Πριν είναι αργά

Μέρα με τη μέρα μετράμε νέα ρεκόρ κρουσμάτων κορονοϊού και μερίδιο αυτού του αυξανόμενου αριθμού είναι και τα κρούσματα στα σχολεία, όπου η κυβέρνηση αρνείται να πάρει ουσιαστικά μέτρα, ρίχνοντας για άλλη μια φορά το μπαλάκι στην ατομική ευθύνη. Τα στοιχεία που ανακοινώνονται από τους αρμόδιους φορείς για τη διάδοση του κορονοϊού στα σχολεία είναι αμφισβητήσιμα, εφόσον δεν γίνεται ουσιαστική ιχνηλάτηση.

Τα σχολεία παραμένουν ουσιαστικά αθωράκιστα κι αυτό αναδεικνύεται ακόμα πιο ανάγλυφα τώρα που τα κρούσματα αυξάνονται στην Εκπαίδευση, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει για το αντίθετο. Τα ίδια ισχυρίζεται άλλωστε και για τους χώρους δουλειάς, ή τα Μέσα Μεταφοράς, που μετατρέπονται σε εστίες υπερμετάδοσης, λόγω της έλλειψης μέτρων ουσιαστικής προστασίας, με ευθύνη της κυβέρνησης και του κράτους.

Ο πλέον χαρακτηριστικός εμπαιγμός είναι ότι ούτε και στις περιοχές που μπαίνουν στο «επίπεδο 4» δεν παίρνεται κάποιο επιπλέον μέτρο στα σχολεία, πέραν της χρήσης μάσκας. Και μπορεί σήμερα να είναι τέσσερις οι περιοχές σε αυτό το επίπεδο, αλλά η εξέλιξη της πανδημίας δείχνει ότι και αυτές θα αυξηθούν.

Αντί λοιπόν να ικανοποιήσει τα αιτήματα γονιών, εκπαιδευτικών και μαθητών για μαζικά τεστ στον μαθητικό πληθυσμό και το εκπαιδευτικό προσωπικό, ειδικά εκεί που διαπιστώνονται κρούσματα, για σχεδιασμένη και ολοκληρωμένη ιχνηλάτηση σε τμήματα και σχολεία, για μέτρα αποσυμφόρησης των αιθουσών και πλήρη υγειονομική στήριξη σε κάθε σχολική μονάδα, η κυβέρνηση παρουσιάζει τη μαγική εικόνα ότι «στο σχολείο δεν κολλάει», αξιοποιώντας στατιστικά στοιχεία μακριά από την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα σχολεία όλων των βαθμίδων, οι οικογένειες και τα παιδιά.

Για παράδειγμα, οικογένειες που ενημερώνονται από το σχολείο ότι ένα τμήμα κλείνει λόγω κρούσματος και δικαιολογημένα ανησυχούν για το μέγεθος της διασποράς, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να περιμένουν στο σπίτι αν θα νοσήσουν και τα δικά τους παιδιά, χωρίς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να τους εξασφαλίζεται άδεια από τη δουλειά.

Αργά ή γρήγορα λοιπόν θα καταφύγουν στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και να πληρώσουν 70 και 80 ευρώ για να ξέρουν αν είναι ασφαλές να έρχονται σε επαφή και να φροντίζουν παππούδες και γιαγιάδες κ.ο.κ. Κι όλα αυτά επειδή τα πρωτόκολλα για τα σχολεία δεν προβλέπουν τη διενέργεια δωρεάν τεστ αν δεν υπάρχουν «έντονα συμπτώματα»!

Με τον τρόπο αυτό αποκρύπτεται και η πραγματική κατάσταση της πανδημίας στο σχολικό πληθυσμό. Αλλωστε, αν τα πράγματα ήταν όπως τα λέει η κυβέρνηση και η διασπορά δεν ήταν ανησυχητική στους χώρους της Εκπαίδευσης, τότε γιατί κάνει υποχρεωτική τη μάσκα και στα διαλείμματα, εκτός από τις ώρες του μαθήματος; Οι αντιφάσεις στη διαχείριση της πανδημίας συνεχίζονται, αποκαλύπτοντας τα αδιέξοδα της πολιτικής που αποθεώνει την ατομική ευθύνη και παίζει κορόνα - γράμματα την υγεία του λαού και της νεολαίας, με λογικές «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο.

Παράλληλα, η ίδια η κατάσταση στα σχολεία, ειδικά της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όπου κάποια τμήματα κλείνουν και εκπαιδευτικοί μπαίνουν σε καραντίνα, σε συνδυασμό με τις ελλείψεις που ούτως ή άλλως υπάρχουν για μια ακόμη χρονιά, υπονομεύει ακόμα περισσότερο τη μορφωτική διαδικασία, ξεγυμνώνοντας την υποκρισία της κυβέρνησης, που επιτίθεται στις κινητοποιήσεις των μαθητών. Επιβεβαιώνεται δηλαδή για άλλη μια φορά ότι τα σχολεία κλείνουν εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης και ότι είναι δίκαια τα αιτήματα των μαθητών για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, ότι οι μαθητικοί αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι απόλυτα δικαιολογημένοι και χρειάζονται στήριξη από γονείς και εκπαιδευτικούς.

Τα αιτήματα αυτά, που είναι ρεαλιστικά και αναγκαία, γίνονται ακόμα πιο επιτακτικά, όσο τα κρούσματα αυξάνονται στον γενικό πληθυσμό. Εστω και τώρα, λοιπόν, με ευθύνη της κυβέρνησης, να παρθούν μέτρα για άμεσα και δωρεάν τεστ στα σχολεία για εκπαιδευτικούς και μαθητές, ουσιαστική ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και όχι φόρτωμα αυτής της διαδικασίας στους εκπαιδευτικούς.

Να μειωθούν οι μαθητές στις τάξεις, να εξασφαλιστεί η κάλυψη, με ευθύνη και δαπάνη του κράτους, του αναγκαίου εξοπλισμού για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση των μαθητών που βρίσκονται σε καραντίνα, όπως και επιπλέον προσωπικό για τις ανάγκες διαμόρφωσης έκτακτου σχολικού προγράμματος και της τηλεκπαίδευσης. Να μη χρεώνεται καμιά μέρα κανονικής άδειας σε εργαζόμενους γονείς, να μη χαθεί κανένα μεροκάματο. Να στηριχτεί ουσιαστικά, με ευθύνη του κράτους, η υγειονομική φροντίδα στα σχολεία. Πριν είναι αργά.