Ο Σιμόν Μπολιβάρ πετυχαίνει την ανεξαρτησία της Κολομβίας

Ο Σιμόν Μπολιβάρ νικά, 7/8/1819, τους Ισπανούς στη μάχη του Μπογιακά, πετυχαίνοντας την ανεξαρτησία της Κολομβίας.

Μετά την αναγνώριση της Μεγάλης Κολομβίας από τις ΗΠΑ, στόχος ήταν η απελευθέρωση του Περού, στόχος για τον οποίο ένωσε τις δυνάμεις του με τον Αργεντινό επαναστάτη Χοσέ ντε Σαν Μάρτιν, που είχε πρωτοστατήσει στην απελευθέρωση της Νότιας Αμερικής. Εκείνος του έδωσε πλήρη ελευθερία κινήσεων στη διεξαγωγή του πολέμου. Ως τα τέλη του 1824 κατόρθωσε να πετύχει την ανεξαρτησία του Περού, αναλαμβάνοντας με εκλογή από την εθνοσυνέλευση της χώρας το αξίωμα του δικτάτορα.

Το 1825 απελευθερώθηκε το Άνω Περού, που μετονομάστηκε σε Βολιβία προς τιμήν του επαναστάτη. .

Στόχος του Μπολίβαρ ήταν η δημιουργίας μιας ένωσης λατινοαμερικανικών κρατών, μέσω της υπογραφής συνθηκών. Το 1826 συγκάλεσε το Γενικό Αμερικανικό Συνέδριο με αυτόν ακριβώς το στόχο, ωστόσο λίγες μόνο από τις νεότευκτες δημοκρατίες απέστειλαν αντιπροσώπους. Παρότι τα αποτελέσματα του συνεδρίου έμειναν εν πολλοίς στο χαρτί, απετέλεσαν παράδειγμα για μελλοντικές προσπάθειες συνεννόησης και αλληλεγγύης στη νοτιοαμερικινή ήπειρο.

Ο Μπολίβαρ, που σκεφτόταν με όρους ηπείρου κι όχι απλώς εθνών – κρατών, φοβόταν το ξέσπασμα ενός ενδολατινικού εμφυλίου, που πράγματι ξέσπασε το 1826. Ο Μπολίβαρ είχε ν αντιμετωπίσει και την αυξανόμενη εχθρότητα πρώην συνοδοιπόρων του, ενώ το 1827 έπεσε θύμα απόπειρας δολοφονίας. 

Το 1829 ένας από τους γνωστότερους στρατηγούς του εξεγέρθηκε εναντίον του και παρότι το κίνημά του κατεστάλη, ο Μπολίβαρ ένιωσε βαθιά απογοήτευση για την αποστασία των συνεργατών του. Η αποδόμηση του ενωτικού οράματος του Μπολίβαρ συνεχίστηκε με την απόσχιση της Βενεζουέλας από τη Μεγάλη Κολομβία την ίδια χρονιά. 

 Σιμόν Μπολιβάρ