Επιλογή γλώσσας

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

Ο πόνος του αντάρτη

Ο πόνος του αντάρτη
 
Γιώργος Ιακώβου : Στίχοι – μουσική

Αντώνης Mεϊμάρης : ηλεκτρική κιθάρα , ηλεκτρικό μπάσο,πλήκτρα , ενορχήστρωση ,

ηχογραφήσεις ,μίξη ,mastering.

Στέλιος Γκίνης : Ντράμς

Πάνος Μπαρόλας – Lead Guitar


Artwork: Γιώργος Καψάλης

Απο το album : ''Ψυχαρμενιστά''
 
Αγνάντι προς την λευτεριά
φόβος του αρχηγού η σφαίρα
νωρίς ανέβηκες βουνά
σε σπηλιές κρυφτό την μέρα.

Της λίμνης πίνεις τα νερά
χορεύεις μπλουζ με αέρα
του κόσμου όλη την μοναξιά
στην έντυσαν γενναία.

Και ένα βράδυ μπλε σούρουπο πήγε να την δει στου αφέντη την αυλή
ήταν Τετάρτη είχαν γιορτή για λίγο την αγκάλιασε με τα μάτια του και την φίλησε με την καρδιά του

Στην καρδιά όνειρα ζεστά
τον Γοργοπόταμο βαδίζεις ως πέρα
η νοσταλγία σφυρά δυνατά
να υψωθεί η κόκκινη σημαία.

Με όπλο κοιμάσαι αγκαλιά
στην σκανδάλη μόνιμα η βέρα
γιατάκι φτιάχνεις για την παγωνιά
τις σκέψεις έχεις για παρέα.

Μα είχε τόσο άγρια ομορφιά θα την περίμενε και στο άλλο κόσμο
Ευλογημένο θηλυκό όπως πρέπει σε έναν αντάρτη κυνηγημένο και απ’τον κόσμο ξένο.

Ελπίδα ότι φέρνει η ζαριά
η ζωή σου μια σκακιέρα
στο νου η ανάμνηση βαθιά
απ’ τα λόγια θυμού του πατέρα.

Αν η ζωή σου πέφτει βαριά
ο θάνατος μυρίζει μέντα
θες να την δεις για τελευταία φορά
στου απέραντου την θέα.

Και έτσι μαράζι για την μορφονιά δεν την ξαναείδε ποτέ από τότε που φώναξε στις μάχες αέρα Τώρα στον κάτω κόσμο την περιμένει ξανά με ένα παιδί σφιγμένο στα χέρια.

http://giorgosiakovou.epizy.com/?language=gr&i=1#home

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου