Κώστα Σαραντίδη (Νγκουιέν Βαν Λαπ)

Ο Κώστας Σαραντίδης, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1927, από μια φτωχή λαϊκή οικογένεια της Τούμπας, αγράμματος, μόλις που είχε τελειώσει την τετάρτη δημοτικού, και προσπαθούσε να επιβιώσει όπως όλοι. Πουλούσε τσιγαρόχαρτα στη μαύρη αγορά, ώσπου τον έπιασαν οι Γερμανοί και στάλθηκε πεζή για τη Γερμανία με ένα μπουλούκι 300 ανδρών, σε ηλικία 16 ετών.

Έκτοτε, η ζωή του είναι μια μικρή Οδύσσεια. Από τα Τάγματα Εργασίας των Γερμανών το 1943 στην κεντρική Ευρώπη, βρέθηκε λεγεωνάριος της γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων στην Αλγερία κι έπειτα στην Ινδοκίνα.

Αυτομόλησε στο Απελευθερωτικό Μέτωπο «Βιετμίνχ», πολέμησε με το Λαϊκό Στρατό κι έζησε στο Βιετνάμ για είκοσι χρόνια.

Από την συζήτηση με τον σύντροφο Κώστα Σαραντίδη

...Αφήνω τη Λεγεώνα μαζί μ' έναν φίλο Ισπανό κομμουνιστή, τον Σάντος Μερίνος. Συνδεθήκαμε μεταξύ μας, ταιριάξανε και τα μυαλά μας, με καθοδηγούσε σαν μεγαλύτερος και κομμουνιστής, εγώ ήμουν μωρό παιδάκι μπροστά του, δεν ήξερα τίποτα. Μου 'λεγε συχνά ιστορίες απ' τον ισπανικό εμφύλιο και τον συμπάθησα. Και του άνοιξα την ψυχή μου. Ενα βράδυ του λέω, «τότε στο βουνό εδώ τι δουλειά έχουμε;». «Εσύ δεν ξέρω. Εγώ αποκλείω να κάτσω εδώ να λερώσω τα χέρια μου». 

Και συμφωνήσαμε να φύγουμε.

Καταστρώσαμε, λοιπόν, ένα σχέδιο. Συνεννοηθήκαμε με τον Μερίνος να εξαγοράσουμε τον λοχία με κάνα - δυο ποτηράκια κρασί ώστε να μας βάλει την ίδια βάρδια. Κι όπως το πετύχαμε, 2 με 4. Τότε ήταν νέκρα τα πάντα. Πήραμε τα οπλοπολυβόλα μας, κάνα - δυο όπλα ακόμα, μερικές χειροβομβίδες και απελευθερώσαμε και τους 25 Βιετναμέζους αιχμαλώτους.

Αυτοί, όμως, φεύγοντας δεν ήταν από ένα μέρος, ήταν από διάφορες περιοχές. Ετσι, ο καθένας πήρε το δρόμο προς τον προορισμό του. Περνώντας, όμως, μέσα στα χωριά, έγινε σαματάς με τα σκυλιά, γαβγίσματα και οι Γάλλοι πήραν χαμπάρι κι άρχισαν να μας ψάχνουν. Ηταν όμως πολύ αργά.

 

Ετσι, μετά από δυο μέρες στο βουνό, ο Μπιέν, ο αιχμάλωτος αξιωματικός, έψαξε και με έφερε σε επαφή με το αντάρτικο. Στην Πρώτη Ομάδα εκεί, μας δέχτηκαν με τα χέρια ανοιχτά, αγκαλιές, φιλιά, τόσο ότι γλιτώσαμε τους 25 και τον αξιωματικό, αλλά φέραμε και το οπλοπολυβόλο. Ηταν τόση η χαρά που σφάξαν κι ένα μοσχαράκι.

Επειτα, με δοκιμάσανε και αφού πέρασα τη δοκιμασία, από εκείνη τη στιγμή μου βγάλανε το όνομα Νγκουιέν Βαν Λαπ και του Μερίνος Νγκουιέν Βαν Βι και μπήκαμε στις γραμμές του αντάρτικου...

Πέθανε στις 25 Ιούνη 2021.

 Τον Αύγουστο του 2022 θα λάβει χώρα η μεταφορά και απόθεση της τέφρας του  Ήρωα των Λαϊκών Ενόπλων Δυνάμεων του Βιετνάμ, Βιετ Κώστα Σαραντίδη/Nguyen Van Lap στο στρατιωτικό κοιμητήριο της πόλης Da Nang στο Βιετνάμ. 

Η κυβέρνηση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Βιετνάμ αποφάσισε να πραγματοποιήσει την επιθυμία του ίδιου του Σαραντίδη αλλά και της οικογένειάς του, να μεταφερθεί για πάντα η τέφρα του εκεί, αναλαμβάνοντας την οργάνωση τιμητικών εκδηλώσεων αλλά και την μεταφορά της οικογένειάς του, έτσι ώστε ο Βιετ Κώστας να αναπαυθεί ανάμεσα σε άλλους ήρωες του Βιετνάμ.

Νγκουιέν Βαν Λαπ