«Η σημαία της προστασίας του περιβάλλοντος είναι κόκκινη»

Εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ για την προστασία του περιβάλλοντος στον αντίποδα των "πράσινων" υποστηρικτών του πολέμου και της ενεργειακής φτώχειας», πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής.

Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο εξωτερικό αμφιθέατρο του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης, μίλησε ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις που φώτισαν τη στρατηγική του κεφαλαίου στην περιοχή, τον ρόλο των αστικών κομμάτων και των εκπροσώπων τους σε τοπικό επίπεδο και κυρίως τις θέσεις και τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ στον αντίποδα της προωθούμενης πολιτικής.

Παρεμβάσεις έκαναν οι:

• Σωτήρης Αβραμόπουλος, μέλος του ΓΠ της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας και περιφερειακός σύμβουλος με θέμα «Περιβάλλον, Περιφέρεια και δήμοι».
• Μάριος Παλάντζας, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος Παύλος Μελάς, με θέμα «Οι αγώνες για τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα της Θεσσαλονίκης δείχνουν τον δρόμο».
• Βασίλης Μπαλτίκας, επικεφαλής της Ομάδας Υποδομών και Περιβάλλοντος της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας, με θέμα «Η θέση του ΚΚΕ για το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης» (διαβάστε παρακάτω αναλυτικά).

Ο Μάκης Παπαδόπουλος τόνισε, μεταξύ άλλων:

«Ο γιορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος είναι κάθε χρόνο μια ευκαιρία για να φωτίσουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί και ποιοι οι κάλπικοι φίλοι του.

Όμως φέτος είναι χωρίς υπερβολή η ώρα της αλήθειας. Η στάση κάθε πολιτικής δύναμης απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ξεκίνησε στο έδαφος της Ουκρανίας, αλλά και όσα προηγήθηκαν με την υλοποίηση της πολιτικής της "πράσινης μετάβασης" στην ΕΕ, μας βοηθούν να βγάλουμε σίγουρα και χειροπιαστά συμπεράσματα. (...)

Σήμερα μπορούμε καλύτερα να φωτίσουμε ότι ο ίδιος εχθρός που ήδη μας βομβαρδίζει με συνεχείς ανατιμήσεις και νέα μέτρα καταστολής μπορεί να μας σύρει τελικά στο σφαγείο με τις πραγματικές βόμβες.

Σήμερα μπορούμε να αποδείξουμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά ότι η πραγματική απάντηση στα μεγάλα προβλήματα της προστασίας του περιβάλλοντος, της κοινωνικής αδικίας, του κινδύνου επέκτασης του πολέμου είναι η κόκκινη απάντηση του σοσιαλισμού. Να φωτίσουμε ότι η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών στον δρόμο της ανατροπής.

Σήμερα αποκαλύπτεται πιο καθαρά πόσο υποκριτική είναι η ανησυχία των αστικών πολιτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα των σοσιαλδημοκρατών και των πρασίνων για την προστασία του περιβάλλοντος και ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι της στρατηγικής της ΕΕ για την "πράσινη μετάβαση".

«Πράσινα γεράκια» του πολέμου

Οι πράσινοι και οι σοσιαλδημοκράτες βουλευτές στη Γερμανία, οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ, αναδεικνύονται ως τα "πράσινα γεράκια", οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της κλιμάκωσης της πολεμικής αναμέτρησης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Πρωταγωνιστούν στις αποφάσεις για αποστολή σύγχρονου βαριού οπλισμού και τεχνολογικής υποστήριξης στην Ουκρανία για να συνεχιστεί ο πόλεμος με τη Ρωσία. Ήδη οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την αποστολή προηγμένων εκτοξευτήρων πολλαπλών ρουκετών στο μέτωπο στην Ουκρανία.

Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς ειδικές επιστημονικές γνώσεις για να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει πιο εγκληματική παρέμβαση στο περιβάλλον από τη διεξαγωγή του πολέμου. Τις τραγικές απώλειες, που αφορούν άμεσα την ανθρώπινη ζωή, με τους νεκρούς, τους τραυματίες, τους πρόσφυγες, συνοδεύουν οι καταστροφικές συνέπειες για το έδαφος, τη βλάστηση, το νερό, το κλίμα, δηλαδή το φυσικό περιβάλλον.

Ορισμένες βαριές αρνητικές συνέπειες φαίνονται άμεσα, όπως η αδυναμία του οικοσυστήματος να απορροφήσει γρήγορα τη ζημιά που δέχεται από τα εμπρηστικά όπλα, τις εκρήξεις, τις εκτεταμένες φωτιές, τη μεταφορά βαριών οπλικών συστημάτων, η αδυναμία δηλαδή του οικοσυστήματος να ανακάμψει, να επανέλθει στην πρότερή του κατάσταση.

Άλλες αρνητικές συνέπειες θα φανούν σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, όπως για παράδειγμα η μεγάλη τοξικότητα του εδάφους και του νερού από τη διαρροή επικίνδυνων χημικών ουσιών.

Ας σκεφτούμε μόνο την τεράστια αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τις πυρκαγιές σε εγκαταστάσεις πετρελαίου στον Πόλεμο του Κόλπου και την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία. Για παράδειγμα, τα πηγάδια πετρελαίου στη Μοσούλη καίγονταν για μήνες μετά τους αρχικούς εμπρησμούς. Αντίστοιχες εικόνες βλέπουμε σήμερα στο ουκρανικό έδαφος. Ήδη οι αγρότες σε μεγάλο τμήμα των νότιων περιοχών δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν νερό από τα πηγάδια γιατί έχει ήδη μολυνθεί.

Όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τη χρήση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου, που ήδη γνωρίσαμε στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και στον Πόλεμο του Κόλπου. Το Γενάρη του 2021, 3.000 Σέρβοι υπέβαλαν αγωγές κατά του ΝΑΤΟ στο Ανώτατο Δικαστήριο του Βελιγραδίου για θανατηφόρες ασθένειες, κυρίως καρκινικούς όγκους που προκλήθηκαν από τα βαρέα μέταλλα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών.

Αντίστοιχα η ιταλική δικαιοσύνη εξέδωσε 250 τελεσίδικες αποφάσεις για τον ίδιο λόγο, υπέρ Ιταλών στρατιωτών που βρίσκονταν στο Κοσσυφοπέδιο και στα Μετόχια την περίοδο των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ το 1999.

Ο κίνδυνος των πυρηνικών όπλων

Ασφαλώς οι αρνητικές συνέπειες πολλαπλασιάζονται όταν η κλιμάκωση του πολέμου οδηγήσει στη χρήση χημικών και βιολογικών όπλων μαζικής καταστροφής. Γίνονται ανυπολόγιστες, αν υπάρξει επιλογή χρήσης πυρηνικών όπλων. Οι πραγματικές συνέπειες για όλες τις μορφές ζωής από την έκλυση της ραδιενέργειας, της θερμικής ενέργειας που απελευθερώνεται και της πυρηνικής ακτινοβολίας είναι ευρύτερα γνωστές και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.

Όποιος θεωρεί αδύνατο αυτό το ενδεχόμενο, καλά θα κάνει να σκύψει πάνω στην ιστορική πείρα και στη σύγχρονη πραγματικότητα. Βρισκόμαστε 77 χρόνια μετά το έγκλημα της ρίψης των πρώτων ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες τον Ιούνη του 2021 υιοθέτησε την απόφαση για το "πρώτο πυρηνικό πλήγμα" ως στοιχείο της Στρατηγικής ΝΑΤΟ 2030. Η απόφαση αυτή, που σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να πλήξει πρώτο με πυρηνικά όπλα μεγάλης ισχύος τους αντιπάλους του, αν εκτιμήσει ότι απειλείται, εξεταζόταν ήδη απ’ τη Σύνοδο Κορυφής της Βαρσοβίας το 2016.

Προς το παρόν η Ρωσία δεν έχει υιοθετήσει αυτό το επικίνδυνο δόγμα, όμως ο υπουργός Εξωτερικών, Λαβρόφ, δεν έχει αποκλείσει τον κίνδυνο αναμέτρησης με πυρηνικά όπλα το επόμενο διάστημα. Ακόμα μεγαλύτερη και δικαιολογημένη ανησυχία προκαλούν τα δημοσιεύματα μεγάλων δυτικών μέσων, που διευκρινίζουν ότι μια πιθανή κλιμάκωση θα περιοριστεί σε μικρά τακτικά πυρηνικά όπλα μικρότερης ισχύος και δεν θα περιλαμβάνει διηπειρωτικούς πυραύλους. Ήδη οι πυρηνικές δυνάμεις τους στρατού της Ρωσίας ξεκίνησαν ασκήσεις βορειοανατολικά της Μόσχας.

Εξάλλου, όπως έδειξε και πρόσφατη πείρα των στρατιωτικών επιθέσεων στο Χάρκοβο, που υπάρχει το γνωστό πυρηνικό ερευνητικό κέντρο, ο μεγάλος κίνδυνος υπάρχει ακόμα και όταν ο πόλεμος διεξάγεται με τις συμβατικές βόμβες του πυροβολικού.

Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και πηγάζει από τα τεράστια συμφέροντα που διακυβεύονται από την αναμέτρηση για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, για τον έλεγχο αγορών και σφαιρών επιρροής ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό άξονα, ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη συμμαχία Ρωσίας - Κίνας.

Και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να ξεχνάμε τη θέση του Μαρξ, ότι για 300% κέρδος δεν υπάρχει για το κεφάλαιο έγκλημα που να μη ριψοκινδυνέψει να το πράξει. (...)

Οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι του LNG

Όμως το κορυφαίο και πιο αποκαλυπτικό παράδειγμα υποκρισίας είναι η απόφαση της Κομισιόν να διαθέσει 10 δισ. ευρώ για την κατασκευή νέων υποδομών για τη διευκόλυνση των αυξημένων εισαγωγών του αμερικανικού (κυρίως) υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG.

Και αυτό παρότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ θεωρούν επίσημα ότι κατά την αεριοποίησή του το υγροποιημένο LNG αυξάνει την έκλυση μεθανίου στην ατμόσφαιρα, η οποία έχει πολλαπλάσια αρνητική επίδραση συγκριτικά με το CO₂ στο ζήτημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Αναγνωρίζουν επίσης ότι η αύξηση της μεταφοράς LNG θα αυξήσει τις διαρροές μεθανίου, αλλά και εκπομπών CO₂, αφού αντικειμενικά γίνεται πιο μεγάλη και πιο περίπλοκη η αλυσίδα εφοδιασμού του φυσικού αερίου συγκριτικά με τη μεταφορά του με αγωγούς.

Όμως το αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα του LNG δεν περιορίζεται στο μεθάνιο. Αφορά τη ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της ιχθυοπανίδας με επιπτώσεις στην αλιεία. Οι αεριοποιητές των σταθμών υποδοχής LNG αντλούν μεγάλες ποσότητες θαλασσινού νερού αναμειγνύοντάς το με υποχλωριώδες νάτριο, με τοξική επίδραση στους υδρόβιους οργανισμούς. (...) Επίσης αυξάνει ο κίνδυνος ατυχήματος μεγάλης έκτασης από τη γειτνίαση τέτοιων με δασικές εκτάσεις ή τον αστικό ιστό - κίνδυνος που αφορά τόσο τις εκρήξεις όσο και τη διαρροή κρυογονικού υγρού.

Μία από τα ίδια στην πολιτική προστασία

Ακόμα πιο προκλητική και παραπλανητική είναι η προσπάθεια να συρρικνωθεί και να περιοριστεί το τεράστιο θέμα της προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος μόνο στο ζήτημα των εκπομπών CO₂ και στην αμφισβητούμενη θεωρία της «κλιματικής κρίσης».

Η αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της πολιτικής προστασίας, της αντισεισμικής θωράκισης, της πυροπροστασίας, της αντιπλημμυρικής προστασίας έχει πολύ πιο άμεση και επείγουσα σημασία για την προστασία της ζωής και της υγείας του πληθυσμού. Κι όμως ένα χρόνο μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές δεν έχουν γίνει τα αναγκαία βήματα διασφάλισης των υποδομών, παρά μόνο αυτά που αφορούν τις «πράσινες» επενδύσεις για παράδειγμα στη Νότια Εύβοια.

Στο ερώτημα τι θα γίνει αν υπάρξει μια νέα μεγάλη πυρκαγιά και πόσο έτοιμοι είμαστε να αντιμετωπίσουμε έναν μεγάλο σεισμό, γνωρίζουμε δυστυχώς την απάντηση. Τα χθεσινά θλιβερά γεγονότα στη Βούλα στην Αττική επιβεβαιώνουν αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Το επιβεβαίωσε και ο αρμόδιος υπουργός ο οποίος μας προειδοποίησε ότι θα αντιμετωπίσουμε δύσκολο καλοκαίρι, σαν να ήταν απλός σχολιαστής της κατάστασης. Δεν θέλουμε να κουράσουμε παραθέτοντας καταλόγους στοιχείων. Σκεφτείτε μόνο ότι παραμένουν κενές 4.000 οργανικές θέσεις μόνιμων πυροσβεστών, η μέση ηλικία των υπαρκτών δυνάμεων ξεπερνά τα 45 χρόνια και για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων διατίθεται το 0,04% του προϋπολογισμού!

Η σημαία της προστασίας του περιβάλλοντος είναι κόκκινη!

Η σημαία της προστασίας του περιβάλλοντος και της πραγματικής διασφάλισης της ειρήνης δεν είναι η "πράσινη" των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι η κόκκινη σημαία της κοινωνικής απελευθέρωσης, η σημαία του σοσιαλισμού. Κάτω από αυτή την κόκκινη σημαία προχωράμε αποφασιστικά για να οργανωθεί και να νικήσει η λαϊκή αντεπίθεση.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στη νέα ελληνοαμερικανική συμφωνία για να απεμπλακεί άμεσα η χώρα από τη συμμετοχή στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου.

Η αγωνιστική, λεβέντικη παρουσία των δυνάμεών μας στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης έκανε τον γύρο της Ελλάδας και σχολιάστηκε διεθνώς. Όπως και τα πανό του Κόμματος στην Ακρόπολη και το μπλόκο στη φάλαγγα των ΝΑΤΟικών στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Ιδιαίτερα εδώ στη Θεσσαλονίκη οι κομμουνιστές έχουν αποδείξει ότι ξέρουν να δίνουν και να κερδίζουν τέτοιες μάχες. Ακόμα συζητιούνται τα παθήματα των ΝΑΤΟικών στην πόλη, την εποχή του αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία το 1999.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ δίνουμε συνεχώς μάχες σ’ όλες τις περιοχές της χώρας, ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού, για τον περιορισμό της βιομηχανικής ρύπανσης, για την προστασία του δασικού πλούτου, για την αναβάθμιση των υποδομών πολιτικής προστασίας, για την πρόληψη των Βιομηχανικών Ατυχημάτων Μεγάλης Έκτασης.

Παλεύουμε για να ανακουφιστεί ο λαός από την ακρίβεια, για ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, κατάργηση των έμμεσων φόρων στα καύσιμα και στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Σας καλούμε όλους και όλες να συμπορευτείτε με το ΚΚΕ για να βάλει ο λαός τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Ελάτε μαζί μας για να τους χαλάσουμε τα σχέδια, για να ρίξουμε κόκκινο στη νύχτα που μας ετοιμάζουν».

Video 

Ο Σωτήρης Αβραμόπουλος αναφέρθηκε στην πολιτική που υλοποιείται σε τοπικό επίπεδο και εξειδικεύει την αστική στρατηγική σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής των εργαζόμενων. Επίσης παρουσίασε τις παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες των Οργανώσεων του ΚΚΕ στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες.

Όπως είπε μεταξύ άλλων, διοίκηση της Περιφέρειας, διοικήσεις των δήμων, παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, άλλων αστικών κομμάτων «είναι συνυπεύθυνες για τους μεγάλους κινδύνους και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει σε όλες τις πλευρές της ζωής της η κοινωνική πλειοψηφία των εργατών, υπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών της πόλης και της υπαίθρου».

Και εξήγησε: «Στηρίζουν κατ' αρχάς την εμπλοκή της χώρας μας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό, τη μετατροπή της Βόρειας Ελλάδας, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης σε κόμβο προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων και "πύλη εισόδου" στρατιωτικών και επιχειρηματικών σχεδιασμών προς την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης κλπ.

Όλοι τους συμμετέχουν στην προσπάθεια να παρουσιαστεί η στρατηγική της "Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας", η εξειδίκευσή της στη χώρα μας ως η λύση για την προστασία του περιβάλλοντος και για μια υποτίθεται "δίκαιη και συμπεριληπτική" καπιταλιστική ανάπτυξη που θα εξασφαλίζει ταυτόχρονα τα κέρδη των λίγων και πολλές και καλές δουλειές για μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους.

Συμφωνούν και στηρίζουν εκτός των άλλων στην πράξη την "απελευθέρωση" της Ενέργειας, μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις, συνολικά έναν ενεργειακό σχεδιασμό που έχει εκτινάξει την ενεργειακή φτώχεια σε όλη την ευρύτερη περιοχή και έχει πολλαπλές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Με επιμέρους ενστάσεις και αστερίσκους προωθούν μέσα από την πολιτική στήριξη που παρέχουν και θετικές γνωμοδοτήσεις σε Δημοτικά Συμβούλια και Επιτροπές της Περιφέρειας τη μετατροπή της υπαίθρου, αγροτικών εκτάσεων, ορεινών όγκων σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής Ενέργειας από ΑΠΕ».

Video

Ο Μάριος Παλάντζας αναφέρθηκε στα οξυμένα περιβαλλοντικά προβλήματα στη Δυτική Θεσσαλονίκη και την πείρα που προέκυψε για το πώς μπορεί να εκφραστεί με αγωνιστικούς όρους η ανησυχία για το περιβάλλον, η προστασία της δημόσιας υγείας.

«Στη Δυτική Θεσσαλονίκη επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά ότι η κερδοφορία των ομίλων από τη μία και η κάλυψη των αναγκών των πολλών από την άλλη είναι δύο ασυμβίβαστα μεγέθη.

Αυξημένα κέρδη για τα ΕΛΠΕ για το 2021, εγκαίνια τον Απρίλιο του μεγαλύτερου φωτοβολταϊκού πάρκου στην Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, επενδύσεις δισ. ευρώ για την παραγωγή υγρών καυσίμων τα επόμενα 10 χρόνια στο όνομα της "πράσινης ενεργειακής μετάβασης", σχεδιασμοί για την κατασκευή νέας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής από Φυσικό Αέριο και μονάδας FRSU στο Θερμαϊκό.

Εκτίναξη των καθαρών κερδών και πωλήσεων σε επίπεδο ρεκόρ για την τσιμεντοβιομηχανία του ομίλου "ΤΙΤΑΝ", ενώ χαρακτηρίστηκε διεθνώς ως μια από τις εταιρείες που ηγούνται στην "πράσινη μετάβαση" της βαριάς βιομηχανίας.

Σε κοινή γραμμή διασφάλισης και αύξησης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας βρίσκονται όλοι οι όμιλοι ανεξαιρέτως, ιδιαίτερα μάλιστα σε συνθήκες διεξαγωγής ιμπεριαλιστικού πολέμου σε ευρωπαϊκό έδαφος».

Video 

Ο Βασίλης Μπαλτίκας, αναφέρθηκε στην αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου όπως αυτή προωθείται και βρίσκεται σε αντιδιαστολή με τις ανάγκες των εργαζομένων για αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος και αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής.

Όπως είπε «τμήματα του παραλιακού μετώπου βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Επικρατεί η κατάτμησή του, η άναρχη χωροθέτηση χρήσεων γης και η μεταξύ τους σύγκρουση. Ο λαός είναι αποκλεισμένος από μεγάλα τμήματα και ο Θερμαϊκός είναι οικολογικά υποβαθμισμένος. Αυτά δεν είναι φυσικά φαινόμενα. Είναι αποτέλεσμα του άναρχου καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της εμπορευματοποίησης της γης, της ασυδοσίας του κεφαλαίου.

Από αυτή την άποψη όλες οι πολιτικές δυνάμεις, κυβερνήσεις, δημοτικές και περιφερειακές αρχές, που επί της ουσίας στηρίζουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, δεν είναι μέρος της λύσης αλλά του προβλήματος. Ειδικά όταν όλα τα μεγαλόπνοα project τα οποία προωθούν, δεν έχουν στο επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες.

(...) Στόχος είναι η γρήγορη προώθηση έργων και παρεμβάσεων, που υποστηρίζουν ή προετοιμάζουν το έδαφος για κερδοφόρες επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων».

Αναφέροντας παραδείγματα που το τεκμηριώνει στάθηκε στις παρεμβάσεις προτείνονται σε εκτός σχεδίου περιοχές που περικλείονται από το πολεοδομικό συγκρότημα.