Τα προβλεπόμενα δικαιώματα των κρατουμένων πρέπει να ισχύουν ανεξάρτητα από το αδίκημά τους

 Η παράταξή μας αντιτίθεται σθεναρά στη διακριτική και αυθαίρετη μεταχείριση σε βάρος οποιουδήποτε κρατούμενου, ανεξάρτητα από το αδίκημα για το οποίο έχει καταδικαστεί, κατά παράβαση και της ίδιας ακόμη της -κατ' ευφημισμό και μόνο- σωφρονιστικής νομοθεσίας, η οποία ενσαρκώνει στην ουσία την κατασταλτική αντίληψη του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων, απέναντι στους κρατούμενους.

Στα πλαίσια αυτά, εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για την εξέλιξη της απεργίας πείνας και ήδη και δίψας του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα. Καταγγέλλουμε την αποστέρησή του από βασικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως η πρόσβαση στις σχετικές αποφάσεις που τον αφορούν (της ΓΓ Αντεγκληματικής Πολιτικής και της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών) και την άρνηση εφαρμογής στο πρόσωπό του των νομοθετικών διατάξεων περί μεταγωγών. Η επίδειξη δύναμης και αλαζονείας της κυβέρνησης στο πρόσωπό του είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.

Τοποθετούμαστε από θέση αρχής, ανεξάρτητα από την κριτική μας στις πράξεις του συγκεκριμένου κρατούμενου, οι οποίες είναι γνωστό πως αξιοποιήθηκαν εδώ και πολλά χρόνια για να συκοφαντηθούν οι αγώνες του λαού, η επαναστατική ιδεολογία και πράξη. Αυτή θεωρούμε ότι πρέπει να είναι η ορθή στάση και το χρέος όλων των προοδευτικών δικηγόρων και νομικών, καθώς και των φορέων τους.

Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα όλων των κρατουμένων για αξιοπρεπείς όρους κράτησης, προστασίας της υγείας, ιδιαίτερα μάλιστα στις σημερινές συνθήκες της πανδημίας, στις άδειες, τη δυνατότητα εργασίας, όπως στις αγροτικές φυλακές, εκπαίδευσης κλπ., στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης αντεγκληματικής πολιτικής, με αντίστοιχες υποδομές, που θα περιλαμβάνει την πρόληψη, τον πραγματικό σωφρονισμό και την επανένταξη των κρατουμένων.

Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας στη θέσπιση φυλακών υψίστης ασφαλείας, την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων μεταγωγής σε αγροτικές φυλακές με το Ν. 4760/2020, την αυθαίρετη γενική εξαίρεση των καταδικασμένων για αδικήματα τρομοκρατίας, που μάλιστα άνοιξε τη συζήτηση για την εξαίρεση και άλλων κρατούμενων από βασικά δικαιώματα, με βάση το αδίκημα για το οποίο έχουν καταδικαστεί.

Θεωρούμε, επίσης, ιδιαίτερα επικίνδυνη και αντιδραστική τη συζήτηση που έχει ανοίξει ξανά, με αφορμή τη συγκεκριμένη περίπτωση, για τη βίαιη αναγκαστική σίτιση απεργών πείνας. Κι αυτό γιατί είναι γνωστό ότι σύμφωνα και με την ισχύουσα νομοθεσία περί ιατρικής δεοντολογίας δεν επιτρέπεται ιατρική πράξη χωρίς την εκούσια συναίνεση του ασθενούς, που έχει την ικανότητα καταλογισμού. Ιδιαίτερα η αναγκαστική σίτιση χαρακτηρίζεται ως βασανιστήριο, σύμφωνα με αποφάσεις διεθνών ιατρικών συνεδρίων περί ιατρικής δεοντολογίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Μάλτα 1991, Ισπανία 1992, Ν. Αφρική 2006), αλλά και του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών και φορέων.

Όλα τα παραπάνω, αναδεικνύουν ακόμη πιο καθαρά, μεταξύ άλλων, τον υποκριτικό χαρακτήρα του λεγόμενου "κράτους δικαίου" και της αστικής δημοκρατίας, που δήθεν κατοχυρώνουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, καθώς και την ισότητα απέναντι στο νόμο.

«ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ»

Καταγγέλλει το νέο όργιο αυταρχισμού που εξαπέλυσε η κυβέρνηση