«Υπάρχει μια αχτίδα φωτός στη μάχη, που πάντα νικά το σκοτάδι»

 «Οδηγητής»: Τι εντυπώσεις σας αφήνει η παρουσία σας στο Φεστιβάλ;

Αρίτζ Ροντρίγκεζ: Είναι πάντοτε ευχαρίστηση για την ΠΟΔΝ να βρίσκεται εδώ, γιατί το Φεστιβάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή» είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα της αφοσίωσης της ΚΝΕ στη συμβολή της στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και στις σχέσεις της με τις αδερφές Οργανώσεις. Αυτό φαίνεται και από τη μεγάλη διεθνή αντιπροσωπεία που βρίσκεται κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ, ειδικά φέτος με 35 διεθνείς αντιπροσωπείες από ολόκληρο τον κόσμο.

Επίσης, αυτό το φεστιβάλ δείχνει και τη δυνατότητα που έχει η εργατική τάξη και η νεολαία της, με τη δύναμη της οργάνωσης, να πραγματοποιούν τεράστια πολιτικά, πολιτιστικά γεγονότα.

Επίσης, εδώ έχουμε την ευκαιρία ως ΠΟΔΝ να συναντηθούμε με τους συντρόφους από τις Οργανώσεις σε κάθε χώρα, να ανταλλάξουμε απόψεις, να ενημερωθούμε, κάτι που είναι πάντα σημαντικό, αλλά ιδιαίτερα τώρα, μετά από ένα διάστημα που η πανδημία έβαζε εμπόδια στη δια ζώσης συζήτηση.

Όλοι οι άνθρωποι που βρέθηκαν στο Φεστιβάλ έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τον αγώνα που αναπτύσσουμε στις χώρες μας, πολλοί ήρθαν στο περίπτερό μας για να πάρουν τα υλικά μας, αλλά ιδιαίτερα για να ανταλλάξουμε απόψεις, να μάθουν ποιοι είμαστε και τι κάνουμε.

Είμαστε, επίσης, χαρούμενοι που είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με συναγωνιστές από την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, την Παγκόσμια Δημοκρατική Ομοσπονδία Γυναικών και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης.

«Ο»: Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε επικίνδυνα βήματα κλιμάκωσης και από τις δύο εμπλεκόμενες πλευρές στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Πώς βλέπει την κατάσταση η ΠΟΔΝ και ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η στάση της νεολαίας;

Α.Ρ.: Είναι κρίσιμο να δούμε την αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, όχι φυσικά για να τη δικαιολογήσουμε, αλλά για να την ερμηνεύσουμε. Ακόμα και στο διάγγελμά του στις 24 Φλεβάρη, ο Πούτιν ανέφερε ότι τα σημερινά προβλήματα οφείλονται σε λάθη της ΕΣΣΔ. Μπορούμε να δούμε ότι ισχύει το αντίθετο. Με τη διάλυση της ΕΣΣΔ ήρθαν στην επιφάνεια τα προβλήματα που βλέπουμε σήμερα, το κυνήγι του κέρδους, ο εθνικισμός κλπ.

Πρέπει, επίσης, να υπογραμμίσουμε τι έγινε το 2014, το πραξικόπημα που ενορχηστρώθηκε και υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, το οποίο έπαιξε βασικό ρόλο για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση. Στα 8 χρόνια που μεσολάβησαν είδαμε πολλές παραβιάσεις των συμφωνιών του Μινσκ, διώξεις απέναντι στην ουκρανική αντιπολίτευση και ιδιαίτερα στους κομμουνιστές.

Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, βλέπουν τις νέες δυνάμεις που αναδύονται παγκόσμια σαν απειλή για την πρωτοκαθεδρία τους, για τα συμφέροντά τους και έτσι εξηγείται η στρατηγική περικύκλωσης της Ρωσίας που ακολούθησαν. Εκεί εντάσσεται ο στόχος της επέκτασης του ΝΑΤΟ ανατολικά. Αυτός ο πόλεμος είναι αποτέλεσμα της όξυνσης του ανταγωνισμού για τις σφαίρες επιρροής, τα μερίδια αγορών, τις πλουτοπαραγωγικές και ενεργειακές πηγές, τους δρόμους μεταφοράς κλπ.

Ξέρουμε τι υποφέρει ο ουκρανικός λαός. Αρκεί να δούμε τι συμβαίνει στους συντρόφους μας, στα μέλη της οργάνωσης – μέλους της ΠΟΔΝ στην Ουκρανία, της Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας της Ουκρανίας. Πρόσφατα συμπληρώθηκαν 200 μέρες από τη σύλληψη των αδερφών Κονονόβιτς, που αποτελεί και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον αντιδραστικό χαρακτήρα του καθεστώτος.

Η εργατική τάξη της Ουκρανίας, της Ρωσίας, των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ο αγώνας πρέπει να στοχεύει στην ειρήνη και ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Καλούμε όλα τα μέρη αυτού του ιμπεριαλιστικού πολέμου να τον τερματίσουν.

Καταλαβαίνουμε ότι ο αγώνας ενάντια στην αστική μας τάξη σε κάθε χώρα, ειδικά στις χώρες που στέλνουν όπλα, εκπαιδεύουν Ουκρανούς στρατιώτες κλπ, είναι η καλύτερη συμβολή που μπορούμε να έχουμε. Και εδώ έχουμε δει κάποια θαυμάσια παραδείγματα. Δεν θα πω εδώ στον “Οδηγητή” κάτι που δεν ξέρει, αλλά οι εικόνες με τα μέλη της ΚΝΕ να σταματούν τραίνα που μεταφέρουν ΝΑΤΟϊκό εξοπλισμό στο μέτωπο του πολέμου είναι ένα πολύ καλό τέτοιο παράδειγμα και βέβαια υπάρχουν και άλλα παραδείγματα τέτοιου αγώνα, για να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα.

«Ο»: Ταυτόχρονα με την Ουκρανία, βλέπουμε εστίες πολέμου και αντιπαραθέσεων και σε άλλα σημεία του κόσμου, λαοί όπως ο παλαιστινιακός και ο κουβανικός συνεχίζουν να βρίσκονται στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών. Ποια είναι η στάση της ΠΟΔΝ;

Α.Ρ.: Αυτές οι αντιπαραθέσεις είναι απλώς το επόμενο βήμα στην κρίση που η πανδημία επιτάχυνε. Είναι μια επιθετική έκφραση του στόχου των μονοπωλίων να βρουν, σε κάθε χώρα, τρόπους να διατηρήσουν τα κέρδη τους, να διατηρήσουν τις θέσεις τους στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Όσο η κρίση συνεχίζεται, τόσο περισσότερες συγκρούσεις θα βλέπουμε παγκόσμια. Γι΄ αυτό και έχουμε προχωρήσει σε πολλές δράσεις αλληλεγγύης ειδικά προς αυτούς τους λαούς που αντιμετωπίζουν το πιο σκληρό πρόσωπο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.

Πριν λίγους μήνες ξεδιπλώσαμε καμπάνιες αλληλεγγύης προς την Κούβα, την Παλαιστίνη, τη Δυτική Σαχάρα. Κάθε οργάνωση-μέλος συνέβαλε με διαδηλώσεις, διαδικτυακές καμπάνιες, με αποστολή υλικών που συγκεντρώσαμε κλπ. Αλλά και εδώ, δεν αρκεί να καταδικάζουμε μόνο την καταπίεση του κράτους του Ισραήλ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό, την επιθετικότητα των ΗΠΑ απέναντι στον κουβανικό, την κατοχή του Μαρόκο στη Δυτική Σαχάρα κλπ. Το πιο βασικό είναι να καταλάβουμε ποιο ρόλο παίζουν οι ίδιες μας οι αστικές τάξεις. Αυτό είναι το επόμενο βήμα που προσπαθούμε να αναπτύξουμε στις οργανώσεις-μέλη μας.

Για παράδειγμα εγώ είμαι από τη χώρα των Βάσκων, μια περιοχή της Ισπανίας. Αυτό το διάστημα το Ισραήλ κατασκευάζει μια σιδηροδρομική γραμμή στην Ιερουσαλήμ, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Φανταστείτε ποιος τη χτίζει: μια βασκική εταιρεία! Αυτές οι αστικές τάξεις που υποστηρίζουν το Ισραήλ, δεν το κάνουν κυρίως επειδή είναι ανήθικες, αλλά επειδή έχουν οικονομικά συμφέροντα από την ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη. Στηρίζουμε δράσεις απέναντι στη συμβολή που έχουν οι αστικές τάξεις σε κάθε χώρα και πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο τρόπος για να περάσουμε από μια συμβολική αλληλεγγύη σε μια πιο μαχητική αλληλεγγύη.

«Ο»: Ανάμεσα στα θύματα αυτών των συγκρούσεων είναι, φυσικά, και οι πρόσφυγες και μετανάστες. Θα θέλαμε την άποψη της ΠΟΔΝ για το ζήτημα.

Α.Ρ.: Πρέπει να κοιτάξουμε τι συμβαίνει πριν αυτοί οι άνθρωποι φτάσουν στα σύνορα, όταν εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Πρέπει να αναλύσουμε τον ρόλο του ιμπεριαλισμού σαν τον κύριο υπαίτιο. Κανείς δεν θέλει να εγκαταλείψει το σπίτι του, την οικογένειά του, την πατρίδα του και τους φίλους του. Εξαναγκάζονται. Η καταλήστευση των φυσικών πόρων, η εκμετάλλευση των λαών, ο ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις είναι οι βασικές αιτίες.

Αυτό είναι, όμως, μόνο το πρώτο επεισόδιο του εγκλήματος. Μετά βλέπουμε αυτά που συμβαίνουν στα σύνορα. Για παράδειγμα, αυτό που συνέβη στη Μελίγια είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς οι άρχουσες τάξεις χρησιμοποιούν τους μετανάστες σαν διαπραγματευτικό χαρτί στα παζάρια τους, για να ασκούν πολιτική πίεση ο μία στην άλλη για τα δικά τους συμφέροντα. Αυτό συνέβη στις συζητήσεις για το μέλλον της Δυτικής Σαχάρας, για το αλγερινό αέριο και στις αντιπαραθέσεις Ισπανίας-Μαρόκου. Δεν τους νοιάζει ακόμα και αν χρειαστεί να πεθάνουν εκατοντάδες άνθρωποι, αρκεί αυτή η πίεση να τους αποφέρει κέρδος.

Και μόλις αυτοί οι άνθρωποι καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα, αρχίζει το τρίτο μέρος του εγκλήματος. Υποφέρουν φυλακισμένοι σε απάνθρωπες συνθήκες, περιμένοντας για χρόνια μέχρι να μάθουν αν θα τους αποδοθεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή θα τους γυρίσουν πίσω.

Όσοι, τελικά, γίνονται μέλη της κοινωνίας στη χώρα που έφτασαν, αντιμετωπίζουν ξενοφοβικές, ρατσιστικές απόψεις, τις οποίες καλλιεργούν αυτοί που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση ανασφάλειας, την έλλειψη εναλλακτικής που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι, για να τους εκμεταλλευτούν ακόμα περισσότερο. Η άρχουσα τάξη χρησιμοποιεί τη μετανάστευση για να διχάσει την εργατική τάξη, να καταδείξει τους μετανάστες ως τους υπαίτιους για τα προβλήματα των ντόπιων εργατών.

Στεκόμαστε απέναντι σε αυτές τις θέσεις, βάζοντας στο τραπέζι το ποιοι είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι, αλλά και το γεγονός ότι οι εργάτες έχουν το ίδιο συμφέρον και τον ίδιο εχθρό, τον ιμπεριαλισμό, ως το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού.

«Ο»: Τι προγραμματίζει η ΠΟΔΝ για το επόμενο διάστημα;

Α.Ρ.: Το πρόγραμμά μας έχει τρεις κύριους άξονες. Ο πρώτος αφορά τις συναντήσεις και τα γεγονότα που θα φιλοξενήσουμε ή θα παραβρεθούμε. Τώρα δουλεύουμε για τη διοργάνωση του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΔΝ, που είναι το κύριο Σώμα συζήτησης ανάμεσα στις Γενικές Συνελεύσεις και ήταν αδύνατο να μπορέσουμε να το συγκαλούμε μια φορά τον χρόνο με την πανδημία. Συμβαίνουν πολλά κρίσιμα πράγματα σε όλο τον κόσμο και αυτή η συζήτηση θα συμβάλει για να δούμε πώς η νεολαία που παλεύει ενάντια στον ιμπεριαλισμό θα τα αντιμετωπίσει και θα καθορίσει έναν προγραμματισμό δράσης ενάντια του.

Επίσης, εξετάζουμε τρόπους για να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε το επόμενο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Όπως ξέρετε, είναι ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά γεγονότα της πάλης της νεολαίας ενάντια στον ιμπεριαλισμό παγκόσμια. Έχουμε στόχο να το διοργανώσουμε το συντομότερο δυνατό, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα, όχι απλά να συναντηθούμε οι οργανώσεις – μέλη της ΠΟΔΝ, κάτι που πάντα κάνουμε, αλλά και να συναντήσουμε χιλιάδες ανθρώπους, να γνωρίσουμε πολλούς ακόμα φίλους του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.

Επίσης, δουλεύουμε για διάφορες συναντήσεις που οι οργανώσεις-μέλη μας θα φιλοξενήσουν το επόμενο διάστημα. Θα βρεθούμε σε αυτές, όπως κάναμε με το Φεστιβάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή». Είναι σημαντικό να ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι η νεολαία παγκόσμια παρακολουθεί τη συζήτηση και τη δράση που διεξάγουν.

Δεύτερον, δουλεύουμε σε διάφορες πολιτικές δράσεις και έχουμε δύο προτεραιότητες: η μία αφορά την κλιμάκωση της έντασης παγκόσμια. Θέλουμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σε μια καμπάνια στο πλαίσιο που είχαμε στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, όπου το σύνθημα ήταν: «ναι στην ειρήνη, όχι στο ΝΑΤΟ, η νεολαία ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την εκμετάλλευση και καταπίεση».

Υπάρχει μια ακόμα καμπάνια που θα είναι κρίσιμη το επόμενο διάστημα και αφορά την αλληλεγγύη μας στους αδερφούς Κονονόβιτς. Εξετάζουμε πώς μπορούμε να κάνουμε ένα ποιοτικό βήμα σε αυτή την έκφραση αλληλεγγύης και να πετύχουμε την απελευθέρωση των σ. Μιχαήλ και Αλεξάντρ.

Ο τρίτος άξονας αφορά την οικοδόμηση και ενίσχυση της ΠΟΔΝ, όχι μόνο ως ένα πεδίο διεθνούς συζήτησης ανάμεσα στις οργανώσεις, αλλά και για να την κάνουμε ένα σημαντικό εργαλείο, το καλύτερο εργαλείο για τον αγώνα της νεολαίας κάθε χώρας ενάντια στις συμμαχίες και τις κύριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως είναι η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και, όπως είπαμε, ενάντια στις αστικές τάξεις των χωρών μας, που παίζουν τον δικό τους ρόλο.

«Ο»: Ας κλείσουμε με το δικό σας μήνυμα προς τους αναγνώστες του «Οδηγητή».

Α.Ρ.: Αυτές τις εποχές, που υποφέρουμε παγκόσμια εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού πολέμου και των συνεπειών του, που φαίνονται και στην καθημερινότητά μας, στις εργασιακές συνθήκες, την ακρίβεια, η καλύτερη συνεισφορά που μπορούν να έχει ένας νέος άνθρωπος, είναι να ενισχύσει τις οργανώσεις νεολαίας που είναι μέλη στην ΠΟΔΝ, στην περίπτωση της Ελλάδας, την ΚΝΕ. Να κάνει το βήμα, να οργανωθεί!

Πρόκειται να ζήσουμε δύσκολες καταστάσεις. Μόνο με την οργάνωση και τον αγώνα θα νικήσουμε. Ατομικά, δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσει κανείς το σύστημα του ιμπεριαλισμού. Επιτρέψτε μου να κλείσω με μια φράση του Ισπανού ποιητή Μιγκέλ Ερνάντεθ: «Υπάρχει μια αχτίδα φωτός στη μάχη, που πάντα νικά το σκοτάδι». Ελπίζω ο αγώνας μας να είναι αυτό το φως που θα νικήσει το σκοτάδι στο οποίο ζούμε τώρα.

 Συζήτηση με τον Αρίτζ Ροντρίγκεζ, πρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών

"Ο"