- Αν κάποιος τα κατάφερε αυτός είναι ο ίδιος ο λαός ο οποίος τήρησε τις οδηγίες των ειδικών επιστημόνων, με πειθαρχία. Με τις δικές του θυσίες καταφέραμε τελικά να μην έχουμε τις εκατόμβες των νεκρών που είχαν άλλες χώρες.
Η κυβέρνηση αυτό που έκανε ήταν να επιβάλλει γρήγορα τα περιοριστικά μέτρα για να μην καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα Υγείας που είναι ήδη στα πρόθυρα κατάρρευσης. «Κερδίζουν χρόνο», έλεγαν τα κυβερνητικά στελέχη. Μόνο που αυτός ο χρόνος δεν αξιοποιήθηκε για να γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις του υγειονομικού προσωπικού, για να εφοδιαστούν τα νοσοκομεία με τα απαραίτητα μέσα, για να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας και να μπει κάτω από τον κρατικό έλεγχο. Οι λιγοστές προσλήψεις συμβασιούχων υγειονομικών είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις απαραίτητες για να μπορέσει το δημόσιο σύστημα Υγείας να ανταποκριθεί όχι μόνο σε ένα πιθανό νέο κύμα πανδημίας αλλά συνολικά στις ανάγκες του λαού. Γιατί κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το τραγικό αποτέλεσμα με τα αυξημένα θύματα που υπήρξαν σε άλλα κράτη -σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό- δεν μπορεί να υπάρξει και στην Ελλάδα απλά σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Ο λαός ανέλαβε τη δική του ατομική ευθύνη και περιμένει το ίδιο να κάνει και η κυβέρνηση, να αναλάβει την ευθύνη του κράτους να προστατεύσει την υγεία και τα δικαιώματα του λαού.
- Η έξοδος της πανδημίας μας βρίσκει σε ένα περίεργο οικονομικό και εργασιακό περιβάλλον. Μπορεί η κυβέρνηση να προστατέψει τα δικαιώματα των εργαζομένων; Ή μήπως πάμε σε ένα άλλο μοντέλο εργασίας και αμοιβών;
- Η κυβέρνηση άρπαξε την ευκαιρία που της έδωσε η πανδημία για να βάλει σε μόνιμη καραντίνα τα όποια εργασιακά δικαιώματα είχαν απομείνει. Με βασικό εργαλείο τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου υλοποίησε όσα αντεργατικά μέτρα δεν κατάφεραν να περάσουν οι κυβερνήσεις στα χρόνια των μνημονίων. Τα όσα βέβαια ισχυρίζεται περί δήθεν έκτακτων μέτρων δεν πείθουν κανέναν, πολύ περισσότερο τους εργαζόμενους που απολύθηκαν ή υποχρεώθηκαν σε παραίτηση, όσους «μπήκαν στον πάγο» με αναστολή συμβάσεων ή συνεχίζουν να εργάζονται με το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας, των απλήρωτων υπερωριών, της τηλεργασίας. Τα δήθεν έκτακτα μέτρα ήρθαν για να μείνουν, όχι μόνο γιατί ο ΣΕΒ τα ζητούσε και πριν την πανδημία, αλλά και γιατί μια νέα πιο βαθιά οικονομική κρίση είναι προ των πυλών που θα γίνει προσπάθεια να φορτωθεί στις πλάτες των εργαζομένων. Μόνο που τώρα ο λαός μας έχοντας την πείρα της προηγούμενης κρίσης, με την οργάνωση της πάλης του, μπορεί να πει: «πληρώσαμε πολλά δεν θα πληρώσουμε ξανά».
- Η κυβέρνηση της ΝΔ ισχυρίζεται ότι θα βρει λεφτά από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και θα ρίξει ζεστό χρήμα τους επόμενους μήνες στην αγορά περί τα 24 δισεκατομμύρια; Που και πώς θα πέσει αυτό το χρήμα; Έχετε εικόνα σε ποιους θα πάει;
- Τα νέα δάνεια και οι χρηματοδοτήσεις θα πάνε εκεί που πήγαν και τα προηγούμενα, στο κεφάλαιο και τις τράπεζες για να στηριχθεί η γρήγορη ανάκαμψη της κερδοφορίας τους. Απ’ τη μια αναπτυξιακά πακέτα, επιδοτήσεις, ζεστό χρήμα για το κεφάλαιο και από την άλλη μειώσεις μισθών και συντάξεων, φορολογία για το λαό. Κι αν περισσεύει και κανένα ψίχουλο αυτό θα δίνεται για τη διαχείριση της φτώχειας. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Αν λοιπόν, η κυβέρνηση βρει αυτά τα ποσά με κάποιο τρόπο από την ΕΕ, το σίγουρο είναι ότι θα κατευθυνθούν στις μεγάλες επιχειρήσεις και ο «λογαριασμός» θα σταλεί πάλι στο λαό με νέους αυστηρούς όρους και δεσμεύσεις, δηλαδή ένα νέο μνημόνιο. Τέτοιοι όροι και δεσμεύσεις ήδη προχωράνε στις διάφορες χώρες της ΕΕ και δοκιμάζονται σήμερα, μέσα στο δοκιμαστικό σωλήνα της «υγειονομικής κρίσης».
- Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι η ΝΔ κινείται στις ράγες του ΣΥΡΙΖΑ με επιδοματικές πολιτικές. Τι δηλαδή απλά διαχειρίζεται τη φτώχεια. Το πιστεύετε εσείς αυτό;
- Όλα τα αστικά κόμματα φιλελεύθεροι ή σοσιαλδημοκράτες αυτή τη γραμμή διαχείρισης ακολουθούν. Όμως η επιδοματική πολιτική δεν μπορεί να αποτελεί λύση για το λαό. Ούτε έκτακτη ούτε πολύ περισσότερο μόνιμη. Ο λαός πλήρωσε πολλά. Τώρα πρέπει να πληρώσουν οι όμιλοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι τραπεζίτες μέσω φορολογίας και κατάργηση όλων των προνομίων τους.
- Αυτή η ιστορία με τα ΚΕΚ και την κατάρτιση ήταν σκάνδαλο κύριε Γραμματέα ή απλά μια γκάφα του αρμόδιου υπουργού;
- Οι κάθε είδους εξυπηρετήσεις για τη στήριξη μεγαλοεπιχειρηματιών δεν είναι γκάφα, αλλά συνειδητή επιλογή και πρακτική όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων. Το σκάνδαλο «ΚΕΚ Βρούτση», μπορεί να το υλοποίησε ο υπουργός εργασίας ο οποίος ειδικεύεται στην αντεργατική πολιτική για χάρη της μεγαλοεργοδοσίας αλλά βαραίνει συνολικά την κυβέρνηση της ΝΔ. Όμως το σκάνδαλο αυτό αποκάλυψε για μια ακόμα φορά πόσο περιττός είναι ο ιδιωτικός τομέας κατάρτισης και εκπαίδευσης, όχι μόνο γιατί οι επιστήμονες θα μπορούσαν να πάρουν απευθείας όχι τα 600, αλλά τα 800 ευρώ που ζητούσε το ΚΚΕ, αλλά και γιατί όπως αποδείχτηκε κανείς ιδιώτης δεν βάζει το κέρδος του πάνω από το επίπεδο της παρεχόμενης μόρφωσης. Και με την ευκαιρία.. Είδαμε το ΣΥΡΙΖΑ να «βγαίνει στα κεραμίδια», με αφορμή το σκάνδαλο της τηλεκατάρτισης, όμως δεν τον είδαμε τόσα χρόνια στην κυβέρνηση να αναρωτιέται για την ποιότητα των προγραμμάτων κατάρτισης που και ο ίδιος πιστοποιούσε.
- Υπάρχει μια γενική εντύπωση ότι αυτούς τους 9 μήνες που κυβερνάει ο κ. Μητσοτάκης «παίζει μόνος του μπάλα», δεν έχει δηλαδή σκληρή αντιπολίτευση που να τον φέρνει σε δύσκολη θέση. Η αντιπολιτευτική γραμμή του ΚΚΕ έχει… πέσει θα λέγαμε;
- Το σίγουρο είναι πως ο κ. Μητσοτάκης «παίζει μπάλα» στο ίδιο γήπεδο με το ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα. Παίζουν με άλλη φανέλα μεν, αλλά για τα ίδια συμφέροντα, αυτά του μεγάλου κεφαλαίου. Ποιος θα τον φέρει σε δύσκολη θέση; Ο ΣΥΡΙΖΑ που του έχει δώσει τις καλύτερες πάσες σε όλα τα κρίσιμα για το λαό, ζητήματα; Από τη διαχείριση της πανδημίας, το προσφυγικό, το ασφαλιστικό, το πρόσφατο αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο μέχρι τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, τις δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ, η ΝΔ πήρε την πάσα από το ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει να παίζει μπάλα στο ίδιο γήπεδο. Όταν η ΝΔ κούναγε το δάχτυλο της ατομικής ευθύνης, το ΚΚΕ δεν έμεινε σιωπηλό, απαίτησε με κρατική ευθύνη να θωρακιστεί το δημόσιο σύστημα Υγείας και οργάνωσε ή συμμετείχε σε κινητοποιήσεις μαζικής απειθαρχίας, πειθαρχώντας μόνο στα μέτρα προστασίας. Όταν η ΝΔ έφερνε το νόμο Βρούτση για να βελτιώσει το νόμο Κατρούγκαλου, το ΚΚΕ πρωτοστατούσε στις απεργίες, στις κινητοποιήσεις. Όταν η ΝΔ επικύρωνε τη συμφωνία με τις ΗΠΑ που προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ διαδήλωνε για να μην μετατραπεί η χώρα μας σε ορμητήριο πολέμου. Σε δύσκολη θέση, συνεπώς, μπορεί να φέρει την κυβέρνηση ο ίδιος ο λαός με τους αγώνες και σ’ αυτή την υπόθεση το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις. Κι αυτό σήμερα αναγνωρίζεται από πολύ κόσμο.
- Πιστεύετε κι εσείς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ΝΔ «ελέγχει» τα μίντια;
- Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ελέγχονται από τους ιδιοκτήτες τους, μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι τα αξιοποιούν για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας και το δικαίωμα της ενημέρωσης του λαού μπήκε σε ακόμη μεγαλύτερη καραντίνα, αν σκεφτεί κανείς ότι εξαφανίστηκε από τα τηλεοπτικά κανάλια κάθε ενοχλητική φωνή όχι μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για το ίδιο το σύστημα. Αναφέρομαι τόσο στα σωματεία των υγειονομικών, των εργαζομένων αλλά και στο ίδιο το ΚΚΕ. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει τη στήριξη ισχυρών μέσων ενημέρωσης και αυτό προσπαθεί να το εξασφαλίσει με κάθε τρόπο. Βέβαια αυτό το παιχνίδι το έχει παίξει και ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν. Δικό του δημιούργημα δεν είναι το σημερινό τοπίο στην ενημέρωση; Ξέχασε ότι με το νόμο του για τις τηλεοπτικές άδειες ξαναμοίρασε την πίτα σε μια προσπάθεια να διαμορφώσει ένα πιο φιλικό γι αυτόν τοπίο; Σήμερα νιώθει ριγμένος και φωνάζει γι αυτό που ο ίδιος δημιούργησε.
- Φοβάστε ότι στη μετα-κορονοϊού εποχή θα υπάρξουν ζητήματα καταπάτησης ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων με πρόσχημα την πανδημία;
- Για να αποτρέψουμε οποιαδήποτε καταπάτηση ελευθεριών προσαρμόσαμε τη δράση μας στην εποχή του κορονοϊού, αλλά δεν την αναστείλαμε. Μείναμε δυνατοί δεν μείναμε σιωπηλοί, όπως έλεγε και το σύνθημά μας σε αντίθεση με άλλες δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξαν τη σιωπή και τη λογική ότι τώρα αναστέλλουμε τη διεκδίκηση για μετά... Πήραμε μέρος στις πανελλαδικές δράσεις των εργατικών σωματείων στους χώρους δουλειάς, στα νοσοκομεία, στα σούπερ μάρκετ ζητώντας μέτρα και μέσα προστασίας για τους εργαζόμενους, προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας. Στηρίξαμε τις αποφάσεις των εργατικών σωματείων, του ΠΑΜΕ για τις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις, που ακύρωσαν στην πράξη την απόφαση της κυβέρνησης να μεταφέρει τις εκδηλώσεις μια βδομάδα αργότερα. Και συνεχίζουμε συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις των καλλιτεχνών, των εκπαιδευτικών, για την προστασία του περιβάλλοντος καθώς και για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο της ΝΔ για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που δυνητικά βάζει στο στόχαστρο κάθε διαδήλωση ενώ την ίδια στιγμή επιφυλάσσει βαριές ποινές, με ιδιώνυμο αδίκημα, σε όσους δεν συμμορφωθούν «τας υποδείξεις». Ε, εμείς θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να μη συμμορφωθεί ο λαός με «τας υποδείξεις».
- Την εκδήλωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα πώς την κρίνετε; Άλλους τους ενθουσίασε και άλλους τους φόβισε. Ήταν ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα ή όπως λένε ορισμένοι μια εκδήλωση που αγνόησε τους υγειονομικούς κανόνες;
- Η πλειοψηφία του λαού ταυτίστηκε με αυτή την εκδήλωση και την εικόνα απ' το Σύνταγμα, που έκανε το γύρο του κόσμου. Και ταυτίστηκε γιατί ακουμπούσε σ' αυτό που αισθάνεται ένας κόσμος που τήρησε τα μέτρα, αλλά δεν ήθελε να μείνει και σιωπηλός. Η εκδήλωση έστειλε μήνυμα ανάτασης, ελπίδας, αισιοδοξίας μέσα κι έξω από την Ελλάδα, σε όλους τους εργαζόμενους που αγωνιούν για τη ζωή τους, που νιώθουν ότι την επόμενη μέρα θα φορτωθούν ξανά τα βάρη της κρίσης, αλλά δεν είναι μόνοι τους έχουν στήριγμα το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Και το πιο σημαντικό έχουν διέξοδο με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ το οποίο στο βασικό ερώτημα: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», απαντάει: Σοσιαλισμός. Αυτό είναι το πρόβλημα όσων επέκριναν τη συγκέντρωση και όχι η τήρηση των υγειονομικών κανόνων, οι οποίοι τηρήθηκαν κατά γράμμα. Αυτοί που αντέδρασαν ήταν κάποιοι σεσημασμένοι υπερασπιστές της σημερινής βαρβαρότητας, από τους ακροδεξιούς της ΝΔ, τους φασίστες της εγκληματικής ΧΑ μέχρι κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν εξελιχθεί σε απολογητές του συστήματος.
- Μπορεί ο Μητσοτάκης να «περάσει» νέο μνημόνιο ή θα πάμε σε πρόωρες εκλογές; Ποια είναι η εκτίμησή σας; Θα πάμε ή όχι σε πρόωρες εκλογές; Και για να το διατυπώσω πιο σωστά: Θα μας πάει ο Μητσοτάκης ή θα τον πάει ο λαός;
- Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Άλλωστε στα χρόνια των μνημονίων τα έχουμε ζήσει όλα: εκλογές, κυβερνήσεις συνεργασίας, κυβερνήσεις τεχνοκρατών για να επιβάλλουν μνημόνια. Οποιαδήποτε απόφαση πάρει ο κ. Μητσοτάκης, θα έχει ως βασικό κριτήριο τη νομιμοποίηση των αντεργατικών μέτρων για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι τι θα πράξει ο κ. Μητσοτάκης, αλλά τι θα κάνει ο ίδιος ο λαός, ο οποίος τώρα πρέπει με την πάλη του να αποκρούσει ένα «νέο μνημόνιο» το οποίο θα προστεθεί στα προηγούμενα, ξεκινώντας από σήμερα. Σήμερα πρέπει να ακυρωθούν τα αντεργατικά μέτρα που πέρασαν με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου εν μέσω πανδημίας. Σήμερα πρέπει να μπει τέλος σ΄αυτό το φαύλο κύκλο, να ανοίξει ο δρόμος για συνολικές ανατροπές για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
- Λέγουν αρκετοί πολιτικοί αναλυτές ότι επειδή είναι «καβάλα» στο άλογο δημοσκοπικά λόγω του υγειονομικού, μπορεί να πάει σε εκλογές για να κάψει την απλή αναλογική και στις επαναληπτικές να βγει αυτοδύναμος. Έχει τόσο μεγάλο ρεύμα η ΝΔ στην κοινωνία;
- Εκτός από τα σενάρια υπάρχει και η πραγματική ζωή μετά την καραντίνα. Και ορισμένα πράγματα που σήμερα εμφανίζονται παγιωμένα -κυρίως δημοσκοπικά- αλλάζουν πολύ γρήγορα, όταν υπάρχει η ανεργία, η αναδουλειά, η απληρωσιά, η εντατικοποίηση της εργασίας. Υπάρχει η ανησυχία και ο φόβος μπροστά στο επόμενο κύμα της πανδημίας. Μαζί με όλα αυτά ο κόσμος διαισθάνεται ότι τα χειρότερα είναι μπροστά γιατί μπροστά μας είναι μια νέα πιο βαθιά κρίση όπως αναγκάστηκε να παραδεχτεί και κ. Μητσοτάκης. Υπάρχουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που οξύνονται στην περιοχή μας με την Ελλάδα «το καλό παιδί» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και την Τουρκία να κλιμακώνει την επιθετικότητα της. Δεν ξέρω ποιος μπορεί μετά απ' όλα αυτά να νιώθει ή πολύ περισσότερο να είναι πραγματικά «καβάλα στο άλογο».
- Σε ανύποπτο χρόνο εσείς προσωπικά έχετε πει ότι μπορεί να δούμε και συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ με ουρά το ΚΙΝΑΛ. Το πιστεύετε ακόμα αυτό;
- Η ιστορική πείρα λέει ότι βρέθηκαν στην ίδια κυβέρνηση παλιότερα, το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ κάτι που αρχικά φάνταζε αδύνατο, τώρα γιατί αποκλείεται να βρεθούν μαζί η ΝΔ με το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει πάρει πλέον τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ; Όταν το σύστημα βρεθεί στην ανάγκη τους, τίποτα δεν θα τους εμποδίσει. Όπως τίποτα δεν τους εμπόδισε και στο παρελθόν να ψηφίσουν μαζί το το τρίτο μνημόνιο, να πάρει ο ένας από τον άλλο τη σκυτάλη και να συνεχίσουν στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο.
- Έρχομαι σε αυτή την ιστορία με το μαξιλάρι των 37 δισεκατομμυρίων την οποία ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως λύση για την κρίση που διανύουμε. Θέλω σας παρακαλώ να ακούσουμε την πρόταση του ΚΚΕ για το πώς θα βρεθούν χρήματα τώρα που υπάρχει ανάγκη να σηκώσει κεφάλι η χώρα.
- Το μαξιλάρι των 37 δισεκατομμυρίων δεν είναι από την προίκα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από το ξεζούμισμα ενός ολόκληρου λαού που μάτωσε στα χρόνια των μνημονίων. Κι ενώ η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ μαλώνουν για το μαξιλάρι, η χώρα μας εξακολουθεί να δίνει 4 δις για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, ο λαός εξακολουθεί να πληρώνει για ένα χρέος που δεν δημιούργησε ο ίδιος, οι εφοπλιστές απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές, μειώθηκε κι άλλο η φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων, το κεφάλαιο πληρώνει μόλις το 5%. Να λοιπόν που μπορούν να βρεθούν χρήματα. Όμως για να σηκώσει πραγματικά κεφάλι η χώρα, χρειάζεται να λυθεί το πολιτικό πρόβλημα της χώρας, τα τεράστια αδιέξοδα του σημερινού συστήματος και δρόμου ανάπτυξης. Η Ελλάδα έχει τεράστιες αναξιοποίητες δυνατότητες παραγωγικές, επιστημονικές, τεχνολογικές που είτε δεν αξιοποιούνται είτε ακόμη και υπονομεύονται, στο πλαίσιο του δρόμου ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρο «τι συμφέρει τους επενδυτές». Όμως υπάρχει και άλλος δρόμος ανάπτυξης, αυτός της κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού, του μόνου δρόμου που μπορεί να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες.
- Κύριε Κουτσούμπα με την περίπτωση της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας τι γίνεται; Υπάρχει ένα φλερτ εδώ και δυο χρόνια μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ για την ανασύνταξη της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης κλπ. Έχει νόημα αυτή η συζήτηση ή είναι μόνο για το θεαθήναι τελικά; Θα μπορούσε το ΚΚΕ να εμπλακεί σε μια τέτοια συζήτηση; Και αν ναι, με ποιους όρους;
- «Μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε» θα μπορούσε να πει κανείς για τις πολιτικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας νέες όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και παλιές όπως το ΚΙΝΑΛ, που μαλώνουν για τη σφραγίδα της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης. Πριν μερικά χρόνια είχαμε τους αντιμνημονιακούς που έγιναν μνημονιακοί, τώρα σερβίρεται η «ξινισμένη σούπα» των «προοδευτικών» που όποτε κυβέρνησαν ακολούθησαν δεξιά και συντηρητική πολιτική. Η εμπλοκή του ΚΚΕ αφορά στο κάλεσμά του προς όσους νιώθουν προοδευτικοί, αριστεροί οι οποίοι τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν από μια τέτοια ανασύνταξη στο πλαίσιο του αστικού πολιτικού συστήματος, που θέλει να δώσει χέρι βοηθείας σε ένα σύστημα που έχει χρεοκοπήσει. Αντίθετα έχουν να περιμένουν πολλά από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας για να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική πρόοδο του λαού να ζήσει καλύτερα αυτός και τα παιδιά του.
Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του
ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην ιστοσελίδα «NEWSBOMB» και
τον δημοσιογράφο Κώστα Τσιτούνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου