Μια μέρα σαν τη σημερινή

 15/07/1848

Γεννιέται ο Ιταλός κοινωνιολόγος Βιλφρέντο Παρέτο, ένας από τους θεμελιωτές της επιστήμης της κοινωνιολογίας.

15/07/1876

Η συνδιάσκεψη των μελών της Α’ Διεθνούς στη Φιλαδέλφεια αποφασίζει την διάλυσή της. Η δήλωση της διάλυσης που διαβάστηκε από τα ηγετικά στελέχη της Διεθνούς Ζόργκε και Σπάιερ, έγραφε:

«ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ,

Το Συνέδριο της Διεθνούς, που συνήλθε στη Φιλαδέλφεια, διέλυσε το Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ενωσης των Εργατών. Εξωτερική σύνδεση της οργάνωσης δεν υπάρχει πια.

"Η Διεθνής πέθανε!", θ' αναφωνήσει η αστική τάξη όλων των χωρών και με ειρωνεία ή χαρά θα αναφερθεί στις εργασίες αυτού του συνεδρίου σαν σε μια αναμφισβήτητη απόδειξη της ήττας του εργατικού κινήματος όλου του κόσμου. Ας μην επηρεαστούμε από τις κραυγές των εχθρών μας! Εγκαταλείψαμε την οργάνωση της Διεθνούς για λόγους που έχουν σχέση με την τωρινή πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη, αλλά σε αντάλλαγμα βλέπουμε ότι η αρχή της οργάνωσης αναγνωρίζεται και υπερασπίζεται από τους προοδευτικούς εργάτες όλου του πολιτισμένου κόσμου. Ας δώσουμε στους συντρόφους μας εργάτες της Ευρώπης μια ανάπαυλα, για να σταθεροποιήσουν τις θέσεις τους στις ίδιες τους τις χώρες, και θα είναι με βεβαιότητα σε θέση να παραμερίσουν τα εμπόδια που τους χωρίζουν από τους εργάτες άλλων περιοχών του κόσμου.

Σύντροφοι, ασπαστήκατε με ενθουσιασμό και αγάπη την αρχή της Διεθνούς, θα βρείτε τα μέσα για να ευρύνετε τον κύκλο των οπαδών της και χωρίς την ύπαρξη μιας Οργάνωσης, θα βρείτε νέους αγωνιστές που θα εργαστούν για την πραγματοποίηση των σκοπών της ένωσής μας. Οι σύντροφοι της Αμερικής σάς υπόσχονται πως θα υπερασπίσουν και θα διαφυλάξουν με πίστη τις καταχτήσεις της Διεθνούς, σ' αυτή τη χώρα έως ότου πιο ευνοϊκές συνθήκες θα ενώσουν πάλι τους εργάτες όλων των χωρών στον κοινό αγώνα και έως ότου αντηχήσει πάλι, πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά, η έκκληση:

"Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!"». 

Η διάλυση της Α' Διεθνούς

15/07/1904

Πεθαίνει ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Αντον Τσέχοφ. 

Αντον Παύλοβιτς Τσέχοφ

15/07/1927

Οι εργάτες της Βιέννης κατεβαίνουν σε απεργία διαμαρτυρίας κατά της δράσης των φασιστικών οργανώσεων. Στις τριήμερες διαδηλώσεις και οδομαχίες με τις δυνάμεις καταστολής, 85 εργάτες πέφτουν νεκροί και 1.057 τραυματίζονται. Εκατοντάδες εργαζόμενοι κλείνονται στις φυλακές.

15/07/1928

Συνέρχεται στη Μόσχα το 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (15/7/-1/8/1928), στο οποίο παίρνουν μέρος 515 αντιπρόσωποι από 66 κόμματα με 4.024.159 μέλη. Το συνέδριο ψήφισε το πρόγραμμα και το καταστατικό της ΚΔ, ενώ κάλεσε τα Κομμουνιστικά Κόμματα να αγωνισθούν κατά του κινδύνου νέων πολέμων, για την ειρήνη, για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ, να στηρίξουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα –και ιδιαίτερα την Κινεζική επανάσταση. Κάλεσε τέλος σε πάλη κατά των υπολειμμάτων των τροτσκιστών, καθώς και εναντίον του δεξιού οπορτουνισμού, ισχυροποιώντας τη λενινιστική ενότητα στις γραμμές τους.

15/07/1930

Γεννιέται ο Γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ντεριντά.

15/07/1941

Καθιερώνεται ο θεσμός των Στρατιωτικών Επιτρόπων στον Κόκκινο Στρατό.

15/07/1942

Στην τοποθεσία Γούβα του Διδυμοτείχου πραγματοποιείται συνδιάσκεψη 60 αντιπροσώπων από 15 οργανώσεις του ΚΚΕ της γερμανοκρατούμενης περιοχής του Έβρου, όπου αποφασίζεται η συγκρότηση ένοπλων τμημάτων του ΕΛΑΣ.

15/07/1956

Ξεκινά τις εργασίες της η Α’ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΕΔΑ (15-18/7/1956), με την οποία η ΕΔΑ μετατράπηκε σε ενιαίο κόμμα.

15/07/1958

Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στο Λίβανο και Βρετανοί αλεξιπτωτιστές στην Ιορδανία, προκειμένου να στηρίξουν τις αντίστοιχες φιλο - ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις που δοκιμάζονταν από εσωτερικές αναταραχές.

15/07/1964

Ιδρύεται η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ). 

ΠΕΑΕΑ

15/07/1965

Τον Ιούλη του 1965 η ενδοαστική αντιπαράθεση μεταξύ της Ένωσης Κέντρου και της ΕΡΕ κορυφώθηκε, με την πρώτη να έρχεται σε ευθεία ρήξη με το Παλάτι (του οποίου την εύνοια είχε πια χάσει). «Μήλο της έριδος» υπήρξε το υπουργείο Άμυνας και κατ’ ουσίαν ο έλεγχος του στρατού. Όταν ο Βασιλιάς αρνήθηκε να υπογράψει το διάταγμα με το οποίο ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου θα αναλάμβανε και υπουργός Άμυνας, ο τελευταίος παραιτήθηκε (15/7). Η επέμβαση του Παλατιού πυροδότησε μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, που διήρκεσαν 70 ημέρες (έως της 25/9) και καταγράφηκαν στην Ιστορία ως το «κίνημα των 70 ημερών» ή «Ιουλιανά».

Σύμφωνα με το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (Β’ τόμος), «το ΚΚΕ [σ.σ. και κατά προέκταση η ΕΔΑ], ακολουθώντας τη γραμμή της "δημοκρατικής ομαλότητας", με την αναφανδόν υποστήριξη της Ένωσης Κέντρου, στέρησε το κίνημα από έναν ταξικό προσανατολισμό», εγκλωβίζοντας το σε μια «ρεφορμιστική λογική» του «μικρότερου κακού». 

Το καυτό καλοκαίρι του 1965, τα «Ιουλιανά»

15/07/1974

Εκδηλώνεται χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Οι πραξικοπηματίες καταλαμβάνουν την Αρχιεπισκοπή και το ραδιοφωνικό σταθμό της Λευκωσίας, από όπου μεταδίδουν: «Σήμερον την πρωίαν η Εθνική Φρουρά επενέβη διά να σταματήση τον αδελφοκτόνον εμφύλιον πόλεμον. Η Εθνική Φρουρά είναι την στιγμήν αυτήν κυρία της καταστάσεως. Ο Μακάριος είναι νεκρός».

Η χούντα των Αθηνών πανηγυρίζει, αλλά στις 3 μ.μ. όλοι τους παγώνουν. Από έναν μικρό ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό της Πάφου ακούγεται: «Ελληνικέ κυπριακέ λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποίος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος... Δεν είμαι νεκρός, όπως η χούντα των Αθηνών και οι εδώ εκπρόσωποί της θα ήθελαν... Η χούντα δεν πρέπει να περάσει και δε θα περάσει. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».

Οι εξελίξεις, ωστόσο, έχουν δρομολογηθεί. Πέντε μέρες μετά, εκδηλώνεται η τουρκική εισβολή. 

Ο «Φάκελος της Κύπρου»