Ενώ το φονικό εμπάργκο και οι απροκάλυπτες επεμβάσεις των ΗΠΑ ενάντια στον λαό της Κούβας συνεχίζονται και κλιμακώνονται, η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (DROI) του Ευρωκοινοβουλίου δίνει βήμα σε μηχανισμούς και οργανώσεις που δρουν για την υπονόμευση των κατακτήσεων και των επιτυχιών της Κουβανικής Επανάστασης πίσω από τη μάσκα του "αγωνιστή" για δημοκρατία και ελευθερία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση που τσακίζει τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων, απαγορεύει τη δράση των Συνδικάτων, συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, εγκλωβίζει πρόσφυγες, ενώ δίνει άλλοθι και συνεργάζεται με φασιστικές - ακροδεξιές οργανώσεις, στηρίζει και επεκτείνει τη βρώμικη προπαγάνδα των ΗΠΑ ενάντια στο νησί του Τσε και του Φιντέλ.
Καταδικάζουμε τις προσπάθειες και τα ψέματα των ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Το ΠΑΜΕ στέκεται στο πλευρό του λαού της Κούβας στον αγώνα ενάντια στο φονικό εμπάργκο, για την οικοδόμηση της κοινωνίας χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Η Κούβα δεν είναι μόνη! Μέχρι τη Νίκη!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εκτενή αποσπάσματα που παραθέσαμε απ’ αυτό το πολυσέλιδο έγγραφο, όσο και τα προηγούμενα, νομίζουμε πως δεν αφήνουν σε κανέναν αυταπάτες για το ρόλο του ιμπεριαλισμού ακόμα κι όταν φοράει το προσωπείο του «ειρηνικού». Το σε ποιο βαθμό αυτό συνειδητοποιήθηκε, καταπολεμήθηκε ή υιοθετήθηκε συνολικά από το κομμουνιστικό κίνημα της εποχής, είναι κάτι που πρέπει να προκύψει μέσα από παραπέρα μελέτες αντίστοιχων αρχείων και ιστορικών εξελίξεων στις σοσιαλιστικές χώρες.
Το πόσο εκπληκτικά όμως οι εκτιμήσεις, ακόμα και κάποιες αυτούσιες εκφράσεις αυτών των αμερικάνικων εγγράφων συμπίπτουν μ’ αυτές των ρεβιζιονιστών της εποχής, ακόμα και μ’ αυτές των σύγχρονων οπορτουνιστών, ίσως συμβάλλει στο να κατανοήσουν περισσότεροι την ορθότητα της θέσης που το κομμουνιστικό κίνημα έχει υιοθετήσει εδώ και πάνω από έναν αιώνα, από τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτοι απαρνητές και αποστάτες: Κάθε παρέκκλιση από τις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού και άσχετα από προθέσεις αντικειμενικά μπαίνει στην υπηρεσία του ταξικού αντίπαλου της εργατικής τάξης, στην υπηρεσία του καπιταλισμού.
Ή όπως εκτίμησε το ΚΚΕ, «είτε άμεσα, είτε έμμεσα ο οπορτουνισμός ανοίγει το δρόμο για το αδυνάτισμα των κομμουνιστικών κομμάτων. Αποτελεί την ιδεολογική βάση για να ευοδωθούν οι προσπάθειες του ιμπεριαλισμού να υποσκάψει και να αδυνατίσει το σοσιαλισμό»[17].
https://www.komep.gr/m-article/918bb6ef-ff2b-11e9-95d7-3ed1504937da/ 19. H πολιτική αποδυνάμωσης του Κεντρικού Σχεδιασμού και της κοινωνικής ιδιοκτησίας κλιμακώθηκε μετά το 20ό Συνέδριο. Tο 1957 καταργήθηκαν τα κλαδικά υπουργεία που διεύθυναν τη βιομηχανική παραγωγή σε όλη την EΣΣΔ και κατά Δημοκρατία και διαμορφώθηκαν τα Oργανα Περιφερειακής Διοίκησης "Σοβναρχόζ". Eτσι αδυνάτισε η κεντρική διεύθυνση του σχεδιασμού.25
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ως αιτίες των προβλημάτων προσδιορίστηκαν τα λάθη υποκειμενικού χαρακτήρα της καθοδήγησης του αγροτικού τομέα της οικονομίας.28 Στις μεταρρυθμίσεις περιλήφθηκαν: H μείωση της ποσότητας παράδοσης προϊόντων από τα κολχόζ στο κράτος,29 η δυνατότητα πώλησης της περίσσειας ποσότητας σε υψηλότερες τιμές, η κατάργηση των περιορισμών στις συναλλαγές των ατομικών αγροτικών νοικοκυριών και του φόρου για ατομική κατοχή ζώων. Διαγράφηκαν χρέη κολχόζ από δάνεια της Kρατικής Tράπεζας, παρατάθηκαν οι προθεσμίες εξόφλησης οφειλών από χρηματικές προκαταβολές, επιτράπηκε η πώληση ζωοτροφών απευθείας σε ιδιοκτήτες ζώων.
Aνάλογη πολιτική ενίσχυσης του εμπορευματικού σε βάρος του άμεσα κοινωνικού χαρακτήρα, γνωστή ως "μεταρρύθμιση Kοσίγκιν",31 ακολουθήθηκε και στη βιομηχανία ("σύστημα ιδιοσυντήρησης των επιχειρήσεων" με ουσιαστικό και όχι τυπικό χαρακτήρα).
Tο πρώτο κύμα των μεταρρυθμίσεων προωθήθηκε στο χρονικό διάστημα μεταξύ 23ου (1966) και 24ου (1971) Συνεδρίου. Σύμφωνα με το Nέο Σύστημα, οι πρόσθετες αμοιβές των διευθυντών (πριμ) θα υπολογίζονταν όχι με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου σε όγκο παραγωγής,32 αλλά με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου των πωλήσεων και θα ήταν συνάρτηση του ποσοστού του κέρδους της επιχείρησης. Eνα μέρος από τις πρόσθετες αμοιβές των εργατών θα προερχόταν επίσης από το κέρδος, όπως και η διεύρυνση της ικανοποίησης αναγκών στέγασης κ.ά. Eτσι, το κέρδος υιοθετήθηκε ως κίνητρο για την παραγωγή. Bάθυνε η διαφοροποίηση στο εργασιακό εισόδημα. Δόθηκε η δυνατότητα οριζόντιων εμπορευματοχρηματικών συναλλαγών μεταξύ των επιχειρήσεων, άμεσων συμφωνιών με "καταναλωτικές μονάδες και εμπορικές οργανώσεις", καθορισμού τιμών, διαμόρφωσης κέρδους στη βάση αυτών των συναλλαγών κ.λπ. Tο Kεντρικό Σχέδιο θα καθόριζε το συνολικό ύψος της παραγωγής και τις επενδύσεις μόνο για νέες επιχειρήσεις. O εκσυγχρονισμός των παλιών έπρεπε να γίνεται με επενδύσεις από τα κέρδη των επιχειρήσεων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η Κουβανική επανάσταση του 1959 ανέτρεψε την Φεουδαρχία Καπιταλισμό με γραμμή κοινωνική συμμαχία Σοσιαλφασισμός και οικοδόμησαν Σοσιαλισμό με Κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Αντιμετώπισαν το εμπάργκο που επέβαλε ο καπιταλισμός με επικεφαλής τις ΗΠΑ χωρίς να υπάρχουν ταξικές ανισότητες στην κοινωνία. Το 2008 επικράτησε στην Κούβα η οπορτουνιστική αντεπανάσταση και εφαρμόζει σταδιακά νόμους του καπιταλισμού προκαλώντας ταξικές ανισότητες εκμετάλλευση κ.α δίνοντας πρόσφορο έδαφος στις ΗΠΑ για προβοκάτσιες και συκοφάντηση του Σοσιαλισμού. Η Απάντηση στον Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό δεν είναι Ρώσικος και Κινέζικος Ιμπεριαλισμός. Ο Λαός με τους Κομμουνιστές για να σώσουν την επανάσταση πρέπει να τσακίσουν την οπορτουνιστική 5η Φάλαγγα. ΦΙΝΤΕΛ ΡΑΟΥΛ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ ΚΑΜΙΛΟ κ.α ΑΘΑΝΑΤΟΙ. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή