Kανένα μέτρο καταστολής δεν θα βάλει σε «καραντίνα» τους αγώνες μας

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στις αρχές του 2021 με περισσότερους από 5.500 νεκρούς από την πανδημία του κορονοϊού, με αποδεκατισμένο, από μέσα και προσωπικό, το δημόσιο σύστημα υγείας, η κυβέρνηση, έχοντας ήδη έτοιμα για εισαγωγή στη Βουλή τα νομοσχέδια για την κατάργηση του 8ωρου, για νέες «μεταρρυθμίσεις» στην παιδεία και αστυνόμευση των Πανεπιστημίων, που έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από  εργαζόμενους, μαθητές και φοιτητές, θα ήταν αδύνατο να μην τα συνοδεύσει και με το νομοσχέδιο για την «Διαχείριση των Δημόσιων Συναθροίσεων», στοχεύοντας να καταργήσει κάθε λαϊκή-εργατική αγωνιστική κινητοποίηση.

Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοϊδης, παρουσιάζοντας το παραπάνω νομοσχέδιο, έπεισε  ακόμα και τον πιο δύσπιστο, ότι όχι μόνο δεν προτίθεται να προστατεύσει  το δικαίωμα «του συνέρχεσθαι», όπως υποστηρίζει, αλλά στην πράξη αμφισβητεί το δικαίωμα του λαού  να οργανώνεται και να αντιστέκεται στην πολιτική που ισοπεδώνει τη ζωή του, καθώς και να διεκδικεί το παρών και το μέλλον που του αξίζει.

Η λογική της κυβέρνησης που διαπερνά το σύνολο των άρθρων του νομοσχεδίου, είναι ότι απαιτείται να παρθούν  άμεσα τα μέτρα καταστολής  που περιγράφονται σε αυτό, για να αντιμετωπιστούν οι λαϊκές-εργατικές κινητοποιήσεις, αφού τις θεωρεί σαν την μόνη και βασική αιτία που υπονομεύει την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, που διαταράσσει  την κοινωνική ειρήνη, που ευθύνεται για την διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, που ευθύνεται για το κλείσιμο των επιχειρήσεων των περιοχών ή των πόλεων, στις οποίες πραγματοποιούνται.

Έτσι, σύμφωνα με το νομοσχέδιο,  για να επιτραπεί η πραγματοποίηση μίας κινητοποίησης («συνάθροισης»), σε δημόσιο χώρο μιας πόλης, ή σε περιοχή αυτής, η αστυνομία, «διυλίζοντας τον κώνωπα», αναζητώντας αφορμές και προσχήματα, θα εξετάζει την πυκνότητα των επιχειρήσεων, τις διαστάσεις των δρόμων, την ύπαρξη λεωφορειακών γραμμών, την έστω και ελάχιστη πιθανότητα, που κατά την δική της εκτίμηση, μπορεί να υπάρξουν έκνομες πράξεις και την «τρωτότητα» (!!;;) της «συνάθροισης».

Διαβάζοντας κανείς το σχέδιο νόμου, δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι μόνες δημόσιες συναθροίσεις που θα επιτρέπονται, θα είναι αυτές που δεν θα πραγματοποιούνται, αφού οι προϋποθέσεις που τίθενται για να  απαγορεύεται  η πραγματοποίησής τους, είτε υπάρχουν σε κάθε πόλη-περιοχή, είτε εύκολα μπορούν τεχνηέντως να δημιουργούνται, από τους γνωστούς σε όλους μας μηχανισμούς, ώστε να διασφαλίζεται το άλλοθι, για την άμεση επέμβαση της αστυνομίας και για τη βίαιη διάλυσή τους και μάλιστα με απομακρυσμένα τα ΜΜΕ, των οποίων την «αντικειμενική» ενημέρωση θα αναλαμβάνει η αστυνομία, με τις ενσωματωμένες ή τις φορητές της κάμερες, με τις οποίες θα καταγράφει  την «συνάθροιση».

Δεν απορούμε, ούτε και μας τρομάζει η ωμή καταστολή την οποία προσπαθεί να επιβάλλει με νόμο του κράτους η κυβέρνηση. Γιατί και σαν εργαζόμενοι στο παρελθόν, αλλά και σαν συνταξιούχοι σήμερα, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η αντιλαϊκή πολιτική και η καταστολή είναι δίδυμα αδέλφια που τρέφονται και μεγαλώνουν στις κοινωνίες εκείνες, όπου οι κυβερνήσεις υπηρετούν τους λίγους για να εκμεταλλεύονται τους πολλούς.

Δεν μας εκπλήσσει επίσης ούτε η μεγάλη συμβολή του κ, υπουργού στο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης της ΝΔ, γιατί δεν λησμονούμε το πόσο παραγωγικός υπήρξε από την ίδια θέση και στο παρελθόν, όταν υπηρετούσε προοδευτικές κυβερνήσεις.

Επειδή ακόμα και η χρήση του όρου «συναθροίσεων», στον τίτλο του νομοσχεδίου, κατά την δική μας εκτίμηση, δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά έχει στόχο να απογυμνώσει τους λαϊκούς-εργατικούς αγώνες από το πολιτικό τους περιεχόμενο, να τους αποσυνδέσει από τις αιτίες που τους προκαλούν, και από την στόχευσή τους να ανατρέψουν τις πολιτικές της λιτότητας και της φτώχειας, 

Το μήνυμα μας προς την κυβέρνηση και το κ. Υπουργό Προστασίας (;;;) του πολίτη είναι ξεκάθαρο.

Με κανένα μέτρο καταστολής δεν θα βάλετε σε «καραντίνα» τους αγώνες μας.

Δεν παραιτούμαστε από κανένα από τα αιτήματα που διεκδικούμε.

Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της πρότασης νόμου για την «διαχείριση των δημόσιων συναθροίσεων», που κουβαλά έντονο το «άρωμα» της εποχής του «γύψου», εποχή που αρνούμαστε να ξαναζήσουμε.

‘Όμως ακόμα και αν τελικά γίνει νόμος του κράτους σας, οι συνταξιούχοι μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα, με όλα τα μέτρα προστασίας της ατομικής τους και της δημόσιας υγείας, θα βρίσκονται σους δρόμους και θα τον αχρηστέψουν στην πράξη.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ