη γίνονται έρμαια φυσικών καταστροφών και επιδημιών σήμερα, τον 21ο αιώνα, να απολαμβάνουν τις κατακτήσεις, τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ανοίγουμε τη συζήτηση για την ανάγκη να φύγει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος ως κίνητρο της παραγωγής. Ανοίγουμε τη συζήτηση για την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, έτσι όπως προβάλλει και μέσα από αυτή τη δραματική για την ανθρωπότητα πείρα που συγκεντρώνουν οι λαοί αυτή την περίοδο. Θυμίζουμε τις κατακτήσεις στον τομέα της Υγείας των κρατών της σοσιαλιστικής εξουσίας του 20ού αιώνα. Ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια μετά την αντεπανάσταση, οι υποδομές τέτοιων κρατών στην Υγεία διαμορφώνουν πολύ καλύτερες προϋποθέσεις στη σχεδιασμένη αντιμετώπιση της πανδημίας από μια σειρά καπιταλιστικά κράτη. Αυτό φανερώνουν τα παραδείγματα της Κούβας, που πρωτοπορεί στη φαρμακευτική έρευνα για την αντιμετώπιση του ιού, και της Κίνας, παρ' όλη την καπιταλιστικοποίησή της.

Πάμε μαχητικά λοιπόν, όπως ξέρουν οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες. Μαζί με τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης, συνεχίζουμε εντατικά την παρέμβασή μας με κάθε πρόσφορο μέσο. Βρίσκουμε τρόπους για να μην υπάρξει υποστολή της επικοινωνίας μας με τους εργαζόμενους, για να μη βρεθεί κανένας ξεμοναχιασμένος.

Μπορεί ο κορονοϊός να είναι «αόρατος», όμως η πανδημία αποδεικνύει ότι ο εχθρός των εργαζομένων είναι πιο ορατός από ποτέ. Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, και αυτές τις μέρες στον μακρύ «λογαριασμό» των εγκλημάτων του προστίθεται ένα ακόμα... Με τη λογική «κόστους - οφέλους» να αφήνει πια χιλιάδες θύματα πίσω της, ήρθε η ώρα να ανοίξει η συζήτηση για την ανάγκη της αντεπίθεσης.