ΧΙΡΟΣΙΜΑ – ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ 75 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Η Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και
Ειρήνη Θεσσαλονίκης καλεί σε μαζική συμμετοχή στην αντιιμπεριαλιστική
συγκέντρωση στο Λευκό Πύργο, Πέμπτη 6 Αυγούστου στις 7 μ.μ. και πορεία στο
Προξενείο των ΗΠΑ.
Το ποίημα του Νικολάς Γκιγιέν «Ατομική Βόμβα» σε απόδοση
Γιάννη Ρίτσου
 |
| Νικολάς Γκιγιέν Γιάννης Ρίτσος |
Να, η βόμβα. Κοιτάχτε την.
Μισοκοιμάμενη, αναπαύεται. Προσέχτε
παρακαλώ σας μην την προκαλείτε
με ραβδιά, με κοντάρια, με στειλιάρια,
με λιθάρια. Απαγορεύεται
να της ρίχνετε τρόφιμα.
Προσοχή στα χέρια,
στα μάτια!
Κανείς δεν παίρνει υπόψη του
τις προφυλάξεις και τις προειδοποιήσεις
της Διευθύνσεως.
Μήτε κι αυτός ο υπουργός.
Η παρουσία του ζώου αυτού εδώ πέρα
είναι τεράστιος κίνδυνος.
Στις 24 Ιουλίου - γράφει ο Τσόρτσιλ στα απομνημονεύματά του - «καθώς ετοιμαζόμεθα να αφήσωμε τη στρογγυλή τράπεζα και είμαστε κατά ομάδες από δύο ή τρεις πριν χωρίσωμε, είδα τον Πρόεδρο να διευθύνεται προς τον Στάλιν, και τους δυο τους να συζητούν μόνοι τους με τους διερμηνείς... Εγνώριζα τι θα έλεγε ο Πρόεδρος. Ηταν κεφαλαιώδες να δω με τι τρόπο θ' αντιδρούσε ο Στάλιν... Εμεινα με τη βεβαιότητα ότι δεν είχε την παραμικρή ιδέα για τη σπουδαιότητα αυτού που του απεκάλυπταν. Ηταν φανερό, η ατομική βόμβα δεν ήταν καθόλου μέσα στις απασχολήσεις του ούτε στις έντονες προσπάθειές του... Ενώ περιμέναμε τα αυτοκίνητά μας, ευρέθην και πάλιν κοντά στον Τρούμαν. "Πώς του εφάνη;", τον ερώτησα. "Δε μου έκανε την παραμικρή ερώτηση", μου απάντησε». Στην πραγματικότητα, ο Στάλιν προσποιήθηκε ότι δεν κατάλαβε τι ακριβώς του είπε ο Τρούμαν. Γράφει γι' αυτό το ζήτημα ο στρατάρχης Ζούκοφ:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Δε θυμούμαι ακριβώς ποια ημερομηνία, μετά τη συνεδρίαση των αρχηγών των κυβερνήσεων, ο Τρούμαν γνωστοποίησε στον Στάλιν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέχουν βόμβα ασυνήθιστα μεγάλης ισχύος, χωρίς να την αποκαλέσει ατομικό όπλο. Τη στιγμή που έλεγε αυτό ο Τρούμαν, όπως έγραφαν κατόπιν στο εξωτερικό, ο Τσόρτσιλ κοιτούσε κατάματα το Στάλιν που δεν εκδήλωσε τα συναισθήματά του, προσποιούμενος πως δε βρήκε τίποτα το ιδιαίτερο στα λόγια του Τρούμαν. Τόσο ο Τσόρτσιλ, όσο και πολλοί άλλοι Αγγλοαμερικανοί συγγραφείς, θεωρούσαν κατόπιν ότι ίσως ο Στάλιν δεν κατάλαβε την πραγματική σημασία αυτών που του είπε ο Τρούμαν. Ο Στάλιν όμως, αφού επέστρεψε από τη συνεδρίαση, μίλησε παρουσία μου στον Β. Μ. Μόλοτοφ για τη συζήτηση αυτή με τον Τρούμαν. Ο Β. Μ. Μόλοτοφ του είπε αμέσως:
- Θέλουν να εκβιάσουν.
Ο Στάλιν γέλασε.
- Ας τους να λένε. Θα πρέπει σήμερα κιόλας να ξανασυζητήσουμε με τον Κουρτσάτοφ για να επιταχυνθεί η δουλιά μας.
Κατάλαβα ότι ο Στάλιν εννοούσε την ατομική βόμβα».
Δε χωράει αμφιβολία πως ο Σοβιετικός ηγέτης κατανοούσε πλήρως τη σημασία της ατομικής βόμβας και τη δραματική αλλαγή που έφερε στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων η κατοχή από τις ΗΠΑ. Γι' αυτό και έκανε λόγο για επιτάχυνση στις εργασίες, ώστε και η ΕΣΣΔ να αποκτήσει γρήγορα αυτό το όπλο. Το πόσο δραματικά άλλαζε ο συσχετισμός σε βάρος της ΕΣΣΔ και του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, όχι μόνο ο Στάλιν, αλλά και ολόκληρη η ανθρωπότητα είχαν την ευκαιρία να το κατανοήσουν με τη χρήση του ατομικού όπλου στη Χιροσίμα. Μάλιστα, τρεις μέρες αργότερα, οι Αμερικανοί έριξαν μια δεύτερη ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι, προκαλώντας πρωτοφανή καταστροφή και γύρω στις 200 χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Επρόκειτο για ένα δεύτερο - εξίσου φρικιαστικό με το πρώτο - έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που όμοιό του δεν έχει πραγματοποιηθεί. Στόχος δεν ήταν ο πόλεμος, αλλά ο μεταπολεμικός κόσμος, όπως ήδη σημειώσαμε. Αλλωστε, το επιβεβαιώνει και ο Τσόρτσιλ, ο οποίος γράφει στα απομνημονεύματά του: «Θα ήταν λάθος να πιστέψωμε ότι η τύχη της Ιαπωνίας ερρυθμίσθη από την ατομική βόμβα. Η ήττα της ήτο βεβαία πριν ριφθή η πρώτη βόμβα». Περισσότερα σχόλια επί του θέματος περιττεύουν.