18/5/1983: Ετοιμάζεται νόμος κατά των απεργιών

Ακόμα και νομοθετικά προετοιμάζεται ο περιορισμός του δικαιώματος της απεργίας. Εναν τέτοιο - το λιγότερο - προβληματισμό της κυβέρνησης αποκαλύπτει η άρνηση του υπουργού Εργασίας κ. Γιαννόπουλου να απαντήσει σε επίμονες ερωτήσεις βουλευτών του ΚΚΕ γι' αυτό το θέμα στη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση της Βουλής.

Την ίδια στιγμή οι βιομήχανοι, αξιοποιώντας την πολιτική της κυβέρνησης και ιδιαίτερα τις πρόσφατες παρεμβάσεις του υπουργού Εργασίας στο έργο της Δικαιοσύνης καταφεύγουν στα δικαστήρια με στόχο να πλήξουν το απεργιακό δικαίωμα.

Πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» τις μέρες που το νομοσχέδιο συζητιόταν στη Βουλή

Σ' αυτές τις οργανωμένες προσπάθειες αντιδρούν αγωνιστικά και ενωτικά οι εργαζόμενοι. Πιο αναλυτικά, ο υπουργός Εργασίας κ. Γιαννόπουλος ουσιαστικά επιβεβαίωσε χτες στη Βουλή με την ένοχη σιωπή του στα επίμονα ερωτήματα των βουλευτών του ΚΚΕ την καταγγελία ότι η κυβέρνηση προτίθεται να καταργήσει το δικαίωμα της απεργίας στους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας.

Χαρακτήρισε τα αιτήματα των εργαζομένων ΗΛΠΑΠ - ΕΑΣ «άδικα, παράνομα και κακοήθως προβαλλόμενα». Δήλωσε ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων από τώρα και στο εξής θα εφαρμόζονται και ότι «θα προστατευθεί το κράτος και η έννομος τάξις από την διάλυση». (...)

Αύριο θα εκδικαστούν στο Πρωτοδικείο Αθήνας αιτήσεις τριών εταιρειών, μιας κρατικής και δύο ιδιωτικών, που ζητούν να απαγορευτούν νέες απεργιακές κινητοποιήσεις. Συγκεκριμένα:

• Η ΕΑΣ επικαλείται τον ν. 1264 και ζητάει να κηρυχθούν παράνομες αναδρομικά όλες οι πρόσφατες στάσεις εργασίας των οδηγών. Και να καταδικαστούν οι συνδικαλιστές του κλάδου για κάθε επόμενη στάση σε φυλάκιση και χρηματική ποινή.
• Η εταιρεία ειδών ρουχισμού «Redwest» (στην οποία οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν καθημερινά τρίωρες στάσεις) ζητάει να απαγορευτεί η συνέχιση των κινητοποιήσεων, με τον ισχυρισμό ότι είναι αντίθετες στο ν. 1320 και αξιώνει ένα μήνα φυλάκιση και 50 χιλιάδες δραχμές πρόστιμο σε βάρος της προέδρου και του γενικού γραμματέα του σωματείου γυναικείων ενδυμάτων για κάθε επόμενη στάση.
• Η επιχείρηση γραφικών τεχνών «Πάπυρος» επικαλείται επίσης το άρθρο 21 του 1320 και ζητάει να κηρυχθεί παράνομη κάθε νέα στάση εργασίας στο λογιστήριο της. Απαιτεί ακόμα την επιβολή προστίμων στα μέλη της διοίκησης του σωματείου και της Ομοσπονδίας λογιστών. Στον Αγιο Δημήτριο Κοζάνης οι 2 χιλιάδες εργαζόμενοι των εταιρειών ΜΕΤΚΑ - ΕΡΓΑΣ συνεχίζουν τον απεργιακό τους αγώνα παρά την ποινικοποίησή του. Ανάλογη στάση κρατούν και οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Ο. Σαλιάρης» της Θεσσαλονίκης. Προχτές 32 εργαζόμενοι της επιχείρησης οδηγήθηκαν στο Πλημμελειοδικείο κατηγορούμενοι για «χρήση βίας».

* * *

Απεργία των οικοδόμων το 1983

Το παραπάνω πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» δημοσιεύτηκε στις 18 Μάη 1983, έναν μόλις χρόνο δηλαδή μετά την ψήφιση του Νόμου 1264/1982 που ρύθμιζε τα ζητήματα της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων.

Ο συγκεκριμένος νόμος κατοχύρωνε μια σειρά συνδικαλιστικές ελευθερίες - και αυτό κάτω από την πίεση και τους αγώνες των εργαζομένων. Ταυτόχρονα όμως έθετε, ανάμεσα σε άλλα, περιορισμούς στο απεργιακό δικαίωμα, όπως αυτό της υποχρέωσης προειδοποίησης του εργοδότη πριν την κήρυξη απεργίας από μία έως τέσσερις μέρες.

Το περαιτέρω χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, για το οποίο έγραφε τότε ο «Ριζοσπάστης», δεν άργησε να γίνει πράξη. Τον επόμενο μήνα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Ν. 1365/1983 εισήγαγε περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Συγκεκριμένα, το άρθρο 4, το οποίο χαρακτηρίστηκε «απεργοκτόνο», προέβλεπε ότι για την κήρυξη απεργίας απαιτούνταν, μεταξύ άλλων, απόλυτη πλειοψηφία των εγγεγραμμένων μελών της οργάνωσης και όχι η «απλή» πλειοψηφία των παρόντων στη Γενική Συνέλευση.

Το πιο πρόσφατο χτύπημα στο δικαίωμα στην απεργία ήταν αυτό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τον Γενάρη του 2018. Η απεργοκτόνα διάταξη Αχτσιόγλου τροποποίησε προς το χειρότερο τον Ν. 1264, ορίζοντας ότι ένα πρωτοβάθμιο σωματείο για να πάρει απόφαση για απεργία θα πρέπει στη Γενική Συνέλευση να συμμετέχει υποχρεωτικά το 50%+1 των μελών του.

Η αντεργατική σκυτάλη, πλέον, βρίσκεται στα χέρια της ΝΔ, η οποία ετοιμάζεται να νομοθετήσει ένα αντεργατικό τερατούργημα, που φέρνει τις «ανατροπές του αιώνα» στα εργασιακά δικαιώματα και τη συνδικαλιστική δράση.

Ταυτόχρονα, η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη, πατώντας σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, βγάζει - σε fast track ρυθμούς - τις 9 στις 10 απεργίες παράνομες.

Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι αξιοποιώντας την ιστορική αλλά και τη σύγχρονη πείρα τους θα δώσουν τη δική τους απάντηση! Αλλωστε, αν κάτι δείχνει αυτή η διαχρονική πρεμούρα για τον περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών απ' όλες τις κυβερνήσεις, είναι ο φόβος τους για τον συλλογικό αγώνα, την οργάνωση των εργαζομένων.

• Βλ. περισσότερα:

Στην έκδοση του ΠΑΜΕ: «Η συνδικαλιστική δράση, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, η οργάνωση και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο στόχαστρο κυβέρνησης και εργοδοσίας».