«Δωρεές» του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της πανδημίας: Με κάθε μέσο πρόσδεση στο ιμπεριαλιστικό άρμα

 

Το ΝΑΤΟ προχώρησε την περασμένη βδομάδα στη δωρεά 60 αναπνευστήρων για ιατρική χρήση, στο αλβανικό υπουργείο Άμυνας.

Η δωρεά οργανώθηκε μέσω του ευρωατλαντικού Κέντρου Συντονισμού Αντιμετώπισης Κρίσεων (EADRCC). Μάλιστα, ο ιμπεριαλιστικός Οργανισμός έχει συγκροτήσει ειδικό ταμείο αντιμετώπισης της πανδημίας, μέσω του οποίου κράτη- μέλη εισφέρουν οικονομικά. Στην προκειμένη περίπτωση την οικονομική στήριξη παρείχαν η Τσεχική Δημοκρατία, η Λιθουανία, η Ολλανδία, η Β. Μακεδονία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ.

Δεν είναι γνωστός ο καταμερισμός της οικονομικής συμβολής ανά κράτος, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι το κύριο βάρος το σήκωσαν, οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία.

Οι παραπάνω «φιλανθρωπίες» και «δωρεές» βέβαια, εντάσσονται στο πολυπλόκαμο μηχανισμό που ονομάζεται ΝΑΤΟ, ο οποίος δεν περιορίζεται σε στρατιωτικά μέσα για την εξυπηρέτηση των αστικών τάξεων που υπηρετεί και δη των ισχυρότερων. Πέραν του στρατιωτικού τομέα, η δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ περιλαμβάνει μια πλούσια πολιτική, οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα για να «ντύνει» την επιθετική και αντιλαϊκή πολιτική του ιμπεριαλισμού.

Η εμφάνιση και η διαδικασία αντιμετώπισης της πανδημίας, σάρωσε τα ανεπαρκέστατα δημόσια συστήματα υγείας του καπιταλιστικού κόσμου και ξεγύμνωσε από το «ανθρωπιστικό» τους πρόσωπο αστικές κυβερνήσεις, τους μεγαλοκλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας και τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες. Ταυτόχρονα επιτάχυνε, δρώντας ως καταλύτης, την εμφάνιση της καπιταλιστικής κρίσης, μιας κρίσης που βρίσκονταν ήδη στο προσκήνιο, προ κορονοϊού. Το διεθνές Σύστημα, βρισκόμενο ήδη σε περίοδο σοβαρών αναπροσαρμογών και ανακατατάξεων, ακολούθησε και ακολουθεί τον κατήφορο του οξυμένου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού σε πολύ μεγαλύτερη ένταση μπροστά στη βαθύτερη καπιταλιστική κρίση.

Αυτές οι «δωρέες» δεν είναι καμιά αθώα κίνηση, ή παρένθεση ανθρωπισμού στο διαχρονικά απάνθρωπο έργο του ΝΑΤΟ. Δεν είναι καν αυτό. Αντίθετα, είναι μέρος του σοβαρού σχεδιασμού παρέμβασης και διαμόρφωσης των όρων για ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση κρατών και των λαών τους στην πολιτική του ευρωατλαντισμού.

Νατοϊκά στρατεύματα στο Κόσοβο

Δεν πρέπει να διαφεύγει εξάλλου, ότι στο πρώτο κύμα της πανδημίας γίναμε θεατές μιας ακόμα έκφρασης του μεγάλου γεωπολιτικού και ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, στο έδαφος της αντιμετώπισης της πανδημίας. Και σύμφωνα με τους αστούς αναλυτές, η Κίνα διαμόρφωσε μια πολύ επιτυχημένη ατζέντα παρέμβασης, με την παροχή μασκών, ιατρικού προσωπικού και όχι μόνο σε κράτη, ώστε να επενδύσει πολιτικά, διπλωματικά και κοινωνικά στους σχεδιασμούς του κινεζικού κεφαλαίου. Σε έναν αγώνα δρόμου που οι ΗΠΑ και η ΕΕ βρέθηκαν ουραγοί, το ΝΑΤΟ έπρεπε να ανταποκριθεί άμεσα, μπροστά στην κινεζική απειλή και να διεξάγει τη δικιά «ανθρωπιστική» εκστρατεία. Έτσι λοιπόν, συγκροτήθηκαν ταμεία, επιτροπές, κέντρα διαχείρισης πανδημίας, κρίσεων κλπ.

Έχει πολύ ενδιαφέρον, για να καταλάβει κανείς την υποκρισία και τους πραγματικούς σκοπούς τελικά σε αυτές τις κινήσεις, να δούμε και σε ποιες χώρες το ΝΑΤΟ επέλεξε παράσχει τη «βοήθειά» του. Μέχρι στιγμής, εκτός από την Αλβανία, τα κράτη-μέλη που έχουν λάβει ανάλογη «βοήθεια» είναι η Τσεχική Δημοκρατία, το Μαυροβούνιο και η Β. Μακεδονία. Η ΝΑΤΟική «φιλανθρωπία» όμως κοιτά κυρίως πέρα από τα μέλη της, στους ευρύτερους συνεργάτες, εταίρους και υποψήφιους συμμάχους. Γενναίες δωρεές έχουν λάβει η Βοσνία Ερζεγοβίνη, η Μολδαβία, η Ουκρανία, το Ιράκ και η Τυνησία. Μία και μία είναι όλες οι χώρες που δέχτηκαν τη «βοήθεια». Και μιλάμε πρακτικά για τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Δηλαδή πού; Στις περιοχές που εντοπίζεται η σημαντικότερη προβολή ισχύος και διεξάγονται οι σκληρότεροι ανταγωνισμοί μεταξύ των ισχυρότερων καπιταλιστικών κρατών. Εκεί που το ΝΑΤΟ «πονά» ή για να το πούμε καλύτερα δεν παίζει μπάλα μόνο του, με κάθε μέσο θα εξασφαλίζει την παρουσία του, την επιρροή του και την ισχύ του. Αυτά δεν κερδίζονται μόνο με ένοπλα μέσα.

Βέβαια, σε αυτές τις «δωρέες» το τίμημα για τους λαούς είναι ιδιαίτερα βαρύ. Και μόνο η κίνηση, για τους λαούς αυτών των χωρών αποτελεί προειδοποίηση μεγάλων κινδύνων, κινδύνων που φέρουν την υπογραφή του κεφαλαίου. Γιατί τέτοιες κινήσεις αποκαλύπτουν μεγάλα παζάρια και ανταγωνισμούς που λαμβάνουν χώρα πάνω στις πλάτες εργαζομένων, ειδικά σε περιοχές που αποτελούν σημεία κλειδιά για τη γεωπολιτική υπεροχή.

Πανούσης Αλέξης
Απόφοιτος του μεταπτυχιακού Γεωπολιτικής Ανάλυσης,
Γεωστρατηγικής Σύνθεσης και Σπουδών Άμυνας και Διεθνούς Ασφάλειας

 ALT