Σοδίτσα μπόλικη...

Μιας και η «σούπα» της συναίνεσης για να πληρώσει ο λαός τα σπασμένα της κρίσης ξίνισε ξανά από τις πρωτομαγιάτικες συμβολικές εκδηλώσεις σωματείων και συνδικάτων που έστειλαν παντού το μήνυμα πως ο λαός πλήρωσε πολλά και δεν θα πληρώσει ξανά, μιας που η εικόνα των συγκεντρωμένων που τήρησαν όλα τα μέτρα ασφάλειας έδειξε ότι η σημαία του αγώνα δεν υποστέλλεται και τα καλυμένα στόματα έχουν φωνή, απέδειξε τη δύναμη της οργάνωσης της εργατικής τάξης κι έδωσε κουράγιο σε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, τα «μεγάλα πνεύματα» της αντιΚΚΕ επίθεσης συναντήθηκαν ξανά.


Πρώτοι βγήκαν από την «καραντίνα» οι ΣΥΡΙΖΑίοι, μήπως κανένας δεν είχε καταλάβει γιατί σιωπούσαν τόσες μέρες που ξεσάλωνε η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς, και μπροστά μπροστά ο παλικαράς του γλυκού νερού Πολάκης, που επειδή όπως έγραψε «πολλά ακούει για το ΚΚΕ» - προφανώς από τους χιλιάδες που πήραν δύναμη και κουράγιο από τις πρωτομαγιάτικες συμβολικές εκδηλώσεις - είπε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους για το «συστημικό» ΚΚΕ που κάνει «event», αντί όπως ο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει να υπογράφει αγωνιστικά με τα δυο χέρια τα μνημόνια, τις αποφάσεις για τη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας και τις συμφωνίες με τον διαβολικά καλό Τραμπ.

Τα ακλόνητα «επιχειρήματα» βέβαια, περί Βελουχιώτη και άλλα τέτοια υποψιαζόμαστε ότι τα πήρε από λίγο παραπέρα, εκεί όπου σήκωσαν το καπάκι του βόθρου οι διάφοροι Λαγοί, Φαήλοι, Τζήμεροι και λοιπά φασιστοειδή, που όσο κι αν κρύβονται τις άλλες ώρες, στο πρώτο νεύμα των αφεντικών είναι πάντα παρόντες, κραδαίνοντας μηνύσεις, ονειρευόμενοι Μακρονήσους και άλλα τέτοια, για όσους τολμάνε να σπάνε τη σιγή νεκροταφείου που θέλει να επιβάλλει το κεφάλαιο.

Για όλους τους πάντως έχει σοδίτσα μπόλικη, μιας που το φαγοπότι στην καραντίνα μάλλον τους έπεσε βαρύ...