Σχόλιο για την παρουσία του προέδρου της ΓΣΕΕ στην τηλεδιάσκεψη Προέδρων ΓΣΕΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΕΑ

Στην τηλεδιάσκεψη Προέδρων ΓΣΕΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΕΑ ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ανέδειξε σε κάθε τόνο και για μία ακόμα φορά το ρόλο του «κοινωνικού διαλόγου». Από τους «κοινωνικούς διαλόγους» έχουμε μεγάλη πείρα και έχει καεί η γούνα των εργαζομένων. Όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αναφέρεται σε «εθνική κοινωνική, αναπτυξιακή συμφωνία», οι εργαζόμενοι να κρατούν τις τσέπες τους.

Προετοιμάζουν χέρι-χέρι με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ το επόμενο βήμα στο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων. Γι’ αυτό όλες οι προτάσεις τους περιστρέφονται γύρω από την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, με ρευστότητα και διοχέτευση χρήματος στις επιχειρήσεις,  με τόνωση των προγραμμάτων απασχόλησης και κατάρτισης άρα άνοιγμα της ομπρέλα για κάθε είδους επίθεση στο μισθό και στα δικαιώματα των εργαζομένων. Συζητούν ανοιχτά ακόμα και για μείωση των ωρών εργασίας αρκεί η αντίστοιχη μείωση του μισθού να συμπληρώνεται από το κράτος.

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν τα έργα και τις ημέρες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού τόσο σε συνθήκες ανάπτυξης όσο και στα πρόσφατα χρόνια της κρίσης. Σήμερα σε συνθήκες πανδημίας και άγριας εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς είναι πλήρως εξαφανισμένοι, βαθιά απαξιωμένοι, χωρίς κύρος στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς. 

Εμφανίζονται μόνο μέσα από συνεντεύξεις και σε τηλεδιασκέψεις για να δηλώνουν την προθυμία και τη συμφωνία τους με την κυβερνητική πολιτική.

Την ίδια στιγμή, στις συνθήκες της πανδημίας όχι μόνο αρνούνται να βρεθούν στους χώρους δουλειάς που η εκμετάλλευση οργιάζει, αλλά απαξιώνουν τις μορφές πάλης και τους εργαζόμενους που διεκδικούν μέτρα και μέσα προστασίας.

Με τη στάση τους ξεπληρώνουν ένα-ένα τα γραμμάτια στήριξης προς την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ. 

Το σύνθημα «πληρώσαμε πολλά, δε θα πληρώσουμε ξανά», είναι έξω από τις θέσεις και το ρόλο της ΓΣΕΕ μπροστά στη νέα επίθεση που προετοιμάζεται. Γι αυτό και οι εργαζόμενοι έχουν συμφέρον να απομονώσουν τις φωνές της ταξικής ειρήνης, της ενσωμάτωσης αλλά και της ενεργητικής στήριξης των επιδιώξεων των επιχειρηματικών ομίλων.

Να δυναμώσουν τα συνδικάτα τους. Να δυναμώσουν την ταξική φωνή!